Covet Przetrwanie

Nie mogłam się doczekać tej książki! Covet. Przetrwanie to było to, taka moja przyjemność, powrót do tego, za czym tęskniłam. Gmachu budynku, niewiadomych, bohaterów i tego niesamowitego klimatu. Z każdą wydaną książką Tracy Wolff pokazuje nam, że świat, który wykreowała jest ogromny i że z każdą przeczytaną stroną odkryjemy nowe sekrety, zdrady i zwroty akcji, które sprawią, że przepadniemy w lekturze. Poprzednia książka zakończyła się sporym zaskoczeniem, dlatego też z ogromną ekscytacją otworzyłam paczkę, w której znajdowało się to czerwone cudo. To, co jest piękne w tej historii to, to, że autorka zabiera nas poza mury akademii, w książce znajdują się nawet smoki! Wiecie jak bardzo je kocham, dlatego od razu moja buźka się uśmiechała!
Główną bohaterką książki autorstwa Tracy Wolff pod tytułem ?Covet. Przetrwanie? jest Grace Foster, dziewczyna, która przez śmierć rodziców była zmuszona przenieść się w zupełnie inne miejsce, niż te, do których przywykła zwyczajna nastolatka. Trafiła na Alaskę, gdzie jej wujek okazał się rektorem elitarnej akademii. Nie miała innych krewnych, więc, musiała się dostosować do nowej sytuacji. To właśnie w akademii odkryła, że istnieją istoty paranormalne, poznała tam Jaxona Vegę, niebezpiecznego osobnika, który przyciągał ją niczym ćmę światło. Dalsze wydarzenia sprawiły, że dziewczyna odkryła, kim jest naprawdę, a także poznała brata Jaxona, który w niebezpieczny sposób na nią wpływał. Hudson Vega sporo namieszał, jednak pozwolił odkryć wiele, Grace nie była bezbronna w świecie stworzeń paranormalnych. Obecnie dziewczyna jest rozdarta między dwoma braćmi, a oni obaj walczą o jej względy, a tylko jeden z nich będzie w stanie być przy niej. Czy Grace będzie w stanie wybrać?
?Covet. Przetrwanie? to powieść, która jest obszerna, w tym przypadku bardzo mnie to cieszy! Grace zmieniła się i dorosła, zyskała ważnych przyjaciół, stała się odważną dziewczyną, gotową poświęcić się dla tych, których kocha. Weźmy pod uwagę to, że bohaterka przybyła do szkoły dla istot nadprzyrodzonych, odkryła, że jest gargulcem, niemalże umarła, zerwanie więzi, nakaz aresztowania za rzekome przestępstwa popełnione przez Hudsona, wyrok dożywotniego więzienia oraz śmiertelna i niezniszczalna klątwa, wiem zabrzmiało to wszystko, jakby było do wykonania jeszcze przed obiadem. Od samego początku byłam stanie emocjonalnego konfliktu, takim samym, w którym znalazła się Grace. Skończyło się na dwóch partnerach i konieczności wyboru. Tracy Wolff, w niesamowity sposób łączy wszystkie elementy nadprzyrodzone, dramaty istot, które chcą tylko zdobyć więcej władzy, udrękę złamanych relacji, szczęście i emocje związane z nowo nawiązanymi więziami. Fabuła jest dobrze rozwinięta i klarowna, relacja Hudsona i Grace, choć pełna wzlotów, upadków, zacieśnia się, a my poznajemy ich głębiej indywidualnie i jako parę. Autorka wykonała fenomenalną robotę pozwalając uczuciom rosnąć lub więdnąć. To, co się tam dzieje w tej książce jest niesamowite! ?Covet. Przetrwanie? to książka, której zakończenie mnie roztrzaskało emocjonalnie, ale zdążyłam się przyzwyczaić, że autorka uwielbia w ten sposób pogrywać ze swoimi czytelnikami. Tracy Wolff stworzyła świat, który uwielbiam i nie chcę opuszczać! Ilekroć sięgam po powieść jej autorstwa wprost nie mogę się oderwać się, a każda kolejna książka jest intensywna od poprzedniej, w delikatny sposób porusza ważne tematy, w tym ataki paniki i ich konsekwencje, relacje między braćmi, tortury, wojnę, żałobę, miłość, czy depresję.

Książka jest dość mocno rozbudowana, gdyż zanim tak na dobre poznamy dane osoby, to dowiadujemy się jak żyją, co robią, jeśli gdzieś idą, to co mijają po drodze, jak inni ich widzą i poszczególnym osobom, jak mocno im współczują. O dziwo bardzo dobrze się to czyta, gdyż tak do końca nic nie jest w stu procentach wyjaśnione, wciąż musimy czytać dalej, by uzyskać odpowiedzi. Z pewnością jest przepełniona uczuciami i niekoniecznie zawsze tymi dobrymi. Akcja wciąż posuwa się do przodu i nie ma żadnych zastojów. Cała fabuła była jak najbardziej przemyślana, choć z uwagi na temat wampirów wydaje mi się, że najlepiej odbiorą ją osoby do pięćdziesiątego roku życia. Wtedy to właśnie rodzi się ciekawość i pojawiają się coraz częściej pierwsze zgony osób nam bliskich bądź znajomych. Wtedy najchętniej wraca się do przeszłości, poddając przyszłość pod wątpliwość, czyli robi się dokładnie to, co postacie w tej książce. Ona sama zawiera przeszło 890 stron, które przeczytałam w tydzień. Za każdym razem dawkując ją sobie czułam jakbym opuszczała postacie z książki, a oni później mnie przywoływali. To dziwne uczucie, bo jeszcze czegoś takiego nie doświadczyłam. Jakby jakieś szepty kusiły, by nie pozostawiać jej niedokończonej. Całe szczęście, że druk jest średniej wielkości, więc sprawnie się ją czytało. No dobrze, ale o czym jest książka? W skrócie, o wampirach. Jest to tom trzeci, nie czytałam poprzednich i dziwnie to zabrzmi, ale musiałam ją przeczytać. Nie ważne, że nie wiem dlaczego jedna z postaci nie żyje, postanowiłam ocenić ją z treści, które są tu oczywiste. Zaznaczam też, by czytać je po kolei, gdyż początek jej, jest bezpośrednią kontynuacją części poprzednich. Mamy tu bohaterkę, która niby jest zakochana w jednym z braci, ale zaczyna coś czuć do drugiego. Trochę na ten temat rozmawia z Macy, która niby to żartem, ale chciałaby aby na któregoś z nich konkretnie się zdecydowała. Dla niej to trudne, bo jakby więzi, które ma z jednym i powstają z drugim są zupełnie w innych sferach. Autorka niesamowicie opisała te motyle w brzuchu i chwile, kiedy są sami i nie wiedzą jednocześnie co ze sobą zrobić. Tutaj każdy nastolatek będzie tymi scenami ogromnie pochłonięty. Czasami są krótkie, innym razem przedłużają się w nieskończoność i to była mega miłe doświadczenie:-) Wątek romantyczny zdecydowanie tutaj przeważa, choć są momenty, że postacie są bardzo skrzywdzone i otwarcie o tym mówią. Oni nie kryją emocji, a lekkość z którą o nich mówią sprawia, że przechodzą one na czytelnika. Ale mamy tu też osoby, które w jednej chwili są cudowne, kochane w których możemy mieć oparcie, ale nieodpowiednie zachowanie, czy też nieprzewidziane sytuacje sprawiają, że stają się twardsze od głazu i zimniejsze od lodu. W jednej chwili byśmy chcieli je znać, by w drugiej dziękować, że jednak tak nie jest. W ten sposób za nic nie potrafiłam przewidzieć następnych wydarzeń. Tak było do pewnego czasu, bo koniec książki dodał jej jeszcze większego smaku. Może podsumowanie tej książki będzie dziwne, ale zawsze jestem szczera w tym co chcę przekazać. Prawdopodobnie wyższa siła kazała mi ją przeczytać, bym zobaczyła, że każdy z nas ma prawo być tym, kim chce, a my możemy go zaakceptować takim jaki jest, bądź odrzucić. Nie da się bowiem kochać tylko jakiejś części kogoś, bo nic nie sprawi, że weźmiemy go sobie tylko połowę. Warto jednak zadać sobie pytanie, czy nas chciałby ktoś w całości, czy tylko tą lepszą stronę?