Cymelia Smoków

Zawsze lubiłam opowieści fantasy i nie zwracam uwagi na tzw. "wykwintność" tekstu. Lektura jest dla odbiorców tak na pograniczu młodzieży oraz starszych czytelników. Trzeba przyznać, że tajemnicza osoba pod pseudonimem nieźle wdarła się na rynek ze swoją debiutancką książką. Jeśli szukasz dialogów z ciętą ripostom czy też nie przeszkadzają Ci przekleństwa oraz doza sarkazmu, to ta lektura jest w sam raz dla Ciebie. Całość książki przepełniona jest też sporą dawką humoru. Oczywiście nie zabrakło w niej smutnych fragmentów, ale tych jest zdecydowanie o wiele mniej. Ja wiemy jest to pierwszy tom i zakończenie okazało się dużą bombą. Dużo znaków zapytania, a czego jeszcze nie wyznała staruszka? Jest to moja ulubiona postać i chyba każdy chciałby mieć taką babcię. To tzw. "Babka z jajami", która nie boi się być sobą i potrafi na każdym wywrzeć pozytywne wrażenie. Bardzo spodobały mi się czarno -białe ilustrację, które unaoczniały wizje autora/ki. Jest ich stosunkowo niewiele, bo raptem około pięciu, ale nadały one książce charakteru. Zastosowany został tutaj styl podziału czasowego, a więc wstęp oraz dwa rozdziały. To podkreśliło i oddzieliło pewien etap w życiu naszych bohaterów. Zostały tutaj przedstawione różne aspekty życiowe, takie jak relacje szkolne, a więc m.in. częste bijatyki, obrażanie osoby tylko dlatego, że dostało się od niej tzn "kosza", prześladowanie oraz brutalność. Są tu także romantyczni nastolatkowie, którzy są naprawdę wiarygodni i stanowią jeden z mocniejszych punktów tej książki. Jest to dużym plusem, bo taka jest przecież natura ludzka, a dzięki temu ta pozycja nie jest toporną wyprawą poprzez przewracanie kartek. FANTASTYKA - tak w sumie to jest jej tutaj tylko mały dodatek, ale ładnie komponuje się z całokształtem tej książki. Tytuł książki, a także opis jasno mówią nam, że jednymi z jej bohaterów są smoki. Każdy z miłośników tego gatunku literackiego dobrze zna ten temat i to nie tylko z książek. Przykładem niech będzie tutaj "Eragon", czy też "Gra o tron"... Strażnicy smoków, a właściwie to stażniczki ,bo tutaj chodzi o pokolenie kobiet z nazwiska Cura. Niektóre fakty są utrzymywane w tajemnicy przez dość długi czas, co pozytywnie wpływa na odbiór fabuły. Z zaciekawieniem i zapartym tchem przewracałam kolejne strony książki. Można śmiało napisać, że jest to lektura z kategorii - łatwa, lekka i przyjemna. Ogromnym atutem tej powieści jest jeszcze to, że autor/ka nie zarzuca czytelnika zbędną terminologią czy też tzn cukierkowymi i kwiecistymi formułkami. Oczywiście nie można tutaj nie wspomnieć o fajnym włączeniu fragmentów bibli i jej ciekawej interpretacji. Wrogowie węże i smoki z połączeniem wizji raju. Tego możecie się dowiedzieć czytając książkę. Szkoda, że ta historia jest taka krótka, a niektóre wątki nieco mało rozwinięte. Mimo wszystko i tak już się nie mogę doczekać kolejnego tomu. Moja ocena 8/10 Cytat z książki: "[...]- nie ma czegoś takiego jak zła i dobra energia. - Co zatem jest? - Po prostu energia. Energia jest czysta. Od nas zależy, czy spożytkujemy ją na czynienie dobra lub zła. [...] "

Jako miłośnik fantasy niejednego autora miałem już okazję czytać. Nie będę jednak ukrywał, że większość przeczytanych przeze mnie lektur z tego gatunku to powieści takich uznanych pisarzy jak Tolkien, Sanderson, Gaiman, Martin czy Pratchett. Jak zatem możecie się domyślić, jeśli chodzi o tego rodzaju historie w moim przypadku poprzeczka postawiona jest wysoko. Zauważycie również, że brakuje tu polskich twórców. Postanowiłem jednak nadrobić te zaległości i akurat w moje ręce trafiła książka zatytułowana Cymelia Smoków.

Książka wydawnictwa Novae Res to pierwsza część większej historii, której autor/autorka ukrywa się pod pseudonimem K. J. Beta. Jest to debiut, na co zresztą wziąłem poprawkę podczas czytania. Choć nie miałem wielkich oczekiwań, a Cymelia Smoków nie okazała się być arcydziełem literatury, to jednak jej lektura pozostawiła we mnie dość pozytywne wrażenia.

Główną bohaterką książki jest Iliana. Nastolatka przyjeżdża do swojej babci z Bydgoszczy, aż do Bieszczad. Czekają ją zatem nie lada zmiany, a do tego trzeba jeszcze dorzucić okres dojrzewania, czyli buzujące hormony. Z pozoru wydaje się ona być zupełnie zwyczajną dziewczyną, ale skrywa niezwykłą tajemnicę, którą odkrywamy na kartach tej historii. Posiada niezwykłe moce i opiekuje się smokiem!

Wraz z rozwojem fabuły dowiadujemy się, że Iliana przyjechała na południe Polski by trenować pod okiem babci Danuty, która również posiada specjalne zdolności. O tym kim tak naprawdę są, czym się zajmują i skąd wzięły te nadprzyrodzone zdolności dowiadujemy się dość późno. Książka trzyma pewne fakty w tajemnicy przez dość długi czas co pozytywnie wpływa na odbiór fabuły. Z zaciekawieniem przewracałem kolejne strony, choć przyznam szczerze, że w tej części historii nie dzieje się zbyt wiele nadzwyczajnych rzeczy.

Cymelia Smoków, to tytuł, który czyta się naprawdę łatwo, szybko i przyjemnie. Napisana mitycznym ?lekkim piórem? idealnie nadaje się przede wszystkim dla młodszych czytelników, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z fantasy. Nie jest toporną lekturą, zarzucającą czytelnika wiązankami kwiecistych opisów, czy wymyślnymi terminami wymyślonymi przez autorkę.

Polski czytelnik dobrze odnajduje się w tej rzeczywistości. Wątki poruszające kwestie relacji szkolnych oraz romantycznych nastolatków są naprawdę wiarygodne i stanowią jeden z mocnych punktów książki. Nieco gorzej wypadają te elementy fantastyczne, ale to głównie ze względu na fakt, że nie ma ich tutaj aż tak wiele jakbyśmy się początkowo tego spodziewali.

Główni bohaterowie są charakterni, nie da się zaprzeczyć. Zdecydowanie są jacyś, choć na pierwsze miejsce wysuwa się babcia Danuta. To prawdziwa ?baba z jajami?, która potrafi rzucić sprośnym żartem, ale także rozłożyć swojego przeciwnika na łopatki z szybkością jeża Sonica. Naprawdę zapada w pamięć jako babcia, którą niejeden wnuk/wnuczka chciałby mieć.

Cymelia Smoków nie jest najbardziej oryginalną opowieścią fantasy jaką czytałem. To jednak naprawdę solidna historia, tym bardziej, że to zdaje się być dopiero początek epickiej opowieści. Finał jest naprawdę ekscytujący i pozwala wierzyć, że będzie jeszcze lepiej. Dla początkujących czytelników jak znalazł, ale wymagającym raczej bym jej nie polecił.