Cynamonowe gwiazdy

?Cynamonowe Gwiazdy? to historia, która zachwyciła mnie okładką, zaskoczyła treścią i wywołała dużo emocji. Nigdy nie pomyślałabym, że tak niepozorna opowieść z gatunku literatury obyczajowej wyciśnie ze mnie łzy. Co ja mówię łzy, bardziej niepohamowane napady szlochania. Dlatego ostrzegam, sięgając po tę książkę, zaopatrzcie się w dużą ilość chusteczek, będą bardzo potrzebne.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i jeśli każda książka jest napisana na takim poziomie jak ta, to ja sięgam po nie w ciemno. Wspaniały styl pisania, przemyślana fabuła, która stopniowo odkrywa przed czytelnikiem wszystkie smaczki oraz duża dawka emocji. Tutaj ciekawostka, emocje nie atakują znienacka, lecz powoli i stopniowo wkradają się do jego serca i zanim się człowiek obejrzy to przeżywa wszystko całym sobą. Coś wspaniałego i genialnego, bardzo mi się to spodobało.
Zwróćmy uwagę na okładkę i nazwę, które mogą sugerować, że ta historia ma coś wspólnego ze świątecznymi czy też grudniowymi opowiadaniami. Nic bardziej mylnego. Czegoś takiego tu nie znajdziemy. Zamiast tego autorka serwuje nam cudowną, głęboką historię pełną uczuć, tajemnic, z dawką dobrego humoru oraz przekazem, który daje dużo do myślenia. Historia Dominiki potrafi nakłonić do refleksji i przemyśleń, gdyż jej życie nie jest opisane w samych superlatywach. Ma momenty cudowne, ale też i ciężkie, a to jak sobie z nimi radzi, jakie rady otrzymuje naprawdę dają do myślenia.
Skoro jesteśmy przy bohaterach to mam o nich do powiedzenia tylko jedno - są cudowni. Mamy tu do czynienia z gronem dość złożonych postaci, ale też przedstawionych bardzo realistycznie. Lubię takie podejście do bohaterów, gdy autorka nie gloryfikuje ich, ale pokazuje, że mogą się wahać, obawiać czy mieć pod górkę. Moje serce skradła nie tylko Dominika, ale też jej babcia. Nie będę się tu rozpisywać, by nie psuć zabawy tylko odeślę Was do książki, abyście sami mogli poznać te cudowne kobiety.
Zostaję kwestia zakończenia, które jest wyjątkowe. Bardzo przeżyłam końcówkę tej historii. Łzy ciekły mi po policzkach a ja nie mogłam się opanować. Takie zakończenie, jakie zaserwowała nam autorka udowadnia, jak cudowna jest ta historia. Jak samo życie tak i ta opowieść jest taka słodko-gorzka. Czasem głaszcze nas po główce a czasem kopie ? no wiadomo gdzie. Są w życiu takie momenty, że jedno i drugie trafia nas w tym samym czasie i takie właśnie jest zakończenie tej książki.
?Cynamonowe Gwiazdy? to historia, o której nie tylko nie zapomnę, ale też z wielką chęcią będę do niej wracać. Piękna, wciągająca i poruszająca. Z całego serca mogę polecić Wam tę historię.

Dominika Cynamon ma szansę spełnić jedno ze swoich największych marzeń i uczestniczyć w kursie pisarskim, jednak problemem są pieniądze, których obecnie przez utratę pracy nie ma. Dodatkowo niespodziewanie wraca dawno niewidziana matka dziewczyny, a na jednej z imprez poznaje mężczyznę, który poruszy jej serce.

"Cynamonowe gwiazdy" to ciepła, rodzinna historia, która jestem przekonana, że poruszy serce każdego czytelnika. Bardzo polubiłam babcię Dominiki oraz jej przyjaciółkę, w ich domu panowała zawsze niesamowita, gościnna atmosfera, a strony były przesiąknięte zapachem cynamonu, który od tej pory będzie mi się kojarzył z czymś znacznie więcej, niż tylko świętami. Byłam przekonana, że w tej historii poczuję magię świąt, jednak nic bardziej mylnego i właściwie to się cieszę, że zostałam zaskoczona w taki sposób.
Bardzo spodobał mi się wątek pisarski i sposób w jaki autorka przedstawiła nam świat wydawniczy, nie ukrywam, że jestem go ciekawa, a tutaj mogłam go chociaż odrobinę zaznać.
Razem z główną bohaterką odkrywamy pewne rodzinne tajemnice, które zaskoczyły nie tylko ją samą. Byłam z tym razem z nią, współczułam jej, ale wiedziałam też, że w końcu podejmie właściwą decyzję, choć nie będzie łatwo. Jak się okazuję, nie wszystko jest takie na jakie wygląda i jak myślimy, a życie jest w stanie wiele razy nas zaskoczyć. Od samego początku byłam po stronie Dominiki, jednak jak się później okazało, było to moim błędem. Autorka przypomniała mi, że warto wysłuchać obu stron, postawić się w sytuacji tej drugiej i dopiero wtedy możemy oceniać oraz podejmować wybory, które powinny być zgodne z naszym sercem.
Ta historia wywołała we mnie emocje, których na początku w ogóle się nie spodziewałam i skłoniła mnie do pewnych refleksji, przemyśleń. Polecam!

Chociaż po książki obyczajowe nie sięgam za często, to słysząc o nowej książce Małgorzaty Starosty wiem, że chcę ją przeczytać możliwie jak najszybciej. I wiem też, że to będzie dobrze spędzony czas. Nie inaczej było w przypadku ?Cynamonowych gwiazd?. Autorka potrafi wciągnąć czytelnika w przedstawioną historię i to w taki sposób, że ma się wrażenie aktywnego uczestniczenia w niej. Wspólnie z bohaterami śmiejemy się, płaczemy, złościmy się, kochamy. Fabuła w tej książce jest ciekawa, intrygująca i, co w książkach z tego gatunku nie zdarza się często ? jest zaskakująca. I tu się cały czas coś dzieje, nie ma monotonii, nie ma nudy, a przy tym jest bardzo realistycznie i życiowo. I koniecznie chcę wspomnieć o tym, że całość okraszona jest humorem, który w mój gust bardzo trafia ;)

Książka ?Cynamonowe gwiazdy? podobała mi się bardzo. Was zachęcam do lektury i mam nadzieję, że Wam również umili czas.

Kto nie ryzykuje, ten nie je najlepszych ciasteczek cynamonowych w tym układzie słonecznym

Hejka, co planujecie robić na weekend ? My mamy zamiar przesiedzieć cały weekend i skupić się na książkach do recenzji, które nam zostały do przeczytania, a przy tym jeść przepyszne ciasteczka z jabłek. A skoro o ciasteczkach już mowa. To dzisiaj chciałybyśmy opowiedzieć wam trochę o pewnej historii związanej z cynamonowymi ciasteczkami. Zapewne domyślacie się o jaką historię chodzi, a jeżeli nie to zapraszamy serdecznie na recenzje książki pani Małgorzaty Starosty i Wydawnictwa Mięta "Cynamonowe gwiazdy".

"Człowiek nie krowa i może zmienić zdanie, a moje aktualne zdanie jest takie,że kocham cynamonowe ciastka"

Dominika właśnie straciła pracę i nie wie co ze sobą począć. Na dodatek do domu wraca jej matka, która postanowiła kiedyś wyjechać za granicę i już nie wróciła, a samą Dominikę wychowała babcia. Dziewczyna dostaje jednak szansę na udział w elitarnym obozie dla pisarzy na Teneryfie, ale z powodu utraty pracy nie stać ją na wyjazd. Jak potoczą się jej losy ? Czy odnajdzie swój cel w życiu ?

Nie musimy wam chyba mówić,że kochamy twórczość pani Małgorzaty. Kochamy jej książki i chętnie śledzimy nowości. I niedawno wyszła nowa książka kompletnie inna niż te, które pojawiły się dotychczas.

"Cynamonowe gwiazdy" to opowieść obyczajowa, która wywołała w nas bardzo dużo emocji. Podczas czytania pojawiło się w naszych głowach zdziwienie, zaskoczenie, czasem nawet znudzenie, a końcówka dała nam nieźle popalić.
Jest to historii przede wszystkim bardzo prosta i tak jak wiele emocji wywołuje, tyle w sobie ich ma. To opowieść o dziewczynie, niezdecydowanej, z marzeniami, która jeszcze nie wie co w życiu chce robić, niby chce zostać pisarką, jednak nie jest to do końca pewne. W tej książce nic nie jest pewne, wszystko jest chwiejne i nic nie jest stabilne. Jednak jak dla nas warto poświęcić trzy wieczory na przeczytanie jej, gdy jest to doskonała lektura na zrelaksowanie się pod kocykiem i przy kawie, no i oczywiście przy ciachu.

Książka ma według nas swoje plusy i minusy i zaraz wam o nich opowiemy. Zacznijmy od tego,że kochamy język jakim pisze autorka, jest to prostota w każdym calu, słowa chcą się czytać. I tak było również przy tej historii. Jednak nie wiem czy zauważyliście, ale pani Małgosia lubi zaskakiwać i co jakiś czas wstawia słowa, trudniejsze. Przyznamy się bez wstydu,że niektóre sprawdzaliśmy w internecie. I jest to ogromny plus, uwielbiamy takie połączenia.
Kolejnym plusem jest to,że książkę czyta się bardzo szybko i nie chce się od niej odchodzić. Z tą historią chce się płynąć i czytać ją. Jest taka lekka, melodyjna.
Historia o cynamonowych gwiazdach cudowna i przepiękna, bardzo nam się podobała, szkoda,że autorka nie pisze bajek dla dzieci, bo wyszłaby z tego fantastyczna historyjka.
I musimy przyznać,że kochamy książki bez zbędnych opisów i tu tak jest. Jest prosta, cudowna historia i nie ma długich nudnych opisów. Uwielbiamy.
Bardzo podoba nam się również okładka, jest taka pogodna, a nawet można powiedzieć,że smakowita ????
A mówiąc już o tym to wiadomo,że książkach pani Gosi musi zagościć jedzenie i tutaj również się pojawia, dodatkowo jest słodkie ???? Jest to chyba taki znak rozpoznawczy autorki, brakowało tylko przepisu ????
Przepraszamy i pewnie nas za to znienawidzicie, ale jakoś nie polubiłyśmy Dominiki. Dziewczyna jest niezdecydowana, nie wie co chce, czasem wydaje się nawet niemiła. Jest kompletnie inna niż pozostali bohaterowie książek pani Starosty. Jednak warto zapoznać się z jej historią, gdyż jest ona bardzo pouczająca i można z niej wiele wyciągnąć.
I musimy to powiedzieć, ale brakowało nam tej szybkiej, dynamicznej akcji z innych książek autorki, wiemy,że jest to powieść obyczajowa, a one przeważnie są spokojne. Jednak w pewnym momencie zaczęłyśmy się prawdę mówiąc nudzić podczas czytania, mało się po prostu działo. Jednakże końcówka kompletnie nas zaskoczyła i to uratowało tą nudę. Oj jak byłyśmy zaskoczone. Musicie dotrwać to tego momentu.

Historia ta to emocjonalna huśtawka, barwna opowieść o życiu Dominiki posypana odrobiną słodkiego cynamonu, a zarazem kwaśna jak cytryna. Dajcie się ponieść powieści,która nauczy was,że nie zawsze dostaje się to czego się pragnie. Miłego dnia :)

Wspomnienie dzieciństwa często nieodłącznie wiąże się z jakimś zapachem, smakiem, charakterystyczną potrawą. Czymś, co nawet po wielu latach, przenosi nas do czasu beztroski, dziecięcej naiwności i magii. Niesie swego rodzaju ukojenie, niezbędne w każdym wieku, daje wytchnienie i ulgę niczym najbardziej opiekuńcze ramiona, które służyły w okresie dziecięcym. Lecz czy taka retrospekcja może przynieść jeszcze więcej, niż można by się spodziewać?
Dominika jest doświadczoną przez los i życie kobietą po trzydziestce. Ma zaufaną, dzielnie trwającą u jej boku przyjaciółkę i ukochaną babcię i te dwie kobiety znaczą w jej życiu więcej niż jakiekolwiek miliony na koncie. Oczywiście tych milionów ona nie posiada, zwłaszcza, że gdy ją poznajemy- traci pracę. Dotąd zarabiała na życie dzięki sprawnie działającym trybikom korporacji, zresztą sama była jednym z nich. Lecz nadszedł moment zmian i jak się okaże, nie tylko w kwestiach zawodowych. Zawsze lubiła pisać i była w tym całkiem niezła, więc może w tym kierunku powinna zmierzać jej ścieżka kariery? Wbrew pozorom, nie jest to prosta decyzja. Dominika w życiu prywatnym też nie może się poszczycić szczęściem, po poprzednich relacjach z mężczyznami nie ma najlepszych wspomnień i sama wątpi, czy uda jej się jeszcze ułożyć życie. Dodatkowo tyle, ile ma w sobie miłości do babci, tyle gniewu i niezrozumienia żywi w stosunku do matki. I niespodziewanie, bez żadnego ostrzeżenia, cały ogrom codziennych spraw zaczyna piętrzyć się nad jej głową niczym gradowa chmura. Czy Dominika udźwignie przygotowane dla niej przez los niespodzianki?
"Cynamonowe gwiazdy" to książka, która absolutnie i całkowicie mnie zaskoczyła- w kontekście jak najbardziej korzystnym! Zaczyna się lekko, humorystycznie, z brawurową narracją prowadzoną przez główną bohaterkę. Lekkość pióra Autorki, naturalny sarkazm wypowiedzi postaci, ich podejście z przymrużeniem oka do życia - to wszystko wpływa na znakomite, swobodne i dowcipne wprowadzenie do historii Dominiki. Lecz to, co z założenia miało być komedią romantyczną, wraz z upływem fabuły ewoluuje w doskonałą powieść obyczajową, pełną niespodzianek- zarówno o wydźwięku pozytywnym jak i negatywnym. I właśnie dzięki temu, ta książka jest po prostu życiowa, bazując na rodzinnych niedopowiedzeniach, tajemnicach, rozterkach zwykłych ludzi i kompletnie zadziwiających ścieżkach przeznaczenia. Autorka w znakomity sposób przybliżyła również realia wydawniczego światka i tego, jakim wyzwaniem jest próba poprowadzenia swojej kariery ścieżką pisarstwa. Po raz pierwszy spotkałam się z tak doskonałym, szczerym podsumowaniem rzeczywistości z jaką trzeba się mierzyć wkraczając w tę zbiorowość i nie obrażając nikogo ale i nie uogólniając, udało się Pani Małgosi wskazać to, co chyba boli wiele osób związanych w jakiś sposób z książkami. Moim zdaniem- czapki z głów, i za odwagę i za podejście do tematu. Ale oczywiście tym, co najważniejsze w książce są perypetie Dominiki i bliskich jej osób. Dominiki, która trochę próbuje uciec od swojego życia, trochę stara się znaleźć tą jedyną i niepowtarzalną miłość, trochę pogubiła się z planem na swoją przyszłość i wreszcie która bardzo potrzebuje wsparcia najważniejszych w jej życiu ludzi, podobnie jak domknięcia pewnych spraw, zrozumienia, akceptacji. I, co stanowi dla mnie ogromny plus, Autorka tworzy postać wiekowo całkiem dojrzałą, a wciąż nie do końca poukładaną, zagubioną, pielęgnującą w sobie wewnętrzne dziecko i łaknącą ciepła i opieki. Ale czy nie każdy z nas skrycie mierzy się z tym samym co główna bohaterka? Jestem pod ogromnym wrażeniem konstrukcji tej powieści, pomysłu na nią i poprowadzenia całej fabuły- także genialnego epilogu, który moim zdaniem podkreśla wyjątkowość ale i realizm tej historii. Ze swojej strony ogromnie polecam!

"Czasami nie widzimy pełnego obrazu i zbyt pochopnie wydajemy werdykty?.

Poznajcie Dominikę Cynamon, piękną, energiczną singielką z charakterem. Kobietę po trzydziestce i po przejściach, która pewnego pięknego dnia postanowiła rzucić pracę w korporacji, ukochane tabelki w Excelu i niekończący się wyścig szczurów. Choć na początku, zaraz po dokonaniu tej poważnej decyzji, nie bardzo wiedziała co ze sobą zrobić.. Co prawda niemal od razu skreśliła modeling, ale rozważała inne kuszące opcje.. Swój generalny remont życia zaczęła więc od próby realizacji jednego ze swoich największych marzeń. Środkiem do celu miał być ekskluzywny kurs pisarski. Jak się okazało, życie i zezowate szczęście Dominiki miało dla niej wiele niespodzianek, które dotyczyły niemal wszystkich aspektów jej życia.. Wiec jak to przy remontach bywa, najpierw trzeba zrobić bałagan, żeby móc zaprowadzić porządek.
Czy kobieta będzie miała dość odwagi i determinacji, by zawalczyć o własne marzenia, odnaleźć porozumienie ze swoją matką, która nigdy nie była standardowa pod żadnym względem, otworzyć się na miłość i zaakceptować to, na co nie ma się wpływu?

?Cynamonowe gwiazdy? to pięknie napisana i chwytająca za serce ciepła powieść obyczajowa. Pełna emocji historia o relacjach, miłości, przyjaźni, więzach rodzinnych, o wyborach i życiowych zakrętach. Jest słodko i gorzko, zabawnie, ale i poważnie, życiowo. Bardzo mi się podoba wrażliwość Pani Małgorzaty Starosty również w takiej cynamonowej odsłonie.

?Cynamonowe gwiazdy? to świetna lektura na jesienne popołudnie z książką.

Polecam.