Czarne owce

"Czarna owca" to określenie, które każdy słyszał i zna. Myślę, że w każdej rodzinie znajdzie się "ktoś taki". Natasza Socha w swojej najnowszej powieści przedstawiła historie trzech kobiet, każda z nich żyła w innych czasach. Każda mierzyła się z piętnem czarnej owcy. Jak sobie poradziły z tą łatką?

"Staropanieństwo to przekleństwo. Ale i tak lepiej być starą panną niż rozwódką".

Rok 1884. Dziewiętnastoletnia Emilia Granowska marzy o szybkim zamążpójściu. Niebawem znajduje odpowiedniego kandydata na męża. Stanisław to idealna partia. Jest szarmancki, ujmujący i czarujący, czego chcieć więcej. Zaślepiona i zakochana Emilia nie dostrzegła żadnych wad u swojego wybranka. Ślub był jak z bajki, za to noc poślubna nie spełniła oczekiwań Emilii. Jej mąż po ślubie bardzo się zmienił nie dość, że był oschły, to w ogóle nie zależało mu na towarzystwie żony. Emilia czuła się rozczarowana swoim małżeństwem. Gdy odkryła prawdziwe oblicze Stanisława, zastanawia się nad rozwodem. Rozwód to wstyd zostanie czarną owcą i rodzina się jej wyrzeknie. Czy jest na to gotowa?

"Kłamstwo czasem pomaga przetrwać. Choć jednocześnie może jeszcze bardziej wszystko skomplikować".

Lata siedemdziesiąte. Iwona w dniu ślubu zrywa z narzeczonym. Ulokowała swoje uczucia gdzie indziej. Co z tego, że ona i jej miłość nie wpisują się w powszechnie przyjęte normy. Iwona nawet za łatkę czarnej owcy postanawia być szczęśliwa. Na przekór wszystkiemu i wszystkim. Już na samym początku tej relacji dochodzi do wniosku, że łatwo nie będzie. Co powiedzą znajomi, co powie rodzina? Czy będą na tyle tolerancyjni?

Rok 2022. Sandra ma trzydzieści jeden lat i nigdy nie przepadała za dziećmi. Ze swoim narzeczonym Krzysztofem wspólnie podjęli decyzję, że dzieci nie będą posiadać. Po ślubie czują presję ze strony najbliższych. Bo przecież jak był ślub to teraz czas na dzieci, bo zegar tyka i już młodsza nie będziesz. Ciocie i babcie dobre rady atakują z każdej strony. W życiu nie da się niczego przewidzieć. Los wystawia Sandrę na próbę...

Jesteście przesądni? Wierzycie w przepowiednie, gusła, zabobony? Ja twardo stąpam po ziemi i w takie rzeczy nie wierzę. Trzy bohaterki Emilia, Iwona i Sandra były posiadaczkami tego samego welonu. Czy to za jego sprawą nie dopisało im szczęście w miłości?
Historia stworzona przez autorkę dobitnie pokazuje, że na przestrzeni lat zupełnie nic się nie zmieniło. Nasze społeczeństwo nie nauczyło się tolerancji do tej pory. Zdecydowanie zbyt łatwo przychodzi nam ocenianie innych. Ostracyzm na dobre zakorzenił się w naszym kraju. Wystarczy, że ktoś jest inny niż pozostali i od razu zostaje wykluczony i spisany na straty. Czarne owce nie wpisują się w powszechnie przyjęte normy. One pragną żyć po swojemu, inaczej, chcą być szczęśliwe na swoich zasadach. Czarne owce się nie poddają. Od dziecka wpajano nam, że małżeństwo i rodzicielstwo to nasz obowiązek i jesteśmy do tego stworzone. Czy aby na pewno każdy powinien zawierać związek małżeński? Czy każdy nadaje się do tego, aby posiadać dzieci? Małżeństwo nie może być klatką, do której klucz został zgubiony. Nie można tkwić w związku bez miłości tylko dlatego, że rozwód to wstyd i co ludzie powiedzą. Życie to nie bajka każdy jest odpowiedzialny za własne szczęście, bez względu na to, co powie rodzina. Nie można przejmować się opiniami innych. Nikt za nas naszego życia nie przeżyje i naszych dzieci nie wychowa.