Czarny dom

ącej się rozpościerać przed nami nieprawdopodobnie daleko. W tym miejscu ściany i powietrze mają podobny odcień szarości. Jeśli przyjrzymy się dokładniej kątom korytarza czy złączeniom murów i sufitu, dostrzeżemy pajęczyny, stare plamy i pokłady brudu. Atmosfera przesiąkła zapachami odświeżacza Pine-Sol, amoniaku, uryny i jeszcze gorszymi odorami. Jak lubi mawiać pewna starsza dama w Dzwonku: Jeśli się mieszka z czeredą starych, niepanujących nad zwieraczami ludzi, trudno, żeby nie czuć było zapachu kaka. Same pokoje różnią się w zależności od zasobów finansowych i stanu ich lokatorów. Ponieważ prawie wszyscy śpią, możemy zajrzeć do kilku z tych pomieszczeń. W S10, pojedynczym pokoju, dwoje drzwi za drzemiącym salowym, leży stara Alice Weathers (delikatnie pochrapuje i śni, że w idealnie zgrany sposób tańczy na białej marmurowej posadzce z Fredem Astaireem), otacza ją tyle pozostałości po jej dawnym życiu, że musi ostrożnie nawigować między krzesłami i stolikami, by dotrzeć do łóżka. Alice wciąż zostało więcej rozumu w głowie niż starych mebli; utrzymuje poza tym swój pokój w idealnym porządku. Obok, w S12, dwaj starzy farmerzy - Thorvaldson i Jesperson - od wielu lat nieodzywający się do siebie, śpią oddzieleni cienką zasłoną pośród pstrokatego roju fotografii rodziny i rysunków wnuków. W głębi korytarza S18 prezentuje się całkowicie odmiennie od porządnego, chociaż zatłoczonego S10. Podobnie mężczyzna znany jako Charles Burnside może zostać uznany za absolutne przeciwieństwo Alice Weathers. W S18 nie ma dostawianych stolików, kuferków, zbyt grubo wyściełanych foteli, luster z pozłacanymi ramami, lamp, tkanych dywaników i welwetowych zasłon. W surowym pokoju znajduje się jedynie metalowe łóżko, plastikowe krzesło i komoda. Na tym ostatnim brak fotografii dzieci i wnuków, ścian nie dekorują kredkowe rysunki pudełkowatych domów i figurek z patyków. Pan Burnside nie jest zainteresowany gospodarstwem domowym, a podłogę, parapet i goły wierzch komody pokrywa warstewka kurzu. Wnętrze S18 jest pozbawione historii i osobowości; wydaje się brutalne i bezduszne jak więzienna cela. Powietrze jest skażone silną wonią ekskrementów. Aczkolwiek Chipper Maxton zapewnił nam rozrywkę, a Alice Weathers wniosła tchnienie czaru, przybyliśmy tutaj przede wszystkim po to, by zapoznać się właśnie z panem Charlesem ,,Burnym" Burnsideem. Rozdział drugi Dostępne w pełnej wersji Rozdział trzeci Dostępne w pełnej wersji Rozdział czwarty Dostępne w pełnej wersji CZĘŚĆ DRUGA Porwanie Tylera Marshalla Rozdział piąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział szósty Dostępne w pełnej wersji Rozdział siódmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział ósmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dziewiąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dziesiąty Dostępne w pełnej wersji Rozdział jedenasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwunasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział trzynasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział czternasty Dostępne w pełnej wersji CZĘŚĆ TRZECIA Plutoński nocy brzeg Rozdział piętnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział szesnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział siedemnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział osiemnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dziewiętnasty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty pierwszy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty drugi Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty trzeci Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty czwarty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty piąty Dostępne w pełnej wersji CZĘŚĆ CZWARTA Czarny Dom i dalej Rozdział dwudziesty szósty Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty siódmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty ósmy Dostępne w pełnej wersji Rozdział dwudziesty dziewiąty Dostępne w pełnej wersji Pewnego razu w Terytoriach Dostępne w pełnej wersji Epilog Dostępne w pełnej wersji Spis treści CZĘŚĆ I. Witajcie w regionie Coulee Rozdział pierwszy Rozdział drugi Rozdział trzeci Rozdział czwarty CZĘŚĆ II. Porwanie Tylera Marshalla Rozdział piąty Rozdział szósty Rozdział siódmy Rozdział ósmy Rozdział dziewiąty Rozdział dziesiąty Rozdział jedenasty Rozdział dwunasty Rozdział trzynasty Rozdział czternasty CZĘŚĆ III. Plutoński nocy brzeg Rozdział piętnasty Rozdział szesnasty Rozdział siedemnasty Rozdział osiemnasty Rozdział dziewiętnasty Rozdział dwudziesty Rozdział dwudziesty pierwszy Rozdział dwudziesty drugi Rozdział dwudziesty trzeci Rozdział dwudziesty czwarty Rozdział dwudziesty piąty CZĘŚĆ IV. Czarny Dom i dalej Rozdział dwudziesty szósty Rozdział dwudziesty siódmy Rozdział dwudziesty ósmy Rozdział dwudziesty dziewiąty Epilog