Czarny motyl

Duet Lidia Liszewska i Robert Kornacki znany jest czytelnikom z nadmorskich romansów, w których udowadniają, że życie to nie bajka, a miłość piękna i kolorowa w życiu się nie zdarza. Tym razem autorzy postanowili odejść nieco od tego, do czego przyzwyczaili czytelników. Zapragnęli bowiem opowiedzieć o łodziance, Halinie Kłąb-Szwarc. Tej, która ? jak głosi jedno ze zdań reklamujących tę powieść ? zagrała na nosie Hitlerowi. Brzmi to, jak zapowiedź filmu sensacyjnego, ale ta kobieta istniała naprawdę i w wieku szesnastu lat zapukała do pewnych drzwi i zapytała: ?Dzień dobry, ja bym chciała się do konspiracji zapisać? Od tych słów, wypowiedzianych w 1939 roku, rozpoczęła się wywiadowcza kariera młodziutkiej nastolatki Haliny Kłąb. W Polsce postać bohaterki II wojny światowej wciąż jest znana tylko nielicznym, tymczasem jej działalność to idealny scenariusz na dynamiczny film akcji. Moja imienniczka Halina Szwarc przeżyła swoje życie intensywnie. Zmarła w 2002 roku, będąc nie tylko skromną, cichą bohaterką z czasów okupacji, ale tez znakomitym lekarzem i wykładowcą akademickim. Znany wszystkim Uniwersytet Trzeciego Wieku został utworzony właśnie przez Halinę Szwarc, bohaterkę powieści ?Czarny motyl?

?Czarny motyl? to książka wyjątkowa, napisana z dużym rozmachem, pięknym i plastycznym językiem, przez świetnie zgrany duet autorów. To niezwykła historia dzielnej, młodziutkiej dziewczyny, opowiedzianej w wyjątkowo emocjonujący i angażujący sposób. Wszystkie fakty zawarte w tej powieści są prawdziwe, oparte na wspomnieniach Haliny opisanych w jej pamiętniku. ?Czarny motyl? to doskonale przedstawiony świat nastolatki, która z dnia na dzień musiała stać się dorosła, a potem już młodej kobiety do końca lojalnej i oddanej sprawie. Osoby o niezwykłym harcie ducha, której nie były w stanie złamać ani brutalne przesłuchania Niemców, ani wyrok skazujący ją na śmierć.

Autorom należą się wielkie podziękowania za to, że przedstawili w swojej książce portret tej dzielnej, niezłomnej i odważnej kobiety, oddając jej tym samym należyty hołd.

Gdy okupant wkroczył do Łodzi, Halina, nie potrafi biernie przyglądać się temu, co dzieje się w jej mieście. Postanawia więc działać, wykorzystać swoje znajomości z harcerstwa i któregoś dnia puka do pewnych drzwi i mówi: ?Ja bym chciała się do konspiracji zapisać?? Od tych słów wypowiedzianych w 1939 roku, rozpoczęła się kariera wywiadowcza szesnastoletniej wówczas Haliny Kłąb. Młoda dziewczyna została przyjęta w szeregi wywiadowców, a dla ułatwienia sobie działalności konspiracyjnej, uczy się znienawidzonego języka niemieckiego i z rozkazu podziemia wpisuje na volkslistę.
Rolę, jaką Kłąbówna zdecydowała się grać, odebrała jej zaufanie znajomych i sąsiadów, pogrzebała wieloletnie przyjaźnie. Została sama. Nie mogła przecież nikomu zdradzić, co robi w rzeczywistości. Nie mogła narażać niepotrzebnie siebie, swojej rodziny i innych. Ta niewiedza w jakiś sposób chroniła ich wszystkich.

Należy pamiętać, że ?Czarny motyl? nie jest powieścią historyczną, to fabularyzowana opowieść na bazie pamiętników Haliny Kłąb pisanych w tajemnicy przed rodziną. Powieść stworzona przez autorów z możliwie jak najbardziej realną fabułą przedstawiającą działania dzielnej dziewczyny w konspiracji. Piękna i niepowtarzalna historia, w której autorzy starali się pokazać nie tylko okropne realia czasów wojny i okupacji, ale także działania niezwykle dojrzałej jak na swój wiek dziewczyny, przedstawić marzenia nastolatki, która w ekspresowym tempie musiała dorosnąć. Obojgu autorom należą się wielkie podziękowania za przybliżenie tej mało znanej postaci polskiej patriotki, której po wojnie UB kładło kłody pod nogi, a ona mimo to nie poddała się i pracowała z młodzieżą oraz zawdzięczamy jej powstanie Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Życiorys tej niezwykłej kobiety mógłby stać się kanwą wspaniałego filmu, a z nieznanych powodów został pokryty kurzem niepamięci, który najwyższy czas, żeby został zdmuchnięty, a o Halinie Kłąb ? Szwarc zaczęto mówić głośno i dobitnie, bo na to zasłużyła. Losy tej niezwykłej kobiety wymyśliło samo życie i są jak najbardziej prawdziwe, chociaż wydają się tak nieprawdopodobne.