Czarolina (twarda)

Zwierzołaki pośród nas.

"Czarolina" to przepięknie wydany komiks francuskich autorek, które za dwie pierwsze części tej serii otrzymały nagrodę Grand Prix słynnego francuskiego magazynu "Le Journal de Mickey". Całą konwencję tej opowieści podsumowałbym - bardzo skrótowo - jako francuskiego Harryego Pottera w spódnicy :) Jeśli więc baśniowa magia to Wasz konik, to nie mogliście trafić lepiej.

O czym poczytamy w odsłonie numer dwa tej serii? Na wyspie Vorn trwa kurs na temat stworzeń fantastycznych, jednak dobrą zabawę i rywalizację między uczniami profesora Balzara zakłócają przerażające wydarzenia ? ktoś zmienia istoty żywe w szklane posągi! Nastoletnia Czarolina, mająca moc rozpoznawania nadnaturalnych gatunków, podejrzewa, że sama nieświadomie uruchamia zaklęcie przemiany...

Czarolina będzie musiała (z pomocą przyjaciół rzecz jasna) nie tylko odwrócić w jakiś sposób to, co się wydarzyło, ale także zmuszona będzie do zgłębienia prawdy na temat samej siebie. Czasami takie ?wycieczki? w głąb własnego ?ja? mogą przynieść dosyć zaskakujące efekty? ;)

Komiks jest wydany PRZEPIĘKNIE. Tak ładnej pozycji tego rodzaju naprawdę dawno już nie widziałem :) Czytanie to czysta przyjemność. Cała historia ma ponadto niepowtarzalny klimat, w którym łączą się ze sobą czary, magia, tajemnice oraz nutka niepokoju, albowiem to wszystko co się tutaj dzieje nie polega tylko na radosnym machaniu różdżką, które nie przynosi żadnych konsekwencji?

Gorąco polecam :) Niezbyt często patrzę przychylnym okiem na komiksowe nowości, tym razem jednak czytana przeze mnie pozycja jest jak najbardziej godna uwagi oraz polecenia. W ogóle nie dziwią mnie nagrody, którymi obsypano autorki oraz ich dzieło. Z przyjemnością sięgnę po kolejne części tej historii :)

....

Wakacyjny kurs na wyspie Vorn trwa mimo niepokojących wydarzeń i zagrożenia, które wciąż czyha nad jego uczestnikami. I choć profesor Balzar dalej kontynuuje zajęci,a uwaga jego podopiecznych jest rozproszona, a w grupie zaczyna dochodzić do napięć. Czarolina obwinia się o wszystko i desperacko próbuje odkryć prawdę o swojej przeszłości, jednak zanim uda jej się uzyskać odpowiedzi, dziewczynka przekona się jak ważni i niezastąpieni są jej przyjaciele.

Akcja drugiego tomu stanowi bezpośrednio kontynuację tego o czym mieliśmy okazję czytać w pierwszej części przygód Czaroliny. Dlatego, tak jak wspominałam w poprzedniej recenzji, jeżeli planujecie przygodę z tą serią, warto od razu zaopatrzyć się w obie części, bowiem akcja mimo swej prostoty wciąga, a komiksy niestety nie cieszą się zbyt wielką objętością. Warto także zauważyć, że pod tym względem ,,Czarolina? stanowi kolejny z wyjątków w serii ?Komiksy są super? gdzie w większości przypadków poszczególne komiksy stanowią zamkniętą całość, pozwalając się cieszyć z lektury nawet środkowych tomów serii.

,,Dziewczynka, która kochała zwierzołaki? przynosi odpowiedź na główną zagadkę pierwszej części, jednocześnie stawiając jednak kolejne pytania i rozpoczynając nowe wątki na których rozwinięcie przyjdzie nam niestety poczekać. Niestety, ponieważ nie ukrywam, że najchętniej od razu zagłębiłam się w dalszej lekturze, bowiem komiks ma w sobie pewien nieodparty urok, który sprawia, że trudno się od niego oderwać.

Mówiąc krótko, ,,Czarolina? to bardzo udany komiks dla dzieci, który mimo swej prostoty potrafi oczarować. I jak to bywa z wieloma tytułami skierowanymi do młodszych czytelników, ,,Czarolina? wśród przedstawianych przygód i wszechobecnej magii skrywa także poważniejsze tematy, przyjaźń, szukanie własnej drogi w życiu, dojrzewanie, a nawet pierwsze zauroczenia, a to wszystko otrzymujemy tu oprawione w prześliczną kreskę. Jeżeli szukacie więc komiksu w sam raz dla młodszych czytelników albo po prostu chcecie się odprężyć przy lekkiej i ładnej serii fantasy, wiedzcie, że dobrze trafiliście.

Czarolina #2: Dziewczynka, która kochała zwierzołaki to nic innego jak fantastyczna kontynuacja historii o fantastycznych stworzeniach, którymi zajmują się równie fantastyczni ludzie. Jeżeli więc ktoś lubi prostą, ale bardzo przyjemną w odbiorze ?fantastykę? to zdecydowanie powinien zainteresować się tą serią.

W drugim albumie nadal możemy obserwować uczestników wakacyjnego kursu o legendarnych stworzeniach, który odbywa się na tajemniczej wyspie Vorn. Pod bacznym okiem profesora Balzara młodzi adepci ?fantastykologi? zgłębiają swoją wiedzę na temat tych istot, tak aby w przyszłości stać się prawdziwymi specjalistami od ?fantastyki?. Miła wakacyjno-obozowa atmosfera zostaje mocno zakłócona przez wiele nieprzewidzianych i przerażających wydarzeń. Ktoś wykorzystuje potężne moce, aby zmieniać niewinne stworzenia w szklane posągi. Nastoletni bohaterowie muszą rozwikłać ową tajemnicę, jedną z nich jest tytułowa Czarolina, która zaczyn podejrzewać, że to ona nieświadomie jest winna tych magicznych przemian. Każda kolejna przeczytana strona to nowe odkrycia tajemnic wyspy i nowe niesnaski w grupie. Młodzi ludzie coraz częściej spoglądają na siebie bardzo nieufnie, nie mając pewności, kto może być ?wrogiem?. Czarolina musi rzucić wyzwanie nieznanemu i odkryć prawdę zarówno o dziejących się zdarzeniach, jak i samej sobie. Czeka ją więc spora dawka niebezpieczeństwa, które czyha dosłownie na każdym możliwym kroku.

Francuska seria komiksowa w naprawdę dobrym stylu łączy fantazyjną literaturę dziecięcą z trochę bardziej wymagającymi treściami i problemami. Jest to idealny tytuł dla czytelników w przedziale wiekowym 9-11, którzy wkraczają w wiek nastoletni, nadal jednak pełni są dziecięcej fascynacji światem magicznym. Drugi album jest bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z części pierwszej. Autorka stara się tutaj wykreować bajkowy magiczny świat, pełen tajemnic gdzie młodzi bohaterowie muszą zmagać się z poważnymi wyzwaniami. Oczywiście na pierwszym planie całej fabuły znajduje się tytułowa Czarolina, której nieznana przeszłość napędza sporą część scenariusza. Historia pod wieloma względami jest ciekawa i dość intrygująca, ale tak jak zostało to już wspomniane dedykowana konkretnej grupie wiekowej. Ktoś starszy raczej nie znajdzie tutaj treści, które mogłyby go wgnieść w fotel, a część poruszonych wątków będzie dla niego odrobinę zbyt infantylna. Pewną zaletą drugiej części jest mocniejsze trzymanie się bohaterów i mniejsze przeskoki czasowe, dzięki czemu czujemy się trochę mniej zagubieni. Nadal jednak duże ograniczenia w ilości dostępnego miejsca powodują, że niektóre wątki są ledwie zarysowane.

Bezsprzecznie najlepszym i najbardziej wyróżniającym elementem komiksu, jest jego oprawa wizualna. Kolejne plansze to iście magiczne i mocno ekscytujące rysunki, które jeszcze mocniej pobudzają dziecięcą fantazję. Zachwycać się można zarówno bogatymi dekoracjami plansz, jak i świetnie dobraną kolorystyką. Artystka nie boi się tutaj również zaserwować odbiorcy bardziej mrocznych i klimatycznych prac, jeśli wymaga tego fabuła.

Album Czarolina #2: Dziewczynka, która kochała zwierzołaki to kontynuacja serii, która poprawia błędy poprzednika i serwuje bardziej dopracowaną wartą sprawdzenia historię dla nastoletniego czytelnika. Jeśli więc komuś przypadła do gustu pierwsza odsłona, to czym prędzej powinien powiększyć swoją domową biblioteczkę o ten tytuł.

ŚMIERCIOLINA?

Właściwie każda seria wydawana w ramach linii wydawniczej ?Komiksy są super? składa się z zamkniętych tomów, które można czytać niezależnie od siebie. I jedynie pewnym wyjątkiem, chociaż nie do końca, była tu znakomita ?Lou!?. ?Czarolina? jest inna. To długa opowieść, kontynuowana z tomu na tom, więc jeśli ją czytać, to jako całość. Ale warto to zrobić, jeśli lubicie familijne komiksy z fantastyką w tle.

Kurs na temat stworzeń fantastycznych trwa, ale to niestety tylko część tego, co dzieje się na pełnej niezwykłych istot wyspie. Rywalizacja między uczniami to jedno, ale prawdziwym problemem staje się to, że ktoś zamienia znajdujących się tu ludzi w szklane posągi. Kto to robi i dlaczego? Młodzież stara się znaleźć odpowiedzi, ale Czarolina, która posiada niezwykłe zdolności rozpoznawania nadnaturalnych gatunków, boi się, że sama jest temu winna i w chwilach emocji przemienia ludzi ze swojego otoczenia. Ale czy jest tak rzeczywiście? Śledztwo trwa, a odpowiedzi jak nie było, tak nie ma. Do tego przybywa problemów, bo pojawiają się kolejne tajemnice. Co dzieje się na wyspie Vorn? Jakie sekrety skrywa przeszłość Czaroliny? I co jeszcze się wydarzy?

Na pierwszy rzut oka ?Czarolina? to prosta opowiastka, skierowana głownie do dziewczyn wkraczających w okres nastoletniości. Zawiera w sobie jednak o wiele więcej, niż sugeruje to sam opis. Bo spójrzcie tylko na sam komik ? jest kolorowy, mimo mroku, porusza temat przyjaźni, zauroczenia, szkolnych i towarzyskich problemów itd., itd. To, podobnie jak pełna magii i niezwykłości fantastyka, to chwytliwe motywy dla nastolatek, ale można się pod tym wszystkim doszukać analogii do dojrzewania. Do przemian zachodzących w młodych odbiorcach, obleczonych tu w fantastyczne szaty, ale jednak bliskich czytelni(cz)kom.

Ale i jako stricte rozrywkowa lektura, ?Czarolina? ma swój urok. Nie jest to głęboka, ani ambitna seria, niemniej ma swój przyjemnie mroczny klimat, dobrą akcję, przygody i tajemnice, podkreślane często za pomocą retardacji. Pod tym względem przypomina trochę ?Harry?ego Pottera?, choć ma zdecydowanie swój własny ? dziewczyński, warto to podkreślić ? charakter. Nie znaczy to jednak, że chłopcy nie znajdą tu nic dla siebie, bo to seria, która każdemu może się spodobać, nawet jeśli miewa odrobinę naiwności.

Szata graficzna? Też jest udana. Lekka, prosta, ale odpowiednio fantastyczna i nastrojowa. Ogląda się to wszystko równie miło, co czyta. Kto więc lubi takie klimaty, niech śmiało ?Czarolinę? pozna. Ja nie żałuję, że zanurzyłem się w ten świat.