Czereśnie zawsze muszą być dwie

Przeszłość, teraźniejszość, przyszłość ? nieustannie wpływają na siebie i kierują naszym życiem. Obserwuje to Magdalena Witkiewicz i udowadnia, że nic nie dzieje się przypadkiem i nawet największy smutek może prowadzić do czegoś pozytywnego. Autorka przy tym wzrusza i zmusza do docenienia każdej chwili, pokazując kruchość życia i ulotność szczęścia.

Nie lubię opowiadać zbyt wiele o fabule, żeby nie psuć Wam zabawy... Zdradzę jedynie, że wszystko kręci się wokół Zosi ? kobiety wchodzącej w dorosłe życie. Dziewczyna przeżywa pierwszą miłość i prawdziwą przyjaźń, która prowadzi ją z Gdańska aż do Rudy Pabianickiej i Łodzi. Jej przeprowadzka jest również związana z podróżą w czasie i niesamowitą historią miłosną, która skradnie Wasze serca, ale o tym musicie już przekonać się same.


Chociaż autorka jest Specjalistką od Szczęśliwych Zakończeń, to tym razem na prawdziwe szczęście musieliśmy długo poczekać. Mimo pełnej różu okładki i ciepłej treści, Czereśnie są przepełnione cierpieniem, ale równocześnie pełne magii. Mają w sobie mnóstwo tajemnic, emocji, radości i przede wszystkim różnych odcieni miłości - nie tylko tych pięknych i górnolotnych.


Magdalena Witkiewicz wierzy w dobro i próbuje tą wiarą zarażać swoje czytelniczki. Przemawia też do tych, którzy uważają, że samotni również mogą być szczęśliwi. Nie mogą! Większość rzeczy cieszy bowiem dopiero wtedy, kiedy możemy z kimś podzielić się naszą radością. Czereśnie są zupełnie inną książką, niż poprzednie: bardziej dojrzałą, refleksyjną i dopracowaną w każdym calu, również pod względem researchu i wspaniałego klimatu powieści. Wyraźnie czuć, że autorka włożyła tutaj mnóstwo pracy, emocji i serca, dzięki czemu od książki trudno się oderwać, a łzy biegną po policzkach bez naszej wiedzy. Zakończenie również jest magiczne i na szczęście nie przesłodzone. Oby więcej takich książek!

"Czereśnie zawsze muszą być dwie"- Magdaleny Witkiewicz
jest to powieść obyczajowa która łączy w sobie czas teraźniejszy oraz czas przeszły, lata dwudzieste- lata trzydzieste. .
Elementem łączącym te dwa czasy jest zabytkowy dworek w Rudzie Pabianickiej.
Jest tu poruszona miłość, rozterka, tęsknota, zdrada, a także historie z przeszłości i tajemnica starego domu.
Czytając czasami można sie uśmiechnąć, czasami wzruszyć, a czasami zasmucić...
Opowieść trzymająca w napięciu do samego końca...
ciężko sie od niej oderwać
książkę czyta się bardzo dobrze.
polecam przeczytać

Czereśnie zawsze muszą być dwie... Piękna opowieść o tym, że każdy człowiek potrzebuje drugiej osoby by żyć oraz o tym, że często mylimy prawdziwe uczucie z potrzebą bycia z kimś byleby tylko nie być samym. To także historia prawdziwej przyjaźni która przeradza się w najpiękniejszą miłość. Pokazuje nam, że to nie do końca my decydujemy o naszym życiu i że decyzje podjęte wiele lat przed naszym narodzeniem mogą mieć wpływ na nasze późniejsze wybory. Pokazuje też jak losy zupełnie nam obcych ludzi mogą być powiązane w niewidzialny sposób z naszymi. Czasami mijamy kogoś na ulicy i nie zdajemy sobie sprawy z tego ile to spotkanie może zmienić i jakie nieść za sobą konsekwencje. Uczy też by nie marnować żadnego dnia bo nie wiemy kiedy nasza historia może się zakończyć.

Czereśnie zawsze muszą być dwie to książka przeplatana metafizyką, tajemnicą,a jednocześnie przepełniona ciepłem i miłością. Jest opowieścią, która uświadamia nam, że każdy człowiek ma swoje miejsce na ziemi i jest częścią jakiegoś przeznaczenia. Okazuje się, że nic nie dzieje się bez przyczyny, cokolwiek zdarza się w naszym życiu, ma swój ukryty, głęboki sens i jest planem świata wobec nas. Magia starego domu, jego tajemnic i poprzednich mieszkańców przyprawia o lekki dreszczyk. Książka dla ludzi, którzy uwielbiają przenosić się w inny wymiar i którzy kochają szczęśliwe zakończenia.

Dla mnie rewelacyjna powieść. Przeczytałam ją z ogromny zainteresowaniem, tym bardziej, że urodziłam i wychowałam się w Łodzi i była to dla mnie podróż sentymentalna, ponieważ dawno już tam nie mieszkam. Wspaniali bohaterowie o bardzo skomplikowanych losach ale wszystko się dobrze kończy i niech ktoś zaprzeczy temu, że czereśnie zawsze muszą być dwie.

Czereśnie zawsze muszą być dwie, to tak naprawdę historia Zosi Krasnopolskiej. Zosia jest najważniejszą postacią w najnowszej książce Pani Magdaleny Witkiewicz. Dziewczynę poznajemy jako wzorową i poukładaną uczennicę, która ma wymagających i apodyktycznych rodziców. Pewnego dnia Zosia staje przed trudną młodzieńczą decyzją. Ma dylemat czy iść na wagary, czy zostać w szkole. Jak się później okazuje decyzja ta, będzie miała ogromną ważność w stosunku do jej dalszego życia. Jak łatwo można się domyślić pilna nastolatka, postanawia wybrać się na wagary, decyduje się na lekko pochopny krok. Niektórym z pewnością może się wydawać, że to absurd. Jeden dzień na wagarach, co może się stać? Jednak może i to wiele... Decyzja Zosi, nie zostaje nagrodzona, a tym bardziej odpuszczona. Na nieszczęście dziewczyna musi odbyć ?kare?. Każdego dnia ma za zadanie zanosić obiady koleżance nauczycielki. Codzienne odwiedziny u starszej pani zdecydowanie nie były tym o czym marzy każda nastolatka. Niemniej jednak Zosia uznała, to zadanie, za lepsze, niż robienie porządków na szkolnym boisku. Mimo, iż kobiety dzieli spora różnica wieku zaprzyjaźniają się. Kolejne wizyty Zosi u Pani Stefanii, są bardziej entuzjastyczne. Mimo, iż dziewczyna, nie zdaje sobie sprawy z tego co tak naprawdę przyniosą jej wizyty u pani Stefanii, to znajomość ta trwa długie lata, a w rezultacie dostarcza masę niespodziewanych wydarzeń... Później nasza główna bohaterka poznaje przypadkowo Marka, który strasznie namieszał w życiu Zosi. A kiedy dziewczyna otrzymuje w spadku willę w Rudzie Pabniackiej jej życie ulega diametralnej zmianie... Mimo, iż willa jest w opłakanym stanie, to okazuje się być domem z uwięzioną duszą, skrywa w sobie nietuzinkowe tajemnice. Zosia decyduje się zagłębić w historię domu i odkryć to co do tej pory nie zostało odkryte. W tej całej niesamowicie wciągającej historii jest jeszcze Szymon, którego Zosia poznaje w drodze do willi. Szymon to złoty człowiek, z bagażem doświadczeń, trochę smutny, zagubiony, lecz jednak wspaniały. Jak potoczyły się losy głównej bohaterki? Czy Zosia odnajdzie w końcu odrobinę szczęścia? O tym musicie przekonać się już sami!

Świetna książka, magiczna, wciągająca, intrygująca, przepełniona cudownymi cytatami. Ponadto Czereśnie zawsze muszą być dwie, to lektura pełna uroku i nastrojowa. Książka została podzielone na pięć części. Muszę przyznać, iż najbardziej emocjonalna z mojego punktu widzenia jest część druga, w której Autorka umożliwiła czytelnikowi bliżej poznać Szymona. W części drugiej, to właśnie Szymon odgrywa pierwsze skrzypce. Opowiada o tym co było kiedyś, czym się zajmował, co go spotkało. Z zapartym tchem, śledziłam tę część. Zostałam lekko zmiażdżona emocjonalnie... Było (i nadal jest) mi strasznie szkoda Szymona. Miałam ochotę go przytulić, pocieszyć, ale nie mogłam... Podczas czytania każdej kolejnej strony towarzyszyły mi ogromne emocje, których nigdy nie zapomnę i z przyjemnością powtórzę. Co do samych bohaterów, to sądzę, że zostali świetnie skonstruowani, są wyraziści, dojrzali i chwytający za serce. Oczywiście główna bohaterka jest osobą, której nie da się nie lubić. Mimo swoich wzlotów i upadków, okazuje się być twardą dziewczyną. Chciałam jeszcze dodać, iż bardzo podobały mi się również rozdziały, które nawiązywały do lat trzydziestych i życia w Rudzie Pabniackiej.

Reasumując Czereśnie zawsze muszą być dwie to bardzo poruszająca powieść o odkrywaniu samego siebie, o samotności, a także o niespodziankach, jakie potrafi nam zafundować życie. To również historia o podroży, w poszukiwaniu tego co najcenniejsze. Jednym słowem ? ujmująca. Serdecznie polecam.

"Czereśnie zawsze muszą być dwie" to jak dla mnie kolejna fantastyczna powieść Magdaleny Witkiewicz. To piękna opowieść o sile przyjaźni, miłości i o szukaniu tego co tak naprawdę w życiu ważne. Magdalena Witkiewicz pokazuje, że każda rzecz jaka dzieje się w naszym życiu jest po coś i to co wydaję się nam przypadkiem tak naprawdę jest ważnym krokiem, który prowadzi nas do celu i do ... szczęścia:) Często zastanawiamy się "co by było gdyby"... Kto z nas tak nie myślał ...? A tak naprawdę wszystko co się dzieje w naszym życiu jest misternie dla nas ułożonym planem i mimo, że wydaje nam się, że lepiej by nam było gdybyśmy w pewnym momencie zawrócili, skręcili w inną stronę, to czy tak naprawdę chcielibyśmy się przekonać co by było gdyby? Ja chyba nie ... "Czereśnie zawsze muszą być dwie" to książka, która jest pełna zawirowań, prowadzi do łez i wzruszenia. Splatają się w niej teraźniejszość z przeszłością. Jest to powieść bardzo dojrzała, pełna niespodzianek i zwrotów akcji ale nie przeszkadza to w tym, aby nazwać ją magiczną. Książka ma wspaniały klimat, w którym pozostajemy nawet po odłożeniu książki. Główną bohaterką książki jest Zosia. Poznajemy ją, kiedy jest nastolatką, jedynaczką, trochę zagubioną i w szkole i we własnym domu. Zosia jest spragniona i przyjaźni i miłości. Wydarzenia z pierwszego dnia wiosny sprawiają że na jej drodze pojawia się osoba, która staje się najważniejsza w jej życiu. Jak potoczą się losy Zosi? Czy jej rodzinne miasto Gdańsk zdoła ją zatrzymać, czy dziewczyna wybierze Rudę Pabianicką? Czy miłość na którą czeka dziewczyna okaże się piękna, prawdziwa i na zawsze? Jakie tajemnice z przeszłości będzie dane jej odkryć? I czy odnajdzie własne miejsce na ziemi? Jeśli chcecie znaleźć odpowiedzi na te pytania koniecznie sięgnijcie po "Czereśnie..." Sprawdźcie sami czy Magdalena Witkiewicz zwana specjalistką od szczęśliwych zakończeń naprawdę napisała najlepszą powieść do tej pory!? Moim zdaniem TAK, dlatego z całego serca polecam Wam tę książkę!