Czerwień jarzębin

"Czerwień Jarzębin" Katarzyny Michalak to druga część "Leśnej Polany" z cyklu Leśna Trylogia.
"Czerwień Jarzębin" listonosz przyniósł mi w Dniu Dziecka :). Na tę książkę czekałam od zeszłego roku pełna niezaspokojonych domysłów...Pani Kasia zostawiła mnie oraz każdego kto przeczytał "Leśną Polanę", na emocjonalnym głodzie.
Dziś mogę stwierdzić, że po przeczytaniu "Czerwieni Jarzębin" czuję się nieco zaspokojona, ale nadal jestem na głodzie...chyba nawet większym niż za poprzednim razem.
W drugiej części Leśnej Trylogii spotykamy ponownie Gabrielę, Julię i Majkę a także przystojnych i diabelnie bogatych braci Prado. Dużo się dzieje, dużo się klaruje...Jest czerwono od emocji, tak skrajnych, że czasem od słonych łez wzruszenia przechodzi się momentalnie w wielką złość na to co się dzieje w życiu bohaterów. I tak właśnie popijając herbatkę płakałam i klęłam na sploty losu, które nie dają normalnym ludziom ani chwili wytchnienia. Nie mogłam się oderwać, a kiedy skończyłam...poczułam, że wciąż jest mi mało i powiem szczerze, że bardzo trudno mi będzie czekać kolejny rok na trzecią część "Błękitne Sny".
Trzy przyjaciółki, trzech braci i zło, które nie odpuszcza?

Leśną Polanę spowił mrok. Kiedy już wszystko wskazywało na to, że szczęście odnalazło do niej drogę, Gabriela nagle znika. Zło, które krzywdziło, wciąż nie jest syte bólu.
Czy przyjaciele Gabrieli ? i ten, który nie przestał jej kochać ? zapobiegną nieszczęściu?

Majka i Julia są gotowe na wszystko, by ocalić przyjaciółkę. Jednak los sprzysiągł się przeciwko nim. Niespodziewane wydarzenia zmuszają do trudnych wyborów i jeszcze trudniejszych decyzji. A kiedy w grę wejdą uczucia ? oraz przystojni bliźniacy Marcin i Patryk ? można spodziewać się wszystkiego?
*
Czerwień jarzębin ? kolejny tom bestsellerowej Leśnej Trylogii ? opowiada o sile prawdziwej przyjaźni i miłości, która czasem przychodzi w najmniej spodziewanym momencie. To także ostrzeżenie przed złem, któremu tylko najodważniejsi potrafią się przeciwstawić?

Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć nawet jeśli my patrzymy przed siebie i chcemy żyć pełną piersią. Złe bestie zawsze będą knuły, będą rozpościerały swoje ramiona, by nas pochwycić w swoje łapska, brudne od nienawiści i przemocy. Mimo to, my musimy nadal iść przed siebie, nie oglądać się i skupiać na tym, co chcemy od życia. Robić wszystko, by spełnić swoje marzenia i być szczęśliwym. to mądre przesłanie aż wyziera spomiędzy liter tej książki.
Pani Kasia zawarła w "Czerwieni Jarzębin" bardzo istotną myśl, ukrytą głęboko pod wartkimi zdarzeniami i emocjami bohaterów, mianowicie, nie dajmy się! Mimo, że źli ludzie stają na naszej drodze - najlepszą metodą ich pokonania jest miłość. Jeśli damy Złu sygnał, że jesteśmy pełni nienawiści i chęci zemsty, to Zło się tym będzie karmiło, rosło i prowokowało nadal. Ignorujmy je, żyjmy, idźmy do przodu...wtedy jesteśmy zawsze o krok przed złem.
Jestem bardzo ciekawa co będzie dalej? Co się stanie z Majką? Czy to o czym myślę mogło się stać? Czy Gabrysia i Wiktor w końcu zdecydują się na wspólne życie w Leśnej Polanie wraz z Pieszczoszkiem, Kingiem i Dropsem? Czyje dziecko pod sercem nosi Julka? To tylko pierwsze moje pytania, które zaraz po zamknięciu książki zagnieździły się w mojej głowie.
Muszę tylko jeszcze dodać, że pani Kasia - bardzo sprawiedliwie wymierzyła karę. Nie spodziewałam się takiego zabiegu. Sądziłam, że TO stanie się w inny sposób. Ale osobiście wierzę dokładnie w to samo, co pani Kasia - to co dajemy innym od siebie, kiedyś zwielokrotnione do nas powróci. Dlatego moi drodzy - żyjmy dobrze! Bądźmy dobrymi ludźmi, dla siebie, dla innych, dla ludzi i dla zwierząt. Tak mało jest teraz na świecie tego widocznego dobra.
Ja mam dokładnie tak jak Gabrysia :) o swojego anioła też bym się chyba prędzej potknęła niż go zauważyła. Ale zdarza mi się niespodziewanie, w różnych sytuacjach spotykać takie anioły. Dziękuję za to :)
Serdecznie Wam polecam przeczytanie kolejnego bestselleru Katarzyny Michalak "Czerwieni Jarzębin", nie zapominając wpierw o pierwszej części pt. "Leśna Polana". Konieczne jest zachowanie kolejności cyklu.

Czerwień Jarzębin to drugi tom leśnej trylogii opowiadającej historię trzech przyjaciółek i trzech braci, których losy ciągle się przeplatają. Wartka akcja pełna, emocji i uczuć. Romans i kryminał zarazem. Od książki nie można się oderwać. Po przeczytaniu książki czeka się z niecierpliwością na ostatnią część.

Książka przepięknie napisana.
Czyta się ją z zapartym tchem, ze łzami wzruszenia.
I to zakończenie!
Szczerze nie spodziewałam się, wszyscy tylko nie Majka! Dlaczego ona?
Ze ściśniętym gardłem czekam na trzecią część.
Życzę Wam wiele emocji podczas czytania, bo mnie dużo kosztowała łez i wzruszeń.
Leśna Polana podbiła moje serce, a jak jest z Wami?
...

"Czerwień jarzębin" to historia, która opowiada o braciach naznaczonych mroczną przeszłością. Ich losy łączą przyjaciółki kiedyś przebywające w szpitalu psychiatrycznym. Gdy wydaje się nam, że bieg zdarzeń rozkwita sielanką wszystko się zmienia, a przeszłość jeszcze nie raz da o sobie znać. Książka charakteryzuje się mieszanką wszelakich uczuć i brutalnych zdarzeń. Miłość pląta się z gniewem, a on z krwią i dramatycznymi wspomnieniami.


Na początku powiedzieć trzeba, że wygląd książki jest bardzo subtelny, delikatny, a przede wszystkim kobiecy. Gdybym nie przeczyta jej powiedzieć by można, że jest ona o pięknej miłości oraz przyjaźni przezwyciężającej wszelkie zło. Niestety oprócz całej tej anielskiej sielanki obok stoi strach, ból i walka o to, co właściwe. Mimo, że często wydarzenia są naprawdę mało prawdopodobne to ich opis oraz konstrukcja wpływają na przyjemny odbiór. Pani Kasia zabiera nas w świat różnorodny, emocjonalny, gdzie razem z bohaterami możemy przeżywać każde drobnostki i wielkie fale. Z całą pewnością książka przepadnie do gusty kobietą na pozór twardym, które w swoim sercu skrywają kruchość.

Pani Katarzyna Michalak piszę w swój własny, odrębny styl, co nadaje jej odmienności od pozostałych autorów. Posiada lekkie pióro i szeroki zakres wyobraźni mimo, że czasem czytelnikowi wydaje się, że nie ma pojęcia, co tak naprawdę autorka miała na myśli. Chociaż Pani Kasia ma wiele wrogów to dla mnie spotkanie z jej twórczością było miłe i chętnie poznam inne dzieła.

Głównym bohaterom życzę powodzenia w dalszej części i mam nadzieję, że będzie mi dane poznać i końcowe losy. Książkę polecam każdemu myślę, że warto dać szanse naszym polskim autorom, którzy z biegiem czasu piszą coraz piękniejsze historie.


Autor: Katarzyna Michalak
Tytuł: "Czerwień jarzębin"
Wydawnictwo: Znak
Kategoria: Literatura obyczajowa, romans
Liczba stron: 304
Moja ocena: 8/10

Cudowna książka.przeczytana w jeden wieczór i juz czekam z niecierpliwością na czesc

Katarzyna Michalak jak zwykle, wciąga, trzyma w napięciu, a na koniec pozostawia z uczuciem ogromnego niedosytu. "Czerwień jarzębin" jako kontynuacja "Leśnej polany" jest gorsza niż poprzedniczka, ale nadal warta przeczytania. Klarują nam się nieco losy trzech przyjaciółek i trójki braci, jednak na koniec i tak zostajemy z nurtującym pytaniem: "i co dalej?". Mam wrażenie jakby ta pozycja pisana była na zamówienie (tego w sumie wymaga koncepcja trylogii), a nie z potrzeby serca. Mimo wszystko pozostaję wierną czytelniczką i gorąco zachęcam do przeczytania tej książki.

24 maja 2017 roku miała premierę kolejna książka Katarzyny Michalak ?Czerwień jarzębin?. Kiedy dostałam ją, do przeczytania nie wiedziałam, że jest to drugi tom serii. Wtedy pewnie poszukałabym najpierw pierwszego, ale nic nie szkodzi. Drugi przeczytałam? Właśnie skończyłam czytać i w zasadzie nie wiem co mam pisać- a to mi się nie zdarza często. A to dlatego, że chciałbym Wam wiele napisać o tej książce, a jednocześnie nie napisać byt wiele, żebyście sami mogli się rozkoszować przyjemnością czytania. Piękna okładka, która bardzo przyciąga o zachęca do czytania. Zaczynamy czytanie i zaraz od pierwszej strony, od pierwszego zdania mamy pełną napięci akcje, która od razu powoduje , że chcemy czytać, dalej i dalej. Bohaterowie książki, czyli Gabriela, jej przyjaciółki Maja i Julia, oraz bracia Prado nadal nie mogą sobie pozwolić na spokojne i szczęśliwe życie. Zło, które prześladuje braci Prado, rozsiewając swoje macki wszędzie, nie odpuszcza. Nie jest to pozycja bardzo lekka i łatwa. Sprawy w niej poruszane nie zawsze są przyjemne, cóż życie tez nie składa się z samych przyjemności. Mam jednak wrażenie, że tu nieszczęścia chodzą stadami. Jest ono związane z przeszłością braci Prado, a dokładnie z ich nieobliczalnym i na wskroś złym ojczymem. Akcja jest bardzo wartka i nie pozwala na nudę, świadczy o tym fakt, że przeczytałam książkę za jednym podejściem. Usiadłam po południu, skończyłam w nocy, tak mnie, wciągnęły niesamowite, choć czasami przerażające życie bohaterów. Prawdę mówiąc, gdy zobaczyłam okładkę, spodziewałam się kolejnego romansu, lub książki obyczajowej. A tu takie zaskoczenie. Nie wiem w zasadzie jak nazwać ten gatunek, ale znajdziemy tu elementy obyczajowe, kryminał, trochę thrillera i fantasy. Pomyślicie o matko, to musi być dopiero twór, uwierzcie mi, że autorka tak sprytnie to wszystko powiązała, że przechodzimy bardzo płynnie w kolejne elementy książki. Powiem Wam w tajemnicy, że czytając, czasami czułam ulgę, że to tylko fikcja literacka. Jednak napisana tak realistycznie, że czuje się więź z bohaterami i ma się ochotę im pomóc lub podpowiedzieć jakieś rozwiązanie. Jak zauważyliście, toczy się tu, odwieczna walka dobra ze złem. Kto wygra tym razem? Czy uda się przezwyciężyć zło? Czy miłość tym razem rozwiąże wszystkie problemy? Tego musicie już doświadczyć na własnej skórze, podczas czytania. Powiem wam tylko, ze zakończenie, może Was zaskoczyć? Mam tylko jedno, ale, moment, w jakim zostawia nas autorka w oczekiwaniu na kolejną część. Dlaczego pani Kasiu ? Liczę na to, ze trzeci tom serii już niebawem. Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić was do jak najszybszego dotarcia do biblioteki czy księgarni, poszukaniu Czerwieni jarzębin przeczytaniu jej.

Najnowsza powieść Katarzyny Michalak jest jak prawdziwy rollercoaster

?Czerwień Jarzębin? była to najdłużej i najbardziej wyczekiwana prze ze mnie powieść autorki. Pierwsza część Leśnej Trylogii ?Leśna polana? opowiadała o wielkiej miłości Gabrieli i Wiktora. Tych dwojga los w przeszłości nie oszczędzał (On był katowany przez swojego ojczyma do nieprzytomności. Ona również przeżyła wiele ciężkich momentów w życiu). Zakończenie ?Leśnej polany? został tak stworzony aby, czytelnik przez długi czas zastanawiał się jakie będą dalsze losy bohaterów.

Tak było również w moim przypadku.

Akcja najnowszej powieści Katarzyny Michalak rozpoczyna się po upływie kilku lat. Mogłoby się wydawać, że dostaniemy rozwiązanie kilku najważniejszych nierozwiązanych zagadek. Jednak kiedy przeczytałam pierwsze kilka stron powieści wiedziałam, że tak nie będzie. Z każdą kolejną stroną fabuła powieści stawała się coraz bardziej zagadkowa i nic nie wskazywało na to aby coś miało się zmienić .

? Żyj tak, by po twojej śmierci płakano z żalu a nie z ulgi?

Gabrysia się odnajduje. Nie oznacza to jednak spokojnego i dostatniego życia bohaterów.

?(?) ona go wczoraj nie odtrąciła nie odrzuciła jego miłości, po prostu chciała być szczęśliwa na swoich warunkach

Wręcz przeciwnie. Wątki bohaterów (także Marcina i Patryka oraz Julii i Majki) stają się coraz bardziej zawiłe. Można odczuć wszech obecne zło, które nigdy nie daje za wygraną.

?Czerwień Jarzębin? to powieść również o wielkiej sile prawdziwej przyjaźni, która jest w stanie dokonać wszystkiego jeżeli zajdzie taka potrzeba.

?Czasem Bóg stawia na naszej drodze anioła (?) Ty o swojego musiałabyś się potknąć, a i tak byś nie uwierzyła, że, są ludzie, którzy naprawdę cię kochają i chcą ci pomóc (...)?


Styl pisarski autorki bardzo mi się podoba; wartka akcja, bardzo rzeczywiste postaci, nieprzewidywalność do ostatniej strony powieści powoduje, że książki Pani Katarzyny Michalak długo pozostają w mojej pamięci oraz sprawia, że z niecierpliwością czekam na każdą kolejną powieść spod pióra autorki.

Muszę się przyznać, że lektura powieści nie była dla mnie łatwa. Nie dałam rady jej przeczytać jednym tchem ponieważ, musiałam przemyśleć, ?przetrawić? zło i cierpienie jakie spotkało wszystkich bohaterów powieści z wyjątkiem ojczyma braci Prado. Książka skończyła się w tak zaskakującym momencie, że nie wiem jak dotrwam do przeczytania ostatniego tomu ? Błękitne sny?, który zakończy ?Leśną trylogię?

Oglądając okładkę powieści jeszcze w internecie nigdy bym nie przypuszczała że za tak piękną oprawą kryje się tak porywająca i nieprzewidywalna historia. Wniosek nasuwa się jeden że nie należy oceniać książki po okładce. Trzeba najpierw przeczytać całą powieść, później wyrażać własne zdanie.

...