Czerwona królowa (twarda)

"Czerwona Królowa" autorstwa Christiny Henry to druga część serii "Kroniki Alicji". Pierwszy tom podobał mi się bardzo. ?????? Czy kolejny wywarł na mnie podobne wrażenie? ????

Tak jak w "Alicji", tak i w "Czerwonej Królowej" głównymi bohaterami są Alicja i Topornik. Po ucieczce ze Starego Miasta tej dwójce przyświeca jeden cel - odnaleźć córkę Topornika.??Okazuje się jednak, że to zadanie nie będzie tak łatwe, jak im się wydawało. ????Poza granicami miasta jest bowiem mrocznie, nieprzyjaźnie i bardzo niebezpiecznie. ???? Złowrogie i nieznane tereny, które odkrywają, niosą za sobą mnóstwo przeszkód. Czy ta przygoda zakończy się dobrze??????

Moim zdaniem "Czerwona Królowa" to świetnie poprowadzona kontynuacja "Alicji". ?????? Świat przedstawiony w tej części nadal utrzymany jest w baśniowym i magicznym, ?? ale też mrocznym i przepełnionym przemocą i krwią klimacie. ???? W tomie drugim nie jest już może tak brutalnie, jak to miało miejsce w przypadku pierwszej części serii, ale nadal tą brutalność odnajdujemy. ???? W książce jest też dużo psychodeli i szaleństwa. ???? Widać wyraźnie, że autorka mocno wzorowała się tutaj na klasycznej "Alicji w Krainie Czarów".

Bohaterowie w tej książce są bardzo dobrze wykreowani - są niesamowicie wyraziści, konkretni, mają silne osobowości - krótko mówiąc, są jacyś?????? I mam tu na myśli nie tylko te pozytywne, ale i złe chataktery.

"Czerwona Królowa" to książka, ???? która dostarcza wielu emocji, ???? można w niej znaleźć sporo pięknych cytatów ???? i naprawdę dobrze się przy niej bawić. ???? Mam nadzieję, że już niedługo doczekamy się w Polsce trzeciej części serii. A tymczasem gorąco polecam Wam zapoznanie się z drugą. ???? Mi niesamowicie podobał się złowrogi i brutalny klimat tej krwawej, mrocznej baśni! ?????? Cóż począć? ??????? Takie pokręcone, psychodeliczne historie mega mnie fascynują. ???? Bo chyba każdy z nas ma w sobie trochę z szaleńca, o czym najlepiej świadczą słowa Kota z Cheshire: "were all mad here"??

Ta część podobała mi się nawet bardziej niż pierwszy tom. Było w niej coś pozytywnego, dodającego nadziei i energii. Wędrówka Alicji i Topornika dalej trwa, złowrogi magiczny labirynt się nie kończy, mimo że bohaterowie opuścili już teren Miasta. Nowe tereny są równie niebezpieczne i fascynujące, co poprzednie. Nie wiadomo, co czai się za rogiem, ale ciekawość zwycięża, czytamy dalej, aż trudno zauważyć, kiedy znajdujemy się w połowie książki.

Cudownie było obserwować główną bohaterkę, która z każdą stroną robi się coraz odważniejsza i zwyczajnie dorasta. Tym razem więcej czasu spędziła sama i myślę, że dało to dużo dobrego. Wciąż jest krwawo, dalej autorka kreatywnie odwołuje się do oryginału, a także do innych popularnych historii. Czułam się, jakbym nigdy nie opuszczała uniwersum Henry, doskonale został zachowany klimat mrocznej baśni znany z pierwszej części.

Myślę, że fani "Alicji" będą bardzo zadowoleni z takiej kontynuacji, a kto jeszcze nie zna tego świata, lepiej niech szybko nadrabia, bo warto. Ściąć jej głowę! Tzn, pfu, polecam!