Czerwone słońce

ak słaby słuch? Czy ona też kiedyś była taka głucha? Przeszli jakiś kilometr, nim nagle przestali słyszeć równomierny warkot piły tnącej drewno; teraz brzmiała raczej tak, jakby ktoś zaczął nią wymachiwać. Po chwili jej silnik zakrztusił się i zgasł. - Bądźcie cicho i trzymajcie się z tyłu - nakazała Magda. Powoli wspięła się na przewrócony pień i odchyliła gałęzie. Na ulicy, oświetlony reflektorami samochodu, pośrodku pociętego drewna stał mężczyzna z piłą łańcuchową w ręku. Wszędzie wokół leżały trociny. Magda zeskoczyła z pnia i wtedy ją zobaczył. Zamiast ucieszyć się na widok innego człowieka albo chociaż zdziwić się, co młoda dziewczyna robi w nocy w lesie, natychmiast wycelował w nią ostrza piły, gorączkowo usiłując odpalić silnik. - Dobry wieczór - odezwała się, unosząc dłonie. Mężczyzna zamarł, opuścił nieco narzędzie. - Stój! - krzyknął, kiedy postąpiła krok w jego stronę. - Spokojnie, nic panu nie zrobię. Zza jej pleców wychylił się Michał, a tuż za nim Aśka. - Wszystko w porządku? - zapytała Magda. Mężczyzna nie potrafił odpowiedzieć. Nogi się pod nim ugięły i usiadł na kołku. Dziewczyna podeszła do niego i zobaczyła krwawą szramę ciągnącą się przez jego policzek. - Coś mnie zaatakowało - powiedział cicho. Jego głos zadrżał. - Tak? - zachęciła Magda. - Ciąłem pień, odwróciłem się i to tam był - Jak wyglądało? Spojrzał na nią wielkimi oczyma. - Ja nie wiem. Magda podała mu chusteczkę, aby wytarł krew z twarzy. Wtedy jej uwagę przyciągnęło coś innego. Na piersi mężczyzny widniały duże plamy, które z pewnością nie były częścią wzoru moro. Wyciągnęła rękę i przetarła jedną z nich palcami. W świetle reflektorów na jej opuszkach zalśniła niebieska ciecz. Serce podeszło jej do gardła. Tylko raz, dawno temu, czytała o czymś takim. Pierwszy nie powiedział jej wszystkiego o trzynastym księżycu. Musiała się spieszyć. Musiała dotrzeć do domu, odnaleźć Feliksa. - Dokąd prowadzi ta droga? - zapytała dość obcesowo, wskazując za samochód. - Do mojej leśniczówki - powiedział mężczyzna. - Już ją oczyściłem. Chciałem dotrzeć do głównej, bo na pewno jest przejezdna. Strażacy musieli już o to zadbać. Magda miała wątpliwości. Po takiej wichurze, z wygłodniałymi demonami krążącymi po świecie, nie mogło pójść tak szybko. Co robić? Miała tak mało czasu, a tak wiele do zrobienia. - Daleko do tej leśniczówki? - Niecałe dwa kilometry - odparł mężczyzna. - Wsiądzie pan w samochód, zabierze tę dwójkę. - Zerknęła na Michała i Aśkę. - I pojedziecie do niej. Zaryglujcie drzwi i nie wyglądajcie przez okna. I nie opuszczajcie jej do świtu. - Nie, my musimy iść do domu - zaprzeczył Michał. - Zobaczyć, czy z rodzicami wszystko w porządku. - Jedyne, co musicie w tej chwili, to przeżyć - ucięła wszelkie dyskusje. - Chyba że chcecie skończyć jak wasz kolega. - Wiedziała, że jej słowa nie były ani delikatne, ani taktowne, zamierzała jednak przemówić im do rozsądku. - Muszę oczyścić drogę - odezwał się trochę nieprzytomnie leśniczy. Magda przymknęła oczy i zrobiła głęboki wdech. - Wszędzie wokół czają się istoty, o których istnieniu nie macie pojęcia - powiedziała spokojnie. - Takie jak ta, która pana właśnie zaatakowała. Jedźcie do domu, przetrwajcie noc. Rano powinno być już bezpiecznie. Oby tak było - dodała w myślach, obawiając się, że po tej nocy już nigdzie tak nie będzie. - A ty dokąd pójdziesz? - zapytał Michał. - Ja? - Spojrzała w ciemne niebo. - Do Wiatrołomu. A jak dopisze nam szczęście, to może za dnia się tam zobaczymy. - Uśmiechnęła się lekko. Poczekała, aż wszyscy troje wsiedli do auta i odjechali. Chciała mieć pewność, że przeżyją, modliła się o to, aby w leśniczówce byli bezpieczni. Po chwili światła samochodu zniknęły jej z oczu, wreszcie przestała słyszeć silnik. Została zupełnie sama, otoczona przez ciemność i wiatrołomy. - Jesteś żniwiarzem - szepnęła do siebie. - Do dzieła. Mocniej złapała torbę Pierwszego i zerwała się do biegu. Ciąg dalszy w wersji pełnej Spis treści Rozdział 1 Rozdział 2 Rozdział 3 Rozdział 4 Rozdział 5 Rozdział 6 Rozdział 7 Rozdział 8 Rozdział 9 Rozdział 10 Rozdział 11 Rozdział 12 Rozdział 13 Rozdział 14 Rozdział 15 Rozdział 16 Rozdział 17 Rozdział 18 Rozdział 19 Rozdział 20 Rozdział 21 Rozdział 22