Czerwony alarm

"Czerwony alarm" to piąta część z cyklu stworzonego przez duet Patterson & Karp, kiedy tylko widzę, że na rynek wychodzi kolejny tom jestem ucieszona jak dziecko. Widzę jednak, że z każdą nową powieścią coraz mniej widowiskowo się dzieje.
Detektywi Zach Jordan i Kylie MacDonald nie odpoczywają zbyt długo od pracy. W tej części zmagać się będą z bezwzględnym, pragnącym zemsty młodym człowiekiem, który w tajemniczy sposób detonuje specjalistyczne bomby oraz będą zmuszeni do znalezienia zabójcy młodej kobiety, która miała dość specyficzne upodobania seksualne. Dwie równolegle prowadzone sprawy, burmistrz Sykes za plecami, która patrzy policjantom na ręce i czas, który uciekając sprawia, że rozwiązanie jest coraz bliżej. To wszystko w połączeniu z drobnymi wstawkami z życia prywatnego naszych policjantów, ich problemów i radości sprawia, że książka nabiera ciekawego klimatu, który zdecydowanie przyciąga i nie daje nam odłożyć jej na półkę. Jedynym minusem, który znacząco wpłynął na moją ocenę jest to, że zbyt mało się dzieje. Są spektakularne przestępstwa, intrygujące śledztwo, jednak brakowało mi tutaj zdecydowanej dynamiki, która sprawiłaby, że książka ta różniłaby się od innych z tego gatunku. Niestety, ale na tle pierwszych części, "Czerwony alarm" wygląda nieco gorzej, nie wiem co było tego powodem, może wypalenie, może brak inspiracji, jednak to nie zmienia mojego zdania, że Patterson jest moim ulubionym autorem i co by się nie działo będę jego książki polecać każdemu. Jako fanka Pattersona jestem w stanie wiele mu wybaczyć, jednak jak na ten świetnie wykreowany cykl - NYPD RED to tej książce wiele brakuje, ale myślę, że dla osób, które może dopiero poznają się z tym gatunkiem, będzie to czas dobrze wykorzystany.
Jeśli masz ochotę na relaks z lekką książką to ta pozycja jest dla Ciebie. Nie wymaga wielkiej uwagi, a od początku czytelnik nabiera podejrzeń co do sprawców zbrodni. Książka dobra do poczytania w wolnej chwili.

"13000 ofiar i licznik nadal bije."

Już spotkanie z czwartym tomem ("Śmierć na żywo") nie okazało się aż tak fascynującą przygodą czytelniczą, jak to miało miejsce w przypadku trzech pierwszych odsłon serii ("Scenariusz mordercy", "Zdążę cię zabić", "Piętno Kaina"). Niestety, również "Czerwony alarm" nie wciągnął mnie ani kryminalną intrygą, ani klimatem powieści. Miałam wrażenie, że książka pisana była na kolanie, na pięć minut przed drukiem i nie wystarczyło czasu na rozwinięcie pomysłu scenariusza zdarzeń, nadanie bohaterom ciekawych portretów, zbudowanie frapującego napięcia. Nie było też, charakterystycznych w powieściach Jamesa Pattersona, poruszania społecznych problemów współczesnej Ameryki, stanowiących ciekawą otoczkę fabuły. Wątki obyczajowe poprowadzono mdło i niewyraźnie, a główni detektywi tak naprawdę nie mieli wiele do powiedzenia. Zamiast odgrywania kluczowej roli stali się zakładnikami płaskiej zagadki kryminalnej. Szkoda, że seria przeradza się w miałką przygodę czytelniczą, z której nic nie wynosimy poza nijakim relaksem. Brakuje ostrego pazura, zaskakujących elementów, czegoś chwytliwego, przyciągającego i angażującego.

A zapowiadało się frapująco, zaczęło od mocnego uderzenia, morderstwa znanej w nowojorskim środowisku dokumentalistki. W tym czasie metropolią wstrząsa również wybuch bomby podczas prestiżowego przyjęcia śmietanki elit. Na tym nie kończy się cykl tragicznych incydentów, pasmo nieszczęść dotyka zwłaszcza najbardziej bogatych i wpływowych obywateli. Skoro w morderstwa zamieszane są znane osobowości Nowego Jorku, do akcji wkracza para detektywów z policyjnej jednostki RED, Zach Jordan i Kylie MacDonald. Nie da się odmówić narracji lekkości i dynamiki, sporo się dzieje, ale łatwo się w tym połapać. Dobrze wypadło odzwierciedlenie politycznych gierek, fałszywych świadectw poprawności, zamiatania pod dywan niewygodnych spraw. Tak się właśnie zastanawiam, czy ten ostatni element, sparodiowany świat członków władzy, stykający się ze światem przestępczym, mocno odrealniony od życia zwykłych ludzi, nie jest najlepszym aspektem powieści.

O książkach Pattersona dużo już słyszałam i chciałam się sama przekonać, jak ten autor pisze. Powiem szczerze, że podchodziłam do niego zbyt sceptycznie, bowiem miło się zaskoczyłam.


RED to elitarna jednostka nowojorskiej policji. Zach i Kylie uchodzą za zgrany duet policjantów, którzy zawsze potrafią rozwiązać najtrudniejsze zagadki. Tym razem miastem wstrząsają eksplozje, w których giną znani biznesmeni. Kluczem do rozwiązania może być pozostałych przy życiu dwóch przyjaciół, którzy robili z nimi wspólne interesy. Nieoczekiwanie w tle pojawia się jeszcze zabójstwo młodej reżyserki. Ślady prowadzą do polskiej dzielnicy...

Fabuła jest dość prosta i przewidywalna, ale jednak książka ma coś w sobie, co powoduje, że nie jest łatwo się od niej oderwać. Nie miałam też problemów z wdrożeniem się w historię, choć jest to już któryś tom z kolei. Myślę, że sięgnę po pozostałe części historii w niedalekiej przyszłości.

Jeśli ktoś szuka literatury górnych lotów, to z pewnością książką się zawiedzie. Jednak jeśli tylko szukacie dobrej sensacji na jesienny wieczór to polecam Wam tę pozycję. Idealna po ciężkim dniu w pracy.

Dla fanów Pattersona ta książka może się okazać rozczarowaniem, ja jakąś wielką jego fanką nie jestem, więc nie rozpaczam zbytnio z tego powodu. Od całej serii nie wymagałam zbyt wiele, traktowałam ją raczej jako lekkie, niewymagające czytadło, co nie oznacza, że mi się książki z cyklu NYPD RED nie podobały, po prostu raczej umieszczałam je wśród moich ocen, na tych na średniej punkcie. Niestety zauważyłam tendencję spadkową. Każda kolejna część wypada gorzej od poprzedniej i robi się niebezpiecznie źle, ponieważ jeśli zostanie wydana szósta powieść, może się ona okazać całkowitą katastrofą.

Oddział NYPD RED powołany przez panią burmistrz do spraw dotyczących osób z pierwszych stron gazet ponownie wkracza do akcji. Każda książka opowiada inną historię, toteż nic złego się nie stanie, jeśli nie będziecie ich czytać w kolejności wydania. Tym razem detektywom Jordanowi i McDonald przyjdzie się zmierzyć z seryjnym mordercą, który wysadził pierwszą ofiarę podczas balu charytatywnego, a drugą, będącą jego wspólnikiem w kampusie Rockefeller Universyty. Ofiary nie są przypadkowe, ładunki zostają stworzone precyzyjnie, tak by nie ucierpiał nikt inny. W tym samym czasie ginie również kobieta, która lubiła się bawić. Czy obie sprawy mają ze sobą coś wspólnego? Komu przeszkadzali obywatele z nieposzlakowaną opinią? Kto będzie następny w grze psychopaty?

Zacznę od tego, że nie podoba mi się, iż duża część fabuły została streszczona w blurbie na tylnej okładce. Nie podoba mi się również chaos, który wkradł się w tę część. Podczas lektury czytelnik musi przyswoić dużo nazwisk, czasami ciężko się połapać, o co w danym momencie chodzi. Moim największym zarzutem jest jednak nuda. Mimo tego, że książkę czyta się szybko, co jest niewątpliwą zasługą rozdziałów, które nie mają więcej niż po pięć stron, to miałam do niej kilka podejść, a końcówkę, to już właściwie nie czytałam, a męczyłam. Wkurzała mnie również nierealność niektórych sytuacji oraz główni bohaterowie: Kylie i Zach. Nawet oni w tej części zachowują się ja ?nie oni?.

Naturalnie miałam już okazję czytać gorsze powieści i ?Czerwony alarm? można przeczytać właściwie w jeden wieczór, ale nie wymagałabym od tej książki wiele. Często niestety jest tak w przypadku wielotomowych cykli, że kolejne nie dorównują pierwszym. Myślę, że najodpowiedniejszym jest umieć je zakończyć w odpowiednim momencie. Jedynym plusem, jaki tu widzę, jest lekki styl Pattersona.

Podsumowując: jeśli czytaliście poprzednie części, to nie zaszkodzi Wam sięgnąć i po tę, ale jeśli chcecie dopiero zacząć przygodę z autorem, zacznijcie od czegoś innego, a jest w czym wybierać.