Czerwony Mars (twarda)

Czerwony Mars to książka, którą zawsze chciałam przeczytać, to pierwszy tom trylogii marsjańskiej autorstwa Kima Stanleya Robinsona. Człowiek od zawsze dążył do poznania tego, co nieznane i wierzył, że gdzieś tam na innych planetach jest życie. Kolejnym bodźcem była możliwość kolonizacji, miejsce, gdyby coś się działo na naszej planecie, człowiek czasem zbyt mocno ingeruje w to, co nie powinien. Taka alternatywa była by idealna, przenieść się gdzieś dalej, aby być bezpiecznym. Nie dziwię się, że ta tematyka od zawsze pobudza wyobraźnię twórców literatury. Lubię, kiedy wydawnictwa nie zapominają o powieściach, które od zawsze miały ogromny potencjał.
Czerwony Mars przedstawia historię opowiadającą o tym, jak wielka czerwona planeta kusiła ludzkość na tyle, że rozpoczęła się misja kolonizacyjna. Mamy rok 2026, wielki statek kosmiczny zabiera setkę astronautów w podróż na Czerwoną Planetę, która ma zostać przekształcona tak, aby bardziej przypominała Ziemię. Tam warunki życiowe coraz bardziej się pogarszają. Zadanie samo w sobie jest bardzo trudne, a do tego dochodzą relacje międzyludzkie. Bez zbudowania więzi życie jest o wiele trudniejsze, zwłaszcza, kiedy jest się zdanym jedynie na siebie w tak ciężkich warunkach. Cześć z osadników zatrzymała się na jednym z księżyców Marsa, na Fobosie, a reszta na nim, rozpoczęła się budowa osiedla na powierzchni. Czy im się to powiedzie? Czy tak wielu różnych ludzi zjednoczy się?
Czerwony Mars po raz pierwszy został opublikowany w 1992 roku, przedstawiając kolonizację pierwszej setki osadników. Ta książka liczy tak wiele stron, jednak lektura nie była dla mnie nużąca, wręcz przeciwnie. Głównym elementem powieści była terraformacja obcego świata. Grupy przybyłych osadników miały odmienne zdania na ten temat. Naruszenie nietkniętej przez setki milionów lat planety uznane zostaje jako jej zbeszczeszczanie, znajdziemy tutaj geopolitykę, przemiany społeczne reprezentowane przez bohaterów i ich kompas moralny. Przygotujcie się tutaj także na techniczne detale, które sprawiają wrażenie jakby czytelnik sam zmieniał się w kolonistę obcej planety. Czerwony Mars to niesamowita podróż oferująca pokłady wiedzy, zgodnie z wizją Kima Stanleya Robertsona. Czułam się, jakbym przygotowywała się w podróż, jakby te wszystkie zagadnienia były dla mnie istotne. Autor wspaniale wykreował bohaterów, jednych mocniej innych nieco mniej, możemy się z nimi utożsamić. To ludzie z krwi i kości, którzy zafascynowani nową planetą zaczynają tęsknić za dawnym życiem. To miejsce gdzie czas płynie inaczej niż na Ziemi i gdzie trzeba zaaklimatyzować się do odmiennych warunków.

Marzenia człowieka o zdobywaniu kosmosu pchają go ciągle ku eksploracji nieznanego bez względu na ryzyko. Kim Stanley Robinson w ?Czerwonym Marsie?, pierwszej części Trylogii marsjańskiej, zabiera nas w fascynującą podróż, której celem jest kolonizacja tej surowej i niemalże niemożliwej do oswojenia planety.

Autor już na początku opowieści pokazuje, że ludzie mogą zmienić planetę, ale sami nigdy się nie zmienią. I choć pobyt pierwszych starannie wyselekcjonowanych pionierów jest ?niezapisaną czerwoną kartą?, to szybko wypełniają ją sceny zazdrości, plotki i podziały. Bo życie ?na Marsie czy gdziekolwiek indziej rządzi się takimi samymi prawami", a ludzie, mimo że zostawili Ziemię daleko za sobą, przywożą swoje poglądy, problemy i ambicje.

Autor ukazuje nie tylko dramat ludzkiej egzystencji skazanej na walkę o władzę, zasoby i ideologie, ale z ogromną szczegółowością kreśli jej zmagania z zabójczą naturą, którą próbuje okiełznać i zaprzęgniętą do stworzenia zdatnych do życia warunków technologią. Nie spotkałam się jeszcze z tak obrazowymi, drobiazgowymi i napisanymi ze znawstwem opisami marsjańskiego krajobrazu. Przy czytaniu rozciąga się przed nami w pełnej okazałości "piękny, ale i niezmiernie surowy: prosty, nagi, milczący, obojętny, skalisty i odwieczny... Majestatyczny."

Z równym realizmem poznajemy specyfikę dostosowanych do marsjańskich warunków budowli, nowatorskich technologii i procesów zachodzących w naturze, co świadczy o niesamowitej wiedzy Autora na wiele tematów, albo wykonaną tytaniczną pracę. Podział na rozdziały ukazujące perspektywę kolejnych, odgrywających w procesie kolonizacji istotną rolę bohaterów daje nam wgląd w przypisane im zadania, ich oczekiwania i wizje. Na ponad dziewięciuset stronach Robinson zawarł opowieść wciągającą w wir emocji, rozważań i zmagań z nieznanym, której efektem jest głębsze zrozumienie zarówno ludzkiej natury, jak i tajemnic kosmosu.

Bardzo zaangażowałam się w spory bohaterów dotyczące terraformowania planety, bo argumenty zwolenników i przeciwników były niezwykle trafne i uzasadnione, co uniemożliwiało wręcz opowiedzenie się po którejś ze stron. Wielu pionierów przybyło tu ryzykując wszystkim, by wprowadzać w życie swoje wizje, pozostawiwszy za sobą dotychczas znane życie. Zadałam sobie pytanie, czy i ja byłabym skłonna na takie ryzyko? I odpowiedź nie mogła być twierdząca, bo mimo że zostały tam posadzone platany, mimo że pionierzy żyli w zdrowiu i sile ponad 110 lat z perspektywami na więcej to "nikt nie miał tu czasu, aby przeczytać choćby jedną książkę".

A jeśli mielibyście przeczytać jedną książkę o Marsie, to niech to będzie ta. Poczujecie się jakbyście przenieśli się na tę niesamowitą czerwoną planetę i nie będziecie chcieli z niej wracać.

Dziś przychodzę do Was z moją opinią na temat książki "Czerwony Mars" Kima Stanleya Robinsona. ???? To pierwsza część trylogii, której tematem przewodnim jest kolonizacja tytułowej planety. Zdania na temat tej lektury są podzielone, dlatego z chęcią po nią sięgnęłam, aby wyrobić sobie własne. ???? Jeśli jesteście ciekawi, czy stanęłam po stronie zwolenników, czy przeciwników tej powieści?????

Nadeszły trudne czasy dla mieszkańców Ziemi. Przeludniona planeta, na której zaczęło brakować surowców, stała się miejscem konfliktów, dlatego ludzie zaczęli szukać innego miejsca do życia. ???? Wybór padł na Marsa, którego postanowiono skolonizować. ??????????????????? Na tę trudną misję wyrusza 100 wyselekcjonowanych śmiałków - osób w różnym wieku i różnej narodowości, mających odmienne wykształcenie, specjalizacje i poglądy. Czy tak indywidualne jednostki, mające różne wizje, plany i motywacje, będą w stanie zjednoczyć się, aby wypełnić zadanie??????

Ta książka to podróż do przyszłości, w której Mars staje się dla ludzi drugim domem. Robinson zręcznie połączył tu naukę i fikcję, tworząc przekonujący obraz kolonizacji Czerwonej Planety. ???? Jego opisy jakże zaawansowanej technologii są imponujące, ale co ważniejsze, bardzo realistyczne, a wszystko zdaje się być w zasięgu naszych obecnych możliwości technicznych. ???? Jednak to nie technologia jest najważniejsza w tej książce, tylko ludzie. Autor z wielką precyzją oddaje psychikę bohaterów, ich dylematy i konflikty. Pokazuje, jak trudne mogą być relacje między ludźmi, nawet gdy są oni od siebie zależni. ???? To, co bardzo wyróżnia tę książkę, to sposób, w jaki Robinson bada społeczne i polityczne konsekwencje kolonizacji Marsa. To doskonały obraz tego, jak ludzie radzą sobie z wyzwaniami, które stawia przed nimi tak monumentalna zmiana. ????

Podsumowując, "Czerwony Mars" nie jest lekturą lekką, ale warto dać jej szansę, bo zyskuje przy bliższym poznaniu. Ta książka zdecydowanie zasługuje na uwagę. Gorąco polecam??????