Cztery pory magii (twarda)

"Każda pora roku ma swoją magię, a każda bohaterka swoje demony"

"Cztery pory magii" od wydawnictwa SQN to zbiór czterech magicznych, demonicznych, przesiąkniętych słowiańskością we współczesnym wydaniu opowiadań, z których każde toczy się w ściśle określonej porze roku. Magię odnajdujemy wczesną wiosną ( biorąc udział w bardzo nietypowych przygotowaniach do ślubu ), czujemy ją latem ( spacerując przez świat z Czarownicą i Latawcem ), w listopadowym deszczu ( próbując opanować niezwykle silne, ogniste moce ), w grudniu ( wybierając się wraz z grupą przyjaciół do wynajętego domku ).

Aneta Jadowska, Marta Kisiel, Magdalena Kubasiewicz i Milena Wójtowicz to autorki tworzące rewelacyjną, polską fantastykę. Ich historie przepełnione są słowiańskimi elementami, humorem i zagadkami kryminalnymi, co jest połączeniem idealnym i zawsze się sprawdza. W tym zbiorze każde opowiadanie jest zupełnie inne, każde rozgrywa się w czasie jednej z pór roku, a jako całość tworzą magiczne koło roku i spójną całość. Każde opowiadanie czytało mi się rewelacyjnie, natomiast moim faworytem jest pierwsza historia ( "Cicha woda" Magdaleny Wójtowicz ), gdzie pomimo grozy, rozlewu krwi i bardzo poważnej sytuacji niesamowicie się ubawiłam!
Jako miłośniczka opowiadań, fantastyki, magii, wierzeń słowiańskich oraz osoba mocno kibicująca polskim autorom, nie mogłam przejść obok tej książki obojętnie! Dodatkowo twarda oprawa w moim ulubionym kolorze i przepiękne grafiki umieszczone na okładce i stronach tytułowych, stworzone przez Agatę Wawryniuk, zdecydowanie zachęcają do sięgnięcia po ten tytuł.

Myślę, że dla wszystkich miłośników książek pisanych przez wspomniane wcześniej autorki będzie to wspaniały prezent, ale dla osób, które twórczości tych autorek nie znają, może to być świetna zachęta do odkrycia innych książek!
Jeżeli kiedykolwiek szukaliście książki, która sprawdzi się jako upominek dla książkoholika na każdą możliwą okazję- myślę, że już nie musicie szukać!

Mówiłam Wam ostatnio, że nie przepadam za zbiorami opowiadań. Ale mówiłam też, że te od Anety Jadowskiej to inna para kaloszy - na szczęście po lekturze "Czterech Pór Magii" podtrzymuję swoją opinię. Gdzie pojawia się pani Aneta - a zwłaszcza w duecie z Dorą - tam jest naprawdę dobrze! ????

Cztery polskie autorki i cztery pełne magii oraz słowiańskiej mitologii opowiadania - po jednym na każdą z czterech pór roku. Brzmi świetnie, prawda? ????

Każde z opowiadań ma nieco inny klimat, w każdym występują inne słowiańskie demony czy potwory, ale wszystkie są równie ciekawe i wciągające! No i - oczywiście - każde doprawione jest szczyptą doskonałego humoru. Ale wystarczy rzut oka na skład autorski - niczego innego bym się po nim nie spodziewała! ????

Ogromnie podoba mi się to, że wszystkie opowiadania są równe jakościowo - gdybym miała wybrać najlepsze, z sentymentu postawiłabym na Dorę Wilk, ale pozostałych już nie potrafię ustawić w kolejności - wszystkie ogromnie mi się podobały. A przez to, że każde było dość długie (i pewnie również przez talent autorek), nie miałam żadnego problemu, by - mimo krótkiej formy - wciągnąć się w fabułę i zżyć z bohaterami ????

Na uwagę zasługuje też wydanie - prześliczna, twarda oprawa, urocza wklejka z fotkami autorek (idealna do zbierania autografów!), a także piękne ilustracje przed każdym z opowiadań. Kto jak kto, ale SQN potrafi w cudowne wydania ????

"Cztery pory magii" polecam z całego serducha. Gwarantuję, że pokochacie tę książkę!

,,Cztery pory magii" to cztery opowiadania przepełnione słowiańską magią a każde z nich dzieje się w innej porze roku.

W pierwszym opowiadaniu spotykamy rusałkę, która szykuje się do swojej najważniejszej uroczystości. Mianowicie chodzi o ślub, ale nie byle jaki bo panna młoda wchodzi w rodzinę wijów a ich zwyczaje i tradycje... cóż, są dość nietypowe. Akcja dzieje się wczesną wiosną.

Drugie opowiadanie tyczy się południcy. Mała wieś jest nieustannie dręczona przez demonicę. Pewna czarownicą podejmuje się wypędzenia południcy, ale to nie będzie łatwe i przyjemne zadanie.

Trzecia historia nawiązuje do starych, nie zamkniętych spraw. W Thornie kilkanaście lat temu zginęło kilkoro chłopców. Teraz dramat ponownie rozgrywa się na oczach nowej Namiestniczki. Dora postawiła sobie za punkt honoru rozwikłanie zagadki sprzed lat i tym samym uratowanie kolejnego chłopca.

W czwartej i ostatniej opowieści spotykamy kilka przyjaciółek. Każda z nich jest czymś innym, mają inne moce, ale wszystkie potrafią być destrukcyjne będąc jednocześnie dla siebie nawzajem wsparciem. Kiedy mąż Tomci wpada na pomysł pozbycia się żony, przyjaciółki planują wyprzedzić go o conjamniej krok.

Wszystkie opowiadania są niezykle magiczne, pełne niepowtarzalnego klimatu, nasycone słowiańskością i magią. To wszystko je łączy oraz nawiązanie do por roki. Jednak nie potrafię wybrać najlepszego, bo każde charakteryzuje się czymś innym a pióra autorek są niepowtarzalne. Każda z nich przedstawia czytelnikowi inne oblicze magii. Dzięki temu, że opowiadań nie jest ta dużo, można odnaleźć, swego rodzaju, balans między  formą a bohaterami, gdyż są one na tyle długie, że poz nawiązać nić przyjaźni z głównymi postaciami, żyć się z nimi i pokochać lub znienawidzić. Tutaj nie czuć aż tak bardzo, tego niedosytu i po skończeniu jednej historii można bez domysłów przejść do kolejnej, co rzadko się zdarza przy krótkich formach????

Dzisiejsza recenzja dotyczy książki z Wydawnictwa SQN-a mowa o ?Cztery pory magii? która skradła moje serce. Miłością do opowiadań zaraziła mnie moja Anusia brunetka_czyta która polecała książkę ?Tarnowskie góry fantastycznie? które z całego serca polecam. Wracając do naszej magii to spotkacie same perełki autorskie, takie jak jesienna Aneta Jadowska, letnia Magdalena Kubasiewicz, wiosenna Milena Wójtowicz, zima Marta Kisiel. Książka idealna na lato, plaże, podróż, leniwy weekend i uwieźcie mi wrócicie wiele razy, bo na jeden raz to za mało.

Opisów każdego z opowiadań jest pełno, więc polecam zapoznać się. Macie cztery opowiadania czterech fantastycznych autorów oraz czterech lektorów, których chyba każdy zna, a mowa o Annie Dereszowskiej, Filipie Kosiorze, Milena Wójtowicz, Grzegorz Pawlak (uwielbiam tego pana, taki ciepły głos, który znany jest m. in. z książek Pana Andrzeja Pilipiuka opowiadania o Jakubie Wędrowyczu. Jeżeli chcielibyście wiedzieć, jakie są moje ulubione to zdecydowanie pierwsze opowiadanie Pani Mileny Wójtowicz ?Cicha woda? co się uśmiałam z przygotowań do wesela to moje. Nikomu nie życzę takiej ?przed? imprezy. Totalny rollercoaster emocjonalny, jaki przeżyła jedna z głównych bohaterek to jej. Zapamięta do końca życia. Kolejnym to drugie opowiadanie ?Żar i wicher? Pani Magdaleny Kubasiewicz czytane przez Filipa Kosiora. Oczywiście to moje ulubione. Wiecie, co jest pozytywnego w opowiadaniach? To, że cała akcja mieści się w kilku stronach. Nie czytasz książki, która ma ponad 700 stron akacja dzieje się po 400 stronach. Nie ukrywam też, że chciałabym, żeby te opowiadania zostały rozbudowane do standardowej jednotomowej przygody, lecz to już wszystko zależy od autora. Gratuluję autorom, bo zaczarowały mi weekend, dały mi taką zabawę, że głowa mała.

Każde opowiadanie to inna emocja, inny klimat, a co do bohaterów, to chciałabym spotkać ich jeszcze. Polecam z całego serca tym bardziej dla młodego i tego starszego pokolenia. Ja dorosła miałam zabawę, więc i wy będziecie. Życzę każdemu wielu przygód no może niekoniecznie ?krwawych?, ale równie emocjonalnych, jakie mieli bohaterowie opowiadań.