Cztery weekendy i pogrzeb

Podążanie za głosem swojego serca dla jednych może wydawać się oczywistością, dla innych zupełną fanaberią. Niemniej, jeśli nie wsłuchamy się w siebie i swoje potrzeby szalenie trudno będzie nam pozostać szczęśliwymi, bez względu na to jak postrzegać to będą inni. A życie mamy przecież tylko jedno i warto spędzić je tak, by żyć przede wszystkim w zgodzie ze sobą.

Alison jest konsultantką do spraw transportu publicznego. I choć brzmi to jak nieciekawe zajęcie to dla kobiety jest to niczym spełnienie marzeń, bo od dziecka była pasjonatką kolei. Ma też słabość do świątecznych piosenek i słucha ich już wczesnej jesieni. W życiu może liczyć na dwie oddane przyjaciółki, które trwają przy niej i na dobre i złe. Jej życie uczuciowe nigdy nie układało się najlepiej, a po mastektomii, którą przeszła kompletnie zeszło na dalszy plan z uwagi na pogłębiający się brak pewności Al. Zresztą, ta operacja miała na nią dużo większy wpływ, niż można by sądzić, co widać, choćby poprzez usilne starania kobiety co do zmiany swojego życia. Choć jest domatorką i ma słabość do ciastek to stara się zaprzyjaźnić z naturą, szukać przygód, rozwijać hobby. I w ten sposób właśnie trafiła na Sama, swoje kompletne przeciwieństwo, człowieka, który po prostu działał, spontanicznie i czasem szalenie. Niestety, Sam zmarł, a Alison rozpoczyna chyba najbardziej zwariowaną przygodę w swoim życiu? od pogrzebu.

"Cztery weekendy i pogrzeb" to komedia romantyczna, ale o posmaku życiowej goryczy. Jej niecodzienny początek obiecuje oryginalną fabułę i udało się Autorce w dość niesztampowy sposób ją poprowadzić. Motyw hate love ujawnia się bowiem w cichej, pełnej milczenia niechęci głównych bohaterów, a motyw udawanego związku dotyczy Alison, ale i nieżyjącego już Sama. Dodatkowo pomysł na zacieśnianie relacji Al i Adama podczas pakowania rzeczy zmarłego przyjaciela też jest niecodzienny dla rozwoju uczuć jakiekolwiek, nawet tej książkowej, pary. Poza wątkiem romantycznym Palmer stawia mocny akcent na zwiększenie świadomości czytelnika o raku piersi, genetycznych uwarunkowaniach ku niemu oraz profilaktyce, która zmniejsza szanse na zachorowanie. Za pomocą głównej bohaterki ukazuje też psychologiczne aspekty zmagań i choć bardzo doceniam trudne tematy wplatane do powieści dla kobiet to tutaj odniosłam wrażenie, że ten nacisk Autorki na prowadzenie tego wątku oraz bardzo długie tłumaczenia co do samopoczucia Ali, jak i samego ryzyka zachorowania były zbyt wszechobecne w pozycji. Za to w książce poruszony jest jeszcze jeden istotny aspekt, o którym warto wspomnień, a dotyczy zmian w życiu. Bo o ile takowe zmiany są kierowane naturalną potrzebą, ewoluowaniem charakteru, dojrzewaniem, to są one jak najbardziej wskazane. Jednak gdy te zmiany to usilne starania zadowolenia innych, które kompletnie nie współgrają z tym, co czujemy w sercu, to niosą o wiele więcej szkody niż pożytku. I dzięki historii tu zawartej świetnie zostało to ukazane. Dodatkowo barowe quizy, nieprzystępny stolarz, fascynacja kolejnictwem i jedno małe kłamstwo, które niesie ze sobą szereg konsekwencji, a całość okraszona lekką i przyjemną dla czytelnika narracją, tworzą całkiem miłą lekturę. I mimo niewielkich jej mankamentów bardzo przyjemnie spędziłam z tą pozycją czas.