Czy mnie się wydaje, czy tu jest bardzo gorąco?

jów niechętnie poruszano ten temat. Czym innym są bowiem objawy, a czym innym - jak to zwykle w przypadku kobiet bywa - nasze odczucia. A jednym z najczęstszych w tym okresie jest poczucie bycia zagrożoną. Zagrożoną przez samą siebie: te ciągłe przypływy niepokoju oraz zniechęcenia dosłownie nie dają ci żyć. Zagrożoną przez swoje ciało: zmiany w wyglądzie fizycznym doprowadzają cię do rozpaczy. ,,Miałam pod kontrolą, ile, co i kiedy jeść, żeby utrzymać wagę, a " ,,Gdzie się podziały moje zgrabne nogi? I co z tymi włosami, których koleżanki mi zazdrościły?" Zagrożoną przez młode wilki w pracy, bardziej kompetentne i lepiej znające się na współczesnym świecie. Zagrożoną nawet przez tę nastoletnią kelnerkę, która gapi się na twojego męża, jakby wcale nie proponowała mu czegoś na deser, tylko wyjazd na safari do RPA. Zagrożoną przez ,,proszę pani", jakim teraz zwracają się do ciebie w metrze, przez okulary, bez których nie możesz się obejść, przez siwe włosy, które pojawiły się również i tam na i przez torciki cytrynowe, które coraz łapczywiej pożerasz. Skoro tobie samej trudno jest się do tego przyznać, to jak i komu miałabyś o tym opowiedzieć? Nie chcesz przecież, by inni pomyśleli, że jesteś infantylna i kłótliwa albo, co gorsza, że łatwo cię skrzywdzić i że wcale nie masz wszystkiego pod kontrolą, nawet jeśli sprawiasz takie wrażenie. Chodzi tutaj o prosty mechanizm kompensacji: im mniej dana osoba się ceni, tym większego poklasku będzie szukała u reszty (i tym boleśniej dotknie ją cudza krytyka). NIE JESTEŚMY DOSKONAŁE I CO Z TEGO? Podobno największym luksusem XXI wieku jest sen. My zadowoliłybyśmy się choćby i chwilą odpoczynku; próba sprawowania kontroli nad wszystkim jest niezmiernie wyczerpująca. Jakże trudno nam pozwolić, by sprawy potoczyły się własnym torem. Z jednej strony ma to swoją logikę - nasza codzienność przypomina misterną konstrukcję, którą tylko szwajcarska precyzja może utrzymać w ryzach. Jednak zdolność planowania, która mogłaby być - i jest - naszym największym aktywem, potrafi zamienić się również w śmiertelnego wroga. Żonglujemy zbyt wieloma piłeczkami naraz, by mieć czas na zatrzymanie się i nacieszenie sukcesem. A myśli o możliwej porażce nawet nie chcemy do siebie dopuścić. ,,Pragnę tego, staram się o to, osiągam to". Mantra, którą powtarzałyśmy sobie przez całe dorosłe życie, okaże się na tym etapie absurdalna i fałszywa, jeżeli nie nauczymy się akceptować i szanować siebie oraz sobie wybaczać. I jeżeli nie zostawimy czasem samych siebie w spokoju. Ta odwaga, by pogodzić się i żyć ze świadomością, że nie jesteśmy idealne, że popełniamy błędy, że się zmieniamy, że czasem powiedzenie ,,nie" (,,nie wiem", ,,nie skończyłam raportu", ,,nie miałam czasu", ,,nie możemy się dzisiaj spotkać") jest jednym z wyzwań, którym musimy sprostać właśnie teraz, kiedy osuwa nam się grunt spod nóg. Każdy kryzys niesie jednak ze sobą pewną szansę i nie inaczej jest również w tym przypadku. To przełomowa chwila. Może być okazją do odkrycia siebie na nowo, powiedzenia ,,żegnaj" temu wszystkiemu, czego nie jesteśmy pewne: ? Jest to czas powiedzenia ,,tak" i otworzenia się na to, co nowe. Wyrażenia zgody na wszystko, co przyniesie nam los w każdym obszarze życia, na porzucenie tęsknoty za tym, co minęło, a skoncentrowanie się na tym, co potrafimy robić i co sprawia, że czujemy się szanowane i kochane. ? Jest to również czas powiedzenia ,,nie" - bez poczucia winy i kompleksów - temu, co toksyczne, szkodliwe, czemu wcześniej się nie sprzeciwiałyśmy ze strachu przed odrzuceniem. Nauka wyznaczania granic to podstawa, żeby czuć się i być poważaną. ? To czas ciekawości, zabawy, eksperymentowania, uczenia się i odkrywania nowych aspektów związanych z rodziną, związkiem, seksem, pracą... A zwłaszcza z naszym wewnętrznym ja. To czas pogodzenia się z własnym ciałem i uczynienia z niego swojego sojusznika, towarzysza podróży, o którego trzeba dbać, by móc się nim cieszyć jak najdłużej. ? To odpowiedni moment, by otoczyć się kochającymi osobami i dobrymi przyjaciółkami, czas rozmów, pytań, dzielenia się wątpliwościami, szczerego opowiadania o swoich niepokojach tym kobietom, które cię wspierają i czują się wolne, pewniejsze siebie i piękniejsze niż w wieku 20 lat. ? To czas, by czuć się i wyglądać dobrze. Umieść samą siebie, po raz pierwszy, na samym początku listy i już się nie wykreślaj. Zabierz się do pracy, zadbaj o zdrowie i urodę (a także o poczucie własnej wartości!), słuchając rad lekarzy i zaufanych specjalistów. Nadszedł czas, byś pokochała samą siebie, wygospodarowała sobie przestrzeń, cieszyła się życiem. To ty tu rządzisz. Chcemy poznać nową ciebie! Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki