Dalej, niż sięga wzrok

Dziś pora opowiedzieć o romansie historycznym osadzonym w XIX wieku gdzieś w środkowym Teksasie. Chciałabym jednak zaznaczyć, że nie jest to jednak byle jaki romans gdzie wszystko toczy się według ściśle określonego, znanego wszystkim schematu. Jest to opowieść niezwykle porywająca i wzruszająca. Opowieść o tym, że prawdziwa rodzina to nie zawsze więzy krwi, a bezgraniczne zaufanie, lojalność i oddanie, gdzie pokrewieństwo schodzi na dalszy plan. Jest to opowieść o trudnej sztuce wybaczenia i otwarciu serca na Boga...
Okryta tajemnicą i niejedną intrygą historia trójki rodzeństwa porywa czytelnika w szalony okres minionego wieku, i świat, który znamy ze starych telewizyjnych westernów, świat gdzie honor jest ważniejszy niż życie, gdzie zemsta jest najwyższym zadośćuczynieniem straty.
Autorka genialnie oddaje klimat tego okresu, zaczynając od trudnego tematu, gdzie dzieci były adoptowane tylko po to, by móc je bezkarnie wykorzystywać przy najtrudniejszych pracach w polu i gospodarce.
Tak właśnie poznajemy trójkę głównych bohaterów. Powoli poznajemy ich los, szczególnie małej Evangeliny, szybko dowiadujemy się, że ta młoda dziewczyna jest przyczyną sensacyjnych plotek, ale wzbudza także niechęć, a nawet postrach swoimi wyjątkowymi oczyma (Heterochromia).
Akcja przeskakuje o kilka lat, gdy rodzeństwo jest już dorosłe, a tuż obok zamieszkuje sąsiad, który nosi w sobie niejedną bolesną tajemnicę...
Bohaterowie są niezwykle autentyczni, obdarzeni mnóstwem sprzecznych uczuć i emocji. Ich charaktery odzwierciedlają lata doświadczeń, zarówno tych dobrych jak i tych złych. Są twardzi, ale gdzieś głęboko, skrywa się jednak dobre serce. Łatwo wywołują w czytelniku sympatię i poczucie więzi.
Fabułę odkrywa się powoli, ale systematycznie. Nie chciałabym jej zdradzić- wiele wątków od początkowych stron jest osnutych tajemnicą i niedopowiedzeniem- dlatego nie będę zdradzać więcej szczegółów. Powiem tylko, że jest ona przemyślana w najdrobniejszym szczególe i genialnie poprowadzona, a mocny wątek kryminalny tylko tę wartość podbija i nadaje dodatkowego smaku. Nie ma tu urwanych wątków, wszystko jest wyjaśnione, wszystko współgra, tworząc piękną i emocjonalną całość. Wzruszenie, nie raz odbiera zdolność widzenia słów...
Na uwagę zasługuje w całej tej historii poczucie wiary, autorka w piękny sposób pokazuje, jak prowadzi ona ku prawdzie i wybaczeniu. Jestem zauroczona tą historią, zdecydowanie skradła ona moje serce.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Karen Witemeyer opowiada poruszającą rodzinną historię, w której jest wszystko: zaskakujące tajemnice, nieplanowane miłości, wybaczenie i trwała pamięć. Każdy odnajdzie w tej historii coś innego, i dla każdego to będzie wyjątkowa przygoda.

?Dalej, niż sięga wzrok? to coś więcej niż romans historyczny. To książka pełna przygód, tych pozytywnych (główna bohaterka oswoiła dzika i jest jej pupilem!), negatywnych (przez swoje różnokolorowe tęczówki jest piętnowana przez ludzi), smutnych (utraciła nie tylko rodziców, ale i jedynego rodzonego brata). To pełna wartości historia o tym, jaką wagę ma dana obietnica, jak wiele człowiek jest w stanie poświecić dla dobra rodziny, nierzadko porzucając moralność.

Los uśmiechnie się do piętnowanej Evangeline Hamilton. To, że w końcu ktoś obcy zauważył ją, a nie jej różnokolorowe oczy napełniło mnie radością. Postać Logana, z początku nie budziła we sympatii: w końcu kierowała nim chęć zemsty na trzyosobowej rodzinie Hamiltonów, a szczególnie na najstarszym z nich. Nowo poznana kobieta miała być tylko i wyłącznie środkiem do celu, ale na szczęście zdołała krok po kroku przebić się przez mury wybudowane wokół mężczyzny. Z biegiem stron postać sąsiada zaczynała coraz bardziej zyskiwać. Dowiadujemy się, że nie miał łatwego życia, poznajemy bliżej jego motywy, a on sam otwiera się coraz bardziej na radość i dobro, które niesie ze sobą Evangeline.

?Dalej niż sięga wzrok? kupiła mnie tym, że pomimo dominującego motywu wiary w Boga bohaterowie nie byli wyidealizowani, ich życie było dalekie od bezproblemowego jestestwa. Mieli swoje liczne wady, dorobili się na hazardzie, odczuwali nienawiść, kiedy trzeba sięgali po broń (klimat Teksasu był tutaj bardzo mocno wyczuwalny!), ale piękne w tej powieści jest to, ze każdy z nich odnajduje swoją własną drogę, swoje szczęście.

Na uwagę zasługuje też watek kryminalny. Jestem bardzo na tak! Polecam Wam tą historie. Czyta się błyskawicznie, ma niepowtarzalny klimat XIX wieku (ale współczesny język) i niesie ważne przesłanie.