Daleko po torach. Przez Rosję aż do Chin

Uwielbiam czytać książki podróżnicze. Są one dla mnie swoistym oknem na świat i dzięki nim mogę choć trochę poznać mentalność, kulturę i obyczaje innych narodowości, "zwiedzić" zabytki, wyobrazić sobie smak, barwę i zapach danego kraju.
Przy okazji podziwiam odwagę ludzi, którzy organizują sobie podróże sami od A do Z, zastanawiam się, czy ja znalazłabym w sobie tyle siły i odwagi, by wyruszyć w tak długą i bądź co bądź niebezpieczną, nieobliczalną, ale i zaskakującą podróż.

Tymczasem autorka zabiera nas w fascynującą podróż zarówno po trudno dostępnych terenach małych miast, miasteczek jak i wsi, bezkresach stepów oraz przeludnionych miast- opowiadając przy tym fascynujące historie o ludziach i ich życiu, dzieląc się anegdotami, pokazując wyjątkowe zdjęcia i mapy, które przybliżają czytelnikowi rozmiar wyprawy.

Książkę czyta się fenomenalnie, napisana przyjemnym w odbiorze językiem barwnie opowiada o miejscach, które w pewien sposób znamy, ale i o takich których nie znajdziemy w standardowym przewodniku.
Opisy te pobudzają wyobraźnię, intrygują i pozwalają marzyć. Przy okazji jest podróż w głąb siebie, inspirująca do odkrycia w sobie duszy podróżnika, pozwalająca sprawdzić naszą wytrzymałość i to na ile nas stać w obliczu nieznanego,
Pierwszoosobowa narracja sprawiła, że momentami sama czułam się niczym pasażerka kolejowego przedziału, która spotkała w trakcie długiej podróży niesamowicie ciepłą i życzliwą osobę.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. W dzisiejszych niepewnych czasach, w których szaleje wojna i pandemia, jest to cudowna odskocznia, która daje nadzieję, że jeszcze kiedyś będziemy mogli podróżować w każdym wymarzonym kierunku.

POLECAM...

Jak możemy dowiedzieć się już na samym początku książki, marzeniem autorki było odbycie tytułowej podróży. Wciąż jednak tylko snuła plany. Tak było do chwili gdy ktoś ze znajomych powiedział jej by zaczęła działać. Ewa Nowak tak właśnie zrobiła wybierając się z innymi osobami w taką podróż. W chwili gdy sama planowała taką wyprawę nie było pozycji, która w kompleksowy sposób mogłaby jej to ułatwić. Z tego też powodu podróżnicza postanowiła napisać własną pozycję, która w przyszłości może być pomocą dla innych.

Ewa Nowak jak przystało na osobę, która odbyła taką podróż w tym wydaniu przyjęła pietwszoosobową narrację. Ten zabieg idealnie sprawdza się w przypadku tego wydania. Dzieki temu odbiorca może dowiedzieć się jak dane wydarzenia wyglądały z punktu widzenia samej autorki. Zaletą tego utworu jest dodawanie map przed poszczególnymi rozdziałami i prosty język Ewy Nowak. W publikacji nie zabrakło także dość sporej liczby zdjęć w kolorze z tej wycieczki z podpisami poszczególnych miejsc.

Podobało mi się wyróżnienie w tekście wątków związanych z nowymi miejscami. Dzięki temu o wiele szybciej będzie można wrócić do danego wątku. Całość jest obszerną publikacją, z którą przyjemnie spędziłam czas i dowiedziałam się wielu interesujących informacji. Nieco zabrakło mi większej liczby stron odnośnie zakończenia, jakiegoś większego podsumowania całej wyprawy już na samym końcu. Jest to jednak moja subiektywna opinia, która nie wpływa na to, że i tak warto jest mieć to wydanie na uwadze.

Dzisiaj trudno byłoby się wybrać w taką podróż. Można zaryzykować stwierdzenie, podróż życia. Przede wszystkim ze względów bezpieczeństwa, przemierzanie Rosji, będącej w stanie wojny, nie jest najlepszym pomysłem. Ale autorka Ewa Nowak miała okazję odwiedzić Rosję, Mongolię i Chiny kilka lat wcześniej, bo w roku 2016. Wspólnie ze znajomymi przygotowywali się do dalekiej podróży ? spełnienia wielkich marzeń. I jak widać na przykładzie bohaterki marzenia się spełniają, nawet te bardzo odważne.
Ewa wybrała się w niezapomnianą podróż koleją transsyberyjską, następnie kolejnymi pociągami tułała się przez Mongolię, by odpocząć w finalnym punkcie wędrówki, w tajemniczych i barwnych Chinach. Poznajemy wrażenia z pierwszej ręki, jesteśmy świadkami spacerów po Placu Czerwonym, kąpieli w najgłębszym jeziorze na świecie czy smakowania potraw na chińskich, zatłoczonych ulicach. Klimat podróży oddaje ducha zwiedzanych zakątków świata, obserwacji pięknych okolic przez okna mknącego pociągu. Możemy podsumować swoją wiedzę na temat zabytków tych wschodnich państw, ale też docierają do nas ciekawostki i anegdoty, o których oficjalne przewodniki milczą. Ewa Nowak w bardzo ciekawy i humorystyczny sposób opowiada o mieszkańcach Rosji czy Mongolii, o specyficznych warunkach ich życia, trudach i problemach dnia codziennego, o ich gościnności i otwartości na drugiego człowieka, o bezpośredniości i gościnności.
Ta niecodzienna i bardzo odważna przygoda opisana jest prostym i zwyczajnym językiem, bardzo dostępnym. To sprawia, że przemierzanie bezkresów Rosji staje się przyjemnością i niezwykłą atrakcją. Opisy zostały urozmaicone ciekawymi zdjęciami, chwytającymi za serce, sprawiającymi, że z rozrzewnieniem tęsknimy za czymś, co jest dla nas tak odległe ? i dzisiaj ? nieosiągalne. Łezka się kręci, dech zapiera w piersiach - i na tym na razie musimy poprzestać.
Autorka potrafi zachęcić do odwiedzenia opisywanych miejsc, intryguje i serwuje smakowite kąski o nieodkrytych przez nas atrakcjach. Nawet pojawiające się nieprzyjemności czy trudności nie zniechęcają, tylko jeszcze bardziej zachęcają do dalekiej podróży prawie na koniec świata. Ale taka podróż to również wędrówka w głąb własnej wewnętrznej otchłani, to próba pokonania własnych lęków i słabości, walki ze swoimi demonami.
W obecnych realiach pozostaje nam tylko podróż po mapie w te bezkresne zakątki świata. Ale jak nastaną czasy spokojniejsze i pewniejsze, zapewne podróżnicze marzenia będzie można śmiało realizować. A więc odrobina cierpliwości i wytrwałości, a na dzisiaj lektura Ewy Nowak musi być tym balsamem na podróżnicze marzenia.
Godna uwagi i warta przebycia bezkresów Rosji, Mongolii i Chin z autorka Ewą Nowak jako odważnym i pełnym pasji przewodnikiem.

Nie sądziłam, że doczekam momentu, kiedy podzielę się z wami recenzją książki podróżniczej ???? Majówka sprawiła, że poszerzyłam swoje horyzonty i zabłądziłam na daleki wschód. Razem z Ewą wybrałam się w podróż koleją transsyberyjską przez mongolskie stepy, aż do samego serca Chin.

Musze przyznać, że była to ciekawa przygoda ???? Poznałam wiele ciekawostek i faktów historycznych zarówno o Rosji jak i Chinach. Autorka przybliżyła nam najważniejsze atrakcje turystyczne i niejednokrotnie umiliła lekturę fotografiami ze swojej podróży. Pozwoliło to lepiej zobrazować sobie rzeczywistość oraz oszczędziło czas przeznaczony na szukanie w internecie każdego zabytku ???? Pomocne były również mapki miast bądź trasy kolejowej, którą podróżowali nasi poszukiwacze przygód. Ewa nie wybrała się na tą ekstremalną wycieczkę sama, towarzyszyli jej kompani, bez których ta wyprawa nie byłaby taka sama.

Dużą część całej wycieczki zajmuje podróż. Wyobraźcie sobie kilka dni nieprzerwanej jazdy pociągiem. Sami przyznacie, że nie są to warunki, które każdy z nas zniósłby bez marudzenia? ????

Ta pozycja pozwoliła mi lepiej wyobrazić sobie wschodnią rzeczywistość i utwierdziła mnie w przekonaniu, że umarłabym tam z głodu ????
Nie mam za sobą wielu podobnych książek, więc ciężko jest mi powiedzieć jak dokładnie powinna ona wyglądać. Jednak myślę, że jest to całkiem dobra pozycja, która pozwoli wam poczuć się uczestnikiem wycieczki i spojrzeć na wiele kwestii inaczej niż dotychczas ????