Dama w kapeluszu

Po śmierci taty Apolonia nie miała łatwego i przyjemnego życia. Jej matka ponownie wyszła za mąż za człowieka, który nie odmawiał alkoholu przy żadnej okazji oraz miał dość ciężką rękę. Największą niechęć żywił właśnie do Apoloni. Pewnego dnia sytuacja na tyle się pogorszyła że dziewczyna musiała uciekać z rodzinnego domu. Schronienie miała znaleźć u swojej ciotki w Łodzi. Niestety mimo oczekiwań nie udzieliła jej wsparcia. Apolonia od pierwszego dnia w obcym mieście musiała radzić sobie sama. Zamieszkała u kobiety, która wynajmowała pokój kilku osobom. Tak właśnie poznała Mańkę, Helkę, Franka oraz Władka. Wkrótce również znalazła pracę w słynnej w całej Łodzi pracowni kapeluszy. Jej życie zaczynało się układać. Niestety wizja nadchodzącej wojny spędza wszystk9m sen z powiek.

Jak potoczą się losy Antoniny w obcym mieście? Czy uda jej się odnaleźć szczęście i spokój?

Autorka zabiera nas w podróż po pięknej Łodzi. Opisy są tak realistyczne że czytając ma się wrażenie jakbyśmy spacerowali wspólnie z bohaterami książki. Jest to opowieść o silnej kobiecie, która w poszukiwaniu szczęścia i spokoju wyruszyła w nieznany jej dotąd świat. Jej odwaga i determinacja były godne podziwu. Przypadkowe znajomości przerodziły się w piękną przyjaźń, dzięki której otrzymywała wsparcie w ciężkich dla niej chwilach. Ta książka wzbudziła we mnie wiele skrajnych emocji od szczęścia, radości ale także i smutek z powodu niesprawiedliwości, która spotkała Apolonię. Zakończenie jednak daje mi nadzieję na to iż poznamy dalsze losy Apolonii, dla której los się się w końcu uśmiechnie. Będę czekać z niecierpliwością.

Młodziutka Apolonia Marchew ucieka z domu rodzinnego i wyrusza w świat w poszukiwaniu lepszego życia. Łódź lat 20. XX wieku to miasto pełne sprzeczności. Obok eleganckich zakładów oferujących towar rodem z Paryża, wyrastają dzielnice biedy. W jednej z nich mieszka Apolonia i kiedy wydaje się, że jej pisane jest jej życie w ubóstwie, dziewczyna otrzymuje pracę w pralni, a następnie w pracowni kapeluszy pani Miry. Jednak współpraca z surową i nieprzyjemną kobietą nie przebiega tak, jak powinna. Ostatecznie młoda dziewczyna trafia do kapeluszarni młodego wdowca i tu w końcu udaje się jej rozwinąć skrzydła. Jej talent i pracowitość szybko zostaje zauważony i doceniony przez właściciela i coraz liczniejsze klientki zakładu. Życie Apolonii zmienia się diametralnie. Czy na lepsze? Zachęcam do lektury najnowszej powieści Anny Stryjewskiej.
Przyznam, że miałam lekkie obiekcje co do tej historii. Na początku nie mogłam się wczuć w duszny klimat międzywojennej Łodzi i wydawało mi się, że przede mną kolejna taka sobie opowiastka z historią w tle. Nic bardziej mylnego. Na mojej skórze nie raz pojawiły się ciarki emocji, a nawet uroniłam kilka łez. Czy wiecie, czym jest toczek? Samowar, szynk? A sławojka? W mojej miejscowości jeszcze można spotkać tego typu zewnętrzne drewniane toalety. Nie wiedziałam, że tak się na nie mówi. Lata 20. ubiegłego wieku były trudnym czasem dla Polski i Polaków. Odradzający się po I wojnie światowej kraj trawi nie tylko bieda i drożyzna, ale także wysoka przestępczość. Bezrobocie i brak nadziei na lepszą przyszłość popychają zdesperowanych ludzi do najpodlejszych czynów. Wkrótce wybucha II wojna światowa i wydaje się, że wszystko to, co udało się Polsce osiągnąć przez ostatnie lata, zostanie ostatecznie zaprzepaszczone?
.
?Dama w kapeluszu? to opowieść o tym, że warto wierzyć w swoje marzenia i wszelkimi siłami dążyć do ich realizacji. To wzruszająca historia o trudach życia codziennego, o radościach rozczarowaniach i utraconych nadziejach. Dodam, że pani Stryjewska już raz mnie oczarowała swoim piórem w trzy tomowej sadze Klonowego Liścia. Tym razem również zaskoczyła mnie swoją znajomością historii i pasją, z jaką dzieli się z nami tą wiedzą. Uwielbiam czytać takie książki, bo wiem, że czas spędzony na lekturze nie jest czasem straconym. Czy będzie kontynuacja losów Poli? Mam taką nadzieję :)
Polecam serdecznie.
.

Pola pochodzi z małej miejscowości pod Łodzią. Jest jednym z ośmiorga dzieci. W jej rodzinie kolorowo nie było. Ojczym lubił sięgnąć po kieliszek a później robił awantury. Dziewczyna uciekła do miasta z niewielką sumą. Szybko znalazła pracę i zakwaterowanie, ale życie w Łodzi nie było dla niej łatwe. Poznaje jednak Helkę, dziewczynę lekkich obyczajów i Mańkę, praczkę. Pracowała szyjąc kapelusze dla dam. Praca ta dawała jej wiele satysfakcji, ale nie każdemu podobało się, to że Pola potrafi stworzyć cos oryginalnego. I kiedy wszystko zaczyna się jej układać nadciąga widmo wojny. Jak radziła sobie Pola w Łodzi? Przekonacie się sami.
Książka zabrała mnie do lat 20 poprzedniego wieku. Była to bardzo przyjemna podróż, ale zabrakło mi w niej czegoś. Czegoś co sprawiłoby, że nie mogłabym się oderwać się od lektury. Mam trochę wrażenie, że wszystko tutaj dzieje się za szybko. Jak na młodą osobę, która pochodziła ze wsi, Pola bardzo szybko odnalazła się w Łodzi. Ale ogólnie książka nie jest zła. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Autorka posiada lekki styl pisania i potrafi świetnie oddać realia panujące w okresie międzywojennym.
Jeśli szukacie czegoś lekkiego to polecam ?Damę w Kapeluszu?.

Jak ja lubię takie książki.
Akcja powieści ma miejsce podczas dwudziestolecia międzywojennego.

Młoda Apolonia ucieka przed ojczymem tyranem ze swojej wsi i musi sobie poradzić sama w wielkim mieście.

Nad Polskę już się zbliża widmo wojny.

Ależ mi się tę książkę dobrze czytało!

Strona po stronie coraz chętniej i coraz szybciej przewracałam kartki, by koniecznie przeczytać co było dalej.
Co się stanie, uda się czy nie.

Była to bardzo emocjonalna podróż, która wywołała szereg różnych reakcji i podsumowując je wszystkie to jak najbardziej to jest świetna książka!

Nie brakowało w niej cierpienia, prze*mocy, głodu, mściwych ludzi ale znalazło się także miejsce na szczęście a nawet miłość.

Mało tego, były także wątki mafijne i bynajmniej nie romantyczne.

Szkoda, że ta miłość nie miała prawa przetrwać.

Apolonia, dla przyjaciół Pola, była bardzo ambitną kobietą, jak przystało na wiejską dziewuchę to nie bała się żadnej pracy.

Zaczęła standardowo, od marno opłacanej i bardzo ciężkiej pracy w pralni a następnie przypadkiem trafiła do ekskluzywnej modystki, która szyła... kapelusze.

Okazało się, że nasza Pola jest pełna ukrytych talentów i nie brak jej fantazji.

Niestety modystka się jej pozbyła a później nie mogła znieść, że Apolonia jej zrobiła konkurencję.

Łódź tamtych czasów była taka kolorowa!
Taka różnorodna, prężnie się rozwijająca, niosąca nadzieję na wspaniały rozwój i wielkie możliwości.

Kto wie, gdzie byśmy teraz byli gdyby nie wojna...

Żyli wszyscy obok siebie, Niemcy, Polacy, Żydzi i inne narodowości.
Każdy innej wiary, każdy z szacunkiem do innych.

Z zapartym tchem śledziłam losy Poli, od początku życia na wsi, przez dramatyczną ucieczkę, walkę o przetrwanie po sięgnięcie swoich marzeń.

Krok za krokiem autorka nas wiodła przez tę podróż i grała na naszych czułych strunach, nie mogłam się oderwać od lektury i miałam wrażenie, gdy już dotarłam do końca, że książka się skończyła nagle - bo tak bardzo nie chciałam jej kończyć, chciałam więcej i więcej...

Mam ogromną nadzieję, że poznamy dalsze, już wojenne losy naszej damy w kapeluszu i zobaczymy, co się z nią działo podczas wojny i czy w końcu los się do niej uśmiechnie.
Czy zazna jeszcze szczęścia?
Czy uda się jej znaleźć nową miłość?

Piękna chociaż naznaczona cierpieniem historia.
Historia, która mogła się wydarzyć naprawdę chociaż była fikcją literacką.

Nie byłabym soba, gdybym nie domagała się kolejnego tomu właśnie wtedy, gdy wybuchła druga wojna światowa.

Nie ukrywam, że ten okres historii mnie najbardziej fascynuje zarówno jako fakty jak i fikcje na potrzeby sporządzenia książki.

9/10 gwiazdek i proszę szanowną autorkę o ciąg dalszy przygód i walki o przetrwanie naszej Polusi.