Dark Olympus Wicked beauty

Lubicie mitologię, zwłaszcza tą będącą w starożytnej Grecji? Jeśli tak i lubicie niezbyt grzecznych bohaterów, ta książka okaże się strzałem w dziesiątkę. ?Wicked Beauty? autorstwa Katee Robert zabiera nas do nowoczesnego miasta alternatywnej rzeczywistości, pełnego plotek i polityki. Nazywa się ono Olympus i jest rządzone przez, Trzynastu, których imiona pochodzą od bogów starożytnej Grecji. Brzmi interesująco? To już trzecia książka z serii Dark Olympus, którą miałam okazję czytać. Lubię takie książki, miło było ponownie wstąpić w ten świat i cieszyć się nim.
Główną bohaterką książki autorstwa Katee Robert pod tytułem ?Wicked Beauty? jest Helena Kasios. Po odejściu Aresa trzeba było wybrać następcę, zdecydowano, że oprócz tytułu i obejmowanej funkcji otrzyma także żonę, miała nią zostać właśnie Helena. Na miejsce Aresa było bardzo wielu chętnych, wśród nich znalazł się sam Achilles, a jego szansę były bardzo duże. Kolejnym zawodnikiem okazał się Patrokles, wierny towarzysz Achillesa, mężczyźni spotykają się bardzo często, chce wspierać ukochanego. Helena nie ma zamiaru być trofeum, zdecydowała się sama wystartować w tym turnieju. Przepiękna dziewczyna i waleczna, nie zamierzała pozostawić spraw własnemu biegowi. Sprawy zaczęły się komplikować, kiedy o głosu doszło pożądanie, zawładnęło całą trójką. Zwycięzca może być tylko jeden, kto więc zostanie Aresem?
?Wicked Beauty? zawiera dobrą mieszankę akcji, która pchnęła fabułę do przodu, mamy tutaj romans, emocje, a także odrobinę konfliktu. Bohaterowie są niezwykle intrygujący i ciekawi, autorka świetnie ich wykreowała. Achilles jest egocentryczny i apodyktyczny, ale mimo to jest osobą troskliwą, która chce postępować dobrze wobec tych, których kocha. Patroklos jest oddany i lojalny, przez długi czas przebywania w cieniu Achillesa czuje się niepewnie. Helena jest niezadowolona z tego, że została przekazana jak trofeum, nie mając nic do powiedzenia. Zakrada się do biura Ateny, aby zgłosić swoje nazwisko do turnieju i walczyć o siebie. Bardzo podobała mi się intensywność dynamiki między wszystkimi kandydatami, a także osobiste ich historie. Katee Robert kontynuuje rozbudowę świata Olympus w ?Wicked Beauty?, gdzie polityka staje się bardziej zniuansowana, a motywacje bohaterów stają się bardziej widoczne. To zdecydowanie książka erotyczna i w związku z tym jest parno i pikantnie, jest skierowana do dorosłych czytelników.

Już jutro premierę będzie miał trzeci tom serii "Dark Olympus" autorstwa Katee Robert, która inspiruje się mitologią grecką, tworząc nowy, a jednak tak uniwersalny świat pełen polityki, zawiści i niebezpieczeństw.

"Wicked beauty" nieco różni się od poprzednich części i spodobała mi się chyba najbardziej!
Poznajemy tutaj historię Heleny, Achillesa i Patroklesa, którzy będą musieli zmierzyć się nie tylko z realnymi przeciwnościami, ale też z własnymi pragnieniami.

Plan był taki, że Achilles razem z Patroklesem wezmą udział w zawodach kończących się zwycięstwem jednego z uczestników i wejściem przez niego do grona Trzynaściorga- na miejsce aktualnego Aresa.
Achilles od dawna piął się w górę po szczeblach kariery i był pewien swojej wygranej, zwłaszcza z pomocą ukochanego, jednak żaden z nich nie spodziewał się, że dodatkową nagrodą będzie żona. I to nie byle jaka, a sama Helena Kasios - siostra obecnego Zeusa.
Ona sama też się tego nie spodziewała, wręcz przeciwnie- sama miała ogromne plany na przyszłość.
Czy zostaną one pokrzyżowane przez decyzje jej brata?
Czy będzie mogła komukolwiek zaufać w tym gnieździe żmij?

"Miałam twarz kobiety, którą ludzie postrzegali jako zdobycz, trofeum, ładny obrazek. Zawsze tak było. Odchodziła ich tylko powierzchnia, akieto to, co się pod nią kryło, zaczynało sprawiać kłopoty- porzucali mnie jak śmiecia. Albo co gorsze, próbowali mnie zmienić. Tak, ta twarz przynosiła same kłopoty.
Ale była jedyną, jaką miałam."

Cóż to była za historia!
Fabularnie podobała mi się chyba najbardziej z trzech dotychczasowych - świetny pomysł z areną, zawodami i intrygami, a ja do samego końca nie miałam pojęcia, kto zwycięży i co się stanie dalej!
Bardzo dobrze zostały wykreowane czarne charaktery, a także te szare, które lubię najbardziej. Zresztą pojawił sie też mój ulubiony - Hades i jestem też ciekawa Kallisto, ale na jej historię jeszcze będziemy musieli poczekać.
Zaskoczyła mnie tu tak szeroka reprezentacja lgbtq+, bo we wcześniejszych częściach nie było to aż tak widoczne, więc tu duży plus za różnorodność i równość, którą możemy tu oglądać.
No i przechodząc do głównego wątku romantycznego, czyli relacji Achillesa, Patroklesa i Heleny - również podobała mi się ona ogromnie! Znowu nie wiedziałam, jak to wszystko się skończy, czy coś się rozpadnie, czy przeciwnie - powstanie z tego coś nowego, ale czytałam z zapartym tchem i bardzo mi się podobało!
Może dlatego, że sami główni bohaterowie bardzo mi się spodobali. Każdy z nich był inny, każdy miał inny charakter, inne przeżycia i założenia, ale razem tak pięknie się dopasowali.
Chciałam, żeby Helena w końcu została zrozumiana, zauważona i prawdziwie pokochana, ale czy to się uda?

"Owszem, widzieli mnie jako rozpieszczoną księżniczkę. Ale także jako ukrytą pod nią silną, bystrą kobietą. Patrokles traktował mnie, jakbym była cennym skarbem. Achilles przyjmował moją siłę za pewnik. Obaj uważali mnie za równą sobie. To było wspaniałe uczucie."

Znając już książki Katee Robert, spodziewałam się też oczywiście gorących scen, ale te w sumie trochę przeszły moje oczekiwania. Były one naprawdę spicy, pełne uwielbienia, zachwytu, miłości i czułości, ale nie tylko i nie zawsze. A to wszystko w różnych konfigiracjach i towarzyszącymi różnymi emocjami, więc było ciekawie.

"Sam nie wiedziałem, czy wierzę w bogów, czy nie - lecz jeżeli istnieli, musieli poświęcić ekstra czas na formowanie tej kobiety."

Uważam tę część za świetną. Fabuła szalenie wciągająca i nieprzewidywalna, ciekawe wątki poboczne i główny wątek romantyczny, dobre zakończenie i chwilami rollercoaster emocjonalny.
Jedyne, co raziło mnie czasem w oczy, to kwestia tłumaczenia scen 18+. Czytałam co prawda tekst recenzencki - przed wersją finalną, ale wątpię, aby te elementy zostały zmienione. Naprawdę, niektóre określenia czy porównania były tak żenujące, że chciało mi się śmiać. Nie mogę sobie wyobrazić, aby ktoś użył niektórych słów w tym kontekście w jakiejkolwiek rzeczywistości. Naganiacz? Tłok? Serio? :/

Ale nie wiem też, jak podobne określenia wyglądały w oryginale, więc nie mogę do końca określić, czyja to wina.
Na moją ocenę raczej to nie wpłynęło, bo wolę skupiać się na emocjach i fabule, a ta porwała mnie całkowicie!
Bardzo polecam, 9/10