Demon

Lubicie książki, które potrafią wywołać w was nie tylko dreszcz ekscytacji, ale także grozy? Paulinie Hendel udało się stworzyć właśnie takie połączenie w swoim cyklu Zapomniana Księga. ?Demon? to ostatni i zarazem piąty tom przedstawiający historię Huberta, który przez przypadek znalazł się w zupełnie innej rzeczywistości. Może to wydać się Wam zaskakujące, zapewne nie raz spotkaliście się z podobnym motywem podczas czytania książek, ale czy łatanie świata, kreowanie nowej rzeczywistości po Apokalipsie nie brzmi ekscytująco? W życiu przyjdzie nam się zmierzyć z wieloma różnymi sprawami, także z własnym lękiem, demonami, czy problemami, które nie zawsze można rozwiązać łatwo. Bardzo chciałam sięgnąć po tą książkę i
Głównym bohaterem książki autorstwa Pauliny Hendel pod tytułem ?Demon? jest Hubert, obudził się w świecie, który podnosił się po upadku, po apokalipsie. Trudniejsze i bardziej zaskakujące było to, że bestie znane ze słowiańskich legend powróciły i zaczęły walczyć, atakować i straszyć ludzki. Chłopak miał problemy z przystosowaniem się w zupełnie nowej sytuacji, co nie było dziwne zważywszy na to, że słowiańskie stwory powróciły do życia. Całe szczęście, że sobie poradził i zaczął pomagać innym, nawiązywać relacje. Pojawił się pewien chłopak, który nie wzbudził w wielu osobom zaufania, jednak Hubert dał mu szansę. Wierzył, że jego obecność może mu pomóc, wizje bywają nieznośne, nieprzewidywalne, momentami chaotyczne. Czy wojna zbliża się wielkimi krokami? Co będzie wtedy? Czy uda się ocalić ludzi?
?Demon? to książka, która zaskakuje, nie spodziewałam się tego, że autorka zostawi sobie drogę ku temu, aby ponownie powrócić do wykreowanego świata. Paulina Hendel potrafi sprawić, że nie można oderwać się od jej powieści. Czaruje słowem, myślę, że rzuca na czytelnika zaklęcie, które sprawia, że jej historie wciągają do ostatniej kropki. Po nich świat nie jest już taki sam, wyrusza się w miasto, a słowiańskie potwory zdają się kroczyć w mroku. Z każdym spotkaniem to wrażenie się umacnia, czytając powieść Hendel odczuwa się niesamowitą przyjemność, czas biegnie dwa razy szybciej, a książki nie chce się tak szybko kończyć. Wielu czytelników właśnie z tym się zmaga, z ogromną chęcią poznania zakończenia i delektowaniem się lekturą. ?Demon? ukazuje, jak duże postępy zrobiła autorka od jej pierwszej książki, to była przyjemność kroczenia tą samą ścieżką. W powieści dzieje się wiele, akcja jest bardzo dynamiczna i nie ma w niej czasu na nudę. Okładka jest piękna i przyciąga wzrok, cieszę się, że jest w moim posiadaniu. Gwarantuje, że kiedy rozpoczniecie tą książkę, nie będziecie potrafili się z nią pożegnać.

Wyprawa do Groty okazuje się owocna dla Huberta. Orłowski odkryje przed chłopakiem wszystkie karty i zdradzi mu swoją tajemnicę.
Hubert dowie się, jakie Orłowski ma plany wobec mieszkańców zjednoczonej północy i odkryje, że istnieją ludzie, którzy tak jak on, mieli wizję przyszłości. Chłopak decyduje się na odnalezienie ich, ale nie jest to proste zadanie.
Na domiar złego ludzie zaczynają przekazywać sobie opowieści o mężczyźnie, który potrafi zmieniać się w demona i coraz więcej osób zaczyna kierować swoje podejrzenia na Huberta.

Hubert podejmuje się kolejnej misji. Bohaterowie mają przygodę we krwi i nie dla nich siedzenie w jednym miejscu, co już niejednokrotnie pokazali. Wiele w życiu przeżyli, spotkali przeróżne demony, wielu ludzi, ale wciąż dają się zaskoczyć. Dar Zuzy rozwija się, Hubert potrafi zjednać sobie nie tylko ludzi, ale i demony, a ich przyjaciele wciąż przy nich trwają. Nie wiedzieli jednak, jak wiele będą musieli ryzykować, aby zmienić przyszłość.

Autorka kontynuuje serię, wprowadzając coraz to nowsze demony, kolejne misje i nowych, ciekawych bohaterów. Historia nie traci swojego magicznego klimatu i wciąż można się w niej zatracić.

Historia Huberta mocno przypadła mi do gustu, a najbardziej czekałam na jej finał. Nie byłam w stanie wyobrazić sobie, jak może zakończyć się ta przygoda.
Przez długi czas historia toczy się powoli, znów jesteśmy z Hubertem w drodze, znów walczymy z demonami czy wrogo nastawionymi ludźmi, następują mniejsze lub większe zwroty akcji. Nie zabraknie tajemnic, intryg, niebezpiecznych sytuacji, ale bohaterowie będą mogli też chociaż przez chwilę nacieszyć się normalnym życiem; kwitnąć będą romanse, będą tworzyć się nowe przyjaźnie i sojusze.

Na zakończenie liczyłam na coś spektakularnego, jednak niestety lekko się zawiodłam. Sporo kwestii się wyjaśniło, ale finał serii nie różni się za bardzo od poprzednich tomów. Mimo że na koniec akcja gwałtownie przyspiesza, pojawia się spore zagrożenie, to schemat jest podobny do wcześniejszych części. Nie mniej jednak i tak jestem zachwycona całą serią. Miło spędziłam czas z bohaterami i jest mi trochę żal, że historia dobiegła końca.

"Demon" skończony! Seria "Zapomniana księga" skończona! Wolność! Czytałam te pięć książek jedna po drugiej, więc z jednej strony czuję ulgę, że w końcu będę mogła oderwać się od tego świata i skoczyć w inny, a z drugiej, pomimo paru wad, które mnie drażniły, czuję, że będę tę serię wspominać pozytywnie.

Finał "Zapomnianej księgi", w porównaniu do poprzednich tomów, wydał mi się przede wszystkim szybszy. Szybciej bohaterowie podróżują z miejsca na miejsce, relacja ludzi z potworami szybciej ewoluuje, dochodzimy wreszcie do wyczekiwanego rozwiązania kilku wątków. Czy to znaczy, że po przewróceniu ostatniej strony będziemy już znać odpowiedzi na wszystkie pytania? Nie. Od początku historii jesteśmy towarzyszami Huberta, obserwujemy świat z jego perspektywy i to w pewien sposób nasze postrzeganie ogranicza, np. inni bohaterowie nie mają aż tak rozwiniętych charakterów, bo Hubert przecież nie słyszy ich myśli. Bohater musi sam czegoś doświadczyć, nauczyć się lub usłyszeć o tym od kogoś innego, żebyśmy my też o tym wiedzieli. Jest zwykłym człowiekiem, nie jest wszechwiedzący. Akurat w tym przypadku zaliczam ten zabieg na plus, bo wszelkie niewiadome są dobrym początkiem do dyskusji pomiędzy czytelnikami.

Podobały mi się bardzo demony w tej części i to, w którą stronę pokierowano Zuzą. Scena, w której wypowiada dziecięcą wyliczankę, przyprawiła mnie o ciarki! Również jestem bardzo zadowolona z "morału", który wychodzi na ostatnich stronach, z decyzji ludzi, jak mają dalej żyć. Według mnie to była najrozsądniejsza opcja. Nie podobała mi się konfrontacja z największym antagonistą (a w zasadzie dwoma), bo w ogóle nie czułam powagi sytuacji, a na następny dzień bohaterowie przeszli nad tym do porządku dziennego. Takie sytuacje już niestety występowały w poprzednich tomach, więc w sumie nie czułam się tym zaskoczona.

Moim zdaniem serię spokojnie można było skondensować do trzech tomów. Podsumowując całość, może nie było idealnie, ale pomysł był i tak świetny, oryginalny, dający do myślenia. Jeśli ktoś lubi fantastykę - warto sięgnąć i chociaż spróbować.

Czy o jakości lektury może świadczyć przejechany przystanek podczas podróży publicznymi środkami transportu? Jeśli tak, to uznaję tę powieść za wyjątkowo niebezpieczną i podstępną. Przecież to niemożliwe, żeby rozpocząć znajomość z pentalogią od końcowego tomu i nie móc się oderwać od lektury. Co więcej tak się w niej pogrążyć, że rzeczywistość staje się jakąś nieistotną zmienną. Zatem czujcie się uprzedzeni. Nie sięgajcie po tę książkę, jeżeli nie macie wolnego wieczoru. Świat postapokaliptyczny, minęło już dziesięć lat od chwili, gdy zakończyła się wojna. Specyficzna. Nie dość, że objęła cały świat, to jeszcze stroną w konflikcie były demony. I to takie, które za wszelką cenę usiłują zniszczyć cywilizację. W tej rzeczywistości ludzie, którym udało się przeżyć, starają się odtworzyć znany im świat. Czy im się uda? Czy rozrzucone tu i tam osady nawiążą ze sobą kontakt? Czy będą zawierane sojusze między wioskami? Czy uda się pokonać demony? A może wystarczy je oswoić? Na te wszystkie pytania odpowie lektura. Żałuję tylko, że moja znajomość z prozą pani Hendel zaczęła się od ostatniego tomu. Nie popełniajcie mojego błędu. Ten cykl wart jest przeczytania w całości. Polecam.