Desperado

Pamiętacie może Maggie? To ta sama dziewczyna, która zrezygnowała z pracy w Qawi, żeby móc wrócić do Ameryki. Tam trop się urwał, jednak możemy być pewni, że bezpiecznie dotarła do celu, ponieważ Desperado to właśnie pozycja, która opowiada jej dalsze losy. Jak się okazało - nie bądźcie proszę zaskoczeni - historie tworzone przez Dianę Palmer są połączone w jedno uniwersum i bohaterowie jednego tytułu mogą czasem pojawić się w innym. Początkowe losy naszej dzisiejszej protagonistki znajdziecie we Władcy pustyni, jednak teraz skupmy się na naszej najnowszej perełce.

Maggie wraca do domu po tym jak okazuje się, że jej przybrany brat traci wzrok po wybuchu bomby na jednej z misji. Gdy dociera do domu drzwi otwiera śliczna blondynka, a sam Cord traktuje ją z chłodnym dystansem. Dziewczyna postanawia nie dawać się upokarzać i odchodzi z postanowieniem znalezienia nowej pracy za granicą i opuszczeniu kraju jak najszybciej.

To od czego zacznę tym razem, to zerwanie autorki z brakiem umiejętności komunikowania się między bohaterami. W końcu doczekałam się głównej postaci męskiej, która mimo dystansowania się od ludzi, potrafi wyrażać swoje myśli i uczucia w bezpośredni sposób nie tworząc zbędnych nieporozumień. Cord nie jest typowo diano-palmerowskim toksycznym facetem, a wręcz przeciwnie. Opiekuje się bohaterką, a także stara się dowiedzieć co złego spotkało ją w przeszłości przy jednoczesnym dbaniu o przyszłość.
Nasza protagonistka ma za sobą przykrych doświadczeń przez które jest bardziej zamknięta w sobie i nie chce rozmawiać o problemach. Odsuwa od siebie nawet mężczyznę, którego kocha.

Część fabuły skupia się na relacjach głównej pary bohaterów, ale pojawia się też wątek pełen niebezpieczeństw. Wróg Corda może chcieć uderzyć w niego, raniąc najbliższe mu osoby. Mamy więc element, który trzyma nas w napięciu, aczkolwiek jak to w podobnych pozycjach bywa, wszystko wydaje się iść czasem zbyt gładko, żeby mogło być prawdziwe.

Relacje budowane są również w bardziej rzeczywisty sposób i stonowany, natomiast postacie drugoplanowe są bardzo nijacy i nieistotni. Tak naprawdę gdyby Cord i Maggie mogli mówić sobie wszystko, to nawet nie trzeba byłoby tworzyć dodatkowych osób, które wyraźnie swoim wścibstwem i jakąś dawką posiadanych informacji, pchają akcję do przodu.

Pozycja fabularnie nie wyróżnia się niczym szczególnym. Historie z którymi miałam do czynienia wcześniej przeważnie opierały się na tych samych schematach z małymi modyfikacjami. Ta na pewno zapadnie w mojej pamięci ze względu na mniejszą niż dotychczas toksyczność bohaterów, bo mimo tego, że zdarzały się nieprzyjemne sytuacje i problemy (co jest normalne), to sposoby komunikacji i ogólne działanie na rzecz drugiej osoby sprawiały, że miałam mniejszą ochotę zamknąć książkę przed czasem.

Pozdrawiam
Klaudia ????

Cord Romero, były policjant i agent FBI, jest niezrównany w swoim fachu. Teraz musi stanąć twarzą w twarz z bezwzględnym szefem gangu, rekrutującym dzieci do niewolniczej pracy. W niebezpiecznej misji wspiera Corda jego przybrana siostra Maggie. Po latach Cord odkrywa w niej kobietę ? niezależną i niezwykle pociągającą. Maggie chowa jednak w sercu mroczny sekret. Prześladowca także zna jej tajemnicę.
Oszołomieni nagłym uczuciem, Cord i Maggie muszą zaufać sobie nawzajem i razem stanąć do walki, w której stawką jest życie i? miłość.

Nie jestem w stanie już nawet zliczyć, które to moje spotkanie z twórczością autorki, jej powieści znam od lat dawna, ponieważ moja Mama zaczytywała się lata temu w jej książkach. Styl autorki jest niezwykle lekki, co sprawiło, że książkę przeczytałam w błyskawicznym tempie, że wzgledu na niewielką ilość stron "Desperado" jest idealną lekturą na jeden wieczór. Muszę przyznać, że od pierwszych stron wciągnęłam się w historię Corda i Maggie i byłam bardzo ciekawa jak autorka poprowadzi ich losy. Oboje zostali ciekawie i realistycznie wykreowani, myślę, że ich postaci śmiało mógłby znaleźć swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Maggie polubiłam już od początku, jednak Core wielokrotnie działał mi na nerwy swoim zachowaniem, dopiero z czasem zaczął zyskiwać na plus w moich oczach. W "Desperado" umiejętnie został połączony romans z nutką sensacji i kryminału, co sprawiło, że książkę czytało się z jeszcze większym zaciekawieniem. Książki autorki mają to do siebie, że są niezobowiązujące i idealne na odstresowanie po ciężkim dniu. Poraz kolejny mile spędziłam czas z powieścią Pani Palmer i czekam na więcej. Polecam! Moja ocena 8/10.

Diana Palmer jest autorką chętnie czytanych pozycji dla nastolatek, choć te chyba już wyszły z mody i obecnie autorzy starają się dotrzeć do dorosłego czytelnika, który na chwilę chce oderwać się od codziennych trudności, zmagań i przenieść w świat nieco wyidealizowany, bez większych wad i niedomówień. Jestem zadowolona z lektury tej pozycji. Nie jest to lektura najwyższych lotów, ale i nie taką funkcję miały spełniać harlequiny, prawda?

W tym przypadku nie brakuje wątku kryminalnego. Główny bohater musiał zająć się poszukiwaniem przestępcy. Problematyczne było to, że jego uczucie mogło zostać skierowane w kierunku kobiety, która dodatkowo była jego krewną. Czy taka miłość była możliwa? W jaki sposób zakończył się wątek przestępczy?

Diana Palmer stworzyła całkiem niezobowiązującą lekturę, idealną na ten schyłek lata, w której przy okazji poznajemy jak objawiać może się miłość oraz nie brakuje napięcia związanego z nutą kryminału. Ciekawie wykreowani bohaterowie, tajemnice z przeszłości skutecznie zachęcają, by sięgnąć po ten tytuł. Serdecznie polecam!