Deus ex metaphora

Opis produktu:

`Autor książki rozważa funkcje, jakie pełnią koncepcje "tego, co boskie" w obrębie teorii filozoficznej. Przedstawia wyjaśnienie hasła bóg filozofów . W zaprezentowanym schemacie interpretacyjnym nazywa ono niepełniący funkcji religijnych "rodzaj" koncepcji boskości, podporządkowany poszukiwaniom teoretycznym. Dążenie do zdobycia orientacji w świecie za pomocą teorii objaśniającej porządek rzeczywistości łączy się z tendencją do wprowadzania - obok innych kategorii podstawowych - odmiennych od religijnych formuł boskości. Pojawiły się one już w myśli presokratyków. Abstrakcyjne i metaforyczne koncepcje boskości Platona, Arystotelesa i Plotyna różniły się od religijnych, antropomorficznych, tradycyjnych wyobrażeń świata grecko-rzymskiego. W późnym antyku i średniowieczu, po przekroczeniu progu epokowego, teologiczne, religijne koncepcje "tego, co boskie" zdominowały starożytne formuły filozoficzne. Podporządkowane wizji judaizmu, chrześcijaństwa i islamu, występują w metaforyce połączonej z religijnymi przedstawieniami Boga. W myśli nowożytnej, w wyniku "rewolucji kopernikańskiej", gdy wraz z odkryciami naukowymi pojawiła się mechanicystyczna wizja natury, a zarazem nasiliły się spory religijne wewnątrz chrześcijaństwa, doszło do wyraźnego wyodrębnienia się różnych koncepcji określanych mianem boga filozofów. Formuły boskości deklaratywnie odrębne od religijnych pojawiły się wówczas w licznych teoriach filozoficznych i naukowych. Wzorcową przedstawił Spinoza w postaci koncepcji Deus sive Natura . Metaforyczne, odmienne od religijnych ujęcia boskości wraz ze zmiana mi epokowymi pełniły swoją podstawową funkcję, gwarantując - zależnie od potrzeb teorii - ład kosmosu, natury bądź historii przedstawiony w rozważaniach filozoficznych. Ich dzieje rzucają światło na myśl europejską i jej przemiany. `
Z recenzji dr. hab. Dariusza Jurusia