Dezinformacja

Wła­ści­wie to nie było istot­ne, a zwy­czaj­nie cie­ka­we. Wła­dze od kil­ku lat uzna­wa­ły dużą część pry­wat­nych me­diów, głów­nie sta­cje te­le­wi­zyj­ne, za an­ty­pol­skie. I szko­dli­we dla in­te­re­sów Rzecz­po­spo­li­tej. By zy­skać taką łat­kę, wy­star­czy­ło dać głos po­li­ty­kom opo­zy­cji i kry­ty­kom po­czy­nań par­tii wła­dzy. Rząd nie po­prze­stał na pa­trio­tycz­nej re­to­ry­ce. Uży­wa­jąc roz­ma­itych wy­bie­gów praw­nych, prze­jął spo­rą gru­pę mniej­szych pod­mio­tów bądź do­pro­wa­dził do ich za­mknię­cia. Te więk­sze nę­kał ka­ra­mi i groź­bą przy­mu­so­wej na­cjo­na­li­za­cji. Pew­nie i one wkrót­ce by upa­dły, gdy­by nie fakt, że stał za nimi za­gra­nicz­ny ka­pi­tał, wspie­ra­ny przez rzą­dy USA i Nie­miec. Za­wod­ni­ków z in­nej ligi, z któ­ry­mi War­sza­wa - choć ha­ła­śli­wa - nie chcia­ła wcho­dzić w ostry kon­flikt. Co nie sta­ło na prze­szko­dzie, by oso­bom na pań­stwo­wych po­sa­dach za­su­ge­ro­wać igno­ro­wa­nie nie­wła­ści­wych me­diów. W in­sty­tu­cjach mun­du­ro­wych ta su­ge­stia przy­bra­ła for­mę ofi­cjal­nych roz­po­rzą­dzeń, w myśl któ­rych w służ­bo­wych od­bior­ni­kach mo­gła być nada­wa­na je­dy­nie te­le­wi­zja pu­blicz­na (to samo do­ty­czy­ło roz­gło­śni i apa­ra­tów ra­dio­wych). I choć ża­den z sze­fów re­sor­tów nie po­su­nął się tak da­le­ko, by na­ka­zać pod­wład­nym cał­ko­wi­ty boj­kot, było ja­sne, że ta­kiej po­sta­wy ocze­ki­wa­no. Tym­cza­sem Ko­niecz­ . . . ...(fragment)... Całość dostępna w wersji pełnej Podziękowania Ta książ­ka po­wsta­ła w eks­pre­so­wym tem­pie (za­le­d­wie czte­rech ty­go­dni), ale doj­rze­wa­ła we mnie przez wie­le mie­się­cy. Dwa wy­da­rze­nia spra­wi­ły, że po­sta­no­wi­łem zmie­rzyć się z te­ma­tem. Pierw­szym była pre­mie­ra In­wa­zji Woj­cie­cha Mi­ło­szew­skie­go - to wte­dy uzna­łem, że czas na wła­sną wer­sję pol­sko-ro­syj­skie­go kon­flik­tu. Dru­gim - roz­mo­wa z Mar­ci­nem Dą­bro­wą, daw­nym współ­pra­cow­ni­kiem, fa­nem li­te­ra­tu­ry po­li­ti­cal fic­tion, któ­ry opi­sał, jak wi­dzi In­wa­zję w wy­da­niu Ogdow­skie­go. Osta­tecz­nie owa wi­zja ule­gła głę­bo­kim mo­dy­fi­ka­cjom, nie­mniej na­le­żą się Mar­ci­no­wi po­dzię­ko­wa­nia. Ko­le­dze po pió­rze rów­nież. In­nym au­to­rem, któ­re­go trze­ba wspo­mnieć, jest Ju­liusz Ćwie­luch, dzien­ni­karz ,,Po­li­ty­ki". Jego wy­wiad z by­łym in­spek­to­rem sił po­wietrz­nych, ge­ne­ra­łem To­ma­szem Drew­nia­kiem - opu­bli­ko­wa­ny w książ­ce Ge­ne­ra­ło­wie. Nie­wy­god­na praw­da o pol­skiej ar­mii - za­in­spi­ro­wał mnie do na­pi­sa­nia epi­zo­du gry szta­bo­wej. Jej prze­bieg to po­kło­sie roz­mo­wy, jaką od­by­łem z ge­ne­ra­łem Wal­de­ma­rem Skrzyp­cza­kiem - to od daw­ne­go do­wód­cy wojsk lą­do­wych do­wie­dzia­łem się, jak mo­gło­by wy­glą­dać pol­sko-ro­syj­skie star­cie. Rzecz ja­sna do­da­łem tam i ,,sie­bie", za­tem wszel­kie nie­do­sko­na­ło­ści fa­bu­lar­ne epi­zo­du ob­cią­ża­ją wy­łącz­nie moje kon­to. Tak czy ina­czej, oby­dwu Pa­nom Ge­ne­ra­łom i Panu Re­dak­to­ro­wi skła­dam wy­ra­zy po­dzię­ko­wa­nia. Na osta­tecz­ny kształt tej książ­ki wpływ mie­li moi pre­re­cen­zen­ci. Dzię­ku­ję Ali­cji Bart­nic­kiej za spoj­rze­nie zza Odry, Ju­sty­nie Gro­chal za osa­dze­nie mnie na grun­cie ję­zy­ko­wej pryn­cy­pial­no­ści. Ar­tu­ro­wi Ku­ra­siń­skie­mu za re­flek­sje czło­wie­ka no­wych me­diów, Rad­ko­wi Sa­wic­kie­mu za opi­nię w imie­niu śro­do­wi­ska mo­ich sta­łych Czy­tel­ni­ków. Po­dzię­ko­wa­nia prze­ka­zu­ję na ręce To­ma­sza Sy­gu­ta, za jego uwa­gi do­ty­czą­ce me­dial­nych i po­li­tycz­nych wąt­ków fa­bu­lar­nych. Wiel­kie dzię­ki tym, któ­rzy po­sta­no­wi­li po­zo­stać ano­ni­mo­wi - a wspar­li mnie swo­ją fa­cho­wą wie­dzą w kwe­stiach woj­sko­wych i praw­nych. Po­nie­waż pi­szę książ­ki, krad­nąc czas naj­bliż­szym, dzię­ku­ję Ani i Mag­dzie za cier­pli­wość i wy­ro­zu­mia­łość. Moje Dro­gie Pa­nie, wciąż wie­rzę, że kie­dyś za­cznę żyć wy­łącz­nie z pi­sa­nia - wów­czas bę­dzie mnie dla Was znacz­nie wię­cej. Marcin Ogdowski Spis treści Karta tytułowa Karta redakcyjna Dedykacja Prolog Dwanaście lat później Część I Część II Część III Epilog Podziękowania