Diabeł w kulturze polskiej (twarda)

No i oto jest kolejna książka z wydawnictwa Replika, którą kupiłam ze względu na zainteresowanie historią i słowiańszczyzną. Poprzedni tytuł tj. Polska demonologia ludowa był ciekawy i pełen informacji, jednak sposób pisania był tak ciężki, że trochę się zmęczyłam czytaniem. Obawiałam się, że z Diabłem w kulturze polskiej będzie podobnie, jednak na szczęście okazało się inaczej. Między Leonardem J. Pełką, a Michałem Rożkiem jest zasadnicza różnica, a mianowicie - pierwszy z nich podchodzi w bardzo naukowy sposób - liczą się fakty, źródła i pragmatyzm, mimo omawianego tematu. Drugi zaś mimo wielu faktów i źródeł zabiera nas w świat magii, gdzie wszystko jest możliwe.

Książka jest obszerna. Zawiera informacje dotyczące różnych postaci diabła, religii, sekt, ikonografii, wierszy, podań, legend, miejsc, czy też relacji świadków. Skąd wziął się diabeł i jaka jest jego rola? Czy jest to istniejąca postać, a może straszak dla niewiernych? Pojawiają się ciekawostki, które obrazują działanie diabła w ludzkiej codzienności.
Z jednej strony jest przedstawiany jako demon, z drugiej sprytny manipulator, a jeszcze z innej wesołek, czy nawet niezbyt mądre stworzenie, które łatwo idzie wywieść w pole.
Autor żadnego tematu nie traktuje po macoszemu. Każdy jest szeroko omówiony. Wędrujemy od początków diabła w Polsce, przez średniowiecze, aż po czasy współczesne. Trochę o dawnych rytuałach, cyrografach, sposobach przyzywania diabła i demonach.

Nie można zaprzeczyć, że jest to pozycja naukowa, jednak autor sprawia, że jest jednocześnie porywająca. Być może jest to wrażenie wzmocnione po poprzednim tytule, który momentami delikatnie mnie nudził.

Jeśli są tu fani polskich wierzeń, historii i fantastyki... A może samego diabła - zachęcam do lektury. Obszerna, treściwa i przede wszystkim ciekawa.