Diabelska korona

Chociaż Hawaje mogą Wam się kojarzyć tylko i wyłącznie ze słonecznymi plażami i relaksem, to tutaj macie okazję poznać je od nieco innej strony, stać się agentem Sigmy, przeżyć niebezpieczną przygodę, która jest czystym wyścigiem z czasem. Niesamowite jest również to, że Rollins niektóre rozdziały napisał z perspektywy? szaleńczych os. W książce pojawia się wiele biologicznych wtrąceń z życia ich społeczności, ale nie to jest najważniejsze ? istotne jest powiązanie tego wszystkiego z tajemnicami przeszłości, z rozwiązywaniem niemożliwych zagadek, aby znaleźć sposób na ocalenie świata. Czytajcie śmiało ? nie zawiedziecie się!
Cała recenzja:

Zabójcza natura?
To co pradawne, świat zaklęty w kamieniu, od dawna fascynuje zarówno naukowców, jak i poszukiwaczy skarbów. Również nas wszystkich nurtuje pytanie, dlaczego dinozaury tak naprawdę wyginęły, i czy możliwa jest odbudowa ich populacji, jak wyglądało życie na naszej planecie miliony lat temu i czy możliwe ? by przy odbudowie ówczesnego ekosystemu ? znalazło się w nim też miejsce dla człowieka.
Może właśnie z uwagi na ten dość temat, bądź też ze względu na zagrożenie, które pozornie tylko wydaje się nierealne (wszak autor dotyka obszarów niezgłębionych), książki Jamesa Rollinsa cieszą się niesłabnącą popularnością. Kolejny, dziewiąty już tom cyklu ?Sigma Force?, pt. ?Diabelska korona?, doskonale wpisuje się zarówno w tematykę, jak i dorównuje swoją przerażającym wydźwiękiem poprzednim pozycjom. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Albatros powieść wywołuje bowiem falę strachu, nie tylko przed olbrzymimi osami, które doskonale mogą służyć jako broń biologiczna, ale przed czymś znacznie bardziej mrocznym, niezgłębionym. To zło czekające przez wieki na wydostanie się na powierzchnie jest tym bardziej sugestywne, że strach oparty jest na realnych przesłankach. Dlatego też powieść adresowana jest wyłącznie do czytelników o mocnych nerwach, dla miłośników Rollinsa i jego spiskowych teorii dziejów, a także tych wszystkich, którzy chcą odkryć tajemnice, których pieczołowicie strzeże przed nami natura (i rządy różnych państw).
Początek historii sięga śmierci ekscentrycznego brytyjskiego chemika, niejakiego Jamesa Smithsona, choć tak naprawdę rozpoczęła się ona wiele wieków wcześniej. Faktem jest jednak, że to w jego grobie spoczęło niezwykłe znalezisko, pochodzące z kopalni soli w rejonie Morza Bałtyckiego ? bryła bursztynu z zachowanymi wewnątrz kośćmi tajemniczego gada. Naukowiec twierdził, że wydobycie tego przedmiotu na powierzchnię może wywołać straszliwe konsekwencje, dlatego też ? po śmierci Smithsona, kiedy jego grób miał być zniszczony na skutek poszerzania kamieniołomu, inna znana z historii postać ? Alexander Graham Bell, podjęła się misji służącej wydobyciu owego przedmiotu i ukrycia go w bezpiecznym miejscu. Na długie lata spoczął on w tajnej komorze przy starym tunelu, który łączy Smithsonian Castle z Muzeum Historii Naturalnej. Dzięki temu świat był bezpieczny, przynajmniej do chwili, kiedy w trakcie II wojny światowej wpadł on w ręce japońskiej organizacji przestępczej, Kage, zwanej przez Amerykanów Gildią?
Na długie lata świat, a także organizacja Sigma Force, zapomniała o Gildii, wszak rozbili jej struktury. Przynajmniej tak by się wydawało do chwili, kiedy na wyspie Maui, na Hawajach, na której ukrywa się komandor Gray Pierce ze swoją kochanką Seichan, byłą wojowniczką Gildii, która przeszła na stronę Sigmy, nie pojawiają się wielkie osy, niosące ze sobą śmiertelne zagrożenie. Parze cudem tylko udaje się uciec, niestety tyle szczęścia nie mają mieszkańcy okolicznych wysp, okazuje się bowiem, że osy przypuściły zmasowany atak. Atak, poprzedzony rozbiciem się kilku bezzałogowych samolotów ? dronów, które prawdopodobnie wypuściły ten śmiercionośny ładunek.
Nad Hawajami, ale i nad całym światem, wisi realne zagrożenie. Owe osy bowiem, zdaniem profesora Matsui, który zetknął się już nieco wcześniej z przedstawicielami tego gatunku i był świadkiem spustoszeń, jakie owady dokonały na brazylijskiej Wyspie Węży, są nie tylko pradawnym gatunkiem, ale są też zdolne do składania jaj w żywicielu. To znaczy, że agenci Sigmy Force i rząd mają niewiele czasu, by znaleźć rozwiązanie tego problemu. W przeciwnym razie osy mogą wydostać się z terenów wyspowych, w żywicielu ? człowieku, niszcząc ekosystem całego świata, działając jako niezwykle skuteczna broń biologiczna, ku zagładzie ludzkości. Być może konieczne stanie się ? odizolowanie wysp, a następnie zrzucenie na nie bomb, poświęcając życie zarówno mieszkańców, jak i turystów.
Czy uda się zapobiec takiemu scenariuszowi wydarzeń? Przekonamy się o tym dzięki lekturze wciągającej powieści Jamesa Rollinsa, która zapiera dech w piersiach i nie pozwala przerwać czytania mimo objętości książki. Pradawne zagrożenie, w połączeniu z całkiem realną tragedią, jaka rozgrywa się na naszych oczach na Hawajach, to mocna zagrywka ze strony autora ? igra on z naszymi emocjami i z naszą wytrzymałością, stosując nagłe zwroty akcji i zakończenia rozdziałów, które wprawiają nas w konsternację. To wszystko, w połączeniu ze znakomicie zarysowanymi bohaterami oraz plastycznymi opisami sprawia, że można zacząć się bać, jeszcze zanim sięgniemy po książkę.

"Strzeżcie się, albowiem to, co zawiera Diabelska Korona, żyje i jest gotowe rzucić piekielne hordy na ten świat."

W wyjątkowy sposób relaksuję się podczas czytania książek Jamesa Rollinsa, każda z nich jest źródłem czytelniczej radości i satysfakcji. Autor wspaniale kreuje klimat intensywnej sensacji, wszystko jest odpowiednio zrównoważone i ciekawie podane. Napięcie towarzyszy od pierwszej do ostatniej strony, wiele się dzieje nie tylko w życiu kluczowych postaci, ale również drugoplanowych, otrzymujemy kolekcję mistrzowsko dopracowanych zaskakujących incydentów i nagłych zwrotów akcji, zaś intrygę charakteryzuje wielowarstwowość.

Wyraziste i różnorodne postaci, każda z nich wnosi coś istotnego do fabuły, zajmująco poznaje się ich losy. Podoba mi się, kiedy fikcja miesza się z faktami, powstaje przekonujący koktajl zagadek do rozwiązania, do znanych powszechnie informacji dopisywane są frapujące elementy skupiające uwagę odbiorcy, coś na kształt teorii spiskowych i zakamuflowanych działań grup. I jeszcze poruszanie aspektów związanych z ekologicznymi bolączkami planety, zdominowanej niszczycielsko przez człowieka, wytwarzającego duże dryfujące skupiska śmieci i plastikowych odpadów, negatywnie wpływających na stan kondycji mórz i oceanów.

Szaleńcze umysły uwalniają broń biologiczną, katastrofa na hawajskiej wyspie, rośnie liczba śmiertelnych ofiar. Świat stoi przed globalnym zagrożeniem, początkiem może być spustoszenie odizolowanego ekosystemu archipelagu. Trzeba wyeliminować zagrożenie, jednak nikt nie wie, jak zapobiec inwazji zabójczych monstrualnych os, które oswobodzone z dalekiej przeszłości sieją ogromne spustoszenie. Rośnie presja czasu, potrzebna jest konsolidacja myśli naukowych, strategicznego planowania i szybkiego działania. A jedynymi w zasadzie wybawicielami ludzkości są członkowie Sigmy, tajnej organizacji przemierzającej glob w poszukiwaniu ratunku dla Ziemi.

Wędrujemy do Genui z początku dwudziestego wieku, zaglądamy do Waszyngtonu z końca drugiej wojny światowej, odbywamy współczesne wędrówki do Brazylii, Japonii, Estonii, i co szczególnie miłe, Polski, przemierzamy kręte korytarze i komnaty kopalni soli w Wieliczce. Przeciwstawiamy się działaniom zakonspirowanej organizacji o wielu nazwach, zatrważających obliczach i mrocznej alchemii. To cienie kryjące się za władzą, odwieczni wrogowie, naruszający obecny porządek świata, wciąż groźni, okrutni i nieprzeniknieni. Sporo niezwykłych przygód, podwodnych akcji, efektownych strzelanin, prób porwania, podczas docierania do tajemnic Diabelskiej Korony, bursztynowego skarbu odnalezionego w grobie założyciela Instytutu Smithsona, w którym mieści się siedziba Sigmy.

Chociaż "Diabelska Korona" jest trzynastym tomem z cyklu SIGMA, ta seria przygodowa z archeologicznym tłem jeszcze mi się nie znudziła. I nie wiem, czy kiedykolwiek to nastąpi, ponieważ w każdym kolejnym tomie dzieje się tyle niesamowitych rzeczy, że chce się czytać i czytać, jak najszybciej, ale równocześnie dawkować rozdziały, żeby nie musieć wychodzić z tego świata pełnego przygód i niebezpieczeństw.

Dla miłośników serii nie będzie żadnym zaskoczeniem, że agenci Sigmy znów muszą uratować świat ;-)


Akcja powieści rozgrywa się w kilku miejscach, co również jest typowe dla Rollinsa. Na Wyspie Węży, niedaleko Brazylii, nieznani sprawcy atakują naukowców badających żyjące tam złote węże. Niszczą wszystko, co żyje. Z wyspy ucieka jedynie jeden z naukowców, któremu udaje się zabrać ze sobą martwego węża.
Na Hawajach, na wyspie Maui, pojawiają się nagle gigantyczne osy. Owady sieją zniszczenie i nikt nie potrafi ich powstrzymać. Niedaleko przebywa komandor Gray Pierce, który przerywa urlop, by wraz z Seichan dołączyć do pozostałych agentów. Misja nie jest łatwa. Drużyna musi się rozdzielić, by jak najszybciej rozpocząć poszukiwania klucza do zagadki. Jeśli nie odkryją powiązań między dwoma atakami a pewną wielką bryłą bursztynu, zostanie im zrzucenie bomby atomowej na Hawaje, bo tylko ona będzie w stanie zatrzymać monstrualne i śmiercionośne osy. W przeciwnym wypadku owady zniszczą wszystko, co stanie na ich drodze.

Rollins ma zdolność opisywania zdarzeń w tak niesamowitym tempie, że czytając kolejne przygody bohaterów, można dostać zadyszki. Kiedy człowiek wczuje się w poszczególne wątki, chwilami zapomina oddychać! Obserwujemy równolegle kilka wątków i dwie główne grupy bohaterów, którzy ścigają się z czasem. Wraz z fabułą archeologiczną i przygodową mamy możliwość poznać również warstwę obyczajową. Poznajemy dalsze losy Graya i Seichan, Monka i Kat oraz innych postaci, znanych z wcześniejszych tomów. Nie zabrakło również mojego ulubionego bohatera, Kowalskiego ;-)

Dodatkowym elementem przyciągającym mnie do tej powieści był fakt, iż akcja rozgrywa się również w Polsce. Gdańsk, Wieliczka i typowo polskie imiona wyglądały w powieści zagranicznego autora fantastycznie. W sytuacji, kiedy w mediach nasz kraj często przedstawiany jest w negatywnym świetle, tutaj byłam dumna czytając o polskiej kopalni soli i poszukiwaniach prowadzonych na jej terenie. Należy wspomnieć, iż Rollins ma polskie pochodzenie, więc myślę, że i dla niego pisanie o kraju przodków było ciekawym doświadczeniem. Przy tak wymagające fabule musiał zrobić naprawdę porządny research, żeby opisywane wydarzenia były rzeczywiste.

Chociaż tekst nie jest wolny od powtórzeń i literówek, to nie jest ich zbyt wiele. Zawsze trochę żałuję, że nie znam angielskiego na tyle, by móc czytać książki ulubionych anglojęzycznych pisarzy w oryginale. Tłumaczenie, choćby było najlepsze, to jednak zawsze będzie tylko tłumaczenie...

Oczywiście, ostatnie strony poświęcone zostały na wyjaśnienie, co w powieści było fikcją, a co prawdą. Lubię tę część, ponieważ zawsze podczas lektury zastanawiam się, ile z tego, o czym czytam, powstało w wyobraźni autora, a co istnieje lub istniało naprawdę.