Diabelski młyn

W miasteczku nad Bałtykiem na skraju zagajnika policja znajduje zamarzniętą młodą Litwinkę w zaawansowanej ciąży. Ktoś porywa dwudziestosiedmioletnią Klaudię, córkę bogatego prawnika, ktoś też brutalnie gwałci turystkę. W miasteczku trwają poszukiwania zaginionej dwuletniej dziewczynki, a do tego przy dworcu młody mężczyzna nagabuje samotne młode kobiety. Wszystkimi kryminalnymi sprawami musi zająć się młodszy aspirant Krzysztof Bugaj i starszy sierżant Wojtek Kiciński, a także prokuratorka Nina Morawska, której gliny nie znoszą, ale szanują za dorobek i oddanie. Autorka przeplata wątki kryminalne z wątkami obyczajowymi i porusza szokujące tematy w książce. Każda sprawa kryminalna i każdy z bohaterów umiejętnie przenikają się, by w finale dać odpowiedź na wszystkie postawione na początku lektury pytania. Historie bohaterów są rozbudowane i choć początkowo wydaje się, że są to odrębne wątki to ostatecznie wszystkie pasują do siebie. Nie polubiłam głównego bohatera- Krzysztofa Bugaja i przyznaję rację jego żonie Annie, która uważała go za żałosnego gnojka. Ciągle zostawiał żonę samą z problemami i pracą, wdawał się w kolejne romanse i podrywał nieznajome kobiety, by przeżyć z nimi przygodny seks. Notorycznie kłamał, nie lubił siedzieć w domu i mówił, że idzie pracować na komendę podczas, gdy tak naprawdę jechał do kochanki lub opalał się na plaży nudystów. Wychodził z łóżka kochanki i wchodził do łóżka żony. Małżeństwo Krzysztofa i Anny nie było w najlepszej kondycji. On uważał, że najlepsze lata mają już za sobą, a ona okazywała mu lodowatą obojętność i tak naprawdę łączył ich tylko piętnastoletni syn. Daria Orlicz ciekawie przedstawiła problem swingersów i zwróciła uwagę jakie niebezpieczeństwa niesie ze sobą zabawa w czworokąt. Małżeństwo z dwudziestoletnim stażem-Paweł i Karolina mają bardzo dobrą pracę, dziecko w wieku nastoletnim, kredyt i budowę domu na karku. Pawłowi jednak codzienność dostarcza za mało wrażeń i proponuje żonie, by znaleźli parę w podobnym do nich wieku i wymienili się partnerami na jakiś czas, aby spróbować czegoś nowego. Paweł tak zapalił się do tego pomysłu, że ignorował opór Karoliny, która ostatecznie, choć bardzo niechętnie przystała na jego propozycję, by go nie stracić. I jak to możliwe, że ich małżeństwo dotarło do punktu, w którym szukają obcych ludzi, żeby w ogóle jeszcze poczuć jakieś łóżkowe emocje? Przejmująco autorka opisała relacje samotnego hodowcy nutrii-pedofila i jego ofiary-jedenastoletniej dziewczynki mieszkającej w tej samej wsi. Pan Remigiusz stopniowo osacza dziecko, każe nazywać się wujkiem, mówi że jej zawsze pomoże, że nie musi się go wstydzić kiedy stoi na środku kuchni w samej spódniczce i skarpetkach... Udaje przyjaciela i posuwa się w swoich poczynaniach coraz dalej. Wykorzystuje samotność, strach, potrzebę miłości i ciepła, by zniewolić dziecko. Jeszcze kilka dni wcześniej Remigiusz zdawał się wręcz żebrać o jej uczucie i uwagę. Teraz wysługiwał się nią i pomiatał, jakby nagle straciła na wartości. Myjąc zostawione przez niego w zlewie talerze, pomyślała, że może powinna być dla niego milsza, ale na wspomnienie tamtej chwili, gdy zwalił się na nią i dyszał, prawie zwymiotowała. ,,Diabelski młyn" to bardzo dobra powieść obyczajowo-kryminalna poruszająca problem pedofilii, porwań, alkoholizmu, prostytucji, zdrad, samotnego rodzicielstwa, handlu noworodkami i innych szokujących tematów. Prawdziwi bohaterowie z krwi i kości, których można spotkać na ulicy w każdym mieście. Ta powieść bawi, przeraża, szokuje i sprawia, że nie można się od niej oderwać. Polecam na jesienny wieczór:)

Rzadko sięgam po kryminały. Strasznie ciężko mnie zaciekawić daną historią i wciągnąć w wykreowany świat. Opowieść musi być naprawdę mocna, dobrze skonstruowana mająca ręce i nogi, trzymająca w napięciu, a do tego musi być nieprzewidywalna, przy której będę dobrze się bawić odkrywając kolejne fragmenty powieści. Do tego powinna wzbudzać wiele emocji, podnosić ciśnienie, być takim pożeraczem czasu, który od samego początku wessie mnie w historię i nie pozwoli się od niej oderwać aż do samego końca.


W niewielkim nadmorskim miasteczku bardzo wiele się dzieje mimo, że z pozoru życie mieszkańców wydaje się spokojne. Na światło dzienne wychodzą kolejne szokujące sytuacje, które wiele zmienią w codzienności bohaterów, a do tego brutalne mordy sprawiają, że już nikt nie czuje się bezpiecznie.


Autorkę znam z zupełnie innego, mocnego gatunku, który porusza ważne tematy, często kontrowersyjne o których stale warto pamiętać. Sięgając po ,,Diabelski młyn nie wiedziałam czego się spodziewać, nie znałam jeszcze jej twórczości pod tym kątem, dlatego z duszą na ramieniu zabrałam się za czytanie. Na początku miałam małe opory. Wiele wątków, postaci, historii, które się przeplatały. Nie potrafiłam się połapać, kto tym razem gra pierwsze skrzypce, kogo poznaje, kto przedstawia mi swoje wydarzenia. Z czasem wszystko zaczęło się klarownie łączyć, wzbudzać grozę, podnosić włoski na karku, pobudzać wyobraźnię. Opowieść była niczym puzzle, z początku osobne elementy wnosiły nowe światło do historii powieści, jednak później gdy te elementy zaczęły do siebie pasować, stworzyły brutalny, ale prawdziwy obraz społeczeństwa.


Tu nie znajdziemy pozytywnych postaci, którym od samego początku będziemy kibicować. Tutaj poznajemy ludzi, którzy na pierwszy rzut oka wydają się mili, dobrzy, przyjacielscy, jednak zgłębiając się głębiej dostrzegamy w nich rysy, to jak każdy z nich skrywa ciemną stronę, którą odziera ich z niewinności. Są tu zdrady, kłamstwa, handel żywym towarem, brutalne morderstwa, zmuszanie do uprawiania seksu i wiele innych. Czytając ma się wrażenie jakby opowieść miała swoje miejsce w rzeczywistości, emocje są tak namacalne, historie tak prawdziwe, tak autentyczne i tak wyśmienicie nakreślone, że do teraz zbieram szczękę z podłogi. Nie sądziłam, że aż tak zostanę wciągnięta w wykreowany świat, że będę go przeżywać do takiego stopnia, iż z nadmiaru wrażeń rozboli mnie głowa. Autorka nikogo nie szczędzi, rzuca bohaterom liczne kłody pod nogi, sprawdza ich wytrzymałość, ile potrafią znieść i czy są silni w tej drodze jaką sobie obrali. Do tego jestem zachwycona tym, że niczego nie można być pewnym, tutaj nie wiadomo, co czai się za rogiem, więc nieraz fabuła potrafi zaskoczyć.


Nie mogę się doczekać kontynuacji, mimo, że większość wątków zostało zakończonych, to jeszcze nie wszystko jest jasne. I jeśli autorka utrzyma tak wysoki poziom historii jak było w tym przypadku, to myślę, że będzie to moja ulubiona seria z tego gatunku. Jeśli lubicie mocne opowieści, które poruszają tematy tabu, zawierają w sobie brutalne sceny pełne krwi, a do tego potrafią wzbudzić wiele skrajnych emocji to ,,Diabelski młyn będzie dla was odpowiedni. Gorąco polecam!

Powiem Wam, że liczyłam po cichu, że jednak nie przyjdzie, że po drodze przycupnie gdzie indziej, że nie rozpłacze się tak intensywnie. A ona przyszła, nie bacząc na nic. Ta brzydka jesień. A jak już przyszła, to pozostaje tylko ciekawa książka, dobra herbata i ciepły kocyk. Jak już znajdziecie się w takiej sytuacji to sięgnijcie po książkę "Diabelski młyn" Darii Orlicz.

To wciągająca, mocno intrygująca pozycja od której naprawdę ciężko się oderwać. Rzecz dzieje się nad polskim morzem, w małym miasteczku, w środku letniego sezonu. Z pozoru wydaje się, że nic ciekawego, a tym bardziej niebezpiecznego nie może się tu wydarzyć. Ale to tylko na pozór sielskie i przyjemne miejsce, bo kilka miesięcy wcześniej znaleziono tu ciężarną, nastoletnią Litwinkę, spod klubu fitness uprowadzono śliczną blondynkę, a teraz brutalnie zgwałcono i pobito młodą letniczkę. Czy sprawcą wszystkich tych okropieństw jest jedna osoba czy zorganizowana szajka?

Tego próbuje dowiedzieć się młodszy aspirant lokalnej policji Krzysztof Bugaj - seksoholik, który tkwi w nieudanym małżeństwie i w związku z zaborczą kochanką, urozmaicając sobie czas jednonocnymi przygodami z napotkanymi przypadkowo kobietami. Czy uda mu się rozwikłać te trudne sprawy? Odpowiedź znajdziecie czytając książkę.

Gwarantuję. że ani chwili nie będziecie się przy niej nudzić, bo pokazuje, że życie "przypomina diabelski młyn właśnie - w jednej chwili jesteś na szczycie, w drugiej lecisz w dół na łeb na szyję.... Ot ślepy traf, czysty przypadek". Takie właśnie jest życie głównych bohaterów książki Darii Orlicz. Autorka umiejętnie połączyła z pozoru wydawałoby się zupełnie niemające ze sobą związku historie i stworzyła niezwykle poruszający i ukazujący mnóstwo trudnych tematów kryminał. I to jeden z lepszych jakie w ostatnim czasie przeczytałam.

Jeżeli lubicie brutalne thrillery to z pewnością nazwisko Darii Orlicz powinniście zapamiętać i jak najszybciej zapoznać się z jej twórczością.

Krzysztof Bugaj od lat pracuje w policji w Trójmieście. I od lat zmaga się z problemem uzależnienia od intymnych zbliżeń z kobietami. Ma żonę i syna, ale ma także kochankę, która także ma swoje dziecko. I choć sytuacja trwa od dłuższego czasu, nie potrafi jednoznacznie się określić. Czy tajemnicze zniknięcia dziewcząt, brutalny gwałt i tajemnicza śmierć pewnej Litwinki pomogą mu rozwiązać problem?

Książka Darii Orlicz jest bardzo brutalna i pewnie spodoba się miłośnikom L.S. Hilton czy też Pauliny Świst. Z pewnością nie jest to literatura odpowiednia dla młodszych czytelników. Sceny są niezwykle brutalne i myślę, że pewnie środowiska feministyczne nie byłyby zadowolone. Natomiast książka porusza ważny temat ludzi, którzy są uzależnieni od fizycznego kontaktu z drugim człowiekiem, a także mówi o bezwzględnych zwyczajach względem kobiet, które są przedmiotem handlu.

Polecam Wam ten tytuł, aczkolwiek nie jest to książka dla czytelników o słabych nerwach. Idealna na jesienny wieczór. Zmusza do przemyśleń. Mam nadzieję, że o Darii Orlicz będzie głośno.

Choć bardzo lubię obyczajówki wydawane przez HarperCollins, to do tych z kryminalnymi wstawkami nie mogę się przekonać. Doceniam Karin Slaughter i przyznaję, że jej książki są naprawdę niezłe, ale... Ale wszystkie moje pozostałe spotkania z thrillero-kryminałami wydawanymi przez to wydawnictwo kończyły się mało ciekawie.
Powiedzieć więc, że byłam niezbyt zainteresowana, gdy we wrześniowych propozycjach wydawniczych ujrzałam "Diabelski młyn" Darii Orlicz, to eufemizm. Tak się jednak składa, że mieszkam pod jednym dachem z fanką powieści Katarzyny Misiołek (vel Darii Orlicz) i uległam licznym namowom i zapewnieniom, jakoby jej powieści były naprawdę dobre i godne uwagi.
Przeczytałam więc.
Czy znowu się rozczarowałam? Hm...



Nadmorska miejscowość, pełnia letniego sezonu.
Idealna pora i miejsce na relaks i naładowanie akumulatorów, czyż nie?

Tylko pozornie, niestety.
Ktoś zabił młodą, ciężarną Litwinkę. Ktoś inny (a może wcale nie? ) porwał sprzed klubu fitness pewną blondynkę. Kolejna kobieta trafia do budzącego przerażenie "szpitala", a pewna para staje się celem szantażysty. Ginie dwuletnia dziewczynka, a małżeństwo prowadzącego jej sprawę policjanta wali się w gruzy.

Świat pełen jest wilków w owczej skórze.
Niektórzy jednak są zbyt naiwni, by to dostrzec.




Słowo daję, jestem OGROMNIE zaskoczona. Ba, jestem pozytywnie zaskoczona! :) Nawet nie macie pojęcia, jakie to było dobre. Pani Orlicz zaczyna z przytupem, a później ani na chwilę nie zwalnia tempa. Jej powieść intryguje dosłownie od pierwszych stron, budzi niepokój i wprowadza odrobinę chaosu. Uwielbiam filmy czy też książki, które ukazują przeplatające się ze sobą losy różnych osób i dokładnie coś takiego znajdziecie w tej powieści. Znajdziecie też cudowną, nieco duszną i klaustrofobiczną atmosferę, i genialne portrety bohaterów. Bohaterowie ci są różnorodni, są prawdziwi, mają wady i przywary, a do tego nie zawsze postępują logicznie i nie zawsze wzbudzają sympatię. Postać młodszego aspiranta Krzysztofa Bugaja przypominała mi nieco Mikaela Blomkvista - zarówno jeden jak i drugi zbyt mocno lubią kobiety, za często śpią w cudzym łóżku i obaj równie mocno działają mi na nerwy. Powieść Pani Orlicz w niczym nie ustępuje historiom spod pióra Camilli Lackberg; prócz wartkiej akcji (żywszej nawet niż u Camilli),serwuje nam mnóstwo zagadek, a wskazówki, które niby podtyka nam pod nos, wcale nie są tak oczywiste, jakby się mogło wydawać. Finał trudny jest do przewidzenia, a to, jak pozornie niezwiązane ze sobą wątki ostatecznie tworzą harmonijną, niemal logiczną, całość... Majstersztyk!
Jestem zachwycona i czekam na więcej, toż to kawał wciągającej literatury!




"Diabelski młyn" Darii Orlicz to łakomy kąsek dla fanów kryminałów z solidnie zarysowanymi wątkami obyczajowymi. To powieść, która zachwyci miłośników Camilli Lackberg i Katarzyny Puzyńskiej; książka, która trzyma w napięciu i zaskakuje od pierwszej do ostatniej strony.
Spróbujcie, jestem pewna, że się nie zawiedziecie ;)

Z kim dziś bawi się Twoje dziecko?
Wszystkie te historie są zwykle podobne: nie wracają ze szkoły, pokłócone z rodzicami wybiegają z domów, wybierają się na dyskotekę lub do koleżanki i ślad po nich ginie. Dzieci uciekają z różnych powodów i to nie tylko z patologicznych domów, a najczęstszą przyczyną ucieczek są konflikty z rodzicami, problemy w szkole, czy też z rówieśnikami. Większość z tych dzieci szybko się odnajduje, ale są takie, które nie wracają nigdy. Co się z nimi dzieje?
Odpowiedzi na to pytanie możemy poszukać w książce autorstwa Darii Orlicz, pt. ?Diabelski młyn?. Opublikowana nakładem Wydawnictwa HarperCollins książka, to historia nie tylko o nastolatkach, ale o naiwności, o zaufaniu, które zbyt często zostaje zawiedzione przez tych, którzy powinni wskazywać właściwy kierunek ? przez dorosłych. To książka, którą powinni przeczytać wszyscy rodzice, wszystkie dzieci, która powinna być omawiana na lekcjach wychowawczych, o której powinno być głośno. Jeśli jej lektura pozwoli uchronić choć jedno dziecko przed zgubą, to już można powiedzieć, że autorka wypełniła swoją misję, osiągnęła swój cel.
Autorka nie oszczędza swoich czytelników ? na wstępie czytamy o wyziębniętej, nastoletniej Litwince, znalezionej zimą w lasach północnozachodniej Polski. Bulwersujący jest zarówno fakt, że dziewczyna zmarła niedaleko od zabudowań miasta, jak i to, iż w chwili śmierci była w dziewiątym miesiącu ciąży. Wszystko wskazuje na to, że ciało należało do siedemnastolatki, uczennicy katolickiego liceum, która w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła na Litwie w drodze ze szkoły. W jaki sposób trafiła jednak do polskich lasów? Śledztwo w tej sprawie prowadzi znudzony życiem, nienawidzący swojej pracy aspirant Krzysztof Bugaj. A dokładnie borykający się z problemami dnia codziennego, oddalający się od swojej żony, pokłócony z kochanką nieudacznik.
Zgon siedemnastoletniej Litwinki to zaledwie jeden z wątków poruszonych w książce ? poznajemy jeszcze Patrycję, która uciekła z domu, a żebrząc o pieniądze i jedzenie spotyka przystojnego mężczyznę, oferującego - ku jej przekleństwu - łatwy zarobek. Jest też Klaudia, bogata dziewczyna, wkrótce żona, która budzi się zamknięta w klatce ? zdezorientowana i brudna. Jest też niespełna dwunastoletnia dziewczynka, której zabawy z sąsiadem, Panem Remikiem, coraz mniej przypominają niewinne igraszki.
To tylko kilka z postaci obecnych w powieści, co do której ciężko jest uznać, która z nich jest główną, koegzystują nawet w czasoprzestrzeni, ku naszemu utrapieniu, a wręcz przerażeniu. Jeśli do tego dodamy nabitego na pręt zbrojeniowy mężczyznę, małżeństwo próbujące rozpalić ogień w związku za pomocą swingowania, zaginioną dwulatkę i dziwne miejsce, w którym znalazła się Patrycja, otrzymujemy obraz kraju, o którym się nie mówi, ale obok którego trudno jest przejść obojętnie. Wstrząsająca w swej wymowie książka odbiera nam wiarę w ludzi, wręcz trudno jest uwierzyć w to, że takie rzeczy dzieją się wokół nas, a tym ?złym? może być każdy, nawet nasz sąsiad czy przystojniak w dobrym samochodzie. Autorce udało się oddać grozę sytuacji, niebezpieczeństwo czyhające na naiwne dzieci, niezależnie od ich wieku, a także przybliżyć proceder handlu ludźmi. Mimo frapującej fabuły zabrakło mi jednak w książce płynności akcji ? być może było to spowodowane ilością bohaterów i nakreślonych wątków. Nie zmienia to jednak faktu, że po tę wstrząsającą powieść sięgnąć warto, że warto wiedzieć, z której strony może nadejść niebezpieczeństwo?