Diabły Reno

To jedna z książek, które i w kolekcji, i w sercu zajmuje u mnie specjalne miejsce. Historia Gabriela i Mercy to opowieść, która pochłonęła mnie od razu!!!

Gabriel Crade, intrygujący i przystojny bokser, który ma w planach wstąpić do szeregów Diabłów Vegas. Z początku można uznać go za kogoś nudnego i dosyć poważnego. Bo z jednej strony taki był. Rozsądny i ponury. Ale w trakcie czytania możemy poznać go głębiej, dowiadując się o nim wielu ważnych rzeczy i cech, które go charakteryzują. 

Mercy Stone to bohaterka charakterna. Jest pewna siebie, sarkastyczna i zadziorna, a według wielu zimna i bezwzględna. Po czasie wraca do Reno, a w planach ma zemstę na swojej siostrze Faye, której naprawdę cholernie nienawidzi. Przez dwa miesiące, w których będzie musiała ponownie z nią żyć, ma zamiar zamienić jej życie w piekło. Tak jak ona postanowiła zrobić jej. Wywrócić je do góry nogami. 

Na jej drodze pojawia się Gabriel Crade. I dowiadując się, że to ten Gabriel, który jest chłopakiem Faye, postanawia się zabawić. Bo nie dość, że Crade mocno ją zaintrygował, to był idealnym pionkiem, którym Mercy mogła zburzyć idealne życie siostry. 

Historia Gabriela i Mercy to bardzo przyjemna i wciągająca lektura. Poznajemy bohaterów bliżej i zauważamy moment, w którym ściągają maski, które przez długi czas tkwiły na ich osobach. Nie są obojętni i chłodni, bije od nich troska i pewnego rodzaju uczucie, które wydaję mi się, że było dla nich dosyć trudne. Słowo, które według mnie ich opisuję, to tajemnica. Oboje są skryci i nie łatwo odkryć, co tak naprawdę czują i jacy są.

W książce oprócz romansu znajdujemy też wątki sportu, które są naprawdę dobrze napisane. Czyta się je szybko, a informacje, które w nich znajdujemy, zaspokajały całkowicie moją ciekawość. Nie ma tu nic sztucznego, szybkiego i naciąganego. Według mnie książka napisana jest tak, jak powinna być i nie mam nic, przez co mogłabym jej odjąć. 

Mercy Stone na wakacje powraca w rodzinne strony, choć tego nie planowała. W Reno kwitnie hazard. Mercy ma plan. Jej celem jest przyrodnia siostra, Faye. To przez nią posypało się jej życie. To ona stoi za tragedią sprzed roku. Chce zniszczyć siostrzyczkę posługując się jej chłopakiem...
Gabriel Crade jest przyjacielem ojczyma Mercy oraz bokserem walczącym o miejsce w grupie najlepszych pięściarzy w kraju, występującą pod nazwą "Diabły Vegas". To zdystansowany i dość mocno tajemniczy mężczyzna. Nie podoba mu się ironiczna i po części bezczelna przyszła szwagiereczka. Nie wie, że za jej zachowaniem stoi...
Co takiego ukrywa Mercy? Czy uda się jej zrealizować plan zemsty? Czy Gabriel zmieni swój stosunek do niej? Czy sportowe pasje Mercy i Gabriela będą przeszkodą?

Tej pozycji byłam ogromnie ciekawa. To już któraś z kolei historia ze sportem w tle. Sportem, jakim tutaj jest zarówno boks, jak i łyżwiarstwo figurowe. Z czego to drugie było dla mnie sporą niespodzianką. Pasja, sport to nie tylko sukcesy. To również katorżnicze treningi i wyrzeczenia. Samodyscyplina i posłuszeństwo. Opisy tychże wątków były opisane ze smakiem. Z oddaniem całego klimatu oraz panującej atmosfery. Całej tej otoczki i ukazania wszelkich bolączek. Główni bohaterowie są owiani nutką tajemniczości. Takiej niepewności. Ukrywają swoją prawdziwość, prowadząc grę. Zakładają maski i grają. Ich relacja od początku jest podszyta nutką drapieżności. Takiej wzajemnej fascynacji. Pikantnego przekomarzania się. Z czasem ich relacja zmienia swój kształt. Jak z początku podobały mi się ich słowne utarczki, tak gdzieś potem złagodniały. Straciły taki urok. Mercy to dziewczyna pewna siebie. Zadziorna i umiejąca owinąć sobie faceta wokół palca. Jest ambitna i inteligentna. Jej relacja z ojczymem mocno mnie zaskoczyła. Pozytywnie oczywiście. Daniel Withford mimo swego bogactwa i zapracowania pozostał normalnym facetem. Takim do rany przyłóż. Pozytywnie zaskoczyła mnie także postać Deana Handlera i i mam szczerą nadzieję na ponowne spotkanie z nim w kolejnym tomie. Ciekawi mnie ten mężczyzna. W równym stopniu, co nasz główny bohater. Gabriel Crane to chodzące opanowanie. Człowiek bez emocji. Ukrywa je pod maska obojętności. Jest cierpliwy niczym myśliwy. Opanowany do perfekcji. Utalentowany i inteligentki. To nie są ciepłe kluchy. Ma w sobie to coś. Taką magię. Do samego końca poczynania wszystkich bohaterów nie pozwoliły mi na oderwanie się od lektury. A panienkę Faye miałam ochotę usadzić na czterech literach. To taka gorsza, zła siostra Kopciuszka. Jedno na co zwróciłam uwagę, co nie do końca mi się podobało, to wstawki króciutkich wątków. Takich krótkotrwałych scen, które tak naprawdę w moim odczuciu były zbędne. No i ten motyw zemsty. Przeleciał pomiędzy pacami niezauważony. Tak poza tym, to nie mam zastrzeżeń.
Autorka napisała fajną powieść. Połączyła pasję do różnych sportów z powoli rodzącym się, za to totalnie nieplanowanym uczuciem. Ma lekki styl. Lekturę mimo swej objętości czyta się lekko. Doskonały research. Dobrze wykreowani bohaterowie. Pierwszy tom pozostawił w mojej głowie masę pytań, na które odpowiedzi mam nadzieję znaleźć w kontynuacji. W kontynuacji, po którą będę chciała koniecznie sięgnąć. Książka zbiera różne opinie. Poza tym jest to debiut. Nie rozczarował mnie, nie zniechęcił ale pozostawił spory niedosyt. Mam szczerą nadzieję, że tom drugi rozwieje moje wątpliwości i zapunktuje wyżej. Na to liczę. Zachęcam do wyrobienia sobie własnego zdania o tej lekturze, bowiem nie wszyscy mamy ten sam gust.

Mercy Stone na wakacje powraca w rodzinne strony, choć tego nie planowała. W Reno kwitnie hazard. Mercy ma plan. Jej celem jest przyrodnia siostra, Faye. To przez nią posypało się jej życie. To ona stoi za tragedią sprzed roku. Chce zniszczyć siostrzyczkę posługując się jej chłopakiem...
Gabriel Crade jest przyjacielem ojczyma Mercy oraz bokserem walczącym o miejsce w grupie najlepszych pięściarzy w kraju, występującą pod nazwą "Diabły Vegas". To zdystansowany i dość mocno tajemniczy mężczyzna. Nie podoba mu się ironiczna i po części bezczelna przyszła szwagiereczka. Nie wie, że za jej zachowaniem stoi...
Co takiego ukrywa Mercy? Czy uda się jej zrealizować plan zemsty? Czy Gabriel zmieni swój stosunek do niej? Czy sportowe pasje Mercy i Gabriela będą przeszkodą?

Tej pozycji byłam ogromnie ciekawa. To już któraś z kolei historia ze sportem w tle. Sportem, jakim tutaj jest zarówno boks, jak i łyżwiarstwo figurowe. Z czego to drugie było dla mnie sporą niespodzianką. Pasja, sport to nie tylko sukcesy. To również katorżnicze treningi i wyrzeczenia. Samodyscyplina i posłuszeństwo. Opisy tychże wątków były opisane ze smakiem. Z oddaniem całego klimatu oraz panującej atmosfery. Całej tej otoczki i ukazania wszelkich bolączek. Główni bohaterowie są owiani nutką tajemniczości. Takiej niepewności. Ukrywają swoją prawdziwość, prowadząc grę. Zakładają maski i grają. Ich relacja od początku jest podszyta nutką drapieżności. Takiej wzajemnej fascynacji. Pikantnego przekomarzania się. Z czasem ich relacja zmienia swój kształt. Jak z początku podobały mi się ich słowne utarczki, tak gdzieś potem złagodniały. Straciły taki urok. Mercy to dziewczyna pewna siebie. Zadziorna i umiejąca owinąć sobie faceta wokół palca. Jest ambitna i inteligentna. Jej relacja z ojczymem mocno mnie zaskoczyła. Pozytywnie oczywiście. Daniel Withford mimo swego bogactwa i zapracowania pozostał normalnym facetem. Takim do rany przyłóż. Pozytywnie zaskoczyła mnie także postać Deana Handlera i i mam szczerą nadzieję na ponowne spotkanie z nim w kolejnym tomie. Ciekawi mnie ten mężczyzna. W równym stopniu, co nasz główny bohater. Gabriel Crane to chodzące opanowanie. Człowiek bez emocji. Ukrywa je pod maska obojętności. Jest cierpliwy niczym myśliwy. Opanowany do perfekcji. Utalentowany i inteligentki. To nie są ciepłe kluchy. Ma w sobie to coś. Taką magię. Do samego końca poczynania wszystkich bohaterów nie pozwoliły mi na oderwanie się od lektury. A panienkę Faye miałam ochotę usadzić na czterech literach. To taka gorsza, zła siostra Kopciuszka. Jedno na co zwróciłam uwagę, co nie do końca mi się podobało, to wstawki króciutkich wątków. Takich krótkotrwałych scen, które tak naprawdę w moim odczuciu były zbędne. No i ten motyw zemsty. Przeleciał pomiędzy pacami niezauważony. Tak poza tym, to nie mam zastrzeżeń.
Autorka napisała fajną powieść. Połączyła pasję do różnych sportów z powoli rodzącym się, za to totalnie nieplanowanym uczuciem. Ma lekki styl. Lekturę mimo swej objętości czyta się lekko. Doskonały research. Dobrze wykreowani bohaterowie. Pierwszy tom pozostawił w mojej głowie masę pytań, na które odpowiedzi mam nadzieję znaleźć w kontynuacji. W kontynuacji, po którą będę chciała koniecznie sięgnąć. Książka zbiera różne opinie. Poza tym jest to debiut. Nie rozczarował mnie, nie zniechęcił ale pozostawił spory niedosyt. Mam szczerą nadzieję, że tom drugi rozwieje moje wątpliwości i zapunktuje wyżej. Na to liczę. Zachęcam do wyrobienia sobie własnego zdania o tej lekturze, bowiem nie wszyscy mamy ten sam gust.

Moja ocena 9.5/10.
Tego lata Mercy Stone ma zamiar posiać zamęt w życiu swojej znienawidzonej przyrodniej siostry. W ramach zemsty za złamanie jej życia postanawia zniszczyć szczęście Faye. Pomóc ma jej w tym zbliżenie się do jej ówczesnego chłopaka, Gabriela. Utalentowanego boksera, który jeszcze w to lato ma zamiar dostać się do najpopularniejszej drużyny w kraju, Diabłów Vegas. Nikt nie spodziewa się, że mroczny i tajemniczy Gabriel oraz zawistna i cwana Mercy znajdą w sobie podobne cechy, które odmienią ich relację na następne lata ich życia.
RECENZJA
Ta książka to coś niesamowitego, czczę jej każdy rozdział, stronę, słowo i literę. Po przeczytaniu samego prologu wiedziałam, że ta historia zmiecie mnie z planszy, i cóż właśnie to zrobiła. Realność całego tomu jest wspaniała, nie ma żadnych wyimaginowanych wydarzeń, wszystko dzieje się w idealnym tempie dla bohaterów. Dialogi, opisy oraz relacje między bohaterami nie są przesadzone, każdy z tych trzech punktów jest na swoim miejscu i niczego bym tu nie zmieniła.
Gabriel to idealna mieszanka tajemniczej i mrocznej aury, a zarazem lojalności wobec przyjaciół oraz dążenia do celu. Jego perspektywy w książce nie jest dużo, ale jest ona tak dobrze wsadzona w akcje, że nie mam się do czego przyczepić, mimo że lubię męską stronę w książkach.
Mercy to niezwykle silna i pewna siebie bohaterka, jak możemy dowiedzieć się z książki, bohaterka została złamana przez swoją siostrę. Ten konflikt między właśnie Mercy a Faye został znakomicie wykreowany. Nutka tajemnicy co tak naprawdę się wydarzyło została przeciągnięta przez książkę, aż do jej końca co tylko zachęca do dalszego czytania.
Jedyne, do czego mogłabym się delikatnie przyczepić to powtórzenia. Kilka razy powtórzyły się te same słowa bohaterki na temat tatuaży Gabriela, czy o widoku na Sierra Nevada. Nie jest to coś co każdemu rzuci się w oko, ale niektórych może to denerwować.
To, co mogę jeszcze dodać to gratulacje dla autorki za niebywałe pokazanie relacji bohaterów. Ich zmiany w stosunkach do siebie, odrywane tajemnice i wsparcie dwoje złamanych ludzi dla siebie. Zdecydowanie nie wiem jakich słów mogę użyć do jej opisania.
Cała książka jest moją ulubioną sceną, nie ma szans, abym wybrała jedną z tych wszystkich smutnych, ale również szczęśliwych.