Dobry wilk (twarda)

Reportaż zaczyna się od informacji o tym, jak zsocjalizowane wilki ?mieszkające w Kolmarden zagryzły w 2012 roku swoją opiekunkę Karolinę. Autor stara się dociec dlaczego do tego doszło. Ile prawdy jest w tym, że wilki dają się oswoić? Czy są groźne dla ludzi? Kiedy atakują? Nie skupia się jedynie na wydarzeniach ze szwedzkiego zoo, lecz mówi ogólnie o ogrodach zoologicznych, parkach tematycznych, ochronie przyrody. Pokazuje jak wygląda hodowla wilków, jakie badania przeprowadzono i obserwacje wilczych sfor. Przybliża projekt Bliski Kontakt z Wilkiem, wspomina również o delfinach z Kolmarden i zwierzętach żyjących w strefie safari. ?Naprawdę ciekawa relacja, co więcej wielopłaszczyznowa. Wynika z niej niezbicie, że najgroźniejszy jest ten wilk, którego próbujemy oswoić, a przede wszystkim uczłowieczyć. Taki osobnik bez wahania zaatakuje człowieka, zwłaszcza gdy osiągnie dojrzałość płciową. Polecam. 

Karolina pracowała w zoo jako przewodniczka. Była wilczą mamą, wykarmiła szczeniaki butelką. W wilczej rodzinie miała dominującą pozycję, przynajmniej tak twierdzą pracownicy zoo. Codziennie odwiedzała swoją wilczą rodzinę. Jak wszyscy pracownicy była przekonana, że wilki są całkowicie zsocjalizowane. 17 czerwca 2012r. została zagryziona.
Dobry wilk? to książka z podwójnym dnem. Pierwsze to wątek kryminalny ? jak doszło do śmieci przewodniczki? Co poszło nie tak? Czy ktoś zostanie skazany? Lars Berge prowadzi w tej sprawie śledztwo. Robi to drobiazgowo, włącznie z pokazaniem kulisów swojej kilkuletniej pracy. Dla mnie istotniejsze jest to drugie dno. Odrywane jakby przy okazji, ale nierozerwanie związane ze śmiercią Karoliny. Dążenie człowieka do zapanowania nad światem. Refleksje co dla ludzi oznacza dzikość i jaki mamy wdrukowany obraz natury.
Domagamy się definicji. Musimy wiedzieć jaki jest świat, który nas otacza. Tymczasem wilk nie jest ani zły, ani dobry. To dziki drapieżnik, który w jakieś części będzie dla nas tajemnicą. Z tej perspektywy widać jak zmienia się relacja człowiek-zwierzę. Zaciera się granica między tym co oswojone i dzikie. Ludzie wierzą, że są w stanie zapanować nad światem, którego nie znają i do którego nie należą.
Lars Berge stawia pytania o etykę, moralność, ambicje pracowników zoo i rolę biznesu, który finansuje większość działań. Fantastyczny reportaż. Spięty klamrą tragicznego wypadku, ale sięgający dużo dalej poza teren ogrodu zoologicznego.

Wilk od zawsze w literaturze i kulturze przedstawiany był jako wcielenie zła. Pojawia się w baśniach, bajkach ale jest też przedstawiany jako diabeł w wierzeniach chrześcijan. Te negatywne konotacje nie są wcale bezpodstawne. Ten drapieżnik, choć raczej nie poluje na dorosłych ludzi czując przed nimi strach, nie zawaha się przed zaatakowaniem dziecka czy trzody chlewnej. Człowiek broniąc się zatem przed jego atakami spowodował, że liczebność wilków mocno zmalała i obecnie gatunek ten jest pod ochroną.
W szwedzkim zoo zrodził się pomysł by odczarować wizerunek wilków. Drapieżniki wykarmione przez ludzi i wychowywane w ludzkim towarzystwie, miały traktować opiekunów, jako członków swojego stada. Za opłatą odwiedzający zoo mogli wejść na wybieg dla wilków i przeżyć niezapomniane chwile obcowania z drapieżnikami, licząc na ochronę pracowników ogrodu zoologicznego.
Jednak sytuacja ta uległa zmianie po dramatycznych wydarzeniach z 17 czerwca 2012 roku. Tego dnia na wybiegu dla wilków została znaleziona naga i martwa jedna z opiekunek watahy, nazywana przez pracowników matką wilków. Śmierć Karoliny wstrząsnęła personelem i opinia publiczną. Również autorem tej książki. Podjął on długą i wyczerpującą pracę by wyjaśnić przyczyny tragedii do jakiej doszło w Kolmarden. Czy wilk już na zawsze będzie nam się źle kojarzyć? Jak doszło do tego, że wilki zaatakowały osobę, którą doskonale znały? Czy tej tragedii można było uniknąć? Jakie wnioski można wyciągnąć z tej smutnej historii? Na te pytania Lars Bergen próbuje znaleźć odpowiedzi, śledząc rozprawy sądowe, rozmawiając z bliskimi ofiary i specjalistami od zachowań wilków, zarówno tych żyjących na wolności jak i przebywających na wybiegach w ogrodach zoologicznych.

Książka ?Dobry wilk. Tragedia w szwedzkim zoo? jest wstrząsającym reportażem. Gdy autor opisywał wydarzenia z dnia tragedii mimo że wiedziała jaki będzie finał odczuwałam przerażenie. W czytelniku budzą się podobne pytania co w autorze, o regulamin panujący w zoo. Dlaczego ludzi znający naturę tych drapieżników, zachowywali się tak lekkomyślnie?
Publikacja jest również źródłem wiedzy o zachowaniu wilków. Osoby zainteresowane tymi zwierzętami na pewno będą zadowolone z informacji zawartych w tej książce. A przy okazji sięgając po ?Dobrego wilka? prześledzimy inne przerażające historię, w których mordercą jest zwierzę.
Z książki wyłania nam się myśl, że zwierzę na zawsze pozostanie wierne swojej naturze. A nasze próby nadania im ludzkich cech, mogą skończyć się dla nas tragedią.