Dom nieba i oddechu Część 1

Sarah J. Maas skutecznie rozkochała mnie w swoim piórze lata temu. Do znudzenia będę powtarzać, że jestem fanką Szklanego tronu ze wszystkimi jego wadami. Dwory nie były już tak satysfakcjonujące... za to Księżycowe Miasto z początku wydawało mi się najsłabszym tytułem z całej trójki. Coś się jednak zmieniło... Więcej o tym w recenzji poniżej.

Bryce i Hunt próbują wrócić do normalności. Po ocaleniu całego Księżycowego Miasta odczuwają zmęczenie, ale i ogromną satysfakcję. Niestety, nad ich głowami powoli zbierają się kolejne ciemne chmury, a przeciwko Asteri narasta bunt. Wkrótce oboje zostają wciągnięci w plany rebelii i tym samym stają przed trudnym wyborem ? milczeć czy walczyć o to, co słuszne? W ich przypadku odpowiedź jest tylko jedna.

Po lekturze pierwszego tomu cyklu nie byłam nastawiona za optymistycznie do tej historii ? przyznaję to bez bicia. Zaczynając jednak lekturę tomu drugiego, poczułam coś na kształt ekscytacji. Być może to fakt, że po prostu stęskniłam się za piórem autorki, ale może być to zasługa samych bohaterów, którzy z biegiem czasu wciąż gdzieś tam tkwili w mojej pamięci.

W pierwszej książce, Bryce wydawała mi się zdecydowanie antypatyczna, z niejasnymi przebłyskami pozytywnych cech. Tutaj natomiast coś się zadziało (przypuszczam, że ze mną ?), ponieważ czytając o tej bohaterce, odczuwałam dużą ciekawość i o dziwo, całkiem się z nią polubiłam. Nadal nie jest to taka stuprocentowa sympatia, jaką czułabym zazwyczaj, ale robimy postępy ? trzeba to docenić.

Hunt to z kolei osobowość, która szczerze mówiąc, jest mi całkowicie obojętna. Nie wiem dlaczego, ale nie potrafię poczuć żadnych konkretnych uczuć w stosunku do tej postaci ? to po prostu jest bohater, który ani mnie nie grzeje, ani nie ziębi. Akceptuję jego obecność, ale nic ponadto. Czy to kwestia średniej kreacji tego bohatera? Nie wiem, być może.

Przyznam szczerze, że kontynuacja Księżycowego Miasta okazała się bardziej wciągająca od poprzedniej i przede wszystkim ? bardziej angażująca. Miałam wrażenie, że dopiero tutaj autorka zaczęła prowadzić dynamiczną akcję, na którą ją stać. Nie twierdzę, że poprzednie książki były słabe, ale z jakiegoś powodu to Dom nieba i oddechu zdołał wzbudzić moje zainteresowanie na bardzo wysokim poziomie.

Sarah J. Maas ma dobre pióro, które faktycznie ma moc przyciągania. Cieszę się, że dałam drugą szansę tej serii, ponieważ dzięki temu na nowo zostałam zauroczona twórczością autorki. Oczywiście, dużą kwestię odgrywa tutaj również wątek romantyczny, który na swój pokrętny sposób okazał się naprawdę magnetyczny i taki... gorący.

Zdecydowanie będę kontynuować swoją przygodę z tym cyklem i mam nadzieję, że zdołam w jakiś sposób polubić Hunta oraz że autorka nie spocznie na laurach i zdoła podtrzymać moją uwagę na dłużej. Jeśli poszukujecie czegoś w klimacie fantastycznym i romantycznym, to może Księżycowe Miasto jest tym, czego poszukujecie?

Księżycowe Miasto. Dom Nieba i Oddechu? to ciąg dalszy przygód Bryce i Hunta, których poznaliśmy w serii ?Księżycowe Miasto. Dom Ziemi i Krwi? Sarah J. Maas. Kilka miesięcy po wydarzeniach z pierwszej książki Bryce próbuje przystosować się do swoich nowych mocy, uznania jej za Gwiezdną Księżniczkę. Jej związek z upadłym aniołem Huntem, teraz już wolnym, także przeszedł na wyższy poziom zażyłości. Wydaje się, że Asteri jak dotąd dotrzymują słowa, by nie burzyć ich miru domowego dopóki sprawy śmierci Micacha nie wyjdą na jaw. Ale poza miastem narastają niepokoje. Rebelia nabiera rozpędu i gdy do gry wchodzi coś, co może być kluczowe, Bryce i cała grupa zostają wciągnięci w całą sprawę, co stawia ich na kursie kolizyjnym zarówno z rebeliantami, jak i agentami Asteri. Pierwsza część pozwala czytelnikowi nie tylko nasycać się ponownie klimatem tego fantastycznego Lunathionu, ale historia po raz pierwszy opuszcza Księżycowe Miasto, pokazując też nieco bardziej przerażające miejsca jak choćby Kościelisko i całą prawdę o nim. Wspaniale było zorientować się, jak wygląda większy świat i co dokładnie się dzieje na zewnątrz. Jedyną rzeczą, która byłaby tutaj miłym dodatkiem, byłaby mapa, która mogłaby wypełnić niektóre z lokalizacji geograficznych tych nowych miejsc.

Tak całkowicie szczerze, to nie wiem jakie mam zdanie o tej książce. Słowem, które najbardziej odda moje odczucia to neutralność. Nie porwała mnie, ale też nie czytało jej się tak źle.

?Dom nieba i oddechu? to kontynuacja serii ?Księżycowe miasto?. Moim zdaniem trzeba poznać wcześniejsze książki z tej serii, żeby sięgnąć po tę. Autorka wiele razy nawiązuje do wcześniejszych wydarzeń i dla zrozumienia fabuły, znajomość poprzednich tomów jest niezbędna. Cały czas pojawia się sporo postaci, i chociaż większość już kojarzę, to jednak nie wszystkich, tym bardziej, że pojawiają się też nowi bohaterowie. Fabuła jest niespieszna, poza kilkoma wyjątkami, wydarzenia są mało emocjonujące. A jednak książka ma w sobie coś, co sprawia, że chce się czytać dalej. Czytając poprzednie tomy czekałam na rozwinięcie wątku miłosnego. Tu to nastąpiło, chociaż we mnie nie wzbudziło to już takich emocji, jakich oczekiwałam.

Na pewno przeczytam drugą część ?Domu nieba i oddechu?, szkoda tylko, że nie czuję ekscytacji na myśl o tym.

????Jest to kontynuacja historii Bryce i Hunta, którzy po wydarzeniach z poprzedniej części chcą prowadzić normalne życie. Z początku ich życie wygląda jak bajka, niestety nie jest im to dane. Do miasta nadchodzą kłopoty i oni muszą z nimi sobie poradzić. Bryce jest nieustępliwa i musi wziąć sprawy w swoje ręce, aby ocalić niewinnych ludzi.

????Książka trochę wolno się rozwijała, nie było w niej tak dużo emocji jak w poprzedniej części, ale myślę, że jest to takie wprowadzenie, a więcej akcji dostaniemy w następnej części, która wyjdzie już 1 czerwca.

????Wątek romantyczny sporo się rozwinął, Bryce i Hunt w końcu mają czas na pogłębianie swojego związku, ale coś oczywiście im przeszkadza i staje się to aż frustrujące. Jest też dużo zwierzeń, emocji, nieoczekiwanych przyjaźni, ale i także dużo sekretów, których nikt by się nie spodziewał.

????Książkę kupiłam od razu po przeczytaniu pierwszej części i nie mogłam się doczekać minuty w której zatracę się w lekturę. Wyczekuję kolejnej części ale również boje się, że po jej przeczytaniu nie będę mogła się pozbierać.

?Dom nieba i oddechu? to kontynuacja serii ?Księżycowe Miasto?, która dwa lata temu podbijała rynek wydawniczy. Wszyscy o tym mówili, wszyscy czytali. I ja również nie byłam wyjątkiem, więc gdy ukazał się drugi tom, od razu chwyciłam go w łapki. Tak jak poprzednim razem ze względu na naprawdę potężną objętość, powieść została podzielona na dwie księgi. Pierwsza z nich to wstęp do opowieści, więc najważniejsze dopiero przed nami, lecz już teraz możemy dowiedzieć się, co nas może czekać. Początek rozwija się spokojnie, lecz im dalej tym więcej się dzieje, a bohaterowie muszą się zmierzyć z kolejnymi przeszkodami. Akcja przesuwa się pomiędzy różnymi bohaterami, a nieco szpiegowski klimat zapowiada ciekawe wydarzenia. Powieść czyta się bardzo dobrze, akcja wciąga, ale to na drugą księgę czekamy przede wszystkim! Nie mogę się doczekać. Ciekawi, żywi bohaterowie, interesująca fabuła, intrygujący świat - warto poznać. :)

?Księżycowe Miasto. Dom Nieba i Oddechu cz.1 ?

Chyba każdy wielbiciel fantastyki zna książki Sarah J. Maas. Czytałam i pokochałam zarówno jej Dwory jak i Szklany Tron. To autorka z nieprzeciętnym talentem i niesamowitą wyobraźnią. Jej książki pełne są akcji , zaskakujących wydarzeń i ... namiętności.

"Dom Nieba i Oddechu" to drugi tom serii Księżycowe Miasto choć trzecia książka, bo autorka pisze tak grube tomy, że Wydawnictwo Uroboros, wydaje je w dwóch częściach.

"Dom Ziemi i Krwi" pozwolił nam poznać bliżej Bryce Quinlan i Hunta Athalara - dwóch skrajnie różnych bohaterów, których połączył wspólny cel - razem uratowali Księżycowe Miasto ale też wyjątkowo intensywna chemia. Zabili również w tamtym tomie dwoje archaniołów i niespodziewanie , nie ponieśli konsekwencji. I bardzo dobrze, bo zarówno Micah jak i Sandriel na tę śmierć zdecydowanie, zasłużyli. Bohaterowie liczą na odrobinę normalnego życia jednak chyba nie mają na to szans.

Ten tom zaczyna się od opisu wydarzeń, które mnie nieco zdezorientowały. Nowi bohaterowie, nie miałam pojęcia jaki mają związek z tymi z poprzedniego tomu ale okazało się, że prolog jest bardzo istotny i najlepiej uważnie go czytać bo każdy szczegół ma wpływ na dalsze wydarzenia w tej książce.

Mimo, że od śmierci Daniki i reszty jej watahy wilków , minęło już kilka miesięcy, Bryce na każdym kroku dowiaduje się jak niewiele wiedziała o swojej przyjaciółce. Wiele wskazuje na to, że była zupełnie inna niż myślała. Także jej ojciec - Jesienny Król - daje się tu lepiej poznać i niestety z jak najgorszej strony. Zorganizował córce ...zaręczyny z Księciem Avallen - Cormakiem. Fae wzbudzający niemało niechęci w Bryce oraz jej przyjaciołach , niespodziewanie okazuje się ważnym sprzymierzeńcem w kolejnej walce jaka czeka naszych bohaterów.

"Tak właśnie postępują Asteri. Taka jest prawdziwa rzeczywistość Midgardu. Łudzimy się, że jesteśmy wolni, potężni, prawie nieśmiertelni. Ale kiedy przychodzi co do czego, okazujemy się tylko ich niewolnikami. Ta iluzja może się szybko rozprysnąć."

Tak wiele założeń , tak wiele elementów uznawanych za oczywiste w życiu w Księżycowym Mieście, staje pod znakiem zapytania. Moc Asteri, życie po śmierci - czy wszystko to czego uczyli się bohaterowie, o czym byli przez wiele lat swojego życia przekonani, jest tylko mitem ? Bajką, która jest im wmawiana by dali sobą manipulować? O co tym razem będą walczyć bohaterowie tej serii ? Jacy przeciwnicy na nich czekają ? No i jacy sprzymierzeńcy są po ich stronie ?

Wiele, wręcz bardzo wiele odpowiedzi na te pytania otrzymujemy w tej części ale też wiele pozostaje bez odpowiedzi i liczę na to, że otrzymam ją w dalszym ciągu tej historii. Wpadły mi w oko recenzje, w których czytelnicy narzekali na zbyt wiele scen erotycznych pomiędzy Bryce a Athalarem. Nie wiem skąd takie narzekania, bo naprawdę czuć napięcie między nimi ale samych zbliżeń jest co kot napłakał. Ale i sam kot odgrywa niemałą rolę w tej historii. Kto czytał poprzedni tom, będzie wiedział o co chodzi ????

Jakby nie patrzeć, mi się ponownie podobała książka, którą otrzymałam . Jak dotąd autorka mnie nie zawiodła i mam szczerą nadzieję, że nigdy do tego nie dojdzie. Zakończenie otwarte na kontynuację rozpoczętych tu wątków ale nie pozostawia z tym uczuciem, że już, w tej chwili, muszę mieć ciąg dalszy. Nie jest urwane w trakcie najistotniejszych wydarzeń, jak to często bywa. Ale mimo to nie mogę się doczekać tego jakie dramaty się rozegrają w drugiej części . W końcu pierwsza część "Domu Nieba i Krwi" też była łagodna ,a druga ... Przepełniona akcją i wydarzeniami niesamowicie trzymającymi w napięciu. Polecam Wam serdecznie zarówno te serie , jak i pozostałe książki Sarah...