Dom pogrzebowy Cottona

Magnolia po śmierci babci, zwabiona chęcią zarobku większych pieniędzy, przyjmuje pracę modelki w domu pogrzebowym. Jest charakteryzowana na osoby zmarłe bądź zaginione, ma brać udział w spotkaniach z ich bliskimi i udawać te osoby. Dzięki rozwiniętej wyobraźni bardzo dobrze odnajduje się w tej roli i doskonale wciela się w te osoby. Jednak z czasem zlecenia zaczynają wykraczać po za pracę zwykłej modelki.

"Dom pogrzebowy Cottona" to zdecydowanie najdziwniejsza książka jaką miałam okazję czytać, ale nie znaczy, że było źle. Co prawda myślałam, że to będzie w innym stylu powieść, ale dobrze mi się ją czytało, choć musiałam przyzwyczaić się do stylu pisania autorki, który jest trochę chaotyczny po przez przeskoki między wydarzeniami oraz pozostawia wiele niedopowiedzeń. Powieść napisana jest w mrocznym, gotyckim stylu, a atmosfera jest gęsta i oblepia czytelnika swoją dziwnością. Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, możemy poznać wszystkie uczucia jakie targają Magnolią. Zmaga się nie tylko ze śmiercią bliskiej osoby, ale także z niechcianą ciążą, traumą, która ma początki w dzieciństwie, skomplikowaną relacją z matką, nierównością społeczną. Próbuje znaleźć swoje miejsce na świecie, a do tego z każdej strony jest wykorzystywana. Jest to powieść o zagubionej dziewczynie, która pragnie bliskości, ale ma problem z budowaniem relacji, dlatego umawia się niezobowiązująco z różnymi mężczyznami, a do tego wciela się w wykreowaną postać, która lubi dominować. Bohaterzy wyraziści, nietuzinkowi, mają swoje dziwactwa. Powieść zdecydowanie należy do osobliwych, momentami zahaczamy o makabrę. Magnolii ukazuje się babcia w postaci rozkładającego się ciała, nie brakuje dosadnych opisów, które mogą obrzydzać. Zakończenie trochę rozczarowuje, bowiem zostaje urwane, brzmi jakby historia dopiero miała się tak na prawdę zacząć.
Książka jest nietuzinkowa i oryginalna, coś innego na polskim rynku, ale zdecydowanie nie przypadnie do gustu każdemu.

Po śmierci babki 19-letnia Magnolia zostaje zupełnie sama. Bez pieniędzy i perspektyw na przyszłość przyjmuje nietypową propozycję pracy w domu pogrzebowym. Ma zostać modelką biorącą udział w seansach spirytystycznych. Z jednej strony wszystko ma przebiegać łatwo i prosto. Z drugiej każde zlecenie staje się dla niej coraz większym obciążeniem psychicznym i przekroczeniem pewnych norm.
.
Książka pod wieloma względami bardzo specyficzna, między kartami której ja niestety nie do końca się odnalazłam. Cała otoczka związana z fabułą począwszy już od samego tytułu była bardzo intrygująca. Współczesna baśń utrzymana w gotyckim klimacie... i ten tytuł, pozornie sugerujący dom, w którym będzie się działo. Po tym wszystkim stworzyłam sobie moje wyobrażenie o treści, którą dopiero miałam przeczytać, i które minęło się szerokim łukiem z tym co zaserwowała mi autorka. I cóż... czułam lekkie rozczarowanie, które pogłębił fakt, iż momentami byłam nieco skołowana, ponieważ w żadnym razie nie wiedziałam dokąd zmierza fabuła i co Brashears chciała czytelnikom przekazać, i co też może się w finale wydarzyć abym mogła powiedzieć wow.
.
Większość treści w moim odczuciu jest przegadana i mało wnosi do całości. Mimo iż główna bohaterka została postawiona przed niełatwymi realiami życia tj. trauma, bieda, strata najbliższej osoby i poradzenie sobie z tym, to zanurza się ona w ciemne odmęty życia, z których w jakiś sposób jest zadowolona i co sprawia jej przyjemność. To wszystko składało się na to, że była ona dość trudna do rozszyfrowania i nijak nie można było wykrzesać sympatii względem jej osoby.
.
Ja rozumiem, iż według Brashears książka ta miała mieć głębsze przesłanie, ale stworzyła tu rażące podziały, które nie do końca mi się podobały.
Reasumując, ilu ludzi tyle opinii. I być może komuś "Dom pogrzebowy Cottona" bardzo przypadnie do gustu, ja niestety zadowolona z lektury nie jestem.

" [...] Zrobiłam w życiu wystarczająco dużo złych rzeczy, aby mieć za co przepraszać do samej śmierci, swojej, a nawet potencjalnego dziecka. [...]"

Monica Brashears stworzyła gotyckie dzieło pod tytułem "Dom pogrzebowy Cottona". Jest to jej literacki debiut. Uważam, że ma potencjał na zostanie dobrą autorką.

Biorąc do ręki tę powieść, spodziewałam się, że otrzymam mocny horror, po którym nie będę mogła zasnąć. Niestety nic takiego tutaj nie miało miejsca. Na moje "Dom pogrzebowy Cottona" jest obyczajówką erotyczną z elementami powieści grozy. Nie wiedziałam, że dzięki tej książce będę musiała wyjść ze swoje strefy komfortu. Od razu zaznaczę, że jest to powieść przeznaczona dla osób pełnoletnich. Dlaczego? Znajdziecie tutaj mnóstwo scen nieprzeznaczonych dla młodszych czytelników.

Naszą główną bohaterką jest młodziutka dziewiętnastoletnia mulatka ? Magnolia (czarnoskóry tata i biała mama), która niestety nie ma łatwego życia. Właśnie umarła jej ukochana babcia. Matka od lat się nią nie interesuje, woli prochy i alkohol. Ojciec nie żyje. Zostaje totalnie sama. Wokół niej kręci się stary i lubieżny właściciel domu, w którym mieszka. Czy uda się jej przed nim uciec? Sama nie jest święta i często umawia się z mężczyznami przez aplikację. W dziwnych okolicznościach do jej pracy na stacji benzynowej przychodzi właściciel zakładu pogrzebowego ? Cotton. Ma dla naszej bohaterki pewną propozycję, która może odmienić jej los. Czy przyjmie propozycję? Magnolia ostro mnie zawiodła. Jej postępowanie mocno mną wstrząsnęło, ale co się dziwić, jaka matka i babka taka córka i wnuczka. Współczułam jej takiego życia. Autorka w bardzo dobry sposób przedstawiła tę postać.
Cotton według mnie jest bardzo dziwnym mężczyzną. Ma swoje odchyły. Odziedziczył zakład pogrzebowy po swoim wujku. Razem ze swoją ciotką mają mnóstwo szalonych pomysłów. Poznając te postacie, byłam w głębokim szoku. Radzę wam trzymać się od nich z daleka. Ta dwójka to typowa gotycka rodzinka. Po jednym spotkaniu z nimi uciekłabym, gdzie pieprz rośnie.
Oprócz wymienionych tutaj postaci poznacie jeszcze inne osoby.

Po tytule tej książki spodziewałam się więcej strachu. Jednak autorka skierowała nasze oczy na zupełnie inny problem. A mianowicie biedy młodych czarnoskórych kobiet mieszkających w stanie Tennessee. Zapomniane przez matki, skazane na pracę swoim ciałem. Biali mężczyźni tutaj występujący są przedstawieni jako drapieżnicy polujący na swoje zwierzyny. Oba obrazy są bardzo przygnębiające. Mam nadzieję, że dzięki tej powieści czytelnikom otworzą się oczy i zobaczą, że nie warto iść taką drogą, jaką szła Magnolia.
Szkoda, że autorka na samym początku nie zaznaczyła, że ta powieść jest przeznaczona tylko i wyłącznie dla czytelników 18 plus. Wybaczam ten błąd, ponieważ to jest jej debiut.
Monica Brashears stworzyła klimacik, który może przypaść wam do gustu. Ja tę powieść przeczytałam w ciągu jednego dnia, ponieważ chciałam wiedzieć, jak potoczą się losy Magnolii. Byłam również ciekawa, co stanie się z Babką Brown.

Jeżeli lubicie gotyckie powieści, nie boicie się scen erotycznych i uwielbiacie dawać szansę debiutantom, to śmiało sięgnijcie po "Dom pogrzebowy Cottona".

Ps.

Zakończenie niestety jest bardzo nieudane. Szkoda, że autorka go nie dopracowała.

Lubicie nietypowe książki grozy?
Masz może swoje ulubione tytuły? ????

Ja uwielbiam i choć w życiu czytałam ich wiele (a filmów oglądałam jeszcze więcej) to tak nietypowej i kreatywnej nie czytałam jeszcze nigdy wcześniej. Dziś chciałbym opowiedzieć wam o książce którą skończyłam wczoraj i o której nie mogę przestać myśleć. ?,Dom Pogrzebowy Cottona? to najbardziej nietypowa książka jaką czytałam. Mroczna, dziwna, nieprzewidywalna, gotycka i wywołująca niepokój.
To książka w której poznacie barwnych bohaterów, którzy nie pozwolą wam o sobie zapomnieć. Spotkałam się już z kilkoma recenzjami w których to czytelnicy zarzucają autorce że sposób na zarabianie głównej bohaterki jest wręcz nie realny i zbyt wymyślny, ale chciałbym przypomnieć że jest to powieść na pograniczu grozy i literatury pięknej. Czy na żywo spotkaliście się z duchami, wampirami czy zombie? Myślę że nie, a wciąż w powieściach się pojawiają. Myślę że podchodząc do jakiejkolwiek książki z nastawieniem na stu procentowy realizm możemy w pewnym momencie się rozczarować. Mi ogromnie przypadła ta książka do gustu i nie skłamię jeśli powiem że mam zamiar do niej wracać w przyszłości.
Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu, jest lekki i przystępny.
Jest to zdecydowanie powieść dla dorosłego/dojrzałego czytelnika przez sceny które mogą okazać się zbyt wulgarne dla młodszych odbiorców.
Jestem osobą która w swoich recenzjach nie umieszcza i nie przytacza opisu książki samej w sobie, ale ogromnie polecam was samemu zapoznać się z treścią opisu.
Książka miała kilka drobnych mankamentów, ale nie wykuwają one na mój odbiór książki.

Jeśli szukacie powiewu świeżości w powieściach grozy to ogromnie polecam ???? ????

10/10 ?