Dom samobójców

"Historia mrocznej i niebezpiecznej gry, która potoczyła się nie tak jak planowano"

Na skraju kampusu elitarnej szkoły dochodzi do brutalnego zabójstwa dwóch nastolatków. Oskarżony o zbrodnię nauczyciel próbuje popełnić samobójstwo. Mimo, że sprawa została zamknięta, w pobliżu opuszczonego domu, w którym przed rokiem rozegrała się tragiczna w skutkach gra ?Człowiek z lustra?, aż troje jej uczestników popełniło samobójstwo rzucając się pod pociąg.

Czy wydarzyło się wtedy coś o czym nikomu nie powiedzieli? Co zżerało ich od środka tak bardzo, że zdecydowali się na tak desperacki krok?

Do prawdy próbuje dojść dwójka dziennikarzy prowadzących niezależnie blog dotyczący tamtych wydarzeń i podcast ?Dom samobójców?, jednak nie spodziewają się jakie konsekwencje może przynieść szperanie w przeszłości. Drugą parą zajmującą się tą sprawą jest znany psycholog Lane Phillips oraz jego partnerka Rory Moore, pracująca jako rekonstruktor sądowy. Czy jej umiejętność dostrzegania szczegółów, które innym umykają i znajdowania nieoczywistych powiązań przybliży ich do rozwiązania tajemnicy?

Pewnym jest, że komuś bardzo zależy, by prawda nie wyszła na jaw.

Bardzo wciągająca, pogmatwana historia, stopniowo odsłaniająca przed czytelnikiem mroki przeszłości. Postępy dążących do prawdy bohaterów, wgląd w kilka płaszczyzn czasowych, ale i psychikę mordercy dają szeroki obraz okoliczności i motywów tragedii. Nie brakuje wątków, które wywiodą nas w pole i szokujących zwrotów akcji. Świetny i niepokojący thriller, który trzymał mnie w napięciu do bladego świtu, kiedy to przewróciłam ostatnią stronę.

DOM SAMOBÓJCÓW
Charlie Donlea Wydawnictwo Filia Filia Mroczna Strona
Znakomity i wstrząsający thriller. Po przeczytaniu tej książki nie mogłam przestać o niej myśleć. To co robi autor Charlie Donlea z czytelnikiem jest niesamowite. Lubicie mroczne i straszne thrillery? To dobrze trafiliście. do przeczytania ?Dom samobójców?.
W starym domu nauczycielskim prestiżowej szkoły z internatem zostaje zamordowana dwójka uczniów. Rok później, w tym samym miejscu ci co przeżyli tą rzeź popełniają samobójstwa. Dlaczego? Co takiego mrocznego w nich jest, że targają się na własne życie? Czy to na pewno były samobójstwa? Czy rekonstruktor sądowy Rory Moore i psycholog Lane Phillips odkryją prawdę? Czy będzie za późno?
Tą historię poznajemy z kilku perspektyw czasowych. To jest bardzodobry zabieg, który pozwala lepiej zrozumieć całą powieść. Według mnie ten thriller jest genialny. Trzyma w napięciu aż do ostatnie strony. Gwarantuję wam, że po jego przeczytaniu tak szybko nie zaśniecie. Przed czytaniem przygotujcie się na zarwanie nocki. Polecam czytać ją o zmroku. Jest wtedy fajny klimacik. Czy myślicie, że podobne wydarzenia mogłyby mieć miejsce? Co wspólnego z tymi samobójstwami mają płaskie monety? Przekonajcie się.
W książce znajdziecie również pamiętnik tajemniczego mężczyzny. Kim on jest? I co go łączy z tymi wydarzeniami? Głęboki thriller. Włosy się jeżą na głowie.
Czytaliście inne powieści tego autora?
Zachęcam was do przeczytania tej powieści.
Polecam. ????

Nie wiemy, do czego tak naprawdę jesteśmy zdolni, póki nie staniemy nad krawędzią.

Mnożące się samobójstwa, dwa zakrwawione ciała, jeden opuszczony dom w lesie. I tajemnicze stowarzyszenie, które zdaje się być ich jedynym spoiwem - co tak naprawdę wydarzyło się zeszłego lata w elitarnym internacie? I jakie mroczne sekrety skrywają w sobie jego mury?

Postać Rory Moore, sądowej rekonstruktor, to zdecydowanie jedna z najmocniejszych stron tej pozycji. Piekielnie inteligenta, osobliwa, wnikliwa - mam ogromną nadzieję, że pierwszy tom z jej udziałem wkrótce trafi na nasz rynek wydawniczy. Nie sposób nie wspomnieć również o kreacji pozostałych bohaterów, gdyż to właśnie oni stanowią solidny trzon historii. Donlea stworzył postaci charakterne i przede wszystkim niejednoznaczne, dzięki czemu skutecznie mąci on czytelnikowi w głowie. Z kolei biegnąca w różnych ramach czasowych, wielowarstwowa fabuła sprawia, że naprawdę ciężko oderwać się od tej mrocznej historii.

Jedyne, czego tak naprawdę mi zabrakło, to gęstego klimatu, który niestety zatracił się gdzieś w pędzącej akcji. Wynagradza to jednak z nawiązką dbałość o najdrobniejsze szczegóły i genialne, w pełni satysfakcjonujące zakończenie. Z pewnością jeszcze niejednokrotnie sięgnę po dzieła Donlea, a tymczasem z czystym sumieniem polecam Wam "Dom samobójców"!

???????????????????????????????? ????????????????????, ???????????????? ???????????????????????????????? ???????????????????? ????????????????????. ???????????? ???????????????????? ????????ż ???? ???????????? ???????????????????????? ????????????.

Nie wiemy, do czego tak naprawdę jesteśmy zdolni, póki nie staniemy nad krawędzią.

Mnożące się samobójstwa, dwa zakrwawione ciała, jeden opuszczony dom w lesie. I tajemnicze stowarzyszenie, które zdaje się być ich jedynym spoiwem - co tak naprawdę wydarzyło się zeszłego lata w elitarnym internacie? I jakie mroczne sekrety skrywają w sobie jego mury?

Postać Rory Moore, sądowej rekonstruktor, to zdecydowanie jedna z najmocniejszych stron tej pozycji. Piekielnie inteligenta, osobliwa, wnikliwa - mam ogromną nadzieję, że pierwszy tom z jej udziałem wkrótce trafi na nasz rynek wydawniczy. Nie sposób nie wspomnieć również o kreacji pozostałych bohaterów, gdyż to właśnie oni stanowią solidny trzon historii. Donlea stworzył postaci charakterne i przede wszystkim niejednoznaczne, dzięki czemu skutecznie mąci on czytelnikowi w głowie. Z kolei biegnąca w różnych ramach czasowych, wielowarstwowa fabuła sprawia, że naprawdę ciężko oderwać się od tej mrocznej historii.

Jedyne, czego tak naprawdę mi zabrakło, to gęstego klimatu, który niestety zatracił się gdzieś w pędzącej akcji. Wynagradza to jednak z nawiązką dbałość o najdrobniejsze szczegóły i genialne, w pełni satysfakcjonujące zakończenie. Z pewnością jeszcze niejednokrotnie sięgnę po dzieła Donlea, a tymczasem z czystym sumieniem polecam Wam "Dom samobójców"!

Jeśli chcecie stanąć przed trudną do rozwiązania zagadką i poczuć dreszcz emocji to polecam książkę ?Dom samobójców? Charliego Donlea.

Jedna noc, która miała być zabawą skończyła się morderstwem dwóch osób, a po roku samobójstwem kilku kolejnych. Tytułowy dom samobójców skrywa więcej tajemnic, niż można przypuszczać. Ta książka wciąga już od pierwszych stron i nie odpuszcza aż do końca. Autor, w tak umiejętny sposób poprowadził akcję, że wspólnie z bohaterami próbowałam rozwikłać zagadkę, jednak byłam ciągle zwodzona. Przez to niejednokrotnie zmieniałam zdanie co do obstawianego rozwiązania sprawy. W tej książce nie ma przypadkowych osób. Każda postać jest bardzo charakterystyczna, przemyślana i pojawia się w konkretnym celu, co mi się bardzo podobało. Narracja z dwóch perspektyw czasowych oraz krótkie rozdziały w świetny sposób budowały napięcie. A końcówka przyprawiła mnie o gęsią skórkę i czytanie z zapartym tchem.

Książkę czytało mi się bardzo szybko i bardzo przyjemnie. Dodatkowo, nota od autora na końcu, tak rozbudziła moją ciekawość, że chcę poznać inne tytuły autorstwa Charliego Donlea.

Już na wstępie zaznaczę, że uwielbiam "Uprowadzoną" Charliego Donlea i gdy tylko zobaczyłam, że pojawia się w Polsce kolejna jego książka, po prostu nie mogłam się jej oprzeć i musiałam mieć ją na swojej półce. Wcale się zatem nie zdziwiłam, gdy okazało się, że trzyma bardzo wysoki poziom, tak jak poprzednia jego książka, którą miałam przyjemność przeczytać.

Tym razem obserwujemy jak rekonstruktor sądowy Rory Moore i psycholog odpowiedzialny za tworzenie portretów psychologicznych przestępców Lane Phillips próbują rozwiązać sprawę dwóch brutalnych morderstw sprzed roku, które miały miejsce w opuszczonym domu dla nauczycieli, znajdującym się niedaleko akademika, gdzie mieszkają uczniowie. W samej sprawie może nie byłoby nic dziwnego, bo o wszystko został już oskarżony pewien człowiek, a dowody mówią same za siebie, tyle że do owego domu powracają kolejni uczniowie, którzy byli obecni na miejscu podczas felernej nocy i popełniają tam samobójstwa, a to już brzmi niepokojąco. Nic nie jest takie jak mogłoby się wydawać na początku, a w dodatku wydarzeniami zaczynają się znów interesować media, za sprawą popularnego podcastu.

Muszę przyznać, że ta książka wywołała we mnie tyle emocji, że aż ciężko mi je wszystkie ogarnąć. Były momenty, gdy przez moje plecy przebiegały zimne dreszcze i obawiałam się tego, co za moment może się wydarzyć, szczególnie gdy czytałam dziennik jednego z bohaterów, bo chyba jest to jeden z najmocniejszych elementów tej książki. Miałam jednak też chwile, gdy byłam odrobinę znudzona. Nie zmienia to jednak faktu, że pochłonęłam ją w dwa dni (w dzień się nie dało, bo jednak ma 500 stron!).

Sama fabuła jest bardzo interesująca i jeżeli lubicie takie klimaty, to warto po nią sięgnąć wyłącznie ze względu na nią, a na pewno się nie zawiedziecie. Autor doskonale potrafi nam opisywać uczucia i wydarzenia, a miejsca prezentuje w taki sposób, że momentami miałam wrażenie, jakbym sama szła po lesie, znajdującym się obok "Domu samobójców" i grała w grę "Człowiek z lustra". Za to ma u mnie ogromny plus, bo w czytanych książkach zawsze zwracam na to uwagę. Uwielbiam po prostu wczuwać się w klimat panujący w danej historii i tutaj jak najbardziej to dostałam.

Dużym plusem jest także to, że wydarzenia przedstawiane są z kilku perspektyw i dowiadujemy się o różnych rzeczach dzięki postaciom, które brały w nich udział, a dodatkowo akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych, bo mamy najpierw rok 2019, gdy owa tragedia miała miejsce, a później rok 2020, gdy bohaterowie próbują rozwiązać tę sprawę.

Czasami musiałam się bardzo skupiać, bo kolejne postacie zaczynały mi się mylić, ale moim zdaniem nie jest to żaden minus. Aby wszystko dokładnie zrozumieć trzeba po prostu uważnie czytać, a jako że wkręciłam się w fabułę niesamowicie, to nie był to dla mnie wielki problem.

Książki Charliego Donlea to rollercoaster i jest w nich milion różnych elementów, a akcja skacze od jednego miejsca do drugiego, milion razy brutalnie zrzucając czytelnika z tropu, ale ostatecznie łączy się w logiczną całość.

A Wy chcecie zagrać w grę "Człowiek z lustra" tak jak uczniowie, którzy zakończyli swój żywot?

Zatem czym prędzej bierzcie się za czytanie. Może uda Wam się przeżyć.

Uczniowie renomowanego liceum w Westmont przeżyli straszną tragedię, jaka spotkała ich w noc przesilenia letniego, na terenie opuszczonego domu nauczycielskiego. Tamta noc dla wielu osób, które jakkolwiek miały do czynienia z tą sprawą, postawiła za sobą wiele znaków zapytania, które jednak pozostają nie rozwiązane. Mija więc rok i nadal nie rozwiązano sprawy, dodatkowo uczniowie, którzy brali udział w tragicznej rzezi, wracają na tory kolejowe, leżące blisko opuszczonego domu i popełniają samobójstwa. Za sprawę zabierze się wybitny psycholog Lane Philips i jego partnerka, rekonstruktorka sądowa Rory More. Czy uda im się rozwiązać tajemnicę prestiżowego liceum z internatem?

"Dom samobójców" to moje pierwsze spotkanie z piórem Charlie Donlea. Książka prezentuje mój ulubiony gatunek literacki, a mianowicie kryminał z domieszką thrilleru. Przyznam, że na samym początku nie potrafiłam się wgryźć w historię, a nawet mogę stwierdzić, że mnie nudziła. Musiałam się przyzwyczaić do sposobu w jaki autor prowadzi całą narrację. Historia książki opowiedziana jest nam na przemian narracją trzecioosobową, przedstawiając nam dwie ramy czasowe, rok 2019, w którym tragedia fabularna miała miejsce i rok 2020, w którym rozgrywa się teraźniejszość. Mamy tu także fragmenty dziennika, który jest prowadzony narracją pierwszoosobową i opowiada nam o tragicznych przeżyciach pewnego chłopca. Język jakim posługuję się autor jest przystępny, a pióro lekkie, chociaż jak wspomniałam wcześniej, musiałam się do niego trochę przyzwyczaić. Jeśli chodzi o fabułę, autor stopniowo wprowadza tajemniczy i mroczny klimat, miarowo buduję napięcie, dając nam kilka faktów, dzięki którym możemy mieć podejrzenia co do zakończenia całej powieści. Robi to po to, by po chwili wywrócić nasze przypuszczenia do góry nogami, robiąc nam po prostu wodę z mózgu. Stwierdzę więc, że autor świetnie wodzi czytelnika za nos, doprowadzając do nieprzewidywalnego, mocnego zakończenia. W rezultacie jestem zachwycona tą książką i serdecznie ją polecam! Moja ocena to 8/10?.

Dom samobójców to druga cześć serii Rory Moore / Lane Phillips, ale tu uwaga! Autor stworzył tak historię, aby czytelnik mógł czytać te książki w dowolnej kolejności! Więc bez obaw, jeśli nie znacie Uprowadzonej, która jest pierwszą częścią, to i tak możecie sięgnąć po ?Dom Samobójców?. Czy warto? Zapraszam na recenzje.

?Mrożące krew w żyłach morderstwo w prestiżowej szkole z internatem? ? to mało powiedziane. To była istna rzeź na dwóch nastolatkach. A wszystko to w starym opuszczonym domu, który miał kiedyś służyć za dom dla nauczycieli pracujących w Elitarnej Szkole Średniej w Westmont. To miała być niewinna zabawa - sześcioro młodych ludzi, chcących zagrać w grę zwaną ?Człowiek z lustra?. A wszystko skończyło się naprawdę tragicznie. Niby sprawca został ujęty, ale dlaczego w takim razie Ci co przeżyli, wracają na miejsce zbrodni, żeby popełnić samobójstwo?

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Charliego Donlea i już wiem, że muszę zaopatrzyć się w pierwszą część tej serii! Ależ ta książka mi się podobała. Może pomimo początku, który trochę mi się dłużył. Ale to za sprawą paru rozdziałów, które jak dla mnie, można było spokojnie pominąć, bo nie wnosiły nic, ani do sprawy morderstw, ani do całej fabuły. Ale przetrwałam! A im dalej tym było coraz lepiej, praktycznie połowę książki pochłonęłam w parę godzin ? a ogółem książka ma aż 500 str! Historię poznajemy z dwóch perspektyw czasowych ? mamy tutaj wydarzenia dziejące się rok po morderstwach w Westmont, oraz powroty do przeszłości ? wydarzenia poprzedzające głośną tragedie. W międzyczasie poznajemy również wpisy z dziennika psychopaty ? bo tak można nazwać osobę, która bez skrupułów opisuje swoje zbrodnie z dzieciństwa i przedstawia je pewnej kobiecie, ale wszystko to jest anonimowe, dlatego też do końca nie wiemy, kto tak naprawdę za wszystkim stoi! Powiem szczerze, że momentami miałam ciarki na plecach podczas czytania, cała ta tajemnica i co chwilę nowe ślady, dawały dużo do myślenia. Autor stopniowo buduje napięcie, co chwilę dodając nam kolejnych smaczków, które skutecznie gmatwały każdy mój plan, który utworzyłam sobie w głowie. Bardzo dużo postaci, które z początku mocno mi się mieszały. Jednakże ich kreacja była genialna! Rory ze swoimi zaburzeniami kompulsywno-obsesyjnymi, czy Lane i jego świetna umiejętność tworzenia portretów psychologicznych, a do tego mężczyzna i jego wpisy w dzienniku ? wszystko idealnie ze sobą połączone, stworzyło genialną historię, od której bardzo ciężko się oderwać! Książkę jak najbardziej polecam! Ja jestem nią zachwycona!

Dom samobójców to thriller, którego akcja toczy się w prestiżowej szkole z internatem. Rodzice posyłają do niej dzieci z nadzieją na to, że nabiorą ogłady i posiądą wiedzę, która w przyszłości zaprocentuje dobrą posadą i wysokimi zarobkami. Jak to zwykle w każdej szkole bywa, starsi gnębią i jednocześnie imponują młodszym, którzy chcą być tacy jak oni. W tej szkole istnieje tajne stowarzyszenie, do którego wstęp mają tylko wybrani. Aby zostać przyjętym i objąć władzę trzeba przejść tzw. inicjację. Zwieńczeniem jej jest gra pt. Człowiek z lustra. Tego roku nie wszystko jednak poszło zgodnie z planem. Zamiast zabawy były morderstwa. Ktoś w bestialski sposób pozbawił życia dwoje nastolatków. Po pewnym czasie uczestnicy tej zabawy zaczynają popełniać samobójstwa. Czy na pewno? Co skłania te dzieci do tak ostatecznego wyjścia? Książka bardzo mi się podobała. Wciągnęłam się od samego początku. Akcja przyspiesza miarowo, by zaskoczyć nas w finale. Wszystko utrzymane w mrocznym, tajemniczym klimacie. Brak tu zbędnych opisów. Fabuła świetnie rozbudowana, emocje dozowane miarowo. Napięcie narasta z każdą przeczytaną stroną. W pewnym momencie miałam ochotę krzyknąć i ostrzec bohaterkę przed niebezpieczeństwem. Polecam. Myślę, że spędzicie z nią emocjonujący wieczór.

Książkę otrzymałam dzięki Filia Mroczna strona. To tom drugi o pani Rory Moore pracującej jako rekonstruktor sądowy. Nie czytam tomu 1 ale z tego co wiem to są to niejako oddzielne historię. Zamierzam przeczytać tom wcześniejszy także.

Książka pochłonęła mnie w całości. Czyta się rewelacyjnie. Rozdziały krótkie i ciekawe. Fabuła świetnie rozbudowana. Nie ma czasu na nudne opisy, wszystko do siebie pasuje.

Mamy tu rozdziały podzielone na tu teraz oraz te sprzed roku. Autor buduje nam napięcie stopniowo. Powoli wkraczamy do śledztwa choć już nieoficjalnego i jednocześnie powoli dawkuje nam wydarzenia sprzed roku. Wydarzenia, które są tematem przewodnim książki.

Kim jest morderca? I tu jest ciekawa historia bo do końca nie sądziłam ,że autor tak mnie zaskoczy. Książka to pełna mrocznych tajemnic i sekretów historia. Postacie są świetne wykreowane. Czuję się ich realność. Narracja pisana w dwóch osobach.

Świetnym zabiegiem jest także dziennik pisany przez mordercę. Dodaje to zupełnie inne wymiar całej historii.

Podsumowując. "Dom samobójców" to świetnie napisany trillrler. Mroczny i trzymający w napięciu. Niektóre rozdział ciut za mało rozbudowane . Książka to ok. 490 stron wciągającej i mrożącej krew w żyłach historii. Polecam
KONKURSZNP

"Dom samobójców" to powieść pełna tajemnic i nierozwiązanych spraw. Każdy rozdział to kolejne niewiadome i pytania będące kluczem do rozwiązania sprawy. Kto tak naprawdę odpowiada za to, co dzieje się z młodymi uczniami, którzy odbierają sobie życie, rzucając się pod pociąg? Co wspólnego z ich śmiercią ma zabawa "Człowiek z lustra"? Czy mordercą naprawdę jest nauczyciel będący ofiarą żałosnych żartów swych uczniów? A może kluczem do rozwiązania sprawy są spłaszczone jednocentówki?Na te pytania postanawia odpowiedzieć Mack Carter w swoim kryminalnym podcaście, jednak jego ciekawa natura szybko staje się przyczyną jego "porażki". W tym momencie do akcji wkracza rekonstruktor sądowa Rory Moore borykającą się ze swoimi zaburzeniami oraz psycholog Lane Philips znani z poprzednich książek autora (na szczęście, by zagłębić się w "Dom samobójców", nie musimy znać tych pozycji). Krok po kroku odkrywają kolejne sekrety tej prestiżowej szkoły i ich mieszkańców. Szybko orientują się, że towydarzenia z odległej przeszłości skrywają odpowiedzi na nurtujące ichpytania. Ale czy uda się na czas rozwiązać wszystkie sprawy, zanim dojdzie do kolejnych ludzkich tragedii?
W powieści pojawia się nie tylko zwykła narracja, ale możemy także zapoznać się z fragmentami sesji i wpisami z dzienników, dzięki którym lepiej poznajemy motywy działań bohaterów. Książka zawiera również elementy retrospekcji pozwalające wrócić czytelnikowi do wydarzeń z przeszłości mających ogromny wpływ na teraźniejsze wydarzenia.Dzięki krótkim rozdziałom całość napisana jest w sposób dynamiczny i pochłania się ją w ekspresowym tempie.Jednak pomimo tego, że powieść trzyma w napięciu i zmusza do jak najszybszego poznania kolejnych rozdziałów, czuję pewien niedosyt. Zabrakło mi w niej momentów, które spowodowałyby u mnie szybsze bicie serca i zaskoczyły zwrotami akcji. Mimo wszystko zachęcam do zapoznania się z tą pozycją i jestem pewna, że nie będzie to stracony czas. ....