Dom w ogrodach marzeń

Panna Luiza Swenson to emerytowana nauczycielka , której od wielu już lat towarzystwa dotrzymuje opiekunka, Karolina. Niestety, dla Luizy, Karolina wychodzi za mąż i jest zmuszona przenieść się do Ameryki. W tej sytuacji, gdy stan zdrowia nie pozwala jej pozostawić samej, postanawia zamieszkać w pensjonacie dla kobiet. Jest to piękne miejsce w otoczeniu zaniedbanego ogrodu. Lata świetności ma już zasobą ale wraz z nową mieszkanką, panną Luizą, zacznie budzić się do życia i nabierać nowych barw. Ten powiew świeżości bedzie mieć również niesamowity wpływ na pozostałe pensjonariuszki a gdy na dodatek zostanie odkryta tajemnica kryjąca się w niezamieszkałej części pałacu, to los kobiet ulegnie niewyobrażalnej zmianie.

Cudowna, ciepła, otulająca czytelnika mgiełką nieuchwytnej magii, pozwalająca oderwać się od rzeczywistości, z niezwykłą tajemnicą w tle, opowieść o pragnieniu wiecznej młodości, o szansie na nowe życie, która może pojawić się w każdym wieku (choć nie o takiej szansie jaka spotkała pensjonariuszki Domu w ogrodzie ????)

?Dom w ogrodach marzeń?. Niezwykle ciepła i przyjemna historia. Z początku miałam z nią lekki problem, wydawało mi się, że będzie mi się trochę ciągnąć jeśli szybko akcja się nie rozkręci.

I w sumie muszę przyznać, że mimo iż nic tu nie dzieje się szybko to wcale nie chciałam jej odkładać. Autorka zabrała nas w niesamowite miejsce, dzieją się w nim tak magiczne i niewytłumaczalne rzeczy, że ciagle chce się więcej.

Klimat domu i ogrodów jaki stworzyła autorka sprawił, że miałam ochotę ciagle tam przebywać. Pic herbatę w towarzystwie tych wszystkich starszych Pań, przechadzać się z nimi każdą alejką, po prostu tak zwyczajnie tam być. Wszystkie opisy zdecydowanie działy na moją wyobraźnie.

To nie jest taka zwykła historia kilku kobiet mieszkających w jednym miejscu. Jest to opowieść mocno refleksyjna pokazująca czym jest przemijanie i stracone szanse. Czym tak naprawdę jest czas jaki mamy w życiu.

Ale co zrobisz gdy okaże się, że magia jaka dzieje się w ogrodach sprawi, że masz szanse przeżyć życie jeszcze raz ? Zdecydujesz się ? Mnie oczarowała więc i Wam polecam

Różnorodność gatunków na polskim rynku jest tak duża, że niewątpliwie uda się znaleźć sporo książek, które tematycznie spełnią oczekiwania wielu odbiorców. ,,Dom w ogrodach marzeń" Krystyny Zofii Kamieniak" jest nietuzinkową czytelniczą propozycją. Sięganie po tego typu wydania także jest bardzo cenne w przypadku osób, które nie lubią czytać książek, w których wszystko jest oczywiste już od samego początku. ,,Dom w ogrodach marzeń" to jedna z tych obszerniejszych pozycji, które mogą umilić niejeden dzień, gdyż jest się w czym zaczytać.

Czasami w życiu nadchodzi czas wielkich zmian, na które nie można się przygotować. Główną bohaterką jest panna Luiza Swenson, emerytowana nauczycielka, która postanowiła przeprowadzić się do pensjonatu dla kobiet. Jej przyjaciółka i zarazem wieloletnia opiekunka postanowiła wyjechać z mężem do Ameryki. Życie Luizy po przeprowadzce miało niewątpliwie ulec zmianie, lecz czy miały być one na lepsze?

Całość jest utrzymana w bardzo ciekawym czytelniczym klimacie. Z tego powodu postanowiłam się z nią zapoznać w wolnym czasie. Jest to idealna propozycja dla miłośników pozycji obyczajowych, którzy chcą zagłębić się w tak ciekawą propozycję czytelniczą. Jest to obszerna publikacja, na którą można się skusić w kilka wolnych wieczorów ze względu na jej obszerność. ,,Dom w ogrodach marzeń" Krystyny Zofii Kamieniak to wspaniałe wydanie, które kończy się nadzwyczaj ciekawie.

Luiza Swenson całe swoje życie poświęciła nauczaniu w renomowanej pensji dla panienek. Czas jednak płynie nieubłaganie i nim się owa dama zorientowała, stała się emerytowaną staruszką, której stan zdrowia wymagał pomocy i opieki. Nie chcąc być ciężarem dla nikogo, szczególnie dla swojej przyjaciółki i jednocześnie opiekunki ? Karoliny, Luiza postanowiła, że zamieszka w miejscu, które zapewni jej całodobową opiekę. Zainspirowana i zaciekawiona tajemniczą notatką pozostawioną przez ciotkę Felicję, postanawia zamieszkać w konkretnym, polecanym przez krewną pensjonacie.
Po jakimś czasie odkrywa, że Dom w Ogrodach skrywa niezwykłą tajemnicę, z której niebawem skorzysta ona i pozostałe lokatorki dworku.

Akcja książki toczy się nieśpiesznie, jak samo życie dam zamieszkujących pensjonat. Autorka bardzo dokładnie opisała harmonogram dnia i skupiła się przede wszystkim na pokazaniu tego, że jesień życia może być przyjemna, kreatywna i bardzo aktywna.
Cała ?magia? zaczyna dziać się dopiero w połowie książki, zatem moja cierpliwość była wystawiona na próbę. Nie narzekam jednak bo język powieści jest bardzo lekki, a opowieść naprawdę wciąga.

To chyba pierwsza książka, w której czas i miejsce tak naprawdę nie mają znaczenia. Właściwie to nadal zastanawiam się, z jakiego kraju pochodzą bohaterowie, który to tak naprawdę rok? Zakładam, że to początek XX wieku biorąc pod uwagę opisywane okoliczności. Nazwiska sugerują, że akcja może dziać się w Anglii, ale tak naprawdę może być to każdy inny kraj. Mimo wszystko naprawdę jeszcze nigdy nie spotkałam się z powieścią, w której nie padła ani jedna nazwa miasteczka czy choćby rejonu.
To tak naprawdę dowodzi, że to są informacje nieistotne, choć ja, przyzwyczajona do dokładnych danych, oczekiwałam, że w końcu jakaś wskazówka padnie.

To naprawdę fantastyczna koncepcja. Świeża, nietypowa i intrygująca.
Ogród wiecznej młodości, magiczne okno, mgła młodości... Naprawdę wiele określeń można by dopasować do tej fabuły i pewnie każda w trafny sposób opisałaby tę książkę. Według mnie pomysł śmiało nadaje się do ekranizacji. W pierwszym odruchu skojarzyłam tę powieść z ?Zaczarowanym ogrodem?, choć tutaj jest więcej magii i tajemniczości, a bohaterkami są nobliwe emerytki. Trochę też jest tutaj Benjamina Buttona. Na szczęście, więcej w tej powieści rozsądku i wydarzenia zatrzymały się w dobrym momencie.

Nie do końca spójne wydało mi się jednak to, że stan umysłu po przemianie nie u każdego pozostawał taki sam. Choćby Luiza ? u niej odmłodniało tylko ciało, nabrała wigoru, ale pamiętała wszystko, co działo się przed przemianą i jej sposób myślenia w ogóle się nie zmienił. Zupełnie inaczej było z pozostałymi pensjonariuszkami, które to zamieniły się przecież w kilkuletnie dziewczynki. Teoretycznie Ogród działa na takiej samej zasadzie dla każdego, dlaczego zatem Luiza, Sofia i Jan pozostali emocjonalnie niezmienieni a pozostałe osoby już tak? Czuję leki dysonans w tej kwestii.
Jeśli jestem już przy narzekaniu, to muszę zauważyć, że brakło mi większej uwagi i dokładności w kwestii ustalania tożsamości bohaterów po wizycie na wieży. Ok, zgadzam się, motyw z odciskami palców był dobry, ale reszta? Przy tak abstrakcyjnej sprawie, jaką jest nagłe odmłodnienie, wszystko potoczyło się za szybko i bez większych trudności. Ciężko mi uwierzyć, że stateczny i bazujący na faktach prawnik, bez mrugnięcia okiem daje wiarę sowom Luizy. Dla mnie to trochę za szybkie potraktowanie tego motywu.

A zatem dokąd zaprowadzi marzenie o wiecznej młodości?
No właśnie...dokąd?. W przypadku bohaterów tak naprawdę zmienił się tylko wiek i postrzeganie świata. O dziwo, niekoniecznie na korzyść młodości.
Luiza zatęskniła za starością, Jan może i docenił zdrowsze ciało, ale jak sam przyznał, umysł pozostaje już w ?tamtym wieku?. Jestem pewna, że każdy z nas chciałby mieć możliwość skorzystania z dobrodziejstw takiego ogrodu. Mając drugą szansę na poprowadzenie życia, zapewne każdy z nas skorzystałby z tej opcji bez mrugnięcia okiem.

Mimo pewnych zgrzytów ?Dom w ogrodach marzeń? oceniam wysoko. Za koncepcję, za bardzo dobry styl i wnikliwą kreację bohaterów. Za bardzo lekki język i niezadręczanie mnie opisami przyrody. Ale przede wszystkim ? za poruszony temat osób starszych i tego, jak niewiele trzeba by było dobrze. Odrobina zainteresowania i życzliwości może umilić każdy dzień.

Wystawiam ocenę 8/10. To dobra i wciągająca powieść.
...