Dom z kamienia

Już kawałek czasu minął od przeczytania tej książki, ale cieszę się, że dziś mogę napisać kilka słów o niej. Przyznam się, że uwielbiam takie debiuty. Jak zobaczyłam zapowiedzi Wydawnictwa Filia to wiedziałam, że chce przeczytać. Sami zobaczcie na okładkę toż to cudowność i lato w rozkwicie. Przygotujcie się na to, że ta ciut duża cegiełka zajmie wam niedzielne popołudnie jak i wrześniowe wieczory. Ci, którzy obserwują mnie wiedzą, że już nie raz pisałam, że ?Siła jest kobietą? i w tym przypadku jest tak samo.
Przedstawiam wam Hankę, Reginę, Monikę, Lucynę, Marcelinę oraz pozostałych bohaterów, którzy w tej książce namieszają i to porządnie. Każda z nich inna ze swoim bagażem doświadczeń, który trzeba dźwigać często z mizernym skutkiem, ale od czego ma się przyjaciół, rodzinę! Nasze panie udowodnią ci, że mimo iż dziś ?pada deszcz? a wiatr wieje tak w oczy, że ledwo widać to pamiętaj, że jak po burzy wychodzi słońce tak w twoim życiu jeszcze zaświeci słońce i wskaże drogę ku lepszej przyszłości.
Przemoc w rodzinie, alkoholizm, molestowanie w pracy? Czy kiedyś doświadczyłeś/łaś któregoś z tych rzeczy/doświadczeń? Nie życzę ci, nie życzę nikomu, bo żadna osoba nie ma prawa poniżać drugiego człowieka tylko dlatego, iż jest wyżej stanowiskiem albo nie potrafi uporać się z własnymi słabościami.
Opisów książki jest mnóstwo więc z całego serca polecam przeczytać. Takich książek powinno być więcej a wiecie dlaczego? Nie każdy z nas ma siłę do walki np. z pijanym mężem, ale może dzięki tej książce uwierzy, że jest wartościowa osoba, która zasługuje na wszystko, co najlepsze więc sami przyznajcie, że warto przeczytać albo podarować komuś w prezencie. Książka ma 693 strony a czytasz jakby miała ze 100. Czekam na kolejne książki autorki, bo pióro ma cudowne.
Polecam każdemu, kto czuje się źle, kto nie wierzy we własne siły, kto myśli, że nic lepszego w życiu go nie czeka.

?Poczuła ogromny ciężar beznadziei, samotności i odpowiedzialności, jaki na niej spoczywał. Była bezradna. Nie miała pomysłów skąd czerpać siły, by to wszystko unieść.?

Zielony Kamień to niewielkie miasteczko, życie toczy się tutaj na pozór spokojnie, każdy zmaga się z trudną rzeczywistością i ma swoje małe lub większe sekrety. Hania pracuje w szkole jako woźna, ma troje dzieci i męża, który nie stroni od alkoholu i bywa bardzo agresywny. Kobieta nieustannie próbuje związać koniec z końcem i zapewnić dzieciom jak najlepsze warunki. Jej szarą, trudną, czasami bolesną rzeczywistość rozświetla pasja, którą stara zachować w tajemnicy. Regina to samotna, szorstka w obyciu bibliotekarka, praca, książki są jej całym życiem. Monika młoda nauczycielka wychowania fizycznego, próbuje walczyć przełożonym, który staje się zbyt nachalny. Marcelina to kobieta z klasą, ma swoje sekrety i zaczyna mieć dość ciągłego spychania jej na boczny tor. I Lucyna, która przed laty opuściła rodzinną miejscowość, teraz planuje osiąść tu na dobre. Te kobiety pozornie bardzo różnią się od siebie, jednak łączy je więcej niż możemy się spodziewać. A gdy codzienność okaże się zbyt przytłaczająca i trudna, staną za sobą murem.

Nigdy nie jest za późno, aby wziąć życie we własne ręce, powiedzieć dość i ruszyć do przodu. Fabuła ciekawie poprowadzona, niesie emocje, zabiera nas w trudną codzienność kobiet z którymi z łatwością możemy się identyfikować. Ciekawie ukazani bohaterowie, to zwykli ludzie jakich mijamy w naszej codzienności, niejednoznaczni, nieidealni, pogubieni, złe i dobre osobowość. Samo życie. Hanka, Regina, Monika, Marcelina i Lucyna bardzo różnią się od siebie, kiedy trzeba potrafią stanąć za sobą murem. Każda z nich marzy o czymś innymi, ale każda chciałaby by być zwyczajnie, po ludzku szczęśliwa. Z przyjemnością i ciekawością wkroczyłam w ich życie razem z nimi zmagałam się z ich trudną codziennością. Polubiłam je wszystkie, jednak moje serce całkowicie skradła Hania. To serdeczna, życzliwa, uśmiechnięta, pracowita kobieta, do perfekcji opanowała stwarzanie pozorów. Czy uda jej się uciec razem z dziećmi od męża ? oprawcy i kata?

Autorka porusza szereg trudnych i bolesnych tematów. Czujemy szczerość i realizm opowiedzianej historii. Alkoholizm, przemoc fizyczna i psychiczna w rodzinie, ciągła troska by związać koniec z końcem. Molestowanie, szantażowanie, błędy przeszłości, które nie pozwalają w pełni cieszyć się z codzienności, są niczym nigdy niezagojona rana. Zwykła ludzka, bezinteresowna dobroć, a obok szerzące się zło. Głęboko ukryte marzenia i pragnienia, próba ich realizacji. Tajemnice, intrygi, niedopowiedzenia. Piękno prawdziwej, szczerej kobiecej przyjaźni. Wzajemne wsparcie, solidarność i trwanie razem.

Poruszająca, wciągająca, mądra, tętniąca zwyczajnym życiem opowieść. O kobietach, ich sile, przyjaźni, odwadze, determinacji, solidarności i spełnianiu marzeń. Przez książkę się płynie, a jest to dość grube ? prawie siedmiuset stronicowe tomiszcze. Powieść zmusza do refleksji i niesie nadzieję na lepsze jutro. Czekam na kolejne powieści Autorki. Jeżeli lubicie dobre powiesić obyczajowe, to bardzo polecam. Warto!

?Dom z kamienia? to historia kobiet, które borykają się z wieloma życiowymi problemami.
Akcja książki rozgrywa się w Zielonym Kamieniu.
Hanka pracuje w szkole jako woźna, a na co dzień zmaga się z problemem przemocy domowej. Regina to miejscowa bibliotekarka. Lucyna ? siostra Reginy, pojawia się niespodziewanie w Zielonym Kamieniu. Siostry pokłóciły się dawno temu o mężczyznę. Marcelina to wicedyrektor w miejscowej szkole, w której pracuje Hania oraz Monika, która ma problem z dyrektorem.
Te wszystkie kobiety, na pozór bardzo różne, pokażą swoją siłę oraz to, że potrafią się zjednoczyć, kiedy jest taka potrzeba.
Książka pokazuje, że zawsze warto wierzyć w siebie, spełniać marzenia oraz, że nigdy nie jest za późno na życiowe zmiany.
Książka liczy ponad 600 stron, ale gwarantuję, że w tym przypadku to wcale nie jest dużo. Bardzo miło spędziłam czas z bohaterami.

"... tajemnice są przereklamowane i zazwyczaj ludzie przez nie cierpią, zamiast otwarcie cieszyć się wolnością i szczęściem"

Hanka, bohaterka powieści "Dom z kamienia" robi wszystko by zachowywać pozory. Na zewnątrz to osoba miła, serdeczna, pogodna, uśmiechnięta, obowiązkowa. Jednak nikt nie wie, co się dzieje w jej domu. Mąż jest alkoholikiem, który często wszczyna awantury i stosuje przemoc wobec najbliższych. Kobieta stara się robić "dobrą minę do złej gry". Pewnego dnia dochodzi do sytuacji, która uświadamia Hance, że musi zawalczyć o siebie i swoje dzieci.

Akcja książki dzieje się w Zielonym Kamieniu, niewielkim miasteczku w województwie świętokrzyskim. Dużo osób zna się od lat, czasami przyjeżdża ktoś nowy, na chwilę lub na dłużej.

Hanka mieszka tu od dawna. Okazuje się, że gdy jej kłopoty wychodzą na jaw, znajdują się osoby, które pragną jej pomóc. Regina, Marcelina, Lucyna i Monika również mają wiele sekretów.

Autorka w swojej książce pokazuje, że kobiety potrafią być silne, odważne i solidarne. W czasach próby, liczy się wsparcie bliskich osób. Łatwiej wszystko znieść, gdy można z kimś napić się herbaty, porozmawiać, wyżalić się. Drugi człowiek potrafi być wspaniałym oparciem w trudnych chwilach.

"Dom z kamienia" to niezwykle przejmująca, życiowa historia, która chwyta za serce.

Powieść została napisana świetnym piórem i choć liczy prawie siedemset stron i nie jest podzielona na rozdziały, to czyta się ją szybko. Porusza niełatwe tematy: uzależnienie od alkoholu, molestowanie w pracy, rozwód.
Bardzo polubiłam bohaterki. Każda z nich była interesująca, ciekawa, inna. Życzyłam im, żeby dogoniły swoje marzenia i były szczęśliwe.

"Dom z kamienia" to historia pełna różnorodnych emocji. Cierpienie, wzruszenie, radość, przyjaźń, miłość, sekrety - to wszystko znajdziecie w tej niesamowitej powieści obyczajowej. Trudno się od niej oderwać.

Cudowna okładka przyciągnęła mnie do siebie jak magnes. Śliczny, nieduży domek z kamienia wśród bujnej roślinności to miejsce z moich marzeń.

Pani Justyna Grosicka napisała cudowną powieść, a ja serdecznie wam ją rekomenduję.

Przyjemnej lektury ????