Domki z kart

Ta książka mnie usatysfakcjonowała. Dostałam wszystko to, czego oczekiwałam. ?Domki z kart? to trzecia część serii Nadmorskiej. Zdecydowanie polecam Wam zacząć od początku. Chociaż autorka pokrótce przybliża niektóre wydarzenia z wcześniejszych części (co mi akurat bardzo pomogło, bo pamięć mam dobrą, ale krótką ????), to jednak czytając w kolejności lepiej poznamy i zrozumiemy ciąg wydarzeń oraz zachowania bohaterów.

Fabuły streszczać Wam nie będę, ale powiem Wam, że jest ciekawa i budząca różne emocje. Jest sporo zaskakujących momentów, są też takie chwytające za serce, a i nie brakuje takich, które zachęcają do refleksji. Dużym plusem ?Domków z kart? jest taka naturalna realność. Jest słodko ? gorzko, jak to w życiu często bywa. Jak się to wszystko zbierze w całość, to mamy wciągającą i przyjemną książkę.

Nie znam planów autorki, ale po cichu liczę na kolejne spotkanie z bohaterami tej serii.

Annę poznałam osobiście, po jakimś (już nie pamiętam jak długim) okresie znajomości w sieci. Wydaje mi się, że wiele nas łączy, także wrażliwość w stosunku do świata i ludzi, dlatego też, mimo iż nie czytałam pierwszych dwóch tomów nadmorskiej serii, a także obaw związanych z ich nieznajomością, dałam się namówić na zrecenzowanie trzeciego, zatytułowanego - ?Domki z kart?.

Cieszę się, że to zrobiłam, gdyż bardzo szybko odnalazłam się w fabule i po raz kolejny (czytałam książkę ?Brakujący obrazek?) przekonałam się, że książki Ani są pełne życia - życia jej bohaterów, którzy są odwzorowaniem ludzi żyjących obok niej/nas oraz otaczającej ją/nas rzeczywistości, których jest wnikliwą obserwatorką. Ubiera swoich bohaterów w historie inspirujące ją ludzkie doświadczenia, dramaty i radości. Nie ocenia, nie poucza, nie wybiela, pozwala czytelnikowi na samodzielną ocenę i przemyślenia. Do tego pisząc prostym, plastycznym językiem porusza wiele społecznych problemów, często takich, którymi szczerze mówiąc mało kto się interesuje, dopóki nie zostaje zmuszony przez los zmierzyć się z nimi bezpośrednio lub poprzez kogoś mu bliskiego. Tutaj takich tematów jest kilka: problemy nastoletniej, samotnej matki chorego dziecka; utrata pamięci; choroba głowy rodziny, rzutująca na jej funkcjonowanie, w tym na relacje pomiędzy jej członkami; zagrożenia czyhające na dzieci w sieci; a także mnie osobiście najbliższy i trafiający w moje uczucia - amputacja nogi, godzenie się z niepełnosprawnością, jak i temat ogromnych cen protez, pozwalających na samodzielność, życie w godny sposób. Czy zdajecie sobie sprawę z faktu, iż wygodne, pozwalające wrócić do możliwie najlepszego funkcjonowania w życiu codziennym protezy kosztują nawet kilkaset tysięcy złotych, a pomoc państwa, o ile spełni się mnóstwo kryteriów pokrywa zaledwie ułamek tej kwoty, co za tym idzie, ludzie którzy nie są zamożni są zmuszeni szukać finansowania zakupu w innych źródłach. W XXI wieku, w europejskim kraju dla wielu ludzi proteza pozostaje jedynie marzeniem! Nawet nie wspomnę o rehabilitacji, bo to zupełnie inny temat. Bohater książki - Marcin, traci nogę na skutek postępującej choroby. By sfinansować zakup protezy sprzedaje mieszkanie (co wiąże się z innym bolesnym tematem). Czy tak powinno być?! Życie po amputacji przecież się nie kończy!! W moim odczuciu w ramach kompleksowego leczenia ludzie po amputacji powinni tuż po amputacji być kierowani na rehabilitację, otrzymać refundowaną, dobrą protezę oraz lekcje nauki chodzenia, by nie żyć na koszt państwa i móc wrócić do aktywności zawodowej!!

Życie jest nieprzewidywalne, w ułamku sekundy może runąć, jak domek z kart. Wiele trudnych sytuacji i ludzkich dramatów ma wpływ również na egzystencję współlokatorów, ale i całych rodzin. Przeciwności losu powodują, iż jedni nie potrafią sobie z nimi poradzić, udźwignąć ich ciężaru na własnych barkach, innych motywują do działania, wzmacniając ich psychikę, a charaktery powieści należą do jednej i drugiej grupy. Chciałabym odnieść się do historii wszystkich bohaterów książki ?Domki z kart?, lecz wtedy wyszedłby z tego co najmniej referat nie recenzja. Nie mniej pokazują one, jak ważne jest mieć blisko siebie kogoś, kto w ciężkich chwilach okaże wsparcie, ofiaruje nam swój czas, będzie kochał mimo wszystko, popchnie do działania, nie zamykania się w czterech ścianach, do zrobienia czegoś tylko dla siebie, spełniania niezrealizowanych marzeń. Rodzica, przyjaciółkę, brata, siostrę, partnera, etc.

?-Ty też na pewno masz coś, co kiedyś lubiłeś robić albo zawsze chciałeś spróbować, ale ostatecznie zepchnąłeś to na drugi plan. Może przez chorobę, może przez utratę nogi, może ze zwykłego braku czasu... Skoro mam zamiar ponownie upaść na głowę i gonić marzenia, to mógłbyś dodać mi otuchy i też zrobić coś szalonego. Coś, co dałoby ci satysfakcję i radość, a jednocześnie sprawiłoby, że ludziom opadłyby ze zdziwienia szczęki.?

Dla zachęty do sięgnięcia po tę książkę, a najlepiej po całą serię dodam, iż pojawia się w niej wątek polityczno ? kryminalny. Emocji nie zabraknie.

Naprawdę polecam, a sama będę się starać jak najszybciej przeczytać pierwsze dwa tomy.

"Domki z kart" Anny Ziobro, to trzeci tom pięknej, pełnej emocji serii nadmorskiej. Jest to mądra i wartościowa lektura. Pełna różnorakich emocji i uczuć. Nie brak w niej miłości i i troski, smutku, strachu, żalu i poczucia beznadziei. Ale jest też wsparcie i siła, hart ducha oraz zaufanie. To opowieść o czwórce młodych ludzi i ich rodzinach, Lenie i Marcinie oraz Adzie i Leszku. Marcin zmaga się z niepełnosprawnością, która mocno go ogranicza. Ale dzięki wsparciu Leny, stara się walczyć z tymi ograniczeniami. Natomiast Ada i Leszek to młode osoby, które musiały szybko wydorośleć. Dziewczyna jako matka, Leszek jako opiekun rodziny. Tematy poruszane w tej historii są bardzo istotne. Autorka pokazuje nam tu życie z niepełnosprawnością, oraz rodzinę, w której mamy chorobę. Możemy zrozumieć, że gdy choruje jeden z jej członków, odczuwają to wszyscy. To pełna empatii i zrozumienia opowieść, o tym co jest w życiu ważne. O bliskich osobach, których potrzebujemy by normalnie funkcjonować, o marzeniach i nadziejach, których realizacja czasem bywa trudna. Poza tym autorka porusza w niej również ważną sprawę, jaką jest bezpieczeństwo w sieci. A tego nikt z nas nie powinien bagatelizować. Czytając tę historię, wraz z bohaterami przeżywałam ich radości i smutki i kibicowałam im w ich walce o lepsze jutro. I wiecie co, czasem nawet domki z kart, nawet jeśli są postawione na piasku, stoją mocno, kiedy spaja je miłość. Przeczytajcie, gorąco Wam polecam.

"Domki z kart" to trzeci tom Serii Nadmorskiej. Jednakże tę część można czytać oddzielnie, gdyż autorka tak prowadzi fabułę, że bez problemu każdy się w niej odnajdzie. 

W tej części autorka oprócz Leny i Marcina skupiła się również w dużej mierze nad postacią młodej matki Adzie, co bardzo mnie cieszy. Ale oprócz tego niezmiernie jestem zadowolona z wątku Leszka i jego rodziny. Z niecierpliwością przewracałam kolejne strony, by bliżej poznać jego losy. 

Anna Ziobro z niezwykłą wrażliwością przekazuje nam emocje bohaterów. Wyraźnie czujemy ich smutek, wzruszenie, a problemy, z jakimi się mierzą, stają się niejako naszymi. Niejednokrotnie z przejęcia ściskało się moje serce. Tu warto zaznaczyć, jak istotne jest mieć obok siebie kogoś, kto w tych problemach nas wesprze, zrozumie i zaakceptuje. Poza tym ogromnie przywiązujemy się do postaci. 

Bohaterowie każdego dnia borykają się ze swoimi niedoskonałościami i słabościami. Tęsknią za tym, co utracili, a marzenia, które musieli zepchnąć gdzieś w głąb siebie, powolutku chcą ujrzeć światło dzienne. Postaci wykażą się determinacją i uporem, by je dosięgnąć. Ale czy to im się uda? Na pewno nie złożą broni przed trudnymi wyzwaniami, jakie postawi na ich drodze życie. Oni uczą nas, że życie mamy tylko jedno i trzeba wyciągać z niego tyle, ile się da.

"Domki z kart" to pełna emocji, ciepła i nadziei powieść o życiu, walce z przeciwnościami losu, relacjach międzyludzkich, sile miłości, przyjaźni, chorobie, poświęceniu. To książka, która skłania do refleksji, napawa wiarą w sens marzeń. Zdecydowanie warto wyruszyć w tę nadmorską podróż.