Don't Leave Me

Trylogia Don?t autorstwa Leny Kiefer zachwyciła mnie od pierwszej części. Historia Kenzie i Lyalla ma w sobie coś, co skutecznie mnie przyciąga i podtrzymuje moją uwagę. Połączenie romansu z wątkiem love-hate i wątku thrillerowego okazało się na tyle wciągające, że do momentu otrzymania tomu ostatniego dosłownie przebierałam nogami z niecierpliwości. Przyznaję jednak, że zanim zabrałam się do lektury, minęło trochę czasu. Czy finał historii Kenzie i Lyalla okazał się tak zaskakujący, jak tego po cichu oczekiwałam?

Wszystko wskazuje na to, że Kenzie i Lyall nareszcie mogą cieszyć się sobą. Oczywiście, jest to tylko złudne uczucie ? na chłopaka spadają zarzuty popełnienia morderstwa. Podobno wiele dowodów wskazuje właśnie na jego winę. Chłopak nie potrafi sobie z tym poradzić, a wszyscy są przekonani o jego winie. Lyall zaczyna wątpić też w to, czy jego związek z Kenzie ma szanse na przetrwanie. Czy uda się odkryć prawdę o tym, co tak naprawdę wydarzyło się tamtego feralnego dnia? Czy Lyall zostanie uniewinniony?

Pozwólcie, że zacznę od kilku słów na temat fabuły tej części. Uważam, że w tej książce autorka przeszła samą siebie. Choć początek wydawał mi się dosyć... schematyczny i niedający nadziei na większe zaskoczenia, to im dalej w lekturze byłam, tym coraz więcej niewiadomych odkrywałam. Sprawa Lyalla pochłonęła mnie do tego stopnia, że prawie trzysta stron powieści przeczytałam praktycznie na raz. W ostatnim czasie nie miałam za bardzo możliwości, by czytać takim długim longiem, więc to naprawdę coś znaczy.

Główni bohaterowie na stałe zagościli na liście moich ulubionych postaci książkowych. Zarówno Kenzie, jak i Lyall zasługują na uwagę i pewnego rodzaju szacunek. Jestem mile zaskoczona zmianą, jaka zaszła w zachowaniu Lyalla. Wcześniej wydawał się on być bohaterem, który ma wszystko, czego dusza zapragnie i bardzo chętnie z tego korzysta ? nie wychylając się za bardzo. Już w poprzedniej części Lena Kiefer dawała subtelnie do wiadomości, że nie jest on do końca taki, jak go początkowo zarysowała. Piątka z plusem za tak ciekawą i pozytywną zmianę.

O tym, że autorka pisze bardzo dobrze, wypowiadałam się już wcześniej. Tutaj tylko o tym przypomnę - Lena Kiefer ma niesamowity talent do tworzenia relacji, które wzbudzają w czytelniku coś na kształt motylków w brzuchu oraz historii, które z najsłodszych na świecie potrafią zamienić się w istne dreszczowce. Powiem szczerze, że dla mnie Don?t leave me stanowi doskonałe zakończenie serii, które zamyka najważniejsze wątki, dostarcza satysfakcji i sprawia, że na twarzy czytelnika pojawia się uśmiech.

Komu mogłabym polecić tę trylogię? Przede wszystkim fanom romansów, w których romans nie stanowi rzeczy w stu procentach najważniejszej, a jest jeszcze sporo miejsca na inne wątki. W trzecim tomie zwłaszcza roi się od wątków związanych z więzieniem, rozprawami i całą tą otoczką, więc tym, którzy nie lubią takich rozwojów wypadków, może to przeszkadzać. Myślę jednak, że warto dać szansę tej historii i pozwolić jej się porwać w nieznane.

Właśnie skończyłam czytać trzeci, a zarazem ostatni tom cudownej historii, która na zagościła w moim sercu i pozostanie tam już chyba na zawsze. W niedługim czasie planuję powtórnie do niej wrócić, gdyż trylogia jest niesamowicie ciekawa, trzyma czytelnika w napięciu i wzbudza tyle emocji. Z ciężko mi myśleć o tym, iż nie poznam więcej perypetii bohaterów, ale wyobrażam sobie, że teraz los będzie już im tylko sprzyjał.

Po trudnych i burzliwych czasach Kenzie i Lyall są nareszcie razem, jednak para nie cieszy się z tego, gdyż chłopak został oskarżony o morderstwo. W obojgu rodzą się wątpliwości i wiele pytań, lecz duszą w sobie chęć rozmowy dodając sobie przez to tylko więcej bólu.

Zrozpaczona Kenzie próbuje udowodnić, że jej ukochany jest niewinny, lecz czy to się jej uda? Kto miesza w życiu Lyalla? Czy intrygom nie będzie końca?

Jestem zachwycona całą historią, która poruszyła me najczulsze strony i sprawiła, że przepadłam z kretesem. Pochłaniałam tę część chyba z prędkością światła, gdyż niesamowita zagadka i kryminalny wątek ogromnie rozbudził moją ciekawość.

Styl autorki jest świetny i bardzo przystępny. Zapewniam, że pani Lena wie jak posługiwać się piórem i robi to po mistrzowsku. Nie można oderwać się od powieści i nawet przez ułamek sekundy nie poczułam nudy. Opisy są treściwe i niezbyt długie, dynamiczne wątki intrygują, a zwroty akcji powodują, że nieraz byłam zszokowana niespodziewających się tego co zaserwowała nam pisarka.

Na uznanie zasługuje również kreacja postaci. Przez cała historię Kenzie zyskała w moich oczach. Zdecydowanie dojrzała, była zdecydowana i nie poddawała się mimo wielu przeciwności. Wierzyła w niewinność Lyalla i starała się wspierać ukochanego.

Uważam, że trzeci tom różni się od pozostałych i jest najlepiej dopracowany. Idealnie łączy wszystkie wątki, wyjaśnia wszystkie tajemnice i przybliża nam inne postacie, które przewinęły się przez trylogię. Ta lektura daje uświadamia, że trzeba być konsekwentnym w swych dążeniach, nie można tracić nadziei i trzeba walczyć o swoje, a szczęście na pewno się do nas kiedyś uśmiechnie.

Z całego serca polecam nie tylko tę książkę, ale wszystkie trzy części.

Kenzie i Lyall w końcu są razem, jednak ich szczęście i dalsza przyszłość są zagrożone, ponieważ przeciwko Lyallowi toczy się postępowanie w sprawie śmieci Ady. Kenzie jest pewna, że Lyall jest niewinny i próbuje zrobić wszystko żeby znaleźć prawdziwego winnego, jednak młody mężczyzna jest zrozpaczony i obawia się, że dalszy związek z Kenzie nie ma szans na przetrwanie. Czy bohaterom uda się znaleźć dowody niewinności Lyalla? Kto okaże się wrogiem, a kto przyjacielem?

Książka "Dont leave me" jest trzecim i ostatnim tomem z serii dontloveme i książki należy czytać w kolejności chronologicznej. Opowiadają one o losach dwójki bohaterów - Kenzie i Lyalla oraz ich najbliższych. Nie mogłam się doczekać kiedy poznam finałowy tom losy Kenzie i Lyalla. Autorka w tak nieprawdopodobny sposób zakończyła drugi, że po prostu nie było innej opcji jak sięgnąć po "Dont leave me", a ja poraz kolejny przepadałam czytając ich historię! Autorka ma bardzo lekkie i przyjemne pióro, co sprawia, że książkę, która ma ponad czterysta stron czyta się naprawdę w błyskawicznym tempie. Tutaj ciągle coś się dzieje, a skrajne odczucia wylewają się z każdej przeczytanej strony. Historia ta, tak jak poprzednie książki, jest opowiedziana z perspektywy obojga bohaterów, co pozwala nam lepiej poczuć targające nimi emocje oraz dowiedzieć się co myślą i czują. Ten tom skupia się głównie na procesie Lyalla oraz próbach znalezienia dowodów, że chłopak nie jest winien śmieci swojej byłej dziewczyny, oczywiście nie będzie tak łatwo i bohaterowie będą zmuszeni mierzyć się z wieloma przeciwnościami losu, dostając ciosy od osób, których by o to kompletnie nie podejrzewały. Pod koniec następuje tyle zwrotów akcji, których nigdy bym się nie spodziewała, a intryg i tajemnic jest bez liku, naprawdę jestem pod wrażeniem takiego poprowadzenia fabuły! Poraz kolejny świetnie spędziłam czas z książki autorki i mam nadzieję, że wydawnictwo będzie sukcesywnie wydawało jej nowe książki! Polecam! Moja ocena to 10/10.

Kenzie Stayton i Lyall Henderson przeszli trudny czas w swoim życiu i w końcu mogą być razem. Niestety błogie chwile nie trwają długo, ponieważ Lyall został oskarżony o coś, co wydarzyło się cztery lata temu. Mężczyzna jest załamany, ponieważ myślał, że wydarzenia związane z jego byłą dziewczyną należą do przeszłości, którą dawno zamknął... jednak musi się zmierzyć z tym, że każdy uważa go za winnego. Winnego śmierci dziewczyny, z którą niegdyś był w związku. Po kłótni jaka się między nimi narodziła, ona targnęła na swoje życie, popełniając samobójstwo. Jednak dziś dowody wskazują na morderstwo, a osobą oskarżoną jest Lyall. Kenzie od początku wierzy w niewinność chłopaka, dlatego zrobi wszystko, by to udowodnić. Sprawa robi się niewygodna, a on sam podejmuje decyzję, która mocno wpłynie na ich związek. Czy Kenzie zdoła odnaleźć prawdziwego mordercę? A może to Lyall dopuścił się tego okropnego czynu, lecz nie chce się przyznać?

Serię "Dont love me" pokochałam od jej pierwszej części i pomimo upływu czasu, pamiętam każdy szczegół w niej zawarty. Moje serce zdecydowanie w całości zdobył tom pierwszy, a trzeci plasuje się na drugim miejscu.

Opisywane wydarzenia mocno wpływają na wyobraźnię, sprawiając, że czułam się, jakbym razem z Kenzie szukała kolejnych wskazówek i dowodów na niewinność Lyalla. Bardzo dobra seria, którą polecam każdemu!

Kenzie Stayton i Lyall Henderson przeszli naprawdę trudne chwile. Ale w końcu są razem. W końcu są szczęśliwi. Jednak nie jest im dane cieszyć się nim, bowiem mężczyzna zostaje oskarżony o coś, co wydarzyło się cztery lata temu. Jest załamany, bo uważał, że to już należy do przeszłości. Wszyscy uważają go za winnego. Ale Kenzie postanawia zrobić wszystko, aby udowodnić niewinność ukochanego. Sprawa z każdą kolejną chwilą przechyla się na niekorzyść chłopaka a on sam podejmuje decyzję, która zaważy na jego związku.
Czy Kenzie dostarczy dowodów na niewinność? Co ją spotka? Czy Lyall autentycznie jest niewinny?
Jedno jest pewne - prawda wyjdzie na jaw i okaże się totalnie zaskakująca!

Serię "Dont love me" pokochałam od pierwszego tomu. To jedna z serii, której przebieg historii pamięta się wyraźnie mimo upływu czasu między premierami kolejnych części. Co prawda jest ona przeznaczona dla młodzieży ale uważam, że śmiało może ją czytać każdy powyżej 16 roku życia.
Od razu zwróciłam uwagę, że nie znajdziemy tutaj pikantnych, gorących scen miłosnych. Nie ma takich opisów, które mogłyby być niestosowne. Są zaznaczone kontakty seksualne ale same w sobie, że mają miejsce. I tyle. Ważniejsze są pocałunki, spojrzenia, gesty i emocje. A ich na pewno nie brakuje. Wręcz przeciwnie, jest ich bardzo dużo. Ale to dobrze świadczy o lekturze. O jej naturalności, cieple, wsparciu i wierze. Lektura dodaje otuchy. Daje nadzieję, że prawda wyjdzie na jaw.
Trzeci, finalny tom serii, w moim odczuciu jest najlepszy ze wszystkich. Najbardziej mrożący krew w żyłach. Prowadzone śledztwo bardzo dobrze trzyma w napięciu. Dostarcza adrenaliny. Czytelnik zostaje wyciągnięty w wykreowany świat i kluczy labiryntem. Co rusz trafia razem z bohaterami na ślepe zaułki. Co rusz dopada frustracja o bezsilność. Zderzenia w ścianę i nas przytłaczają.
Odpowiednia motywacja głównej bohaterki jest w tej lekturze na wagę złota. To Kenzie wszystko napędza. Ten dobry duszek. Ta silna, odważna i pewna siebie młoda kobieta, która stanie na głowie dla ukochanego. Taka osoba jest cudownym wsparciem. Idealną połówką. Należy brać z niej przykład.
Nie mogłam się odezwać od książki. Tak mnie wciągnęła. Nawet nie zwracałam uwagi na przekręcane kartki. Płynęłam. Oczyma wyobraźni widziałam wszystkie wydarzenia. Czułam się naocznym świadkiem tych wszystkich wątków.
Świetna książka. Dostarczyła mi wielu emocji. Warto ją przeczytać.

Polecam.
...