Droga ucieczki

"Moje ciało było bezwładne" Leżałam w ciemności i czekałam, aż minie noc. Myśli w mojej głowie nie dawały mi spokoju, a pogarda, jaką czułam do siebie na wspomnienie mojej bezwolności i tego, jak skutecznie mnie potrafił złamać, nie pozwalała mi zamknąć oczu. Jak marionetka??. Lena zmuszona jest całkowicie zmienić swoje otoczenie. Ma nadzieję, że przeprowadzka raz na zawsze uwolni ją od toksycznego kochanka. Pierwszą noc w nowym mieszkaniu kobieta postanawia uczcić drinkiem. W pubie, do którego się wybrała świętuje również grupka przyjaciół, która przykuła uwagę Leny. W pewnym momencie zauważa jak dziewczyna, która z nimi jest dosypuje czegoś do piwa kolegi. Gdy dziewczyna oddala się od stolika Lena postanawia pomóc mężczyźnie, który po wypiciu doprawionego alkoholu ewidentnie zaczyna tracić świadomość. Lena nie ma wyjścia, musi zabrać nieznajomego do swojego mieszkania? Filip jest miłośnikiem rolkarstwa i wraz z przyjaciółmi prowadzi firmę projektującą skateparki i właśnie wspólnie świętują rok jej istnienia. Jakież jest jego zdziwienie, gdy budzi się rano z potężnym bólem głowy - przecież nie wypił dużo - w zupełnie obcym miejscu, a pierwszą osobą, jaką widzi jest piękna, czarnowłosa nieznajoma. Ani Lena, ani Filip nie byli w stanie przewidzieć dokąd doprowadzi ich ta nieoczekiwana znajomość. Czeka ich wiele tajemnic do odkrycia i jeszcze więcej niebezpieczeństw, które całkowicie odmienią los obojga? Ta książka to dla mnie jedno wielkie zaskoczenie. Spodziewałam się lekkiej obyczajówki z wątkiem romantycznym, a tymczasem otrzymałam bolesną historię o skomplikowanych relacjach z elementami thrillera. Jakie to było dobre! Jak to się genialnie czytało! Nie spodziewałam się, że ta książka wciągnie mnie aż tak bardzo. Jest to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale całkowicie mnie ono urzekło i będę chciała kontynuować tę przygodę. "Droga ucieczki" nie jest łatwą historią. Autorka porusza trudne tematy, takie jak, chociażby toksyczna relacja, czy zaburzenia psychiczne. Lena wpadła w sidła człowieka, który całkowicie ją zniewolił i wykorzystywał chwile jej słabości, zaspakajając swoje potrzeby. Bała się go. Nienawidziła. Jego zapach, dotyk, głos rozbudzały w niej jednak pożądanie, nad którym nie potrafiła zapanować. Brzydziła się sama siebie za to, że jest taka słaba, że nie ma wystarczająco siły by przeciwstawić się mu i raz na zawsze zakończyć tę chorą relację. Pojawienie się Filipa w jej życiu było niczym rzucona przez los kotwica. On był kotwicą, która wyciągała ją powoli z dna ku powierzchni. A kiedy w końcu zaczerpnęła powietrza zdała sobie sprawę, jak niewiele brakowało by się udusiła. Uratował ją. Pokazał, że życie może wyglądać inaczej, że relacja damsko-męska nie powinna kojarzyć się z bólem i cierpieniem. W ogóle Lena i Filip to są tak ciepłe i kochane postacie, że na samo ich tylko wspomnienie moje serce topnieje. Wzruszyłam się totalnie, gdy dowiedziałam się czym w wolnym czasie zajmuje się Lena. Tak piękna inicjatywa zasługuje na uznanie. Zainteresowanie Filipa również jest dość nietypowe, a przynajmniej ja nie spotkałam się z tym w żadnej innej książce. Lena może czasem irytować swoją naiwnością i irracjonalnym zachowaniem, ale w większości wypadków nie myślała trzeźwo. Totalnie zaślepiona, będąca pod ogromnym wpływem Jana, który znalazł sposób, jak ją zniewolić podejmowała bardzo złe decyzje. To pokazuje, jak łatwo jest zmanipulować człowieka, otumanić, sprawić by przestał logicznie myśleć i zachowywał się jak bezwolna marionetka. Z kolei to, co wydarzyło się w życiu Filipa pokazuje, że nigdy nie możemy być pewni drugiego człowieka. Często jest tak, że pod maską dobrego przyjaciela skrywa się perfidny oszust, który tylko czeka na odpowiedni moment by wbić ci nóż w plecy. Rewelacyjna książka. Polecam

Siła którą mamy w sobie często zdumiewa nas samych.
W obliczu niebezpieczeństwa nie ma znaczenia kim byliśmy wcześniej.

Lena nigdy nie planowała tego związku, a co więcej konsekwencji jakie że sobą przyniesie.
Teraz zmuszona okolicznościami dziewczyna przeniosła się do innego miasta do apartamentowca wybudowanego przez firmę jej taty.
Jeden dzień, a właściwie wieczór zmienia wszystko , a to czego świadkiem była młoda kobieta diametralnie odmieni jej codzienność.
Filip wraz ze znajomymi świętuje trzecią rocznicę powstania swojej firmy projektującej skateparki.
Niestety chłopak budzi się nazajutrz w mieszkaniu nieznajomej brunetki.
Szybko okazuje się ,że rudowłosemu mężczyźnie dosypano do piwa pigułkę gwałtu.
W jakim celu? Jakie były intencje Magdy?

Przypadkowe spotkanie dwojga ludzi z zupełnie innych światów zapoczątkowało niezwykłą więź I choć znają się krótko serca czują ,że kiełkujące uczucie jest absolutnie wyjątkowe.
Kłopot w tym,że Jan nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.
Jakie sekrety skrywa szanowany wykładowca akademicki i prezes dużej firmy?
Z czym będą musieli się zmierzyć bohaterowie powieści?

Jestem oczarowana tą powieścią.
Sposób w jaki została napisana sprawił, że chłonęłam zapisane słowa jak gąbka , zaś fabuła wymyślona przez Panią Małgosię była tak ciekawa, że niemal przestawałam oddychać w oczekiwaniu na kolejne wydarzenia.
Filip zaś skradł moje serce i kojarzył się nieco z Księciem Harrym do którego mam słabość, zaś jego charakter po prostu mnie rozczulał.
Cechowała go duża stanowczość i dobrze ustawiony kompas moralny
Lena z kolei cechowała się ogromną wrażliwością i delikatnością.
Jednocześnie nie należała jednak do kobiet, które poddają się bez walki.
Ich historia mnie urzekła.
Nie będę zdradzać szczegółów, by nikomu nie odbierać przyjemności z czytania, jednak książka obfituje w emocje i wyciska łzy, jednocześnie otula i daje nadzieję.
Powiem szczerze, jestem bezgranicznie zakochana.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, którą znam głównie z powieści z historią w tle, które w jej wykonaniu po prostu uwielbiam! Kiedy tylko zobaczyłam, że Gosia napisała powieść współczesną wiedziałam, że będę musiała po nią sięgnąć. "Droga ucieczki" jest powieścią obyczajową z nutą thrillera psychologicznego i to połączenie ogromnie mi się podobało. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie, ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie byłam w stanie odłożyć jej choćby na chwilę. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, zostali wykreowani w niesamowicie prawdziwy i barwny sposób. To postaci, które mają swoje tajemnice, a także wady i zalety, borykają się z różnymi przyziemnymi problemami, tak jak my popełniają błędy czy postępują pod wpływem emocji, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Jestem pewna, że śmiało moglibyśmy spotkać ich w rzeczywistości. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga postaci, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się zmagają, mogłam także dowiedzieć się jakie wydarzenia z przeszłości wpłynęły na ich obecne życie, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Muszę przyznać, że Lena była postacią, która wywoływała we mnie ogrom skrajnych emocji, często nie mogłam pojąć dlaczego zachowuje się w taki, a nie inny sposób.. jednak nie miałam zamiaru jej oceniać, bo nie wiem jak ja sama zachowała bym się będąc w jej sytuacji... Filip natomiast wzbudził we mnie w zasadzie same pozytywne emocje, polubiłam tego mężczyznę i z całych sił mu kibicowałam. Jeśli chodzi o relację Leny i Filipa, to została ona w intrygujący sposób zaprezentowana, dało się wyczuć między nimi pewne przyciąganie, a jednocześnie naprawdę ciężko było przewidzieć jak w pewnych sytuacjach się zachowają, co bardzo mi się podobało. Ważną rolę w tej historii odgrywają postaci drugoplanowe, które wprowadzają sporo zamieszania do życia głównych postaci, dostarczając zarówno im jak i Czytelnikowi wielu emocji i wrażeń. Autorka w umiejętny sposób buduje tutaj napięcie i nie boi się poruszać ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas czy naszych bliskich - mowa o trudnych relacjach międzyludzkich, kłamstwach, zdradzie, zawiedzionym zaufaniu, daleko idących manipulacjach, tłamszeniu drugiego człowieka oraz niskim poczuciu własnej wartości. Gosia w rewelacyjny sposób kreśli portrety psychologiczne wszystkich postaci, zmuszając tym samym do głębszych przemyśleń nad złożonością ludzkiej psychiki oraz wartościami jakimi powinniśmy kierować się w życiu. Czytając tą książkę tak naprawdę do ostatnich stron nie byłam pewna jak ta historia się zakończy.. i z mocno bijącym sercem śledziłam kolejne karty powieści! Bardzo mi się spodobała taka odsłona Gosi! Naprawdę świetnie spędziłam czas z tą książką i czekam już na kolejne powieści spod pióra autorki! Polecam!

Niektóre znajomości mogą przynieść wiele bólu, choć na początku nic nie zwiastuje tragedii. Pierwsze porywy serca są przecież piękne i napełniają człowieka energią. Jednak z czasem, gdy skrupulatnie utrzymywana maska opada, bohater naszego życia może w okamgnieniu zmienić się w okrutnego złoczyńcę.

Lena chciała zacząć wszystko od nowa, stąd decyzja o przeprowadzce. Skłoniły ją do tego źle ulokowane uczucia. Nowe miasto, mieszkanie, odcięcie się od przeszłości miały być jej szansą. Przypadkowa znajomość, w której to ona okazała się ratującą z opałów, zaczęła owocować ciekawie zapowiadającą się relacją. Jednak nie bez powodu Lena jest nieufna. A jej przeszłość nie dała jej jeszcze wytchnienia. Uległa kobieta może znowu dać się ponieść żądzom bądź pójść za rozumem. Ale takie decyzje, wbrew pozorom, nigdy nie są łatwe.

Filip ma własną firmę, którą prowadzi z przyjaciółmi. Dodatkowo nadal się kształci, by być jak najlepszym w swoim fachu. Wydaje mu się, że wszystko układa się tak, jak powinno. Jednak obraz życia, jaki ma przed oczami niekoniecznie jest zgodny z rzeczywistością. Mężczyzna jest zbyt ufny, zbyt dobry, a niektórzy potrafią to bezwzględnie wykorzystać. A w tej historii on będzie potrzebował ratunku, ale będzie też musiał stać się czyimś bohaterem. Czy mu się uda?

"Droga ucieczki" to zupełnie inna odsłona pióra Pani Małgorzaty. Z pewnością nie jest to zwyczajna historia miłosna, w której happy end jest pewnikiem. Mamy tu do czynienia z bohaterami realistycznymi, ale i czasami trudnymi do zrozumienia. Ich postępowanie jest ludzkie, a jednak momentami kontrowersyjne, zwłaszcza jeśli chodzi o Lenę. Postaci starają się wyciągać wnioski z przeszłych doświadczeń, jednak nie w każdym aspekcie życia im się to udaje. A los nieustannie rzuca im kłody pod nogi. I choć zupełnym przypadkiem trafiają na siebie, to splot wydarzeń stawia ich rozwijającą się relację pod sporym znakiem zapytania. Sporo tu emocji, fabuła obfituje w różne zdarzenia, których nie sposób przewidzieć. Nie mamy tu do czynienia jedynie z pozytywnymi postaciami, jest jak w życiu- nie każdy, kto się pojawia ma szczere intencje. Pióro Autorki jest przyjemne i angażujące, sam pomysł na książkę wyróżniający i daje to naprawdę świetny efekt. Pani Garkowska świetnie ukazuje toksyczną miłość, błędnie zawiązane przyjaźnie, przypomina jak zbyt wiele zaufania i dobroci może obrócić się przeciwko człowiekowi. Pisze historię realistyczną, skłaniającą do refleksji i zapewniająca świetnie spędzony czas. Polecam!

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Flow miałam przyjemność przeczytać "Drogę Ucieczki" Małgorzaty Garkowskiej.

Ta historia była dla mnie sporym zaskoczeniem. Spodziewałam się lekkiego romansu, nie przypuszczałam nawet, że będzie on zawierał w sobie elementy thrillera psychologicznego, a ja nie będę się mogła od niego oderwać i dosłownie zjem paznokcie z nerwów.

Historia Leny i Filipa jest trudna i bolesna. Tutaj obsesja miesza się z miłością, pożądanie z uzależnieniem. Dostajemy też wątek oszustwa, trudnych relacji i zaburzeń psychicznych.

Lena jest bohaterką, którą miałam ochotę więcej niż raz potrząsnąć. Już dawno żadna bohaterka aż tak mnie nie irytowała. Czytając nieraz miałam ochotę nakrzyczeć na nią, co też wyprawia. Jednak ta postać nie została tak wykreowana bez przyczyny i na sam koniec, gdy już wszystkie elementy układanki wskoczą na swoje miejsce, jej postać nabiera sensu.
Filip zdobył więcej mojej sympatii mimo swojej naiwności. To taki dusza człowiek i często ta jego dobroć obracała się przeciwko niemu.
Oboje popełnili masę błędów, ale czy właśnie takie nie jest życie?

Ich droga była pełna wybojów, czy pokonają wszystkie przeciwności? Żeby się o tym przekonać musicie przeczytać ?Drogę ucieczki?.
Ja napiszę tylko, że chociaż spodziewałam się czegoś innego, spędziłam miło czas z tą historią i wzbudziła ona we mnie multum emocji: od złości, po smutek, dyskomfort, strach o bohaterów ale także nadzieję.
Więc jeśli macie ochotę na historię trzymającą w napięciu i dość nieprzewidywalna, ta będzie dla Was.

"To odświeżające. Pewnie dlatego tak chciałem z nią przebywać, bo umożliwiała mi przez chwilę być kimś, kim dawno nie byłem i pewnie już nigdy nie będę."

Są takie książki, które zapadają w pamięć.
Są takie książki, w których emocje, z każdą przewróconą stroną, przybierają na sile.
Są takie książki, które pozostawiają czytelnika w totalnym osłupieniu, z mnóstwem pytań w głowie.

Do takich książek należy "Droga ucieczki" Małgorzaty Garkowskiej.
Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i jestem pewna, że nie ostatnie...

"Droga ucieczki" to książka poruszająca bardzo trudne tematy, które wywołują wiele emocji. Z niesłabnącą ciekawością śledzi się losy bohaterów, których drogi niespodziewanie połączył los. A te drogi nie są usłane różami. Są wyboiste. Pełne kłód rzucanych pod nogi. Pełne intryg, kłamstw, zawodów, niewłaściwie podjętych decyzji, niewłaściwie ulokowanych uczuć...
Małgorzata Garkowska przedstawia nam historię Leny i Filipa.

Ona ucieka od przeszłości, jednak ta dogania ją w najmniej spodziewanym momencie.
On wraz z przyjaciółmi prowadzi firmę zajmującą się projektowaniem skateparków.

Ich pierwsze spotkanie jest zupełnie przypadkowe.

On świętuje w klubie trzeci rok istnienia swojej firmy.
Ona wybiera się do klubu, by się odstresować.

Lecz kiedy widzi, jak Filip wypija drinka, do którego jakaś kobieta, chwilę wcześniej coś wsypała, pod wpływem chwili postanawia pomóc nieznajomemu.

Kiedy następnego dnia mężczyzna budzi się w obcym, dość pustym mieszkaniu (wszak Lena jeszcze nie zdążyła go urządzić) czuje się dość dziwnie. Kobieta wyjaśnia mu zaistniałą sytuację, a on w ramach podziękowania, zaprasza ją na obiad...
Od tego momentu ich znajomość się rozwija.
Oboje czują się dobrze w swoim towarzystwie, a tematów do rozmowy nigdy im nie brakuje.

Jednak kiedy w drzwiach mieszkania Leny pojawia się Jan, wraz z nim powracają demony okrutnej przeszłości.
Niegdyś kobieta oddała mu swoje serce, a on to w brutalny sposób wykorzystał, wzbudzając w niej strach i wymuszając podporządkowanie...
Lena pragnie tylko jednego - uwolnienia się od mężczyzny, dlatego zgadza się na ostatnią rozmowę z nim wierząc, że raz na zawsze mężczyzna da jej spokój...
Czy jednak tak będzie?

"Droga ucieczki" to niezwykle emocjonalna powieść, która wzrusza, i która przynosi ukojenie. Udowadnia, że po każdej, nawet najbardziej gwałtownej burzy, świeci słońce. I, że los zsyła na naszą drogę anioły w ludzkiej postaci ??

Serdecznie polecam.