Droga wstydu

"Droga wstydu" jest kontynuacją "Pamięci mordercy", napisaną przez szwedzkich pisarzy i dziennikarzy. Książki łączy para głównych bohaterów, czyli dziennikarka Vera Berg oraz policjant Tomas Wolf. Akcja chronologicznie rozgrywa się w późniejszym czasie niż pierwsza część, jednak obie książki można czytać niezależnie, bo dotyczą różnych spraw.

Tym razem na przełomie 1994 i 1995 roku w Sylwestra w domu publicznym zamordowany zostaje starszy mężczyzna, a dziewczyna która z nim wówczas była ucieka. Vera, która zmieniła wydawnictwo szuka na mieście nowego tematu i przypadkiem fotografuje uciekającą nago młodą kobietę. Niedługo potem znalezione zostają także zmasakrowane zwłoki reżysera ostrych filmów porno. Vera i Tomas ponownie biorą się za wyjaśnienie sprawy, usiłując dociec czy morderstwa mogą się łączyć i jak jest motyw sprawcy. Tym razem zagłębiamy się w mroczny świat seksualnych pracownic, a akcja osadzona jest w czasie katastrofy promu Estonia, w której życie straciło ponad 800 osób. Ponownie wydarzenia związane ze śledztwem przeplatają się z osobistymi przeżyciami bohaterów.

Ta część zainteresowała mnie nieco bardziej niż poprzednia, choć nadal nie mogę uznać tego cyklu za ulubiony. Może czytało się nieco szybciej i łatwiej z uwagi na sporo mniejszą objętość, a może po prostu już nieco lepiej poznałam bohaterów?

Polecam wielbicielom skandynawskich kryminałów. Podejrzewam że autorzy nie powiedzieli ostatniego słowa, bo zostawili otwarty wątek śledztwa prowadzonego przez Verę przeciw... tego nie powiem. Ale czy ja sięgnę po kolejne części? Raczej nie, bo chyba jednak to nie są moje klimaty...

Cała Szwecja pogrążona jest w żałobie po katastrofie na Morzu Bałtyckim, w której zginęło aż 852 pasażerów promu MS Estonia. Tymczasem Tomas Wolf zostaje wezwany do zbadania sprawy morderstwa w domu publicznym. Walczący ze swoimi demonami policjant wciąż nie może sobie poradzić z osobistymi traumami, mimo to za punkt honoru stawia sobie schwytanie mordercy. Vera Berg także nie może pochwalić się szczęśliwym życiem- zmagająca się w dalszym ciągu ze swoim chaotycznym życiem prywatnym, nadal próbuje wyrobić sobie markę w miejscu pracy. Okazję ku temu daje jej możliwość zbadania makabrycznego morderstwa w klubie porno. W gąszczu ludzkiej okrutności tylko Tomas i Vera dostrzegają istniejący związek między tymi dwoma morderstwami i zamierzają powstrzymać psychopatę przed kolejnymi zbrodniami?

"Droga wstydu" to drugi tom cyklu z Tomasem Wolfem i Verą Berg w rolach głównych i już na samym początku swojej opinii czuję się w obowiązku wyraźnie zaznaczyć, że jest lepszy od swojej poprzedniczki. Znacznie lepszy. Autorzy od samego początku książki nakreślają mroczny skandynawski klimat tak charakterystyczny dla tego gatunku, skupiając fabułę głównie wokół branży pornograficznej, pokazując jednocześnie jej najgorsze oblicze pełne ludzkiego upodlenia, bólu i zatracenia własnej godności.

Pascal Engman i Johannes Seläker zapoczątkowali naprawdę znakomicie zapowiadający się cykl, a każda jego kolejna cześć pokazuje, że jest na co czekać, by finalnie móc się cieszyć z chwil spędzonych nie tylko z dobrym warsztatem pisarskim obu autorów, ale również ze świetnie skonstruowaną fabułą, której poszczególne elementy w odpowiednim czasie układają się w efektowną całość. Będę wyczekiwał z niecierpliwością kolejnego tomu, bo to że ten powstanie jest już raczej przesądzone.

"Droga wstydu" to drugi tom serii kryminalnej, w której ponownie spotykamy policjanta Tomasa Wolfa oraz dziennikarkę Verę Berg. Akcja książki rozpoczyna się w Sylwestra 1995 roku, kiedy to społeczeństwo szwedzkie nadal przeżywa traumę po katastrofie promu MS Estonia, w której zginęło 852 osoby. Tomas Wolf, policjant zmagający się z własnymi demonami, zostaje wezwany do zbadania sprawy morderstwa w burdelu. Jego osobiste problemy z przeszłości ciągle dają o sobie znać, utrudniając mu prowadzenie śledztwa.

Z drugiej strony, Vera Berg, dziennikarka próbująca odnaleźć się w nowym miejscu pracy, również angażuje się w sprawę, badając makabryczne morderstwo w klubie porno. Pomimo wielu różnic i osobistych problemów, Tomas i Vera są zmuszeni współpracować, gdy odkrywają, że oba morderstwa mogą być ze sobą powiązane. Kluczowym pytaniem staje się, jaki związek łączy te zbrodnie i kto może być następną ofiarą?

"Droga wstydu" to książka, która od pierwszych stron trzyma w napięciu i nie pozwala się od siebie oderwać. Engman i Sel?ker doskonale oddają mroczny klimat skandynawskich kryminałów, co sprawia, że miłośnicy gatunku poczują się tutaj jak w domu. Główni bohaterowie, Tomas Wolf i Vera Berg, to postacie złożone i pełne sprzeczności, co nadaje książce głębi i sprawia, że czytelnik z łatwością wchodzi w ich skórę. Tomas, walczący z osobistymi demonami, i Vera, próbująca odnaleźć swoje miejsce w nowej rzeczywistości, tworzą duet, który idealnie balansuje pomiędzy współpracą a konfliktem.

Jednym z największych atutów tej powieści jest mistrzowsko zbudowane napięcie. Autorzy stopniowo odkrywają kolejne elementy układanki, prowadząc czytelnika przez labirynt fałszywych tropów i zaskakujących zwrotów akcji. Pomimo skomplikowanej fabuły, wątki są prowadzone w sposób przejrzysty, co sprawia, że książka jest wciągająca i przystępna.

Charakterystyczne dla skandynawskich kryminałów mroczne i zimne tło społeczne, w połączeniu z realistycznymi bohaterami, tworzy atmosferę, która z jednej strony przeraża, z drugiej ? fascynuje. Relacja między Tomasem i Verą jest pełna napięcia, a ich współpraca, mimo różnic, staje się kluczowa dla rozwiązania zagadki. Autorzy doskonale balansują między rozwijaniem postaci a budowaniem skomplikowanej intrygi, która trzyma w napięciu aż do samego końca.

"Droga wstydu" to kolejny świetny skandynawski kryminał, który z pewnością przypadnie do gustu fanom gatunku. Choć jest to drugi tom serii, fabuła jest na tyle odrębna, że można sięgnąć po tę książkę bez znajomości poprzedniej części. Niemniej jednak, warto nadrobić pierwszy tom, by w pełni docenić rozwój postaci i ich relacje. Engman i Sel?ker stworzyli porywającą opowieść, która zaskakuje, intryguje i nie pozwala o sobie zapomnieć. Ten tom przebił nawet pierwszy, który szybko podbił moje serce. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom skandynawskich kryminałów!

" [...] To mogło być jego miesz­ka­nie, gdyby go­dzi­nę wcze­śniej naci­snął na spust. Powi­nien już nie żyć. A mimo to na­dal znaj­do­wał się wśród ży­wych. [...]"

To było moje drugie spotkanie z trzydziestojednoletnim policjantem (śledczym w wydziale zabójstw) Tomasem Wolfem i młodą dziennikarką Verą Berg. Jak tym razem wyglądać będzie ich współpraca? Co dla nich przygotowali Pascal Engman i Johannes Selker w najnowszej powieści pod tytułem "Droga wstydu"? Przekonacie się o tym, podczas czytania tej historii.

Podobają mi się powieści tego Szwedzkiego duetu. Autorzy nieźle się postarali. Stworzyli kryminał, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Ich bohaterowie walczą z osobistymi demonami i niestety muszą ścigać morderców. Czy osobiste problemy Tomasa i Very nie wpłyną negatywnie na ich pracę?

Fabuła jest tutaj ciekawie przedstawiona. Podzielona jest na pięć części. Z zapartym tchem czytałam stronę po stronie. Dzięki dobrym opisom czułam się, jakbym tam była i brała udział między innymi w sprawie morderstwa. Co ponad siedemdziesięcioletni dziadek robił w burdelu? To może was zaskoczyć.
Oprócz wątków kryminalnych miałam tutaj do czynienia z dobrze przedstawionymi wątkami obyczajowymi.

Prolog jest bardzo oryginalny. Wyobraźcie sobie: znajdujecie się na promie w czasie sztormu na Bałtyku. Obok was mnóstwo osób zapada na chorobę morką. Jak się czujecie? Ja zapewne byłabym przerażona i dołączyłabym do chorych. Czytając ten prolog, czułam strach pasażerów promu pasażerskiego "Estonia". A to był dopiero początek...

Z tą powieścią poruszamy się w latach 1994- 1995.

Oprócz głównych bohaterów poznałam tutaj między innymi: prostytutkę Lucy -Ellen Alm - biedaczka musiała w sylwestrową mroźną noc, uciekać naga przed mordercą. Kto chciał ją zabić? Czy teraz jest bezpieczna?

Warto poznać tę zimową mroźną i momentami bardzo niebezpieczną powieść. Ja już się nie mogę doczekać kolejnej części przygód Tomasa i Very. A wam polecam "Drogę wstydu".