Druga strona

Nasze postrzeganie świata, skłębione myśli, poczucie własnej wartości - na wszystko to wpływ ma wiele czynników. Czasami jednak wystarczy wiara drugiej osoby, by kompletnie odmienić nasze życie. Czy Toby będzie w stanie spojrzeć na siebie jej oczami? Czy odnajdzie samego siebie?
Do dzisiaj dobrze pamiętam, jak wielkie emocje towarzyszyły mi podczas lektury "Promyczka", to właśnie dzięki Kim na poważnie rozpoczęła się moja przygoda z czytaniem. Trzy lata oczekiwania na nową historię. Historię, która mimo iż jest kompletnie inna, zachwyca równie mocno. Cóż, może nawet i bardziej.
Szczerze mówiąc nie jestem przekonana do okładki, do zasłaniania tak mocnej książki o depresji typową dla romansu powłoczką. I chociaż wątek miłosny pojawia się w tej pozycji, i sam w sobie jest naprawdę piękny, to jest on jedynie subtelnym tłem.
"Druga strona" to przede wszystkim JEGO historia. Historia chłopaka naznaczonego przez życie, który nieustannie przyjmując na siebie ciosy, oddaje w zamian jedynie czyste dobro. Toby to postać wielowarstwowa, skomplikowana, która na długo zapada w pamięć.
To, za co również bardzo cenię sobie książki Holden, to dołączone na końcu playlisty. Przepełnione poruszającą, klimatyczną muzyką, która idealnie wpasowuje się w mój gust - od teraz "The Maze" nabrało dla mnie kompletnie innego znaczenia.
"Druga strona" to książka przesiąknięta bezsilnością, w wielu momentach przytłaczająca, wywołująca złość. I przede wszystkim warta przeczytania, tym bardziej, że część dochodów przekazana zostanie na cele charytatywne.

,,Ludzie nie są idealni. Nie chodzi o to, aby kochać ich, gdy jest to łatwe i wygodne. Chodzi o darzenie ich najmocniejszym uczuciem, gdy to trudne.

Wiele słyszałam dobrego o twórczości Kim Holden ,,Promyczek, jednak nigdy nie było mi po drodze z tą autorką. Posiadam jej dzieło na swojej półce, ale do dzisiaj nie miałam okazji, by do niej zajrzeć. Kiedy natrafiłam na zapowiedzi wydawnictwa i moim oczom ukazała się powieść ,,Druga strona, postanowiłam się z nią zapoznać. Sądziłam, że to będzie ckliwy romans, bazując na okładce. Ale to, co otrzymałam w środku przeszło moje najśmielsze oczekiwania.

Książka skupia się na bardzo ważnym temacie, temacie depresji, o którym niewiele się mówi, czy pisze. Autorka przelała na papier swoje zmagania z chorobą, sprawiając, że postać Tobyego stała się autentyczna i rzeczywista. Czytając, odczuwało się jego ból, cierpienie, jakie w sobie nosi. Tę ciemność, która dosięgała go lepkimi mackami i przyciągała ku ostateczności. Ten chichot losu, który wciąż podrzucał mu kłody pod nogi. Od samego początku nie miał łatwo, jednak przed innymi zawsze zakładał maskę. Na zewnątrz ostoja spokoju, a w środku chęć wyrządzenia sobie krzywdy, obrażanie siebie i ogromny chaos.

Przy tej książce nie liczy się pośpiech, szybkie przeczytanie i odłożenie jej z powrotem na półkę. Tu tą historią się żyje, delektuje, rozbiera na czynniki pierwsze, analizuje. Powieść słania do refleksji, do zatrzymania się na moment i zastanowienia jak pomóc osobie, która zmaga się z taką chorobą. Uważam, że w takiej sytuacji potrzebne jest wsparcie najbliższych i mówienie o tym, co się w środku dzieje. Sama zmagałam się z depresją, jej macki oplatały mnie, sprawiały, że coraz bardziej myślałam o śmierci, by zniknąć ze świata. Tłamsiłam w sobie swoje demony, emocje. Wolałam milczeć niż dzielić się z tym, co się dzieje. Sądziłam, że tak jest lepiej, że nie będę obarczać innych swoimi problemami. Obrażałam siebie, wyzywałam. W pewnym momencie, na skraju ostateczności znalazłam w sobie siłę, nie wiem nawet jakim cudem, ale powiedziałam najbliższym, z czym się zmagam, a oni mi pomogli. Czasami jeszcze dopadają mnie stany depresyjne, ale wiem, że zawsze mam kogoś, kto mnie wysłucha, przytuli i nie będzie oceniać.

Powieść nie jest łatwa, ale jakże ważna i pomocna. Odkrywa najgłębiej skrywane demony i porusza do głębi. Pokazuje, jak ważne jest wsparcie najbliższych, mówi o tym, czym jest depresja, jakie spustoszenie odgrywa w życiu człowieka i jak sobie z nią radzić. Bardzo mocno skupia się na emocjach, przeżyciach i to jest wspaniałe. Przeżywamy wszystkimi zmysłami, to, co bohater. Przelewa w nas ból, cierpienie, a także niesprawiedliwość losu. W pewnym momencie pojawia się iskierka, żywa, pulsująca, po którą się sięgnie albo nie. Są dwie strony, jasna lub ciemna. To od nas i najbliższych zależy, drogą którą będziemy podążać. Gorąco polecam zapoznać się z historią.