Dużo miłości

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, bardzo lubię historie jakie tworzy Pani Agnieszka, dlatego jak tylko pojawią się na horyzoncie jakaś jej nowa książka wiem, że będę musiała ją przeczytać, tak też było w przypadku powieści "Dużo miłości". Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko i z zainteresowaniem. Ja pochłonęłam ją w jeden poranek, sięgnąłam po książkę w momencie kiedy ostatnio spadł śnieg. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę ciekawie i autentycznie wykreowani, to postaci z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne oraz takie które moglibyśmy spotkać w rzeczywistości. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych problemów społeczeństwa, wywołując tym samym w Czytelniku natłok skrajnych emocji. Pisarka na przykładzie głównego bohatera i jego córki pokazuje jak wygląda życie człowieka po rozstaniu z małżonkiem i jak ogromny wpływ owa sytuacja ma na dziecko. Znajdziemy tutaj w naprawdę interesujący sposób pokazaną przyjaźń, która jak się okazuje nie ma granic wiekowych, a odznacza się troską i wsparciem w trudnych chwilach. "Dużo miłości" to miejscami poruszająca, wartościowa, pełna życiowych mądrości i prawd historia, która skłania do refleksji i daje nadzieję na lepsze jutro. Moim zdaniem książka idralna do przeczytania niezależnie od pory roku i okoliczności. Polecam!

Uwielbiam wczytywać się w książki świąteczne, kiedy za oknem biały puch otula całą okolicę. Wiem, że każdy człowiek potrzebuje miłości, tylko jak niektórzy z książki, nie chcą się do tego przyznać. Wielu ludzi boi się kochać, gdyż wcześniejsze doświadczenia nauczyły ich, że mogą zostać zranieni. Są też tacy, którzy w ogóle w nią nie wierzą. Boją się otworzyć na nowy związek, gdyż w poprzednim ich żar wygasł i pozostało zwyczajne przyzwyczajenie. Coś na kształt bezpłciowego bezpieczeństwa, gdzie nie ma czułości, tylko ktoś, kto robi nam obiad, parzy kawę, czy też prasuje ubrania. Jednak życie z przyzwyczajenia nie sprawi, że na naszej twarzy zagości uśmiech. Tajemniczy prezent nie wywoła podniecenia u odbiorcy, a sprawy łóżkowe... cóż, chyba u wszystkich już wygasły. Z braku miłości człowiek jest zdolny do wielu rzeczy. Rozpoczyna się etap niekontrolowanej zdrady, lub ogromnego załamania. Depresja już nie kroczy za nami, tylko w nas przesiaduje. Nie zwracamy nawet uwagi na nasze dzieci, które tak bardzo pragną naszej uwagi. Zaczynają zastanawiać się co zrobić, by ktoś je dostrzegł. A zaczyna się dosyć niewinnie. Pierwszy papieros, który bardzo chcemy, by ta druga osoba wyczuła. Zawsze lepsza jest kłótnia, niż cisza. Kiedy jednak to nie pomaga, kolejną rzeczą bywa alkohol. Tak naprawdę nikt nie interesuje się obcą osobą, która w stanie nietrzeźwym traci równowagę i upada raniąc swoje ciało. Człowiek wtedy czeka za czymkolwiek, pragnie, by ktokolwiek zainteresował się jego stanem, by zaczął go widzieć. Zastanawia się, dlaczego nikt nie słyszy jego bólu? Czy nie dosadnie pokazuje, że jego dusza cierpi katusze? Co musi zrobić, by ktokolwiek go zauważył? Dlaczego jej tata nie widzi, że przestała rozmawiać? Że ubiera się na czarno i nie wraca na noc do domu? Czy znajdzie się tutaj ktokolwiek, kto jej pomoże? Dlaczego jej matka odeszła do innego? Dlaczego jej miłość do małego braciszka nagle wyparowała?
Powiem wam, że to opowieść o kilku osobach, których zaskoczyła miłość. Zarówno w pozytywnym sensie jak i negatywnym. Jedni się tu znają, inni dopiero poznają. Opowieść w czasie naprzemiennym sprzed katastrofy i po niej. Dogłębnie ukazane uczucia każdej postaci, które na swój sposób radzą sobie ze stratą. Opowieść jakich niewiele, które na długo zostają w pamięci. Możliwe wzruszenia, łzy, nadzieje i nerwy. Prześliczny styl pisarski, który hipnotyzuje od pierwszej strony. Po tej książce wiem, że w ciemno sięgnę po każdą pozycję autorki!!! Bardzo ją polecam:-)

Od pewnego pamiętnego poranka w życiu Bożydara zaszły zmiany. Żona zostawiła go dla innego, on musi wyprowadzić się i czekają go kłopoty z dorastającą córką. Na dodatek ma problemy ze zdrowiem.
Zbliżają się święta Bożego Narodzenia. Bożydar postanawia, że zrobi wszystko, aby święta były udane. Będą tradycyjne potrawy, kolędy, zapachy i dekoracje. Pojawi się też piękna choinka, a pod nią prezenty.
Czy Bożydar poradzi sobie z przygotowaniem wigilii?
Czy może dojdzie do katastrofy, a może to będą piękne święta?
Przekonacie się czytając tę książkę.

"Dużo miłości" to historia o tym, co jest najważniejsze podczas świąt Bożego Narodzenia.
Rodzina, rozmowa, wsparcie, a nie prezenty.
Autorka pokazuje tą historią, że nawet gdy jest źle to warto mieć nadzieję na lepszy czas.
Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam losy Bożydara, który musiał na nowo ułożyć sobie życie i poradzić z codziennością życia. Nie jest to łatwe, bo mężczyzna ma ciągle pecha i spotykają go same nieszczęścia. Bożydar mimo wszystko nie poddaje się.
Autorka napisała książkę o relacjach rodzinnych, samotności, poszukiwaniu miłości, szczęścia, przyjaźni oraz dała do zrozumienia, aby cieszyć się z każdego dnia pomimo tego, co nas spotyka. Zawsze warto wierzyć, że będzie lepiej.
Jeśli szukacie książki, która wzruszy Was to koniecznie sięgnijcie po "Dużo miłości".
Gwarantuję Wam, że doznacie wielu emocjonujących chwil oraz poczujecie klimat świąt.
Ja zaczytałam się w tej powieści i wzruszyłam się na maksa.
To idealna książka na ten przedświąteczny czas.
Jeśli szukacie pomysłu na prezent to ta książka będzie idealnym podarunkiem.
Gorąco polecam!

Polecam, świetnie się czyta