Dwa życzenia

Wolność jest najcenniejszą wartością, ale nigdy nie jest dana za darmo i na zawsze, a czasem trzeba ją krwawo wywalczyć.

Polska niedługo po zakończeniu I Wojny Światowej.
To tu mieszkają rodziny Orłowskich i Sorokinów.
Tym razem do głosu dochodzi kuzynostwo - Konstantin i Helenka.
Młody mężczyzna wbrew woli swojej matki Eweliny , która straciła męża po tym jak ten spadł z konia - podejmuje decyzję o wstąpieniu do polskiego wojska , choć tryb życia jaki prowadzi daleki jest od spokojnego, otoczony kobietami roztacza wśród nich swój urok osobisty , ale i jego serce zabije tym razem mocniej.
Czy młody kawalerzysta kochający konie będzie w stanie zmienić się dla damy swego serca?
Panna Helena marzy o karierze śpiewaczki, a ma ku temu świetne predyspozycje.
Niestety z racji komplikacji i traumy dziewczyna musi poczekać na spełnienie swoich amputacji i marzeń.
Również w jej życiu pojawią się pierwsze uczucia.
Tyle tylko ,że wybranek Heli nie jest tym za kogo się podaje, a ona sama wpada w pułapkę czego konsekwencji nikt nie jest w stanie przewidzieć.
Szantaż, manipulacja i rodzinne tajemnice.
Pięknie poprowadzone wątki i przede wszystkim wiele odcieni miłości,przyjaźni i wsparcia bliskich.
Małgorzata Garkowska przepięknie pisze i choć wydarzenia toczą się bardzo powoli z każdym kolejnym przeczytanym rozdziałem moje emocje wzrastały.
To była przepiękna literacka podróż.
Serdecznie polecam.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Dwa życzenia" jest swego rodzaju kontynuacją powieści "Jedyny walc" 8 "Jedyne marzenie", dlatego książki te najlepiej czytać w odpowiedniej kolejności, żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Na wstępie muszę wspomnieć, że okładka tej powieści całkowicie skradła moje serce, środek również jest dopracowany w każdym szczególe, a poszczególne grafiki są idealnym dopełnieniem całości. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze, dodatkowo tekst ubarwiony jest frazami odpowiednimi dla danej epoki. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie, ja pochłonęłam ją tak naprawdę w jeden poranek i nie odłożyłam nawet na chwilę. Razem z bohaterami przeniosłam się w czasie do lat trzydziestych XX wieku i uważam, że autorka w niesamowicie prawdziwy i pobudzający wyobraźnię sposób oddała wydarzenia i klimat tamtego okresu. Często czytając niektóre fragmenty miałam wrażenie jakbym towarzyszyła bohaterom we wspomnianych wydarzeniach, co niesamowicie mi się podobało. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie zostali wykreowani w niesamowicie prawdziwy, ale również barwny sposób, borykają się z różnymi dylematami, popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, dlatego mimo dzielących nas lat i okoliczności tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach. Tym razem pisarka skupiła się na losach Heleny - córki Pawła i Tatiany oraz Konstantinie - synu Eweliny. Na kartach powieści mogłam lepiej poznać ich myśli, odczucia, mogłam dowiedzieć się z czym się zmagają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Tak naprawdę losy obojga postaci mogłam tak naprawdę obserwować na przełomie kilkunastu lat, co pozwoliło mi naprawdę dobrze poznać Helenkę i Kostię oraz bacznie przyglądać się zmianą jakie zachodziły w ich życiu oraz w ich samych. Oczywiście siłą rzeczy autorka przytacza tutaj także perypetie bohaterów poprzednich tomów i nie ukrywam, że to co Małgosia zrobiła w zasadzie na samym początku złamało mi serce. Naprawdę istotną rolę w tej powieści odrywają postaci drugoplanowe, które wprowadzają do fabuły sporo emocji i wrażeń. Zarówno Helena jak i Konstantin od pierwszych chwil zaskarbili sobie moją sympatię i z ogromnym przejęciem śledziłam losy obojga, z całych sił im kibicując. Chociaż droga do szczęścia każdego z nich była bardzo długa, kręta i wyboista. Niemniej jednak to co zostało tutaj świetnie ukazane to relację łączące głównych bohaterów z ich bliskimi. Cudownie, że zawsze mogli na siebie liczyć, wspierali się i troszczyli o siebie nawzajem. Ogromnie zaintrygował mnie wątek szpiegowski i to właśnie jego śledziłam z największym zainteresowaniem. Pisarka w świetny sposób budowała napięcie jeśli chodzi o ten aspekt, nie brakowało tajemnic, kłamstw, niebezpieczeństw, spisków, manipulacji i genialnych zwrotów akcji, które tylko dodatkowo potęgowały chęć dalszego czytania! Tak naprawdę czytając tą książkę nie wiedziałam co dostanę na kolejnej stronie co niesamowicie mi się podobało. Końcowe strony czytałam z mocno bijącym sercem i muszę przyznać, że takiego obrotu sprawy to ja się tutaj nie spodziewałam... Mam szczerą nadzieję, że Małgosia pokusi się o zaprezentowanie nam dalszych losów bohaterów, bo jestem szalenie ciekawa co jaszcze przyszykował dla nich los. "Dwa życzenia" to emocjonująca, wartościowa, miejscami poruszająca i trudna opowieść pełna życiowych mądrości, doświadczeń i prawd z którą cudownie spędziłam czas! Polecam!

Jestem świeżo po lekturze autorstwa malgorzata.garkowska i kolejny raz rozpływam się w zachwytach i niesamowitym wzruszeniu.  

Uwielbiam takie historie pełne emocji,  w których od pierwszych stron łzy leją się strumieniami. Autorka nie ma litości ani nad czytnikiem ani nad bohaterami. Z tak wielkim talentem do przekazywania emocji i tworzenia nietuzinkowych historii nie może być lekko. Niesamowicie przeżyłam to jak rozegrała fabułę autorka i ciężko było mi się pogodzić z losem bohaterów.

Jedyny walc Jedyne marzenie i Dwa życzenia to saga którą najlepiej czytać według kolejności, ale nie jest to konieczne. Autorka tak rozpisała książki aby  można było czytać każdą część oddzielnie. 

Ta część poświęcona jest głównie Helenie córce Pawła i Tatiany oraz Konstantinowi  synowi owdowiałej Eweliny. Oboje wkraczają w dorosłe życie, popełniają błędy i uczą się ma nich. Przeżywają pierwsze zauroczenie i uniesienia miłosne.

Tak jak w poprzednich tomach i tu mamy przedstawiony piękny obraz rodziny. Wsparcie miłość i rozumienie grają tutaj pierwsze skrzypce. 
W tej części autorka wprowadziła również elementy detektywistyczne szpiegowskie oraz trochę akcji co bardzo wzbogaciło fabułę.
Jak cudownie było przeczytać tak piękną mieszankę. 
Polecam książkę Dwa Życzenia. Jest to powieść absolutnie uniwersalna na każdy dzień tygodnia i na każdą porę roku. Myślę, że zachwyci wielu czytelników ponieważ przekazuję wiele wartości.

"Wiesz, czę­sto się oka­zu­je, że to, co spę­dza nam sen z po­wiek, trwa je­dy­nie w na­szych wy­obra­że­niach, a praw­da jest po pro­stu inna. Nie lep­sza czy gor­sza. Inna. Ale warto ją znać..."

Małgorzata Garkowska zabiera nas w lata trzydzieste XX wieku, gdy Polska odbudowuje się po pierwszej wojnie światowej. Początkowo poznajemy dalsze losy bohaterów, do których zdążyłam się przywiązać podczas lektury Jedynego marzenia. Jednak to nie oni będą tutaj odgrywać główną rolę. Tutaj na pierwszym planie poznajemy wchodzącą w dorosłość Helenkę i ambitnego, pełnego pasji Kostka. Łączą ich więzy krwi, ale także przyjaźń i wzajemne zaufanie. Towarzyszymy im w najważniejszych chwilach życia, zarówno tych dobrych, jak i pełnych smutku i łez. Czujemy targające nimi emocje, ich wewnętrzne rozterki i wątpliwości.

Konstantin Sorokin niesiony młodzieńczym zapałem i patriotycznymi pobudkami wstępuje do polskiej kawalerii. Zafascynowany wojskiem oraz jazdą konną podąża za marzeniami mimo obaw matki. Przed nim wiele zadań, w których będzie musiał wykazać się nie tylko zręcznością, ale także bystrością i sprytem. Helenka Orłowska, od najmłodszych lat przejawiająca naturalny talent muzyczny, swoim śpiewem zachwyca i porusza serca słuchaczy. Nic więc dziwnego, że marzy o karierze śpiewaczki i nauce w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Jednak droga do spełnienia marzeń będzie kręta, grząska i pełna trudności, w cieniu pierwszych zauroczeń i nieprzemyślanych decyzji. Jej wrażliwość i dobroć serca ujmują, dlatego tym bardziej kibicowałam jej, aby mimo przeszkód odnalazła swoje szczęście.

Chłonęłam przedstawione wydarzenia, emocje, zachwycając się pięknym stylem, barwnymi opisami i lekkością, z jaką autorka odzwierciedla dawne realia. Podobał mi się również nieoczywisty kierunek, w którym finalnie podążyła cała akcja.
Polecam całą serię.

Kto kocha konie, ręka w górę.

Dzisiaj dla Was książka, w której te majestatyczne stworzenia wiodą prym.

Polska w dwudziestoleciu międzywojennym, która musi się podnieść z kolan a jednocześnie szykować do nowej walki.

Rodzina Orłowskich, która z jednej strony zyskuje nowych członków rodziny a z drugiej koszt ich szczęścia jest zbyt wielki zmierzy się z nową, powojenną rzeczywistością.

Kostia kocha konie całym sobą, więc postanawia wstąpić do polskiej kawalerii ku rozpaczy swojej matki.
Chłopak nosi w sobie uczucia do swojej kuzynki i mimo ogromnej zazdrości wobec niej postanawia walczyć z porywami serca.

Helenka upiera się, by mieszkać z daleka od rodziców i na własną rękę odkrywać świat jednakże kuzyn ciągle jej wchodzi w drogę.
Zwłaszcza gdy dziewczyna oddaje swe serce pewnemu Rosjaninowi...

Jej marzenie dotyczące śpiewania postawi na szali bliskich rodziny.
Dziewczyna nieświadomie jest zagrożona.

Czy uda się jej ocalić bliskich?
Czy Helena w ogóle zdaje sobie sprawę z tego, co się tak naprawdę dzieje?

Małgorzata Garkowska pięknie oddaje klimat tamtych lat, jednocześnie będący częścią fabuły.
Nie ma w książce przesadnych opisów, zbędnych szczegółów.
Tu wszystko ma swoje miejsce tak jak należy, niczego nie brakuje i wszystko jest kompletne.
Mimo wątku romantycznego i powieści obyczajowej, nie ma słodzenia - jest ból, są sukcesy i porażki.
Jest zysk i jest strata. Jak w życiu.

Akcja się nie spieszy, dużo skupienia jest na bohaterach i ich rozterkach, marzeniach, planach, uczuciach.
I oczywiście konie - są wszechobecne, są doceniane i zajmują honorowe miejsce w historii.

Nie brakuje oczywiście tajemnic, intryg, zabawy, radości czy smutku.

Wielobarwna, wielowymiarowa a jednocześnie bardzo spójna fabuła, której zakończenie jest kwintesencją całości.

Co prawda teraz się dowiedziałam, że to już kolejna książka z cyklu jednakże całkowicie można ją czytać osobno, tak jak ja i nie ma to wpływu na fabułę.
Co trzeba, jest wyjaśnione w tekście i nie zgubimy się absolutnie.