Dzidzior

Gabrysia ma parę lat i jak każde dziecko nie może doczekać się Świąt Bożego Narodzenia. Ma jednak pewne obawy w tym rok. W ich domu ma pojawić się nowy członek rodziny. Dzidzior. Od paru miesięcy mieszka w mamy brzuszku. Rodzice na niego mówią "Maleństwo", ale Gabrysia wie swoje. To Dzidzior, który zabierze jej nie tylko zabawki, ale również mamę i tatę.
Książka jest idealną lekturą dla dzieci, które będę mieć rodzeństwo. Dzięki tej historii będą mogły lepiej zrozumieć swoje obawy. Czas gdy dziecko ma stać się starszą siostra czy bratem nie jest łatwym czasem. I rodzice powinni je przygotować na tę małą rewolucję w domu. Pomóc dziecku zrozumieć wiele spraw i emocji. Bo nie każde dziecko cieszy się z tego, że będzie miało w końcu z kim bawić się. Są dzieci, które obawiają się tego czy rodzice nadal będą je kochać. Tak właśnie było w przypadku Gabrysi.
Oprócz pouczającej historii, książka przybliża najmłodszym czytelnikom czas Bożego Narodzenia. Pani Asia pokazała, że nie tylko w książkach dla dorosłych potrafi zaczarować słowem opisując uroki przyrody, ale również pięknie oddała świąteczny klimat w "Dzidziorze".
Książka napisana jest dużą czcionką, a zdania są proste. Idealne by dzieci, które potrafią czytać mogły sięgnąć po ten tytuł same. W środku znajdziemy również piękne czarno-białe ilustracje, które pobudzają wyobraźnię.

"Dzidzior" autorstwa Joanny Tekieli to pełna ciepła opowieść świąteczna dla dzieci, która w delikatny i wnikliwy sposób podejmuje temat zmieniających się rodzinnych relacji. Główna bohaterka, kilkuletnia Gabrysia, staje przed nowym wyzwaniem ? ma zostać starszą siostrą. Choć zbliżające się Boże Narodzenie zawsze napawało ją radością, tym razem myśl o "Dzidziorze" budzi w niej niepewność i obawy. Dziewczynka boi się, że obecność nowego członka rodziny zagrozi jej wyjątkowej więzi z rodzicami.
Tekieli, znana z lekkiego pióra i umiejętności wywoływania emocji w swoich książkach dla dorosłych, tym razem skutecznie przenosi ten talent na grunt literatury dziecięcej. Narracja prowadzona jest z perspektywy Gabrysi, co pozwala młodszym czytelnikom utożsamić się z bohaterką i lepiej zrozumieć jej emocje. Tekieli doskonale oddaje dziecięcą wrażliwość i sposób patrzenia na świat, co sprawia, że książka jest autentyczna i łatwa do zrozumienia dla młodszych odbiorców.
Ilustracje Joanny Gwis świetnie podkreślają atmosferę świąteczną i oddają ciepły, rodzinny klimat opowieści. Są pełne subtelnych emocji, które sprawiają, że dzieci mogą nie tylko słuchać, ale i ?czytać? książkę oczami, co dodaje jej wartości edukacyjnej.
"Dzidzior" to idealna lektura na święta dla rodzin, które spodziewają się nowego dziecka lub chcą przygotować starsze dzieci na pojawienie się młodszego rodzeństwa. Joanna Tekieli z wyczuciem i empatią opowiada o trudnych uczuciach Gabrysi, nie umniejszając ich, ale jednocześnie pokazując, że zmiany mogą być pozytywne. To książka, która może pomóc dzieciom oswoić lęki przed nową sytuacją i zrozumieć, że rodzicielska miłość nie dzieli się między rodzeństwo, lecz tylko się pomnaża.
To ciepła, refleksyjna opowieść, która będzie pięknym uzupełnieniem każdej rodzinnej biblioteczki, zwłaszcza w okresie świątecznym.

Prześliczna bajka! Aż nie macie pojęcia jak to maleństwo mnie wzruszyło i ponownie przekonało do wagi rodzinnej miłości. Autorka pokazała w jaki sposób możecie się uporać z gniewem dzieci, by zrozumiały dlaczego w ogóle w ich życiu obecny jest gniew. Nasza mała bohaterka, kiedy tylko dowiedziała się, że będzie miała rodzeństwo, non stop chodziła zagniewana. Że złością przygotowywała się do świąt Bożego Narodzenia, gdyż coraz bliżej było do pojawienia się na świecie ,,Dzidziora ". Tak nazwała rodzeństwo zobaczone na zdjęciu. Opisała nam je ze swojej perspektywy, co było dla mnie bardzo zabawne. Z powodu swojego złego zachowania była do wszystkich niemiła. Na dodatek uważała, że to z jego powodu zabrali mamę do szpitala i tata wyjeżdżając w delegację totalnie o niej zapomniał. Cokolwiek nie zrobiła, od razu winę za każdą rzecz ponosił ,,Dzidzior". W czasie, kiedy nikogo nie było z rodziców w domu, dziewczynką opiekowała się ciocia Ewelina - moja imienniczka:-). To ona miała ogrom cierpliwości dla wybuchów dziewczynki i tłumaczyła je wszystko w sposób odwrotny, czyli taki, by ona sama rozumiała jak może się czuć osoba skrzywdzona, zwyzywana i osądzona, bez jakiegokolwiek winy. W tle wciąż przewijał się temat świąt, cudownych ozdób, choinek oraz łańcuchów, które wykonane własnymi dłońmi były najpiękniejszą dekoracją domu. Jak wam się wydaje, co takiego się wydarzyło później? Czy przydomek, który dała swojemu rodzeństwu w jej oczach mógł zostać zmieniony?
Oj przepiękna bajeczka, nie tylko dla dzieci, ale i całej rodziny! Napisana z wielką czułością i miłością. Pokazuje strach dzieci przed odrzuceniem rodziców i obawę o brak uwagi. Pokazała, że każdy z nas chce być kochany, bez względu na to ile ma się lat. Dodatkowo wewnątrz jest dużo rysunków z przeżyć naszej bohaterki. Naprawdę bardzo mi się podobała, jakby po jej skończeniu ktoś posypał moją głowę magicznym popiołem, który potrafi nastrajać tylko pozytywnie:-) Gwarantuję wam, że czytając ją dzieciom otoczy was szczęście i miłość, taką wyjątkowa, bo świąteczna:-)