Dziennik 29

Książka która jest grą? Super! Jednak spodziewałabym się w niej jakiejś fabuły, zwłaszcza że opis na okładce zapowiada świetną historię. Jednak w dzienniku praktycznie jej nie ma. Ale i tak książko-gra bardzo mi się podobała. Dziennik 29 rzeczywiście przypomina chaotyczne zapiski archeologów, które musimy odcyfrować, nie mając pojęcia, o co w nich może chodzić. Na początku idzie dość gładko, ale potem wyzwanie staje się coraz trudniejsze. Zagadki są naprawdę pomysłowe, a towarzyszące im grafiki - intrygujące. Świetna rozrywka, jeśli lubicie główkowanie. Bardzo dobrze nadaje się do grania samemu. Jedyny minus: do gry wymagany jest dostęp do internetu - odpowiedzi wpisujemy na stronie internetowej. Tam znajdziemy też podpowiedzi, całkiem przydatne, jeśli utkniemy. W niektórych zadaniach przyda się też pomoc wujka Google, bo odwołują się one do wiedzy, która raczej nie należy do powszechnej. Trochę mi to przeszkadzało, czas z książką miał być dla mnie odpoczynkiem od ekranów. Ale ogólnie ? bardzo pozytywne wrażenia!

Ulegałam fali zachwytów nad nową częścią interaktywnej gry książkowej ?Wyprawa 1907 Zakazane kopalnie? od i zaopatrzyłam się we wszystkie tytuły z tego formatu tj. ?Dziennik 29?, ?Dziennik 29 Przebudzenie?, ?Dziennik Wyprawa 1907? i ?Dziennik Wyprawa 1907 Zakazane Kopalnie?
Dowiedziałam się, że powinnam zacząć od Dziennika 29, bo jest najprostszy.
Yhy, jasne. Prosty.
Jeżukolczasty jak mnie przeorała ta książka!
OK, ale od początku!
Aby zagrać w Dziennik 29 potrzebujecie swój papierowy egzemplarz, ołówek i smartfon z dostępem do Internetu. Ja potrzebowałam jeszcze sporo papieru na notatki.
Każda rozkładówka podzielona jest na dwie części. Z jednej strony mamy zagadkę, a z drugiej kod QR, który przenosi Nas na stronę odpowiedzi. Tam po podaniu prawidłowego rozwiązania, otrzymamy klucz, bez którego nie rozwiążemy kolejnej zagadki. Aby dojść do końca należy rozwiązać wszystkie zagadki po kolei. Można skorzystać z podpowiedzi lub w ostateczności z gotowej odpowiedzi, ale warto trochę pogłówkować.
Niektóre zagadki są bardzo proste i potrafiłam podać odpowiedź, jeszcze zanim mój mąż zdążył pomyśleć ???? Ale były takie, które sprawiły mi dużą trudność i wymagały dużego wysiłku umysłowego. Przyznam, że jedna z zagadek nas przerosła i musieliśmy skorzystać z gotowej odpowiedzi.
Zabawa z tą książką jest przednia, ale to bardzo wymagający typ rozrywki. Po 2 h rozwiązywania zagadek czułam się zmęczona jak po 8h tyrania na grubie :P Najwidoczniej mój mózg odzwyczaił się od myślenia
W ?Dzienniku 29? brakuje mi zarysowanej linii fabularnej. Rozwiązywanie zagadek jest bardzo satysfakcjonujące, jednak gdyby stała za tym jakaś historia byłoby przyjemniej. Mam nadzieję, że to zmieni się w kolejnych tytułach.

Polecam, niesamowita książka, dla tych co lubią pokoje zagadek, albo rozwiązywać rożne łamigłówki. Jedne bardzo proste, inne tylko dla wybranych (ale od czego są podpowiedzi), radzę jednak się nie poddawać, bo satysfakcja większa. U mnie po kolei przechodzą przez książkę wszyscy członkowie rodziny. Ile radości i porównywania się, co do szybkości rozwiązywania zagadek i tego kto na co wpadł pierwszy:)