Dziewczyna, która kochała Toma Gordona

?Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.?

Książka bazuje na nieskomplikowanej fabule, łatwo śledzi się tor akcji, nie tyle koncentruje się na zewnętrznych zagrożeniach, co wewnętrznych. Dziecko gubi się w lesie, na chwilę zbacza z szlaku, i zupełnie nagle samo pozostaje w dziczy. Od tego momentu głęboko wchodzimy w wyobraźnię Trishy, przekonujemy, jak bardzo jest odważna i zaradna. Gdybyśmy nie śledzili poczynań dzięwięciolatki a dorosłego prawdopodobnie ta niedużych rozmiarów powieść nie zrobiłaby na nas mocnego wrażenia. A tak wkręcamy się w myśli młodej kluczowej postaci, w sposób, w jaki obiera, aby poradzić sobie z traumą. I chociaż niewiele dzieje się z ujęcia potworności, to przekonujemy się, do czego zdolny jest nawet mały człowiek, aby wytrwać w woli przetrwania. 

Stephen King potrafi przenieść czytelnika w intrygującą psychologiczną sferę. Podczepienie się pod autorytet, w tym wydaniu o sportowych korzeniach, i pełnej determinacji o wygraną w meczu, podkreśla, jak bardzo je potrzebujemy, zwłaszcza w kryzysowych sytuacjach. Książka pozwala na interesujące spędzenie czasu, nie na bezpośrednim wywoływaniu strachu a podświadomej imaginacji zagubienia i cierpienia. Nie oceniam jej wysoko, ale niewątpliwie ma w sobie coś, potrafi przyciągnąć uwagę i podtrzymać aurę leśnej niepewności i przedzierania się przez tereny trudne do przebycia. Odbiorcy mniej nastawieni na schematyczny horror czy thriller a bardziej na współodczuwanie przezwyciężania obrazów demonicznej wyobraźni w dzikich lasach, kamienistych wzgórzach, strumieniach kończących się w bagnach, warte podkreślenia, przez dziecko, powinni być zadowoleni z lektury. Bookendorfina