Dziewczyna lotnika

Iza i Janek od dziecka byli swatani przez swoich rodziców. Mimo że początkowo nie darzyli się większą sympatią, w końcu między młodymi narodziło się głębokie uczucie. Niestety kiełkującą miłość utrudniła tocząca się na świecie wojna. Zamiast wystawnego wesela, młodzi wzieli cichy ślub i zaraz po nim Janek, jako uczeń szkoły lotniczej, zaangażował się w walki powietrzne. Iza z kolei cudem uszła z życiem po ataku na swoją rodzinną wieś. Przeżyła tylko dlatego, że spodobała się rosyjskiemu generałowi, który dał schronienie jej i jej córeczce, Marysi, lokując je w domu Hanny Walter ? Niemki cierpiącej po utracie męża i córki w wyniku bombardowania. Iza i Janek zostali rozdzieleni na wiele lat, jednak ich uczucie nigdy nie wygasło.

?Dziewczyna lotnika? to wzruszająca historia o sile miłości, wyrzeczeniu, utraconych marzeniach, poświęceniu i trudach życia w czasie wojny. Ta opowieść była marzeniem autorki i należą jej się brawa za jego realizację. Nie jest to ckliwy romans, lecz niełatwa historia, w której fikcja miesza się z rzeczywistością, a przeszłość z teraźniejszością. Bohaterowie mierzą się z okrucieństwem, bestialskimi czynami ze strony oprawców, stratą, wieloletnim cierpieniem i ogromną tęsknotą za tymi, których kochali najmocniej.

Powieść jest napisana w taki sposób, że niełatwo się od niej oderwać, a czas podczas lektury zdaje się zatrzymywać. Byłam w szoku jak szybko kolejne strony przelatywały mi przez palce. Jestem w szoku, że to debiut. Gratuluję autorce, a książkę jak najbardziej polecam!

Cześć ,witajcie. Dziś mam dla Was kolejną powieść od Wydawnictwa Filia, którą miałam przyjemność zrecenzować.
"Dziewczyna lotnika " jest debiutem Niny Zawadzkiej.
Jest to historia o wielkiej miłości w cieniu drugiej wojny światowej.
Głównymi bohaterami powieści są Iza i Janek-para,która znała się od zawsze I zarzekała się,że nic między nimi nie będzie.
Jak to często bywa tak i w tym przypadku los okazał się przewrotny ,a życie napisało wlasny scenariusz. A to dopiero początek..
Czytając tę książkę ani przez moment nie mogłam narzekać na nudę.
Losy kilku osób splatają się ze sobą w misternie utkanej fabule, ukazując wszystkie odcienie ludzkiej natury.
Autorka w przemawiający do wyobraźni sposób opisuje siłę kobiet, wewnętrzną walkę z własnymi demonami ,a także trudne do pojęcia okrucieństwa wojny oraz okresu który nastąpił krótko po jej zakończeniu.
Warto zwrócić uwagę na wielość detali tworzących tło historyczne. Pozwala to w pełni przeniknąć do kreowanego przez pisarkę świata i psychiki poszczególnych postaci by w pełni poznać kierujące nimi motywy.
Ile jest w stanie zjeść jedna osoba? Czy przyjaźń wystawiona na próbę może przetrwać w tak trudnym czasie? Czy można pokonać własne demony w imię wyższych celów?
Jak bardzo można się poświęcić dla miłości?
Odpowiedzi znajdziecie czytając tę niezwykłą opowieść.
Zazwyczaj zdradzam nieco więcej szczegółów odnośnie fabuły, lecz tym razem nie chcę tego zrobić, by nie zepsuć efektu jaki ta książka wywiera na czytelniku.
Nina Zawadzka ma bardzo lekkie pióro , język jakim operuje jest bardzo przystępny, jednak emocje przelane na kolejne strony są często bardzo skrajne. Od strachu i złości, po szok i wzruszenie.
Jednym słowem rollercoaster charakteryzujący naprawdę świetne książki.
Powieść czyta się bardzo szybko, a kolejne rozdziały umykają prawie niezauważalnie.
Bardzo serdecznie polecam fankom Barbary Wysoczańskiej czy Agnieszki Jeż. Zapewniam,że ta historia na długo zapisze się w Waszych sercach.

Książka o miłości, proszę się nie krzywić, przecież wszyscy lubimy historie miłosne. Ona kocha i on kocha i żyli długo? by, po latach móc powiedzieć ?wiedziałam, że wrócisz - obiecałem, że wrócę?. Lubimy też ciekawe opowiadania snujące się wokół ludzi, których drogi mimo łączącego uczucia nie zawsze łączą się w jedną trasę, tylko biegną jako osobne szlaki życia.
To taka historia. Najpierw niechęć, potem miłość, ślub i wojna. Powiecie, że już to znacie, czytaliście wielokrotnie. Tak, ja też. Zatem, dlaczego polecam?
Autorka subtelnie dobiera słowa, pieści ucho delikatnością opisów, jednocześnie nie mija się z prawdą tragedii, która dotyka bohaterów. Wojenne i powojenne losy stworzonych postaci są ciągiem smutków i strat. Trudno wierzyć, chcieć czy nawet się starać, a jednak widać światełko w tunelu. Właśnie to mnie przekonało do całości. Zresztą przyznaję się, że to moja ulubiona tematyka i trudno mi przejść obojętnie obok takiej książki. Na sercu robi się ciepło, gdy zakończenie jest radosne; teraz wielu z Was kiwa głową, że woli bardziej drastycznie. Ale czy zawsze?
Książka nie jest przegadana, brak zbędnych opisów, dywagacji i dygresji. Czytelnik prowadzony jest prosto do celu, chociaż nie jest pewien co zastanie podczas wędrówki.

...

Iza i Janek tuż przed wojną postanawiają być razem, choć już ich rodzice przewidzieli im taką przyszłość dużo wcześniej. Z początku ona miała nadzieję, że los złączy ją z kimś innym, koniec końców stanęło na Jaśku, który pragnął zostać lotnikiem. Na początku września mieli wziąć ślub jednak wojna pokrzyżowała ich plany. Iza wiernie czekała na ukochanego i się doczekała, wzięli ślub, lecz on znów musiał udać się na wojnę. Oboje ciągle mieli nadzieję, że wszystko dobrze się skończy.

Iza wraz z małą córeczką musiała wiele poświecić by utrzymać się przy życiu. Los płata jej figla i by przeżyć musi związać się z oprawcą. Teraz już nie myśli tylko o sobie, musi zatroszczyć się również o córkę. To głównie dla niej postanawia przyjąć propozycje, mimo to ciągle ma nadzieje na powrót Jaśka.

Janek natomiast wraz z kolegami nie raz i nie dwa ryzykuje życie w walce z wrogiem. Coraz częściej dochodzą go słuchy, że jego rodzina zginęła na wojnie, lecz w nim tli się nadzieja, że Iza przeżyła. I tak za namową przyjaciela postanawia wrócić do Polski i odnaleźć ukochaną, jednak na jego drodze staje Rosjanin Michaił, który za wszelką cenę chce się go pozbyć.

Czy oboje głównych bohaterów zrobią wszystko by być razem? Czy lepiej byłoby zrezygnować z miłości i żyć bezpiecznie u boku Rosjanina? Ile jesteśmy wstanie poświecić dla miłości? Czy Iza i Janek jeszcze się spotkają?

Ostatnio przeczytałam dużo książek z wątkiem miłosnym podczas II Wojny Światowej. Jednak po tej lekturze mam mieszane uczucia.

Bohaterowie są wykreowani świetnie. Oboje znają się od małego i to nie tak, że od zawsze wiedzieli, że będą razem. Ona wcześniej miała nadzieje na związek z kimś innym, jednak przegrała walkę z powołaniem. On natomiast od zawsze chciał zostać lotnikiem i to był jego priorytet. Z początku nie chciał żadnego ślubu, bo i po co, jak kocha to poczeka (takie było jego założenie). Plusem tej książki jest również narracja, którą mamy okazje poznać z różnych perspektyw.

Historia i pomysł na powieść świetny, autorka ma lekkie pióro, co sprawia, że czyta się dosyć szybko. Jednak zabrakło mi emocji w tej książce, które sprawiłyby, że nie mogłabym się od niej oderwać. Kolejnym minusem jest też to, że wydarzenia nie są spisane chronologicznie. Miałam problem by to sobie jakoś poukładać, by się zorientować, kiedy co się dzieje. Wydaje mi się, że gdyby wszystko szło w kolejności znacznie ułatwiłoby to sprawę.

Jednak z racji, iż jest to debiut autorki, jestem wstanie przymknąć oko na niektóre kwestie. Tak też, zachęcam Was do zapoznania się z tą pozycją, może komuś z Was skradnie serce.

??psychiczne kajdany były trudne do udźwignięcia.?

Jest 1937 rok Iza i Janek znają się całe życie, mieszkają po sąsiedzku, od zawsze słyszeli, że są sobie przeznaczeni. Początkowa obojętność, wręcz niechęć zaczyna się stopniowo zmieniać. Coraz częściej patrzą na siebie przychylnym okiem, czują, że stają się sobie coraz bliżsi. Zaczynają snuć plany na wspólną przyszłość. Niestety wybuch wojny zmienia wszystko, nic już nigdy nie będzie takie samo. Zostają rozdzieleni, Janek od zawsze pasjonat lotnictwa, bierze czynny udział w walkach powietrznych o Anglię, ma nadzieję, że przysłuży się tym Polsce. Iza razem z córeczką zmaga się z trudną codziennością. Zostaje zmuszona do podjęcia decyzji, która całkowicie zmieni jej życie. Po wojnie kobieta ma nadzieję, że Janek w końcu do niej wróci i zdoła ją uwolnić z rąk ciemiężyciela. Mijają lata, miłość trwa, a Janek wciąż nie wraca. Ile jesteśmy w stanie poświęcić by uratować ukochaną osobę?

Cóż to była za niesamowita, zaskakująca, emocjonująca lektura! Świat realny przestał istnieć. Teraźniejszość idealnie współgra z przeszłością. Narracja toczy się z kilku perspektyw co daje nam szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałam ich kręte życiowe ścieżki. Iza i Janek do obojga poczułam ogromną sympatię, bardzo się kochają, zostają rozdzieleni na długie lata, próbują żyć, jednak przeszłość ciągle wraca, a o miłości życia nie da się zapomnieć. Z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, że będą razem. Hanna - Niemka, lekarka, która po ukończeniu wojny zdecydowała się zostać w Polsce. Życie i wojna bardzo ją doświadczyły, utraciła wszystkich których kochała. Na jej drodze staje Iza, początkowa niechęć przeradza się w prawdziwą przyjaźń. I Michaił Antonov - Rosjanin, bezduszny, brutalny, pozbawiony skrupułów komunista mający władzę, któremu w oko wpadła Iza.

Koniec II wojny światowej niósł wszystkim nadzieję, że będzie dobrze, spokojnie, bezpiecznie w wolnej Polsce. Tak bardzo się zawiedli? Jeden okupant odszedł, przyszedł drugi, który mackami swej władzy umiejętnie oplatał, niszczył, unicestwiał. Różne oblicza miłości, piękno prawdziwej przyjaźni, ogromna siła i samozaparcie kobiet. Trudne decyzje i ich konsekwencje. Poświęcenie, odwaga, niezłomność, cierpienie, niemoc. Ile jesteśmy w stanie znieść dla ukochanej osoby?

Nietuzinkowa, rewelacyjna opowieść, od pierwszych stron chwyta za serce. Nie da się przejść obok niej obojętnie. Pełna kontrastów, skrajnych emocji, poruszająca, mądra, wnikliwa. O miłości, o wojnie, o przeciwnościach losu, o marzeniach, które nie mogą się ziścić. Była to niesamowita, niełatwa, a zarazem piękna przygoda, której całkowicie dałam się porwać. Czekam na kolejne książki Pani Niny. Z całego serca polecam, czytajcie! Tatiasza i jej książki :)

Rok 1937. Iza i Janek odkrywają emocje płynące z pierwszej miłości. Niestety, nie jest to dobry czas na to, by pierwszy raz się zakochać, ponieważ wkrótce wybucha wojna i sprawia, że wszystkie ich plany i marzenia obracają się w gruzy. Janek angażuje się w walki powietrzne i traci kontakt z Izą. Tymczasem los nie oszczędza samej Izy, która wraz z małą córeczką, zostaje zmuszona do podjęcia jednej z najtrudniejszych życiowych decyzji. Każdy dzień dziewczyny to nadzieja na to, że Janek wróci i uratuje ją od oprawcy, który niszczy jej życie...

"Dziewczyna lotnika" to powieść o tematyce historycznej i obyczajowej. Cała historia jej bohaterów umiejscowiona jest w trzech różnych latach- nowoczesnych, powojennych i wczesno wojennych. Poprzez historie bohaterów, których losy opisuje Autorka, możemy przenosić się w czasie i poznać rzeczywistość tak różną od tej, w której my żyjemy. Mierzymy się z wydarzeniami wybuchu wojny i jej przebiegu, poprzez wspomnienia Izabeli, Janka i Hanny. Jest w nich bardzo wiele smutku, tęsknoty, bólu po stracie najbliższych, ale i siła, która pozwala tym ludziom na przeżycie wojny. Na jej przeżycie i radość z jej zakończenia.
Czasy powojenne to jedna, wielka walka o przetrwanie. Brak pracy, pieniędzy, czy towarów to jedne z problemów, z którymi przyszło żyć tym osobom, które przetrwały wojnę. Kolejnym problemem był żal i tęsknota za tymi, którzy nie doczekali jej końca. Bo, jak zacząć nowe życie, kiedy wspomnienie bliskich, których się straciło powoduje silny ucisk w piersi i ból serca? "Dziewczyna lotnika" to powieść, która łączy wojenne i powojenne wydarzenia z życia bohaterów, z ich mającą w zakończeniu, kulminacją.
Zakończenie, jak i historia miłości Janka i Izabeli wycisnęła z moich oczu łzy. Ta ich miłość, która przetrwała lata niepewności, rozłąki, a także bólu... Ale, jak to na miłość przystało- zniesie wszystko i wszystkich, bo ma wielką moc. I tak, jak ta miłość bohaterów, tak podobał mi się pomysł Autorki na tą książkę. Choć przyznaję, że momentami irytowało mnie ciągłe przeskakiwanie pomiędzy latami, czy losami bohaterów. Ale efekt końcowy był świetny ????????

Rok 1937. Iza i Janek zakochują się w sobie, jednak niedługo potem wybucha wojna, która niweczy plany i marzenia zakochanych. Janek angażuje się w walki powietrzne i tym samym traci kontakt z Izą. Natomiast młoda kobieta wraz z malutką córeczką zmuszona będzie do podjęcia decyzji, która zaważy na jej przyszłości. Iza cały czas żyje nadzieją, że po wojnie Janek wróci i ją uratuje. Jak potoczą się losy bohaterów? Z czym przyjdzie im się mierzyć?

Książka "Dziewczyna lotnika" jest debiutem autorki, kiedy przeczytałam opis tej historii i zobaczyłam klimatyczną i przyciągającą oko okładkę wiedziałam, że będę musiała sięgnąć po tą książkę. Uwielbiam powieści o tematyce wojennej i byłam bardzo ciekawa czym nowa autorka może mnie zaskoczyć, fabuła książki została w interesujący sposób nakreślona i poprowadzona, opisy w niej zawarte wielokrotnie sprawiały, że czułam się tak jakbym była naocznym świadkiem tych wydarzeń. Powieść ta przedstawiona jest w dwóch płaszczyznach czasowych: teraźniejszości i przeszłości, co pozwoliło mi lepiej zrozumieć tą historię, opowiedziana jest w zasadzie z perspektywy obojga bohaterów, przez co mogłam ich zdecydowanie lepiej poznać, dowiedzieć się jakie emocje im towarzyszyły w ważnych i trudnych momentach życia, lepiej zrozumieć ich decyzje i postępowanie, zobaczyć jak toczyły się ich losy kiedy byli osobno. Książka ta jest niezwykle poruszająca i emocjonalna, a ja chłonęłam wszystkie emocje całą sobą, wspierając przy tym Janka i Izę. Autorka pokazuje jak opłakane dla ludzi była wojna i jej skutki: odbierała rodziny, skazywała na łaskę innych, zabierała szczęście, bezpieczeństwo i miłość, jednak jak widać po bohaterach książki wola walki, poświęcenie były ważniejsze niż strach i widmo śmierci, a Janek i Iza wyczekiwali lepszego jutra i momentu kiedy znów będą mogli być razem. "Dziewczyna lotnika" to idealna lektura dla osób lubiących zagłębiać się w przestawionych w bardzo realny sposób powieściach związanych z wojną. Gratuluję tak dobrego debiutu i czekam na nowości od autorki! Moja ocena 9/10.

Iza i Janek znają się od dzieciństwa. Mieszkają na tej samej wsi, a ich matki są przyjaciółkami. Przychodzi czas, gdy Iza i Janek zakochują się w sobie i zostają parą. Biorą ślub. Niestety w 1937 roku wybucha wojna i ich plany życiowe przemieniają się w popiół. Janek nie chce zostać na wiosce i jako pilot angażuje się w walki powietrzne. Okrutny los rozdziela go z ukochaną. Iza dowiaduje się, że jest w ciąży. Kobieta zostaje zmuszona do podjęcia decyzji, która na zawsze zaważy na przyszłości jej i jej małej córeczki.
Cały czas żyje nadzieją, że gdy wojna skończy się to Janek wróci i wyrwie ją z rąk oprawcy.
Czy Iza i Janek odnajdą się i czy jest szansa na to, że będą razem?
Przekonacie się sami.

"Dziewczyna lotnika" to piękna i wzruszająca historia o miłości między dwójką młodych ludzi, którzy zostali rozdzieleni przez okrutną wojnę. Ból, tęsknota, walka, odwaga, koszmar wojny, cierpienia, nadzieja to wszystko spowodowało, że nie mogłam oderwać się od tej książki. Przeżywałam to wszystko razem z bohaterami książki. Uwielbiam czytać powieści nawiązujące do przeszłości i to tak dalekiej. Autorka napisała książkę, która przenosi nas w różne ramy czasowe. Przeszłość i teraźniejszość przeplata się. Autorka niesamowicie poradziła sobie i pokazała tamte ciężkie czasy. Czytając tę książkę czułam smutek i strach. Mimo wszystko to powieść, która daje nadzieję na lepsze jutro. Bohaterowie powieści nie tracą nadziei i wierzą, że odnajdą się.
To książka, która zmusza do refleksji nad życiem, pokazująca siłę miłości i do czego jest zdolny człowiek w imię miłości, by uchronić drugą osobę.
Bardzo wciągająca i poruszająca powieść. Lekki styl autorki sprawił, że przeczytałam tę książkę szybko.
Jeśli lubicie czytać książki obyczajowe z wojną w tle to ta chwyci Was za serce tak jak mnie.
Jestem zachwycona debiutem autorki.
Czekam na następne powieści.
Rewelacja!
Gorąco polecam!

Literacki debiut, który tutaj widzicie, to prawdziwa perełka. Sama jestem fanką książek, które mają tło historyczne, więc po tę sięgnęłam bez wahania - nie zawiodłam się!

Dziewczyna lotnika to historia dwóch zakochanych w sobie osób, które rozdziela wojna. Iza i Janek znają się długo, zakochują się w sobie, obiecują wspólną przyszłość i... zostają rozdzieleni. Iza z nadzieję oczekuje na powrót ukochanego, który podczas wojny opuszcza rodzinną wieś i angażuje się w walki powietrzne. Ta książka pokaże Wam mocno powojenną rzeczywistość i problemy z którymi zmagali się nasi bohaterowie. Książka wciąga od pierwszych stron! Mamy w niej również zastosowany zabieg przeskoków czasowych, który ja akurat bardzo lubię, bo całej powieści nadaje on dynamiki. Od samego początku do końca mocno kibicowałam bohaterom i nie mogłam doczekać się zakończenia tego dzieła! Szczerze Wam ją polecam!

Bardzo przejmująca historia pewnej pary. Iza i Janek zakochali się w sobie tuż przed wybuchem II wojny światowej. Czy ich uczucie przetrwa wojnę? Janek wyjeżdża po to by aktywnie uczestniczyć w wojnie ? jest lotnikiem. Jego serce i marzenia o przyszły życiu zostały z ukochaną. Iza również nie ma łatwego życia. Czyha na nią wiele niebezpieczeństw, o których dowiecie się czytając tą powieść. Czy powojenny okres będzie szczęśliwy dla naszej zakochanej pary? Czy dla miłości będą wstanie poświęcić swoje życie?
?Dziewczyna lotnika? to genialny literacki debiut Niny Zawadzkiej, w którym bez reszty się zatracicie. Według mnie autorka trafiła w punkt, ponieważ uwielbiam literaturę wojenną. Czytając o miłości Izy i Janka miałam wielką nadzieję, że jeszcze kiedyś los ich połączy. Niestety wojna ich rozdzieliła. Obydwoje musieli stawić czoło nieszczęściu i walczyć o przetrwanie. Dzięki autorce poznałam ich współczesne losy. Czy uśmiechnęło się do nich szczęście? Czy mają gromadkę dzieci i mnóstwo wnucząt? Czy raczej los z nich okrutnie zadrwił? Obydwoje na swojej drodze spotkali zarówno dobrych jak i parszywych ludzi.
Autorka Nina Zawadzka swoje dzieło napisała językiem zrozumiałym dla wszystkich czytelników lubujących się w wojennych historiach. Swoją powieść ulokowała w okresach: przed II wojną światową, w trakcie jej trwania, po niej aż dotarła do czasów współczesnych. Bohaterowie są bardzo wyraziści ? ich nie da się nie lubić. Od razu przypadną wam do gustu. Czytając ?Dziewczynę lotnika? będziecie kibicowali miłości Izy i Janka. Będziecie przerażeni ich strasznym losem.
Zachęcam was do przeczytania tej powieści. ?Dziewczyna lotnika? idealnie nadaje się na prezent dla miłośników literatury wojennej.
Pozostawiam was z pytaniem: Czy w czasie wojny i w powojennym okresie można było znaleźć bezpieczeństwo w ramionach największego wroga? Czy to było traktowane jako zdrada kraju i swojego narodu?
Z całego serca polecam piękną i bolesną historię miłości Izy i Janka ? mommy_and_books.
Ps.
Mam nadzieję, że kolejna powieść tej autorki będzie również w wojennym klimacie.

?Dziewczyna lotnika? to debiut Niny Zawadzkiej i dodam, że całkiem udany debiut, oczywiście jeżeli lubicie wojenne klimaty w literaturze. To powieść obyczajowa z rozbudowanym tłem historycznym Autorka przedstawia nam historię pełną emocji w kilku ramach czasowych, od momentu krótko przed wybuchem II wojny światowej do czasów współczesnych. Bohaterowie, Janek i Izabella zostali wykreowani dobrze i przyznam, że można ich polubić, a nawet trzymać kciuki za ich powodzenie. Niestety wojna rządzi się swoimi prawami i rozłącza zakochanych. Czy na długo? Tego wam nie zdradzę, musicie dowiedzieć się sami. To nie jest łatwa i przyjemna lektura. Nie brak tu okrucieństwa, nie tylko wojennego, ale tego towarzyszącego na każdym kroku po wojnie. Zawadzka bardzo dobrze oddaje tamten czas i tamtą rzeczywistość. Zrujnowane miasta, strach, groźby, tortury. Jednak mimo wszystko gdzieś tam pojawia się światełko w tunelu i koniec końców opowieść wzbudza nadzieję. Przedstawiona historia zapada w pamięć, przy tym czyta się bardzo szybko z rosnącym zainteresowaniem. Polecam

John Smith ? pilot RAF-u, Polak, który walczył o Anglię podczas II Wojny Światowej oraz lotnik Polskich Sił Powietrznych. Pod koniec swojego życia został zaproszony na spotkanie z uczniami by opowiedzieć o wojnie. Jednak nie był tym pomysłem zachwycony, ponieważ uważał, że młodzi próbują przekręcić historię i napisać swoją wersję. Zauważył, że z roku na rok wraz z rozwojem technologii, zanika człowieczeństwo. I trzeba my przyznać rację. Coś w tym jest, że technologia zmieniła nas. Pod koniec tego spotkania podchodzi do niego młoda dziewczyna i pyta go czy znał polskiego pilota Jana Smażewskiego. I jak się okazało ? rodzinę, którą szukał całe swoje życie właśnie odnalazł. Dziewczynka to jego wnuczka, która jest wierną kopią jego miłości sprzed lat. Czy Iza jeszcze żyje i pamięta go?
Izabela Sadowska to dziewczyna, którą pokochał tuż przed wybuchem II Wojny Światowej. Urodziła córkę ? Marysię, jednak Jankowi już nie było dane jej poznać. Po zakończeniu wojny mieszkały obie u Rosjanina - Michaiła Antonova. Wydawałby się, że dbał o nie i dzięki niemu miały lepsze warunki do życia. Ale Iza nie potrafiła mu zaufać, ani odnaleźć się w nowym powojennym świecie. Pomimo wszystko spakowała swoje życie do jednej walizki i wyjechała z nim. Co było dalej? Czy zapomniała o Janku i oddała swoje serce Rosjaninowi? Przekonajcie się sami.
Do tej pory książki, które czytałam opisywały głównie los ludzi w czasie wojny. Tym razem autorka bardziej skupia się na życiu w powojennych realiach, która wcale nie są lepsze. Wszędzie widok gruzu i zniszczonych miast, a Niemki, które jeszcze mieszkały w Polsce traktowano źle. Wmawiano im, że teraz muszą zapłacić za to co uczynili ich mężowie. Powieść wzbudza wiele emocji i jest jedną z tych co zostają w pamięci na dłużej. Są tu sceny nieludzkich tortur, ale również radości i tęsknoty za ukochanym krajem i osobą. Wraz z bohaterami będziemy świadkami tego wszystkiego co działo się po II Wojnie Światowej i wraz z nimi będziemy walczyć o siebie i o lepsze jutro. Polecam!