Dziewczyna z Berlina

Wychodzę z własnej strefy komfortu. Zazwyczaj nie czytam książek historycznych, ale postanowiłam, że dam jej szansę i zobaczę czy odnajdę coś zaskakującego i innego w powieści Kate Hewitt. "Dziewczyna z Berlina" okazała się tym zaskakującym promyczkiem w mojej niemocy czytelniczej. Jest to opowieść osadzona w czasie II Wojny Światowej, jednak historia nie stanowi tu jedynie tło a wydaje się jakbyśmy znajdowali się w samym centrum wydarzeń wojennych.

Liesel to młoda dziewczyna pochodząca z zamożnej rodziny, której spokój i beztroska zostaje odebrana w dość młodym wieku. Jako córka chemika i nazisty musi bardzo uważać na to co mówi i robi zwłaszcza, że sama nie popiera Hitlera i gardzi wszystkim co głoszą naziści. Gdy spotyka swoją dawną gosposię Żydówkę i jej córkę w opłakanym stanie po pobiciu przez SS, postanawia pomóc nie tylko im, ale tylu Żydom ilu zdoła i nawet groźba śmierci za to jej nie powstrzymuje.

Jest to przejmująca opowieść o odwadze, podejmowaniu trudnych wyborów i ponoszeniu ich konsekwencji, ale również o paraliżującym strachu o życiu. Myślę jednak, że przede wszystkim jest to kolejna świetna historia silnej kobiety, która się nie poddaje i żyje według własnych przekonań.

Bez wątpienia jest to książka, która zostaje z czytelnikiem na dłużej i nie sposób przestać o niej myśleć. Serdecznie polecam.

,,Nikt nie jest bardziej zniewolony niż ci, którzy fałszywie wierzą, że są wolni?.

,,Wojna jest w istocie chorobą (...). Musisz albo podbijać i rządzić, albo służyć i przegrywać, cierpieć lub triumfować, być kowadłem lub młotem?.

,,Teraz już nie jesteś zdrajcą swojego kraju (...) Ale zawsze byłeś zdrajcą swojej duszy?.

Czytaliście kiedyś przeżycia bohaterów w okresie II Wojny Światowej, którym przyszło żyć w nazistowskich Niemcach?

Książka ta pokazała mi przede wszystkim nieco inną, niż dotąd, perspektywę tej wojny- społeczeństwo niemieckie, będące w centrum hitlerowskich rządów. Czy każdemu żyło się dobrze w kraju pełnym kłamstw, propagandy i zbrodni? Czy każdy Niemiec był nazistą, wiernie oddanym Hitlerowi i rosnącej w chwałę III Rzeszy?

Młodziutka Liesel Scholz dorastała patrząc na pełne splendoru parady wojskowe, obracając się w towarzystwie najwyżej usytuowanych ludzi, w tym samego Göringa czy pozując do licznych fotografii osobistego fotografa Hitlera. Zdawałoby się, że niezaprzeczalnie kocha Fuhrera i swoją ojczyznę, niemniej jednak do jej serca wkrada się bunt i niepokój wobec niesprawiedliwości i brutalności ówczesnej polityki Niemiec.

Czy odważy się podjąć ryzyko, by chronić najsłabszych? By ocalić swoje człowieczeństwo? Czy zdoła przeciwstawić się własnej rodzinie?

Powieść przeplata się także z innym wątkiem, który miał miejsce kilka lat później, po zakończeniu II Wojny Światowej. Piękna, lecz niedostępna Anna dostaje pracę jako tłumaczka i wraz z Amerykanami stara się odnaleźć i pojmać naukowców, którzy przysłużyli się zbrodniczym planom nazistów. Poznaje Sama, który za wszelką cenę chce doprowadzić do procesów i ukarać tych, którzy na to zasłużyli. Anna skrywa jednak pewną tajemnicę? Co tak naprawdę łączy ją z Liesel? Jakie piętno odcisnęła na niej wojna? Czy zdoła otworzyć się na rodzące się uczucie?

Bardzo cenię tego typu literaturę! Z pewnością z książki można było się dużo dowiedzieć o ówczesnych Niemcach, gdyż autorka tworząc fikcję literacką, operowała historycznymi faktami, które wplotła w świat przedstawiony. Z początku trudno mi się było wgryźć w tę opowieść, jednak z kolejnymi rozdziałami coraz bardziej przyciągała mnie do siebie!

Czy w wojennej rzeczywistości można ocalić swoje życie, nie będąc zdrajcą swojej duszy?

Muszę przyznać, że tego typu historie to moje guilty pleasure - choć wiem, że każda ma podobny schemat (a nawet okładkę, zwróćcie uwagę), to sięgam po kolejną, kolejną i kolejną.
Tym razem jest jednak trochę inaczej - po raz pierwszy czytam o wojnie z perspektywy nie Polki, ale Niemki. Akcja opowiada o życiu Liesel Scholz od momentu wzrastania w siłę Trzeciej Rzeszy po jej upadek.

KATE HEWITT
DZIEWCZYNA Z BERLINA

Książka pisana z perspektywy dwóch bohaterów i linii czasowych. Pierwszą jest wspomniana Liesel i czasy II Wojny Światowej oraz kilku lat przed. Natomiast głównym bohaterem drugiej linii jest Sam - amerykański kapitan, wysłany do Niemiec w celu odnalezienia nazistowskich chemików po zakończeniu wojny. Nieznający języka niemieckiego Sam zatrudnia Annę - młodą Niemkę. Wkrótce oboje odkrywają, że łączy ich coś więcej niż praca, ale na przeszkodzie staje przeszłość Anny. Co łączy ją z partią nazistowską i Liesel Scholz?

?

Kiedy słyszymy Niemiec oraz II WŚ w jednym zdaniu od razu nasuwa nam się jedna myśl - nazista. Należy jednak pamiętać, że nie każdy Niemiec był zwolennikiem Hitlera. Taka właśnie jest Liesel - choć jej ojciec przechodzi przemianę z osoby drwiącej z Hitlera po przyjaciela jego najbliższych zwolenników - ona pozostaje nieugięta w swoich postanowieniach. Choć boi się i ma wątpliwości angażuje się w pomoc Żydom. Pomoc ta będzie ją wiele kosztować, ponieważ narazi na niebezpieczeństwo jej najbliższych.

Nie zawiodłam się na tej historii. Pokazuje ona, że każdy z nas ma wybór i to od nas zależy którą drogą pójdziemy. Wojna przedstawiona z perspektywy Niemca jest tak różna od tego, co przeżyli Polacy - od wielkiej fety, dominacji i wzrastania w siłę, przez zwycięstwa, podbój i propagandę po porażkę i życie po wojnie, gdzie Niemcy byli wyklęci i cierpieli niedostatek, głód i odrzucenie. Myślę, że warto się z nią zapoznać, by zobaczyć, że nie każdy niemiecki obywatel był potworem, a jego wielkość liczy się w małych gestach.

Gdybym wiedziała, że to takie wyborne przeczytałabym już w dniu jej otrzymania. Niestety, sama przesunęłam przyjemność w czasie. To cudowny czytelniczy rok.

Dokąd prowadzi człowieczeństwo?
Co określa nas jako ludzi?

Wspomnienia wojenne dla każdego z nas oznaczają inne echa. Dzielimy się na tych, co przeżyli i tych, co słyszeli. Obraz pamięci zaś zależny jest od miejsca, w którym była osoba, która przeżyła wojnę oraz na jego potomków. Pamięć bywa płynna, ulotna, często przysłonięta odczuwalnymi w danej chwili emocjami. Jest to zrozumiałe i uzasadnione.

Tym razem oglądamy ten trudny czas oczyma młodej dziewczyny, Niemki. Czytamy jak jej świat obraca się w ruinę. Ideały, którymi karmił ją ukochany ojciec okazują się ułudą w zderzeniu z obowiązującymi zasadami. Propaganda, zastraszenie obywateli, kłamstwa elit rządzących. Jak można obronić życie, wiarę, miłość w takich warunkach? Czy bierne przyglądanie się złu jest złem?
Jest też matka, pianistka nadużywająca alkoholu. Zupełnie oderwana od rzeczywistości i młodszy brat, który wierzy w każde słowo wodza. Liesel sama boryka się z przedstawianymi słusznościami.

Koniec wojny rozpoczyna traumę wielu kobiet, które miły nieszczęście mieszkać na terenach wyzwalanych przez Armię Czerwoną. Tylko trudno być wolnym pod okupacją ludzi niewolnych.

Ponura historia, jednocześnie elektryzująca czytelnika. Mroczne odsłony ludzkich czynów w obliczu zagrożenia. Nierealność wydarzeń, które były dniem powszednim dla żyjących.

Proste, wręcz niepasujące do opisywanych zdarzeń słowa ułożone w zachwycającą opowieść o wchodzeniu w dorosłość w czasach, gdy życie stawało się luksusem, a odwaga głupotą.

Polecam, polecam, polecam? raz to za mało.

...

1936. Liesel Scholz to Niemka, mieszkająca w Berlinie. Jej życie rodzinne jest pełne bezpieczeństwa i spokoju. Ojciec, uzdolniony chemik, chroni swoją rodzinę pracując dla rządu Hitlera. W te na pozór beztroskie życie coraz bardziej wkrada się nazistowska propaganda. Zwłaszcza, że gosposia Szolzów, jak i jej córka Rosa są Żydówkami...
1946. Sam Houghton, amerykański chemik i żołnierz, przyjeżdża do powojennych Niemiec, by znaleźć nazistów, których doprowadzi przed oblicze sądu. Zatrudnia tłumaczkę, Annę, piękną kobietę, która pomimo swoich sekretów staje mu się coraz bliższa. Co łączy Annę z rodziną Szolzów i nazistowskimi rządami?

,, Uśmiechać się i potakiwać, słuchać i zgadzać się... pozwolić sobie po prostu uwierzyć, zamiast prowadzić ciągłą walkę z czymś, co wszystkich innych wydawało się ponosić na swojej obłudnej i zadufanej w sobie fali".

Za każdym razem, gdy czytam książki o tematyce II wojny światowej, z perspektywy Niemców, to czuję się rozdarta. Zwłaszcza, gdy są to obywatele, którzy nie zgadzali się z nazistami, Hitlerem i jego świtą, skazując tym siebie, bądź swoich bliskich, na śmierć, czy wieczne niebezpieczeństwo. Tak właśnie przedstawia się połowa rodziny Szolzów. Dlaczego tylko połowa? Ponieważ w ich rodzinie nastąpił głęboki rozłam, który podzielił ją na dwie grupy- pierwszą, nienawidzącą Hitlera i pomagającą Żydom oraz drugą, która z uwagi na własne korzyści, przymykała oczy na krzywdę ludzką. Domyślam się, że wiele niemieckich rodzin mogłoby się z tym utożsamiać.
"Dziewczyna z Berlina" to emocjonalna i trudna książka. Opowieść pełna odwagi i miłości, która potrafi wiele wybaczyć... Przedstawia losy Niemców, zarówno podczas wojny, jak i po niej. Ukazuje nazistowskie nastroje, wręcz uwielbienie dla Hitlera i jego propagandy, ale posiada również drugą stronę- mocno zakorzenioną nienawiść dla ludzi, którzy czuli się lepszymi od innych. Brak zgody na krzywdę ludzką, której powodem było pochodzenie. Często podczas czytania nie potrafiłam powstrzymać łez. Płakałam nad losami głównej bohaterki oraz niemocy, która jej towarzyszyła.
Frustracji, która wynikała z tego, że chciałaby pomagać o wiele bardziej, ale nie miała możliwości, by to zrobić. Przykre jest to, że "Dziewczyna z Berlina" pokazuje najgorsze ludzkie zachowania i myśli, ale i daje przykład tego, że nie wszyscy ludzie mają serce z kamienia. Polecam!!! Lektura warta przeczytania, która skłania do wielu przemyśleń.

1936 rok.
Liesel mieszka w Berlinie, dzięki pracy jej ojca kobieta czuje się bezpiecznie. Przypadkowe spotkanie z Rosą, córką żydowskiej gosposi utwierdza Liesel w przekonaniu, że wielu osób jest zagrożonych, a zasady nazistowskiego rządu są bardzo brutalne. Kobieta decyduje się za wszelką cenę pomóc Rosie.
1946 rok.
Amerykański kapitan Sam przyjeżdża do Niemiec, by doprowadzić do procesów nazistów. Zatrudnia jako tłumaczkę kobietę o imieniu Anna, mężczyzna nie może przestać myśleć, o tym co przydarzyło się kobiecie podczas wojny. Co połączy bohaterów? Czy Liesel dotrzyma obietnicy? Jakie sekrety skrywa Anna?

Zacznę od tego, że jak tylko zobaczyłam okładkę tej książki, to po prostu się w niej zakochałam, jest cudowna! Nie miałam wcześniej styczności z autorką, ale po przeczytaniu tej powieści jestem pewna, że jeszcze nie raz sięgnę po jej książki. Autorka ma bardzo lekkie i przyjemne pióro, co sprawia, że mimo iż książka liczy około 500 stron czyta się ją naprawdę szybko i ciężko ją chociaż na chwilę odłożyć. Fabuła od pierwszych stron mnie ogromnie zaciekawiła i wciągnęła, bardzo lubię książki o tematyce wojennej, ponieważ dostarczają one zawsze wielu skajnych emocji i oczywiście w tym przypadku też tak było. Akcja tej powieści rozgrywa się w Niemczech, w dwóch płaszczyznach czasowych: 1936 rok w Berlinie przed wojną, kiedy coraz bardziej widać ideologię nazistowską, a później w 1946 roku we Frankfurcie, co pozwala nam spojrzeć z zupełnie innej strony na to, co działo się podczas II Wojny Światowej. Bohaterowie tej powieści zostali naprawdę świetnie wykreowani, biła od nich prawda! Autorka na przykładzie Liesel udowadnia, że nie wszyscy Niemcy wierzyły w to co głosili naziści, jednak jawne przeciwstawienie się ich ideologiom mogło pociągnąć za sobą srogie konsekwencje. Byłam szalenie ciekawa z jakimi przeciwnościami przyjdzie się mierzyć tej młodej dziewczynie, a uwierzcie mi wcale nie było jej łatwo. Z każdej strony tej powieści wylewają się emocje, które chłonęłam całą sobą. Ta książka jest ogromnie poruszająca, przejmująca i naprawdę warta uwagi, szczególnie dla osób, które miłują się w takiej tematyce. Ja jestem zachwycona! Polecam! Moja ocena to 9/10.

Liesel to nastoletnia córka chemika, który zaczął pracę dla nowego rządu w 1936 roku. Była wychowywana niemalże pod kloszem, niczego jej nie brakowało. Gdy stała się panną ojciec często zabierał ją zamiast żony na spotkania towarzyskie. Nie wszystkie podobały się Liesel, bo sama od początku mimo młodego wieku, nie zgadzała się z tym, co mówi Hitler. Jej ojciec początkowo też wyśmiewał wszystkich wierzących w Hitlera, jednak z czasem stał się taki jak wszyscy. Główna bohaterka przekonała się o tym, że dzieje się coś niedobrego dopiero po spotkaniu z córką swojej gospodyni, która była żydówką.

Sam jest amerykańskim kapitanem, który zaraz po wojnie w roku 1946 zostaje wysłany do Niemiec by tam przeprowadzić śledztwo i odnaleźć wszystkich, którzy wspierali Hitlera, oraz postawić ich przed sądem. Pomóc ma mu w tym Anna, młoda kobieta, która skrywa wiele tajemnic.

Czy Liesel przeżyje wojnę? Czy stanie po stronie żydów, a może dla bezpieczeństwa po stronie ojca a zarazem Hitlera? Czy Sam dokończy śledztwo w Niemczech? Oraz jakie sekrety skrywa Anna?

Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Pierwsza to rok 1936, w Niemczech jest to czas, kiedy ideologia nazistowska staje się coraz mocniejsza. Większość osób, bez sprzeciwu podporządkowuje się władzy Hitlera. Tak też było z ojcem młodej Liesel, mimo iż z początku wyśmiewał jego teorie, sam coraz częściej wypełniał jego polecenia. Główna bohaterka zupełnie się nie zgadzała z tym, że wszyscy tak wywyższają i czczą Hitlera, jednak ze względu, iż jej ojciec był wysoko postawionym chemikiem, często musiała uczestniczyć w spotkaniach towarzyskich.

Druga płaszczyzna czasowa do rok 1946, zaraz po wojnie do Niemiec przyjeżdża z Ameryki kapitan Sam, który ma za zadanie odnaleźć chemików, którzy wspierali Hitlera i doprowadzić ich przed sąd.

Przyznam, że dosyć często sięgam po książki o tematyce wojennej. Tę historię na pewno wyróżnia to, że główna bohaterka mimo młodego wieku nie dąży ślepo za tłumem. Stara się swoimi sposobami walczyć z teoriami Adolfa Hitlera, choć wie, jakie to może nieść za sobą konsekwencje. Ta powieść pokazuje, że nie wszyscy Niemcy wierzyli w ideologię nazistowską, były też osoby, które tak jak Liesel przeciwstawiały się temu. Nawet po zakończeniu wojny chciała sprawiedliwości.


Gratuluję autorce tak dobrej książki. Ostatnio coraz częściej w moje ręce wpadają tego typu historie wojenne, gdzie Niemiec bądź Niemka walczyli z poglądami Hitlera, mimo iż zdawali sobie sprawę, że to walka z wiatrakami.

Jeśli lubicie czytać tego typu książki to wam gorąco polecam. Nie zrażajcie się tym, że ta powieść ma ponad 500 stron, bo czyta się ją błyskawicznie. Osobiście, też nie przepadam za tak obszernymi książkami jednak w tym wypadku, tak mnie pochłonęła, że nawet nie wiem, kiedy a już byłam przy zakończeniu tej historii.

"Chciałam być wolna ? wyznała cicho Rosa.
? Nawet jeśli tylko przez kilka minut. To może być wszystko, co mi pozostało"

1936, Nazistowski Berlin
Życie Liesel Scholz, córki chemika pracującego dla rządu, jest pełne przywilejów. Dziewczyna może czuć się bezpieczna, pomimo brutalnych zasad panujących w kraju, o których tak naprawdę nie ma pojęcia. Jedno spotkanie z Rosą, córką żydowskiej gosposi, utwierdza Liesel w przekonaniu, że coś jest nie tak. Dziewczyna postanawia pomóc Rosie i tylu ludziom, ilu tylko będzie w stanie, bez względu na wszystko.
1946, Frankfurt
Sam Houghton, amerykański kapitan, przyjeżdża do Niemiec by odnaleźć nazistów i postawić ich w stan oskarżenia. Słaba znajomość języka skłania Sama do zatrudnienia młodej tłumaczki, Anny. Kobieta jest bardzo tajemnicza, niewiele o sobie mówi, jednak z każdym kolejnym dniem oboje stają się sobie coraz bardziej bliżsi. Coś, co przydarzyło się Annie podczas wojny, nie daje spokoju Samowi. Czy kapitan pozna jej sekret?

"Dziewczyna z Berlina" to książka, która zachwyca. Tyle mogłoby wystarczyć, by opisać tę piękną i bardzo emocjonującą powieść. Katie Hewitt stworzyła historię niebanalną, nieszablonową. Biorąc ją do ręki spodziewałam się kolejne przejmującej, rozdzierającej serce romantycznej historii. I oczywiście, wątek romantyczny jest, ale nie gra on pierwszych skrzypiec. Autorka w swojej powieści skupiła sie głownie na życiu zwykłego obywatela Niemiec w cieniu rządzącej partii i jej reżimu.
"Dziewczyna z Berlina" to powieść, w której emocje wylewają sie z każdej strony a obrazy w niej przedstawione chwytają za serce I sprawiają, że z oczu lecą łzy. To również powieść o odwadze, podejmowaniu trudnych decyzji i ponoszeniu ich konsekwencji, o sile i determinacji kobiety, która bez względu na strach o życie swoje i swoich bliskich, odważyła się pomagać innym.
Powieść Katie Hewitt to niezwykle emocjonująca i bardzo wartościowa lektura, w której fikcja idealnie została połączona z wydarzeniami historycznymi. Zdecydowanie jest to kolejna z lektur, której po odłożeniu, nie sposób tak szybko zapomnieć. Z całego serca polecam.

"Dziewczyna z Berlina" to opowieść o dziewczynie, która sprzeciwiała się nazistowskim rządom. W tej powieści możemy "podglądnąć" sytuację w wojennych i powojennych czasach z perspektywy niemieckiej rodziny. Czy będąc w bliskich kontaktach z Hitlerem żyli jak pączki w maśle?

Akcja całej powieści toczy się dwutorowo: w czasach II wojny światowej i bezpośrednio po niej.

W latach 30-tych XX wieku Liesel mieszka wraz z rodziną w pięknym domu, w Berlinie. Jej ojciec, chemik, ze względu na wykształcenie, obraca się wśród towarzyszy samego Hitlera. Zarówno on, jak i jego rodzina posiadał wiele przywilejów, jednak nie zawsze żyją w zgodzie z nazistowskimi przekonaniami, zwłaszcza Liesel oraz jej matka Ilse. Z wiadomych względów nie mogą wyrażać głośno swojej dezaprobaty do rządów Hitlera. Swój przekór przekładają na pomoc Żydom, zwłaszcza byłej gosposi i jej córki. W ten sposób świadomie narażają całą rodzinę Scholzów na niebezpieczeństwo.

W roku 1946 do Frankfurtu przyjeżdża amerykański kapitan, Sam Houston. Jego zadaniem jest odnalezienie niemieckich nazistów i doprowadzenie zbrodniarzy wojennych do procesu. Do pomocy zatrudnia Niemkę, Annę Vogel. Sam zakochuje się w niej, jednak czuje, że Anna kryje w sobie tajemnicę i przy przyjęciu do pracy oszukała go. Jaka jest prawda i czy wyjdzie ona na jaw?

Powieści wojenne zawsze wydobywają ze mnie wiele emocji. Nie da się wobec takich historii przejść obojętnie. To szereg łez, wzruszenia wobec ludzkiego cierpienia, złości na nieuchronny system, gniewu wobec ludzkiej zawiści. Bohaterowie toczyli nieustanną walkę ze swoim sumieniem. Mogłoby się wydawać, że Niemcom było łatwiej. Nic bardziej mylnego - wojna odbiła się echem po każdej ze stron. Warto zapoznać się z fabuła tej książki.

Uwielbiam wszystkie powieści dotyczące II wojny światowej.
Autorka Kate Hewitt stworzyła idealną książkę. Czy kiedykolwiek zastanawialiście się co czuły obywatelki Niemiec przed, w trakcie i po II wojnie światowej? A co mogły czuć dzieci zbrodniarzy wojennych? Autorka w swojej powieści opowiada o jednej takiej rodzinie.
Autorka Kate Hewitt swoim dziełem w idealny sposób poruszyła moje serce. Bardzo emocjonująca historia. Łzy same cisną się do oczu. Już sam prolog ściska za serce. Co musiała czuć dziewczyna, którą ścigało trzech uzbrojonych żołnierzy? Czy przeżyła? Czy została pozbawiona życia? Dowiecie się z tej powieści. Wcieliłam się w jej skórę. Łzy płynęły mi ciurkiem. Byłam przerażona.
Historia ?Dziewczyny z Berlina? zaczyna się w sierpniu 1936 roku. Poznajemy sympatyczną dziewczynę Lisel Schoolz. Tego dnia ma się odbyć niezwykle ważne wydarzenie w historii Rzeszy ? otwarcie olimpiady. Ma ona pokazać światu aryjską wyższość i siłę.
Nasza bohaterka na początku powieści bardzo kochała swojego ojca. Otto Scholz był dla niej bardzo dobry. Czy tak samo go kochała pod koniec?
Otto pracuje w jednym z największych koncernów chemicznych IG Farben w Niemczech. Ma tam bardzo dobrą posadę. Jest cenionym chemikiem. Czy podziela zdanie Hitlera? Czy też uważa, że wszyscy bez aryjskiej krwi powinni umrzeć? Czy jest zupełnie odwrotnie i nie podziela poglądów i tego co wyprawia Hitler i jego współtowarzysze?
Matka Lisel jest pianistką. Ilse Scholz jest wycofaną kobietą. Nie może patrzeć na to co się dzieje na świecie. W swoim życiu kilka razy poroniła ? może to też miało duży wpływ na nią. Czy może liczyć na swojego męża? Nad życie kocha synka Friedy?ego. Jest bardzo chorowity. Można nawet powiedzieć, że jest niepełnosprawny. Czy czasem nie będzie zawadom dla idealnego świata, który próbuje wykreować Hitler? Czy pozycja Ottona pozwoli na ocalenie synka? Mimo wszystko chłopiec jest zagorzałym kibicem Hitlera. Czy tak mu to już zostanie? Czy się przekona, że Führer nie jest dobrym człowiekiem?
Lisel jest moją ulubioną bohaterką z tej powieści. Czy będzie musiała wstąpić do Bund Deutscher Mädel (żeński odpowiednik Hitlerjugend)? Trafia tam prawie każda rodowita Niemka po skończonych czternastych urodzinach. Czy uda się ją ocalić? Więcej o jej przejmującym życiu dowiecie się z powieści ?Dziewczyna z Berlina?. Dodam tylko, że wydarzy się mnóstwo tragicznych sytuacji. Przygotujcie sobie lepiej chusteczki.
Nasza powieść dzieje się również w roku 1945. Przekonacie się jak wyglądał Frankfurt zaraz po II wojnie światowej. Tym razem poznacie 32 letniego amerykańskiego kapitana Sama Houghtona. Co takiego robi w Niemczech? Dlaczego akurat tutaj przyleciał? Otóż dostał bojowe zadanie. Musi wytropić wszystkich zbrodniarzy wojennych włącznie z naukowcami. Do pomocy będzie miał tajemniczą sekretarkę Annę Vogel z Essen. Dziewczyna bardzo dobrze włada językiem angielskim. Dziewczyna ma wielki sekret. Poznacie jej największą tajemnicę czytając tą powieść. Czy tej parze uda się wytropić i postawić przed sądem nazistowskich zbrodniarzy?
Czy zastanawialiście się jakie życie prowadzili nazistowscy zbrodniarze? Czy mieli normalne rodziny? Autorka w idealny sposób to opisuje. Z jednej strony kochający mąż i ojciec a z drugiej niezwykle bezwzględny morderca. Które z tych dwóch wcieleń było tylko udawane? Czy przyjdzie mu zapłacić za wyrządzone krzywdy? Czy może jak większość zbrodniarzy ulotni się jak szczur i do końca życia nie poniesie kary za swoje czyny?
Nie możecie przegapić tej bardzo realnej i za razem brutalnej historii. Przekonajcie się sami i wcielcie się w skóry naszych bohaterów. Razem z nimi kroczcie po świecie, w którym panuje zło. Czy zwycięży dobro?
Historię ukrytą na kartkach powieści ?Dziewczyna z Berlina? wciągnęłam jednym tchem. Nie mogłam przestać czytać, dopóki nie poznałam całej prawdy. Tylko czy ta prawda mnie wyzwoliła?
Idealnie przejmująca i ściskająca serce fabuła. Bardzo dobra akcja. Jeżeli lubicie skoki czasowe to dobrze trafiliście. Tutaj przeplatają się czasy. Jeżeli tak jak ja uwielbiacie tematykę związaną z II wojnom światową ? to tym bardziej sięgnijcie po ?Dziewczynę z Berlina?.
Tą historię chętnie widziałabym na dużym ekranie. Może kiedyś się doczekam.
Z całego serca polecam - mommy_and_books

Temat II wojny światowej był wałkowany w literaturze i filmie już tyle razy, że może wydawać się całkowicie sprany. Jednak każdy autor czy twórca dorzuca swoje własne spojrzenie na ten dramat, z różnym skutkiem. Tym razem w ręce wpadła mi książka Kate Hewitt "Dziewczyna z Berlina" opowiadająca losy młodej Niemki. Przyznam, że było to ciekawe i jestem pewna, że niejednej osobie spodoba się sposób narracji Amerykanki, jej wyważenie i delikatność w podejściu do tematu.
Książka nie skupia się tylko na samej Liesel, ale pokazuje też co czuli inni członkowie jej rodziny wobec wojny (od samego jej początku, aż do samego końca). Obserwujemy, jak każdy z ich poglądów zmieniał się w miarę upływu czasu.

Książka "Dziewczyna z Berlina" to zbeletryzowana powieść historyczna, której fabuła toczy się w dwóch ramach czasowych. Wojnę i wszystko na co ma wpływ oglądamy oczami młodej Niemki, Liesel. To interesujący zabieg, tym bardziej, że ojciec dziewczyny popiera działania Hitlera i jest naukowcem, który pomagał odkryć pestycyd Cyklon B. 
Bohaterem drugiej osi jest Sam, który ma zadanie zlokalizowanie zbrodniarzy wojennych.
Obie osie czasowe stopniowo się ze sobą łączą, zazębiają.

Bardzo ważnym aspektem książki jest związek Liesel z Rosą, córką Gerdy, pokojówki w domu Liesel. Rosa jest żydowskim dzieckiem, które boi się o bezpieczeństwo swoje i swojej rodziny. Nikomu chyba nie potrzeba przypominać jaki był stosunek większości Niemców do Żydów, więc możecie sobie wyobrazić, że Żydówka w niemieckim domu nie ma wcale łatwo.

Czy spojrzenie na wojnę oczami Niemki różni się od tego, gdy patrzy ktoś innej nacji? Sami musicie sprawdzić. Ja dodam od siebie, że po te powieść naprawdę warto sięgnąć, bo przedstawia ten okres trochę inaczej i z innej perspektywy. Przyznam, że książkę czyta się bardzo dobrze i mimo dość powolnego tempa, szybko. 
"Dziewczyna z Berlina" przedstawia wojnę z wielu różnych perspektyw i zagłębia się w zawiłości bycia Niemcem podczas wojny.
Uważam, że nawet osoby, które na co dzień nie czytają literatury stricte wojennej, znajdą się w tej historii. Polecam.

Nie ma co ukrywać, ale nie jestem i raczej nigdy nie byłam zwolenniczką tematyki wojennej w książkach. Nie jest ona łatwa, a szczegóły historyczne, bez których trudno sobie ten temat wyobrazić, potrafią nieźle przytłoczyć i namieszać w głowie. Dlatego po "Dziewczynę z Berlina" autorstwa Kate Hewitt sięgnęłam z dystansem. Teraz już wiem, że zupełnie niepotrzebnie. Z tego co udało mi się dowiedzieć, to w napisanie tej historii włożono sporo pracy i wiedzy (co zresztą widać). Zostały odwzorowane fakty wojennego Berlina i chociaż większość przedstawionych osób jest fikcyjna, to postać ojca głównej bohaterki Liesel Ottona oparta jest na realnych postaciach, którzy byli chemikami ii pracowali na rzecz Rzeszy przy tworzeniu syntetycznych materiałów wykorzystywanych w działaniach wojennych. Mamy podział na opis wydarzeń z roku 1936 przed wojną, a także 1946 - okresu powojennego. Na przestrzeni tego czasu nasi bohaterowie dojrzewają, stawiają czoło nazizmowi i życiu na krawędzi, dojrzewają i muszą podejmować decyzję niekiedy wbrew własnym przekonaniom. Walczą o to, by być wiernym Rzeszy, Hitlerowi, samym sobie i własnemu sumieniu...choć niekiedy to wszystko jest tylko maską i trudnym kodem do rozszyfrowania własnego "Ja".

"Chciałam być wolna - wyznała cicho Rosa.
Nawet jeśli tylko przez kilka minut. To może być wszystko, co mi pozostało."

Zdecydowanie książka warta polecenia.

,, Chciałam być wolna - wyznała cicho Rosa - Nawet jeśli tylko przez kilka minut. To może być wszystko, co mi pozostało. "
Uwielbiam książki, w których akcja toczy się w realiach II wojny światowej. Te historie mają w sobie jakiś nieopisany klimat, który magicznie mnie przyciąga. A w obliczu wydarzeń, z jakimi światu przyszło się teraz mierzyć, trafiają do mnie jeszcze bardziej.

,, Dziewczyna z Berlina " to powieść, której fabuła osadzona jest w dwóch ramach czasowych. Pierwsza to rok 1936, kiedy mieszkająca w Berlinie Liese Scholz wiedzie pełne przywilejów i bezpieczne zycie. Przypadkiem spotyka Rosę, córkę ich żydowskiej gosposi i już wie, że zasady nazistowskiego rządu nie są takie idealne, jakimi je widziała. Są brutalne. Postanawia więc pomóc Rosie.
Druga rama czasowa to rok 1946, kiedy młody amerykański kapitan przyjeżdża do Niemiec, by odnaleźć nazistów i doprowadzić do ich procesów. W miarę wcześnie domyśliłam się, co te dwa wątki połączyło, ale moja ciekawość, co do rozwoju dalszych wydarzeń, nie zmalała.

Ta książka to opowieść o miłości i wojnie, o wyborze między tym, co słuszne, a tym, co może narazić bliskich na niebezpieczeństwo. To podążanie za głosem własnego sumienia, nawet jeśli grozi to ryzykiem. W końcu to świetnie ukazany obraz narodu niemieckiego. Ciekawym doświadczeniem było oglądać powojenny Berlin oczami Amerykanina. Autorka skupiła się w dużej mierze na przedstawieniu nazistowskiego systemu, jego zależności i powiązań. Czytając tę lekturę możemy przyjrzeć się bliżej warstwom totalitarnego nazizmu, napędzającego go mechanizmowi, czy życiu ludzi, którzy musieli mu się podporządkować. W innym przypadku tracili życie.

Sięgając po tę książkę liczyłam głównie na opowieść o miłości. I rzeczywiście, ta miłość jest, ale nie wiedzie tutaj prymu. Jednak nie przeszkadzało mi to. Otrzymałam świetnie skonstruowany obraz działania nazizmu w Niemczech, zaakcentowany odwagą i siłą tych, którzy temu systemowi nie ulegli. Polecam. Warto sięgnąć po tę przepiękną, wypełnioną emocjami historię. Chociażby po to, by tak zwyczajnie poczuć wzruszenie, jakie nam serwuje. Polecam Wam serdecznie.

Czasami sięganie po książki trudne i to w jeszcze trudniejszym czasie dla niektórych może być wyzwaniem lub być wręcz niemożliwe, ale ja chętnie wychodzę ze strefy komfortu, bo właśnie wtedy przychodzi jeszcze większa refleksja. Tak jest z "Dziewczyną z Berlina", którą pewnie niektórzy odłożą na później, poprzez tematykę wojenną, ale ja już Wam teraz powiem, że ją trzeba przeczytać! Jest świetnie napisana, szybko się czyta i choć nie jest wcale łatwo, to wciąga i chciałoby się aby powstała z tego seria. Niesamowicie autorce udało się stworzyć coś świeżego, nowego, wręcz cudownego. Dlatego polecam!