Dziewczyna z piegami

Dwudziestopięcioletnia Allegra Bird mieszka w Dublinie i pracuje jako parkingowa. Marzyła zawsze o byciu policjantką, niestety odrzucili jej podanie. Jej praca jest nudna, a każdy dzień jest podobny do poprzedniego. Kiedy po raz kolejny wypisuje mandat żółtego ferrari, a właściciel w złości wyrzuca jej, że każdy jest wypadkową pięciu osób, z którymi spędza najwięcej czasu, Allegra stawia sobie za cel znalezienie tych osób.

Trudne dzieciństwo z ojcem, po tym jak porzuciła ją matka, skłoniła Allegrę do tworzenia konstelacji na ramionach z piegów. Ucierpiała przy tym jej psychika, a na ciele pozostały blizny.

Trudno mi ocenić tę książkę, ponieważ przeżywałam z nią wzloty i upadki. Początkowo fabuła mocno mi się spodobała i z impetem wkroczyłam w życie Allegry. Potem, stopniowo zaczęłam się nudzić i już myślałam, że nie dobrnę do końca powieści. Na szczęście przetrwałam kryzysowy moment i udało mi się ją skończyć. I jaka jestem szczęśliwa z tego powodu! Ponieważ później naprawdę zaczęło dziać się dużo i z zaciekawieniem trwałam u boku Allegry.

Tak więc musicie wiedzieć, że fabuła jest bardzo wolna. Nie ma zbyt wielu zwrotów akcji, jest przegadana i w wielu momentach możecie stracić zapał do czytania. Jest to książka o porzuceniu, szukaniu prawdy o sobie, miłości, przyjaźni i przywiązaniu. Mimo wszystko sięgnijcie i sami się przekonajcie, czy historia Allegry trafi do Waszych serc!

Czytacie książki zawsze do końca? Czy zdarzyło się wam porzucić jakąś po przeczytaniu tylko kilku rozdziałów?

Powiem szczerze, że w przypadku powieści ?Dziewczyna z piegami? byłam tego bardzo bliska. Niestety od samego początku czułam, że ta historia mi się nie spodoba. Tak bardzo chciałam, żeby okazało się, że jestem w błędzie i z czasem przerodzi się ona w coś dobrego, jednak tak się nie stało. Lubię twórczość autorki bo naprawdę potrafi napisać piękną i przejmującą historię, jednak ta nie trafiła w mój gust. Przez większość czasu walczyłam z fabułą. Zajęło mi również trochę czasu, aby wejść do tej książki. Gdy już mi się to udało poczułam się nawet zaangażowana w to małe miasteczko i życie głównej bohaterki, ale z czasem niestety straciło to swój blask z powtarzalnością. Ogólnie ?Dziewczyna z piegami? nie trafiła do mojego serca i czuję się trochę rozczarowana, bo naprawdę liczyłam na historię, która podnosi na duchu i skłania do przemyśleń. Jednak jakaś cząstka mnie odnalazła w niej pewne aspekty, które sprawiły, że chciałam doczytać ją do końca.

Każdy jest wypadkową pięciu osób, z którymi spędza najwięcej czasu. Takie słowa
Allegra Bird słyszy od nieznajomego. Od tej pory uporządkowane życie dziewczyny zostaje wywrócone do góry nogami. Allegra pracuje jako strażniczka parkingowa, zostawiła swojego ojca i niekonwencjonalne dzieciństwo, aby zacząć nowe życie w mieście. A teraz dzień mija jej za dniem. Słowa nieznajome skłaniają ją do refleksji. Zastanawia się kim są ludzie, którzy ukształtowali ją taką, jaka jest teraz? I czy istnieje w jej życiu pięć osób, które mogą kształtować i decydować o jej przyszłości?

Muszę przyznać, że była to długa historia dziewczyny, która nie do końca mi pasowała.
Czasami chciałam sięgnąć do książki i potrząsnąć postaciami, a innym razem chciałam, żeby po prostu się skończyła. Gdy dotarłam do zakończeniach poczułam ulgę, bo pod powierzchnią przewidywalnego zakończenia odnalazłam pewnego rodzaju spokój. Ta książka była dziwna, smutna, niewygodna, ale również podnosząca na duchu, jednak moją pierwszą myślą, kiedy ją skończyłam, było: ?Dobrze, że to już koniec?.

Podsumowując muszę dodać, że nie uważam, ze była to jakaś bardzo zła książka, a doświadczeń Allegry nie należy wyśmiewać, bo brzmią bardzo realistycznie. Ale również nie jest to książka, którą chciałabym jeszcze kiedykolwiek przeczytać. Nie wniosła nic do mojego życia.