Echo z otchłani

?Ostatecznie uznali, że nie pozostaje im nic innego, jak przeżyć swoje życie najlepiej, jak było to możliwe?, czyli powracamy do kosmosu wraz z Remigiuszem Mrozem.

Echo z otchłani to drugi tom kosmicznej przygody Remigiusza Mroza. Nie tak dawno przeczytałam Chór zapomnianych głosów, więc jestem na bieżąco. Jeśli nie czytaliście poprzedniego tomu, to odsyłam do niego, ponieważ sięganie po Echo z otchłani bez znajomości poprzedniej części jest bez sensu.

ISS Kennedy powrócił na Ziemię, która w niczym nie przypomina planety sprzed kilkuset lat. Po globalnym kataklizmie stała się jałowym pustkowiem, a na jej powierzchni przetrwali tylko nieliczni.

Ocalałe statki Ara Maxima są bezpieczne na orbicie, czekając na dalsze instrukcje tych, którzy podejmą się odbudowy ludzkości. Co zdarzyło się na Ziemi? I czy okrętom naprawdę nic nie grozi? Wróg wygrał proelium i czeka gdzieś pośród gwiazd, świadomy istnienia gatunku ludzkiego.
Jeden z nich nadal znajduje się w kriokomorze Kennedy?ego. I będzie miał szansę, by odkupić swoje winy?

Nie ukrywam, że Mróz jest na liście moich ulubionych polskich pisarzy, dlatego zawsze z chęcią sięgam po jego książki. Chór zapomnianych głosów naprawdę mi się podobał i nie mogłam się doczekać dalszych losów ISS Kennedy. Autor stworzył intrygujących bohaterów. Każdy z nich ma swoją historię i przekonania. Język jest prosty, a akcja dynamiczna. Mróz potrafi zainteresować czytelnika, a z Echo z otchłani nie odstępuje poziomem poprzedniemu tomowi.

W dialogach nadal nie brak humoru i szczypty sarkazmu tak charakterystycznego dla Mroza. Autor doskonale sobie radzi w gatunku science fiction, który od zawsze uważał za swój ulubiony. Powieść jest intrygująca, a z każdą kolejną stroną rośnie ciekawość. Historia ta to naprawdę kosmos ? autor ma wielką wyobraźnię, a tutaj praktycznie bawi się w Boga, a śmierć nie jest żadną przeszkodą.

Tę serię czyta się naprawdę dobrze i dostarcza rozrywki. Dialogi są genialne i nie raz można się uśmiechnąć, czytając je. Bohaterowie również ciekawie wykreowani. Cała historia ma duży potencjał i na pewno zadowoli fanów science fiction. Remigiusz Mróz powrócił w świetnym stylu i po raz kolejny zabiera nas w kosmiczną przygodę.

PIERWOTNY SZCZEP ZIEMSKI I NOWE MUTACJE
Skandynaw, świadomy już prawdy rozegranej na pokładzie statku masakry i Arab, który przyznaje się do zbrodni. Wszak wszystko wskazuje na to, że ktoś pozbawił go własnej woli. To na ich barkach spocznie ogromny ciężar kolejnej misji, od której będą zależeć dalsze losy wielu. Po drugiej stronie obserwująca ich, najstarsza stopniem we flocie Elysse i Jaccard dryfujący na orbicie geosynchronicznej. Autor wprowadza w szeregi swojej powieści także postaci zarezerwowane tylko dla wykreowanego przez niego świata. Są cierpiący na mutacje, ogarnięci masową zachorowalnością na astmę i jaskrę jajogłowi ludzie, którym brak świeżej krwi i mus zawierania relacji z krewnymi pokrzyżował możliwość normalnego rozwoju. Są też Diamentowi? Jednym słowem, jak na podjęty przez autora temat przystało, nic nie przypomina obecnego stanu planety. Ani flora, ani fauna, ani też gatunek ludzki. Wprowadzenie tak wielu postaci w treść wiąże się z pewnym ryzykiem powstania chaosu przenoszącego się na odbiór tej historii. Myślę, że w tym wypadku nie ma obaw, choć nie ukrywam, że to jedna z tych książek, które trzeba czytać w maksymalnym skupieniu.

ROZBUDOWANA FABUŁA
Próby ocalenia ludzkości, kara śmierci, przesłuchanie i ratowanie embrionów. Istota religii i filozofie, które pozwalają ludziom wytyczać sobie konkretne ścieżki i widzieć w egzystencji jakiś głębszy sens. W powieści pojawiają się tematy przypominające te, które mają miejsce we współczesnej rzeczywistości. Są jednak i takie, które ewidentnie akcentują i obrany gatunek historii. Zmiana linii czasu, konsola sterowania diapauzą, generator cząsteczek. Zagłada ludzkości, pierwotny szczep ziemski, makabryczne obrazy i decyzje o wymiarze ponadprzeciętnym. Na łamach historii czytelnik nieraz spotyka się ze słownictwem wyjętym ze słownika astrofizyków, nawigatorów czy ludzi zajmujących się podobnymi tematami, co świadczy o fachowym przygotowaniu się autora do zbudowania podstaw wiarygodności tej książki i co przenosi się na jej odbiór. Globalny kataklizm, zagrożenie czyhające ze strony ukrytego pośród gwiazd wroga. Wiele zwrotów akcji, ogrom zaskakujących momentów i niespodziewanych rozwiązań. Bardzo dynamiczna fabuła, kąśliwe komentarze, sarkastyczny humor i cień nadziei, że może pojawi się w tym temacie coś jeszcze.