Epoka martwych Początek

Przyznam się szczerze, że przed lekturą tej książki broniłam się jak mogłam. Uległam namowom i muszę sobie sama odpowiedzieć na pytanie czy żałuję.

W Moskwie prowadzone są badania nad nowym wirusem. Pochodzi on od prehistorycznej ryby i jest wszczepiany szczurom i małpom. Co jest w nim takiego fascynującego? Otóż to, że wirus ten zarażając wszystkich którzy mają z nim kontakt zabija zazdrośnie wszystkie inne wirusy stojące mu na drodze, a sam nie daje żadnych objawów. Jeśli więc nosiciel złapie jakaś chorobę, choćby grypę, natychmiast zostaje z niej uleczony. Brzmi wspaniale? Teoretycznie tak, ale jest jedno "ale". Otóż wirus ten nie pozwoli tak łatwo umrzeć swojemu nosicielowi. Jeśli do tego dojdzie, to go ożywia i by mutować każe mu pożywiać się ciałem innych, jednocześnie ich zarażając. Póki wirus jest pod kontrolą w laboratorium, teoretycznie nic nam nie grozi, ale od czego mamy grupę "zielonych" aktywistów? Podłożona przez nich bomba uwalnia zarażone zwierzęta, część z nich zabija, a one ożywają i zaczynają kąsać wszystko co stanie im na drodze. I oto mamy epidemię zombie. Ludzie nie wiedzą co się dzieje, osoby zarażone szybko umierają, a potem ożywają i zarażają kolejnych. Apokalipsa w pełnym wymiarze - przerażenie, brak informacji, początkowy brak wiedzy jak się bronić.

Niezły pomysł na książkę, ale totalnie nie moja tematyka. Ale, autor prócz fantastycznej opowiastki pokazał też coś ważnego. Dla mnie takim smaczkiem było przedstawienie ludzkich zachowań w obliczu zagłady. Możemy obserwować jak społeczeństwo dzieli się na dwie grupy. Pierwsza to ludzie którzy przyjmą do siebie potrzebujących, pomogą im, podzielą się tym co mają i nauczą jak się bronić. Druga, to tacy, którzy chaos i stan wojny wykorzystają do własnych celów - czując się bezkarni będą kraść, gwałcić i zabijać. I niestety tych drugich wydaje się być znacznie więcej.

Wszystko to wydaje się niewiarygodne. A skąd wiemy w ilu krajach prowadzone są tego typu badania i lada chwila nie grozi nam jakaś katastrofa? Przecież dopiero co przeżyliśmy pandemię. Czy aż tak bardzo ta sytuacja różniła się od tej przedstawionej w książce? No ok, nie było żywych trupów z wygryzionymi częściami ciała, nie musieliśmy walczyć jak na wojnie z niewiadomym. Ale strach jaki odczuwaliśmy przed kontaktem z drugim człowiekiem w obawie przed zarażeniem, zamknięcie w domach, wykupowanie wszystkiego co się da ze sklepu, brak rzetelnych informacji, a w końcu brak wiary w to że faktycznie coś nam groziło i bunt przed brakiem spotkań z innymi, bardzo przypomina reakcję ludzi przedstawioną w książce.

Więc ponownie pytanie, czy żałuję tej lektury? Żałuję to za duże słowo - po prostu nie jest to rodzaj literatury którym się interesuję. Ta tematyka przypomina mi wysyp kiepskich książek z lat 90tych, a do tego to ponad 500 stronicowa cegła, więc jej przeczytanie zajęło mi trochę czasu. Ale muszę przyznać uczciwie, że autor ma całkiem niezłe pióro i to że mnie akurat tego typu tematy nie interesują, nie oznacza, że książka jest zła i ktoś inny nie będzie nią zachwycony. Wiem że ma być to trylogia, ja raczej nie sięgnę po kolejne tomy, bo to nie moja bajka, ale z pewnością znajdą się wielbiciele gatunku, którzy przeczytają to z ogromną przyjemnością.

Dawno nie czytałam książki z motywem apokalipsy zombie, więc z chęcią sięgnęłam po "Epokę Martwych" - pierwszy tom trylogii pełnej strachu, walki o przetrwanie, wyścigu z czasem i próby utrzymaniu przy życiu siebie i swoich bliskich.

Książka zaczyna się od motywu, który bardzo lubię - nielegalnych eksperymentów w nienajlepiej zabezpieczonym laboratorium. Wiadomo, do czego one doprowadzą, a mimo to zawsze z chęcią o nich czytam. W tym przypadku tajemniczy wirus, który wydostał się z centrum badawczego, powoduje przemianę w zombie - w dodatku atakuje nie tylko ludzi, ale też zwierzęta.

Za wielki plus uważam to, że w książce ciągle coś się dzieje. Akcja goni akcję, bez przerwy pojawiają się nowe kłopoty, nowe misje, nowi bohaterowie. Autor ciekawie opisał to, do czego zdolny jest człowiek w obliczu zagrożenia i jak zmienia się porządek znanego nam świata, gdy nie ma już żadnej nadziei. Z pewnością nie jest to jednak lekka książka, którą można czytać "w międzyczasie". Jest wciągająca, ale i wymagająca.

Ostrzegam, że cała historia pełna jest opisów broni, walk, wybuchów i wystrzałów, a co za tym idzie, mnóstwo w niej krwi, ciał, śmierci, a nawet samobójstw. Nie każdy lubi tak szczegółowe opisy tego, co z kogo wypłynęło i co na czym się rozprysnęło. Z drugiej strony - w thrillerze o zombie chyba nie da się uniknąć takich scen, prawda?

Z minusów - "Epoka martwych" jest naprawdę długa i chociaż czytało mi się ją dobrze, to miałam czasami wrażenie, że jest przegadana i zbyt szczegółowa. Przyznam, że trochę mnie wymęczyła. Wiem też, że jeśli będę chciała sięgnąć po drugi tom, to pierwszy będę musiała sobie odświeżyć. Zabrakło mi też więzi z bohaterami, o których losy miałam się martwić. Tylko trzy osoby zaciekawiły mnie na tyle, żebym naprawdę im kibicowała - Siergiej, Ania i Masza.

Polecam, ale nie każdemu. Ta książka nie sprawi, że nagle polubicie mroczne postapo. Ale jeśli już je lubicie, przyniesie Wam sporo wrażeń i dużo krwawej rozrywki.

"Na wol­ność wy­rwało się coś, co ni­gdy nie po­winno było uj­rzeć świa­tła dzien­nego. W żad­nym wy­padku. Coś ta­kiego nie po­winno na­wet ist­nieć, a jed­nak ist­nieje."

Wyizolowany w jednym z moskiewskich laboratoriów, wirus o niespotykanej dotąd śmiertelności i toksycznie oddziałujący na organizmy ssaków, rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie. Tylko nieliczni zdają sobie sprawę ze skali zagrożenia, gdyż media przedstawiają zakłamany obraz sytuacji. Zaraza mutuje, paraliżując kolejne miasta. Jeden z doktorantów, Siergiej Kramcow, wraz z grupką znajomych unika losu zarażonych. Wie, że chcąc przetrwać musi przygotować się na każdą ewentualność. Rozpoczyna się dramatyczna walka z czasem, w której nadzieja na opracowanie szczepionki staje się kwestią życia i śmierci.

Jeszcze kilka lat temu tematyka zombie cieszyła się ogromną popularnością, zalewając nas nie tylko licznymi filmami, ale również książkami. Sama często sięgałam po gatunek postapo i z napięciem śledziłam kolejne sezony "The Walking Dead". Teraz po dłuższym czasie z ciekawością zabrałam się za Epokę martwych, która otwiera trylogię Andreya Kruza. Autor przedstawia postapokaliptyczny świat, a także próby przetrwania w nowej rzeczywistości.
Z jednej strony od początku towarzyszyło mi uczucie, że z łatwością mogę przypuszczać, co się wydarzy, bo w końcu świat ogarnięty wirusem może mieć tylko jeden scenariusz, ale czy na pewno? Biorąc pod uwagę współczesne możliwości liczyłam na zaskoczenia. Z drugiej strony patrząc na dramatyczną walkę o przeżycie i równocześnie postępującą anarchię z przerażeniem uświadamiałam sobie, do czego zdolny jest człowiek, w obliczu zagrożenia, ale również w momencie, w którym poczuje się bezkarny. Akcja rozwija się dynamicznie, a wydarzenia ukazane są z kilku perspektyw. Mam nadzieję, że już niebawem ukaże się kolejny tom, bo ciekawią mnie dalsze losy bohaterów.

Jak niemal zawsze wszystko zaczyna się od agresywnych działań ekoterrorystów, a dokładniej w tym przypadku obrońców zwierząt. Szczegółowo zaplanowany wybuch staje się początkiem epidemii niezwykle zakaźnego wirusa, który ożywia nosiciela gdy ten umrze. Typowo jedyny sposób na zabicie takiego martwego to uszkodzenie mózgu czyli strzał w głowę... To co mniej typowe... Żywienie się żywymi organizmami tego samego gatunku sprawia, że żywe trupy mutują. Reszta cech poznanych tu zombie jest doskonale znana i niemal niczym nie różni się od tych poznanych już w innych dziełach. Choć wirus miał być lekiem na wszystko stał się początkiem końca ludzkości.

Powieść wciąga i jest ciekawie poprowadzona fabuła. Mamy tu kilka perspektyw z podanym dniem i orientacyjnie czasem dzięki czemu wiemy, które wydarzenia toczą się jednocześnie. Jedną perspektywę dostajemy w pierwszej osobie i jest to w sumie zrozumiałe jako, że to najważniejsza z postaci jakie występują w powieści. Autor miał ciekawą wizję i sam pomysł wirusa co jako objaw ma jedynie lepsze samopoczucie u żywych i wystarczy być w pobliżu chorego by się zarazić wręcz przeraża, ale dodaje też spójności całej historii.

To co mnie momentami przytłaczało to opisy broni i sprzętu taktycznego, ale nie ma tego aż tak dużo więc nie przeszkadza to w żaden sposób w odbiorze powieści. Wiele mamy tu wyjaśnień dotyczących wirusa, ale i jego pochodzenia. Dodatkowo możemy zaobserwować jak pandemia wpływa na ludzi, jak część z nich staje się niemal dzikusami uważającymi, że w obliczu zarazy wszystko im wolno i są bezkarni. Mamy tu też ukazanych dobrych ludzi, którzy chętnie niosą pomoc nieznajomym i starają się utrzymać resztki cywilizacji.

Bardzo polecam Wam tą powieść, a sama wyczekuję już kolejnych części tej trylogii.

Moskwa. Groźny wirus, szybko mutujący, wydostaje się z laboratorium. Nastaje apokalipsa. Ludzie zmieniają się w zombie i atakują innych,wywołując chaos. Siergiej Kramcow, do niedawna pracownik tego laboratorium, wraz z grupą przyjaciół, walczą o przetrwanie tworząc własną grupę partyzantów. W ślad za nimi ruszają wysłannicy koncernu, by żadne obciążające ich dowody nie ujrzały światła dziennego. Czy uda im się uciec i jednocześnie zadbać o swoje bezpieczeństwo?

?Epoka martwych? to doskonała lektura dla fanów klimatów postapo. W moim odczuciu autor idealnie oddał klimat i realia takiego świata w obliczu zagłady. Mamy sporo bohaterów, ale nie gubimy się w nich, a przez to obserwujemy jak na poszczególnych warstwach społecznych rozprzestrzenia się wirus. Oczywiście władze nie informują swoich obywateli jaka jest prawda i co się wydarzyło, więc jest chaos i ludzie nie wiedzą, że trzeba się chronić i nie zbliżać do zarażonych. Metodą prób i błędów, często kosztem własnego życia, odkrywają z czym mają tak na prawdę do czynienia. Akcja od początku jest dynamiczna i wciąga czytelnika w wir wydarzeń. Obserwujemy grupę Kramcowa jak się organizują i szkolą, co jest jakby swoistym kodeksem przetrwania. Fajne jest to, że w trakcie lektury los niektórych bohaterów łączą się ze sobą.

?Ruszyła selekcja naturalna w swojej najbardziej bezpośredniej, cynicznej formie. Świat wywrócił się do góry nogami.?

Świat stanął w chaosie. Niektórzy ludzie się jednoczą, próbują wszystko zorganizować na nowo, inni zaś tracą człowieczeństwo i zaczynają być bestiami. Jedyny minus jak dla mnie to zbyt wiele informacji na temat broni, opisów i rodzajów, dla mnie to kompletnie czarna magia???? Jestem bardzo ciekawa dalszych losów grupy, która się utworzyła, bowiem mają ważne zadanie do wykonania. Liczę, że w kolejnym tomie dowiem się czy im się uda.

Wydaje mi się, że nie muszę nikomu przypominać niedawnych wydarzeń, które obiegły cały świat, a które chyba wszyscy mamy w pamięci. Mam na myśli pandemię związaną z wirusem Covid 19.
Epoka martwych. Początek? to pierwsza część trylogii, to także rewelacyjny przykład literatury postapokaliptycznej. Ale jest to również, dla większości czytelników (w pewien sposób) powrót do momentu wybuchu pandemii.
Andrey Kruz zafundował nam wyciek wirusa, który błyskawicznie opanowuje cały świat. Ja wiem, pomyślicie, ale to już było. Owszem. Jednak Kruz napisał tę książkę naprawdę dobrze i czyta się ją z ciekawością. Aha. Zapomnijcie na chwilkę o pandemii, w której my ?braliśmy? udział. U Kruza wirus działa troszeczkę inaczej. Paraliżuje świat i zamienia zarażonych w niebezpieczne istoty ? Zombie. Czyli mamy totalny chaos, do którego doprowadzili (a jakże) naukowcy. I jak to bywa w takich sytuacjach władza umywa ręce dbając tylko o siebie; media zakłamują, jak tylko mogą rzeczywistość, więc zwykli, najmniej wszystkiemu winni obywatele muszą sami stawić czoła zagładzie (tylko jak to zrobić) i za wszelką cenę i na różne sposoby próbować przetrwać, choć jest to karkołomne zadanie.
Wiadomo oczywiście, że nie każdego ?dopadnie? ta dziwna przypadłość. Wszystko zależy od odporności organizmu, bo to on reaguje na patogeny zawarte w wirusie. W ?Epoce martwych? nie wszyscy zmieniają się w Zombie, a fabuła książki skupia się na tych, którzy próbują przetrwać w świecie opanowanym przez te niebezpieczne istoty. Czy mają szansę na przetrwanie?
Pierwszy tom trylogii ?Epoka martwych? rozpala ciekawość i ma się ochotę od razu sięgnąć po kolejne dwa tomy, które (dla nas, czytelników) na szczęście zostały ukończone. Andrey Kruz przedwcześnie odszedł w 2019 roku. Zmarł w Hiszpanii, dokąd uciekł w 2005 roku z ZSRR. Trylogia o śmiertelnym wirusie stała się bestsellerem jeszcze przed wybuchem pandemii, a twórczość postapokaliptyczna Kruza porównywana jest do ?Metra 2033? Głuchowskiego, ?Bastionu? Kinga czy ?Drogi? McCarthyego.
Trylogia osadzona jest współcześnie w stolicy Rosji, Moskwie i stanowi fascynującą mieszankę elementów postaapokalipsy, horroru i walki o przetrwanie. Jeśli interesują Was książki o emocjach i ludzkiej psychologii w obliczu kryzysu, to śmiało. Epoka martwych. Początek jest dla Was

Bardzo wciągająca książka. Czyta się bardzo szybko. Idealna na weekend lub kilka wolnych wieczorów. Idealna dla fanów postapo, zombie i walki o przetrwBardzo wciągająca książka. Czyta się bardzo szybko. Idealna na weekend lub kilka wolnych wieczorów. Idealna dla fanów postapo, zombie i walki o przetrwanie. Zdecydowanie pozycja warta polecenia.anie. Zdecydowanie pozycja warta polecenia.