Era

"Era" to świetny thriller o najnowszej technologii i sztucznej inteligencji. Główny bohater powieści Oliwier Falk wraz ze swoim zespołem programistów ma przedstawić swoje dzieło w Hanowerze na targach technologicznych. Tuż przed pokazem w nieoczekiwanych okolicznościach ginie przyjaciel Oliwiera, czołowy architekt projektu. Śledztwo w tej sprawie prowadzi komisarz Samuel Blom. Czy odkryje , co stało się z architektem systemu? Czy rozwiąże zagadkę kryminalną?

Fabuła wciąga już od początku i trzyma w napięciu do ostatniej strony. Sztuczna inteligencja, świat technologii, zagadka kryminalna, manipulacje i intrygi. Świetna kreacja bohaterów. Przewracałam kartkę za kartką, by poznać losy Oliwiera i jego przyjaciół. Przeżywałam razem z nimi ich emocje. Autor związany jest z branżą IT więc fachowo poruszał się po technologicznych sprawach. Jednak wszystko napisane jest dla nas łatwym językiem. Jestem usatysfakcjonowana lekturą I na pewno przeczytam kolejne tytuły spod pióra tego autora.
Bawiłam się znakomicie.
Czytajcie! Nie pożałujecie!
Polecam!

Powiem wam, że książka była zabawna i niepokojąca jednocześnie. Zabawna, kiedy rozpoczęte były sceny jakby z teatru, kiedy postacie ze sobą rozmawiały i cokolwiek by nie powiedziały było tak sztuczne jak szczęka mojej babci:-) Ale właśnie tym sposobem rozweselały nie tylko publiczność, ale i czytelnika. Jednak później mieliśmy przejście do momentów, kiedy zaczynało się robić niepokojąco, kiedy za pomocą opisów było ukazane, że coś niebawem się wydarzy, że coś się nie zgadza. Tutaj ogromny plus dla autora, gdyż umiejętnie wprowadzał napięcie od najmniejszego, do coraz większego, aż nas samych łapał stres. Czytamy opowieść o wielkim odkryciu, jak postacie przygotowują się do wielkiego otwarcia. Dopiero w pewnym momencie dochodzi do nas, że chodzi tutaj o inteligencję robotów. O sztuczne władanie słowem i stworzenie oprogramowania, który pisze scenariusze filmowe, które będą tutaj ukazane. My z wolna zaczynamy poznawać życie prywatne twórców sztucznej inteligencji i nagle ktoś tutaj zginie. Podejrzanych będzie dużo, zresztą my sami będziemy chcieli odgadnąć kto odpowiada za ten wypadek. Czytelnik jest tak zmieszany, że w pewnym momencie nie wie, kto za cokolwiek ponosi odpowiedzialność, czy film łączy się z prawdziwymi wydarzeniami, czy specjalnie został umieszczony jako dodatkowy chaos. Czyżby prawda była tak absurdalna? Czy zawsze można ufać sztucznej inteligencji?
Słuchajcie przed wami prawdziwa petarda. Z pewnością co druga osoba na świecie zastanawia się co się stanie, kiedy roboty będą pełniły każdą funkcję, którą wcześniej wypełniał człowiek. Macie na nie solidną odpowiedź, a szczerze, to mam nadzieję, że nigdy do tego nie dojdzie. Ludzie na siłę starają się zastąpić naturę, tylko nie wiedzą, że i ona kiedyś się zemści. Tak jak i człowiekowi poda się palec, to pragnie całej ręki, tak samo będzie ze sztuczną inteligencją. Mnie osobiście książka mocno przeraziła swą prawdopodobnością. Nawet po jej skończeniu wciąż na skórze mam gęsią skórkę. Jak widać pewnym należy być tylko tego, że kiedyś każdy z nas umrze:-)

Absolutnie uwielbiam thrillery technologiczne - i ogólnie książki, w których technologia odgrywa ważną rolę. Gdy widzę opis sugerujący wyrwaną spod kontroli sztuczną inteligencję, atak hakerski czy podejrzane oprogramowanie, jestem w stanie rzucić wszystko inne i zabrać się za książkę z tym właśnie motywem.

Tak było z "Erą" - od razu poczułam, że to będzie COŚ. I przeczucie na szczęście mnie nie myliło, bo "Era" okazała się jednym z najlepszych thrillerów technologicznych (ba, samych thrillerów również), jakie czytałam w ostatnich latach.

Czy sztuczna inteligencja może zwrócić się przeciwko swoim twórcom? Kto jest nadawcą tajemniczych przesyłek? Czy ta sama osoba jest odpowiedzialna za makabryczną transmisję na żywo i powiązane z nią głosowanie, w którym stawką jest ludzkie życie? I czy kreatywność AI może być porównywalna z ludzką? I o co chodzi z tymi cholernymi kijankami?

Autor stworzył fabułę tak przemyślaną, a do tego zaskakującą i przerażającą, że do teraz nie mogę wyjść z podziwu. Wykreował też bohaterów z krwi i kości, o których los faktycznie się przejmowałam. A zagadka kryminalna? Do teraz mam ciarki na myśl o niej. Nie mówiąc już o zakończeniu, które zwaliło mnie z nóg...

Kamil Piechura stworzył thriller idealny: pełen zaskakujących plot twistów, przerażających scen, doskonale stopniowanego napięcia i sekretów mrożących krew w żyłach. Serio. Podczas czytania niejednokrotnie będziecie szeroko otwierać oczy ze zdumienia i robić przerwy na złapanie oddechu...

Chyba znalazłam kolejnego autora, po którego książki będę sięgać w ciemno!

Czy sztuczna inteligencja jest zagrożeniem dla ludzkości?
Głównymi bohaterami debiutanckiej powieści Kamila Piechury jest grupa programistów ,której marzeniem jest stworzenie algorytmu równego ludzkiej kreatywności.
Właśnie tym ma być Era. Jej zadaniem jest wyprodukowanie pełnometrażowego filmu.
Tylko czy marzenie o przełomie w dziedzinie technologii jest warte więcej niż kochająca i wspierająca się rodzina?
Na to pytanie odpowiedzi szuka Oliwier Falk.
Początkowo książka wydaje się być dość zawiła z racji specjalistycznej terminologii, lecz z każdą kolejną stroną sytuacja staje się bardziej klarowna.
Wszystko zaczyna się w chwili, gdy Bruno Engel główny architekt Ery ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Co więcej okazuje się, że szef Ansy ma wrogów ,a konkretnie jednego bardzo zaciętego wroga
Lecz czy to on stoi za tragicznymi wydarzeniami?
Do sprawy tajemniczej śmierci zostaje przydzielony nieszablonowy śledczy Samuel Blom.
Czy uda mu się rozwikłać zagadkę?
Szczerze mówiąc po raz pierwszy spotkałam się z tak oryginalnym pomysłem na fabułę książki i im bliżej ją poznawałam tym bardziej mi się podobała. Wyjątkowo intrygujący wątek kryminalny i świat nowinek technologicznych z wyrazistymi postaciami i niesamowitym zaskakującym zakończeniem gwarantuje świetną rozrywkę i dobrze spędzony czas. Polecam.

Era to intrygujący thriller technologiczny, który zabiera czytelników w podróż przez świat nowoczesnych technologii, moralnych dylematów i ambicji, które z czasem zaczynają przesłaniać wszystko inne. Oliwier Falk i jego zespół prezentują na targach technologicznych w Hanowerze swoje największe osiągnięcie sztuczną inteligencję o nazwie Era. To, co miało być triumfem ich kariery, szybko zamienia się w koszmar, kiedy jeden z najważniejszych członków zespołu, architekt systemu, jeden z założycieli firmy i przyjaciel Oliwiera, ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Wydarzenia te uruchamiają serię dramatycznych i mrocznych epizodów, które stawiają pod znakiem zapytania bezpieczeństwo i intencje stworzonej przez nich technologii.

Powieść rozpoczyna się w atmosferze ekscytacji i napięcia, kiedy Oliwier Falk przygotowuje się do prezentacji swojego rewolucyjnego projektu. Kiedy ginie Bruno, do świata bohaterów wkrada się chaos i niepewność, a jego tajemnicza śmierć staje się punktem wyjścia dla dalszych zawirowań fabularnych. Piechura sprawnie łączy elementy thrillera i nowych technologii, budując świat, w którym sztuczna inteligencja może zarówno pomagać, jak i niszczyć. Nie miałam łatwego początku z tą powieścią. Był dla mnie zwyczajnie niezbyt zrozumiały. Do tego stale zmieniające się perspektywy nie ułatwiały odbioru, szczególnie wtedy, kiedy akcja przerywana była serialem emitowanym przez Erę (takim najprostszym, nieco głupawym). Bo o tym, że jest to serial dowiadujemy się później. Miałam sobie odpuścić dalszą lekturę, ale cieszę się, że tego nie zrobiłam, bo później wszystko zaczyna się wyjaśniać, akcja bardzo przyspiesza, a napięcie stale rośnie. Mimo to fragmenty z serialem Ery odebrałam jako najsłabszą część książki i przeszło mi nawet przez myśl, aby je pomijać.

Kluczowym motywem Ery jest relacja między człowiekiem a sztuczną inteligencją. Piechura zadaje pytanie, czy stworzenie technologii przewyższającej ludzką kreatywność jest błogosławieństwem czy przekleństwem. Dramatyczna, pełna pułapek i momentami dość brutalna historia zmusza do refleksji nad konsekwencjami ślepego dążenia do postępu i odkrywa ciemne strony ambicji i pragnienia kontroli. Piechura pisze w sposób, który przyciąga i angażuje może nie od pierwszych stron, ale później na pewno. Jego styl jest dojrzały i przemyślany, co jest imponujące, biorąc pod uwagę, że Era jest dopiero drugą powieścią autora. Piechura umiejętnie balansuje między technicznymi szczegółami a przystępnym językiem, co sprawia, że książka jest zrozumiała nawet dla czytelników niezaznajomionych z branżą IT. Terminologia, jakiej autor używa w książce w odniesieniu do sztucznej inteligencji nie jest trudna i nie wybija z rytmu podczas lektury. Muszę przyznać, że dla mnie, jako totalnego laika w tym temacie, wiedza płynąca z lektury była użyteczna i ciekawa. Uśmiechnęłam się nawet, kiedy czytałam o tym, jak sztuczna inteligencja tworzy ludzi, a dokładniej, co robi z ich kończynami, bo pobawiłam się kiedyś i stworzyłam kilka grafik z ludźmi z wykorzystaniem tego narzędzia i mam dokładnie takie same doświadczenia, jak te opisane w powieści.

?Era? to również refleksja nad ludzką naturą i moralnymi dylematami związanymi z postępem technologicznym. Autor eksploruje tematy takie jak pragnienie władzy, etyka w nauce i technice, a także konsekwencje niekontrolowanego rozwoju technologii. Książka stawia pytania o granice, które powinniśmy postawić sztucznej inteligencji oraz o to, czy jesteśmy gotowi na ewentualne skutki naszych działań. Jednym z najważniejszych przesłań powieści jest to, że technologia, która ma służyć ludzkości, może stać się dla niej zagrożeniem, jeśli nie będzie odpowiednio kontrolowana. Powieść przypomina o odpowiedzialności, jaka wiąże się z tworzeniem i wykorzystywaniem zaawansowanych technologii i o etycznych dylematach, które muszą być rozwiązane, zanim technologia całkowicie zdominuje nasze życie.

Mimo początkowych trudności podobało mi się i doceniam tę książkę za świeże podejście do tematyki nowoczesnych technologii i ich miejsca w świecie, dobrze wykreowane postaci i dynamiczną akcję. Na pochwałę zasługuje również dojrzały styl autora, a także jego umiejętność tworzenia napięcia i atmosfery grozy. Autor postawił tą powieścią poprzeczkę dość wysoko, pokazując, że można pisać o zaawansowanych technologiach w sposób przystępny i emocjonujący. Serdecznie polecam!

P.S. Zakończenie jest fenomenalne! Totalnie niespodziewane i zaskakujące. Mimo że czytałam przynajmniej jedną książkę, w której został zastosowany podobny zabieg, nie domyśliłam się. I za to wielkie brawa.

P.S. Wreszcie wiem, co jest na okładce :D

?Czy podoba ci się moja gra??

W dzisiejszym cyfrowym świecie, gdzie technologia nieustannie przekracza granice ludzkiej wyobraźni, ?Era? Kamila Piechury stanowi literacką podróż w głąb ludzkich pragnień, ambicji i moralnych dylematów. Od pierwszych stron książki autor zaczarowuje czytelnika intrygującą koncepcją, która szybko przemienia się w mroczną powieść o nadziei, zdradzie, i przede wszystkim, o ludzkiej naturze.

W ?Erze? Kamil Piechura zabiera czytelnika w porywającą podróż przez labirynt technologicznych intryg i ludzkich ambicji. Zarys fabuły przenosi nas na targi technologiczne w Hanowerze, gdzie dla Oliwiera Falka oraz jego zespołu, (stawiających wszystko na kartę swojego genialnego kodu komputerowego), wydarzenie to stanowi kulminację życia. Jednakże idylliczny obraz marzeń Falka zostaje brutalnie zakłócony tragicznym wydarzeniem ? śmiercią jednego z jego bliskich przyjaciół, kluczowego architekta systemu. Nagłe wydarzenie staje się preludium do serii zawiłych wydarzeń, które łączą się z pytaniem, czy stworzenie, jakim jest "Era" może odwrócić się przeciwko swoim twórcom?

Piechura nie zawodzi w kreowaniu napięcia. Już od pierwszych stron książki czytelnik zostaje wciągnięty w wir wydarzeń, które trzymają go w napięciu aż do ostatniego zdania. Autor nie zapomina również o dbałości o charakteryzowanie postaci i budowaniu ich psychologicznego portretu, co sprawia, że czytelnik czuje się blisko bohaterów, współodczuwając z nimi ich emocje i dylematy.

?Era? to thriller z nutą science fiction, który trzyma czytelnika w nieustannym niepokoju, nie pozwalając mu na chwilę wytchnienia. Powieść nie tylko zachwyca szybkim tempem akcji, ale także umiejętnie balansuje między opisem technologicznych zawiłości a dramatycznymi wyborami i konsekwencjami, jakie niosą za sobą dążenia bohaterów.

Jeśli chodzi o finał, to muszę przyznać, że Kamil Piechura zaskakuje czytelnika niebanalnym zakończeniem, które zostaje mu w pamięci na długo po zakończeniu lektury. ?Era? to książka, która nie daje się przewidzieć, pozostawiając czytelnika z uczuciem niedosytu i chęcią poznania kolejnych dzieł autora. Spokojnie mogę stwierdzić, że książka ta to znakomite połączenie dynamiki akcji, intrygującej fabuły i dobrze wykreowanych postaci, której nie powinno zabraknąć na półce miłośników gatunku.

Czy polecam lekturę ?Ery?? Zdecydowanie tak. Kamil Piechura stworzył powieść, która nie tylko błyszczy pomysłowością i intrygą, ale także pozostaje w pamięci czytelnika jako niezwykle satysfakcjonujące doświadczenie czytelnicze. To dzieło, które łączy w sobie szybką akcję, zawiłe intrygi, i emocjonalne głębie, zostawiając czytelnika z nieodpartą chęcią poznania kolejnych dzieł tego utalentowanego autora. ?Era? to pozycja, której nie może zabraknąć na półce każdego miłośnika literatury z gatunku thrillerów i science fiction.

" [...] Za­bierz mnie stąd. Zabierz mnie stąd. Za­bierz mnie stąd, tato, za­bierz mnie stąd, błagam, pro­szę, zro­bię wszystko, tylko?

Przy­jedź po mnie, ta­tu­siu? [...]"

Od jakiegoś czasu nie podoba mi się, że sztuczna inteligencja zaczyna mieć coraz większy wpływ na nasze życie. Zastanawiałam się, co się stanie, gdy wpadnie w niepowołane ręce. Czy wtedy nasze życie będzie totalnie zagrożone? Doskonałą odpowiedź na ten temat znalazłam w najnowszej książce Kamila Piechura pod tytułem "Era". Tytułowa "Era" jest właśnie sztuczną inteligencją. Kto i dlaczego ją stworzył? Po odpowiedzi odsyłam was do tego trzymającego w napięciu thrillera. Podczas czytania tej powieści dosłownie miałam ciarki na rękach i włosy stawały mi dęba. Mam nadzieję, że wizja autora nigdy się nie spełni. Niestety świat dąży ku własnej zagładzie. Za chwilę sztuczna inteligencja wyprze człowieka. Co się stanie w takim przypadku?
Czy wzięlibyście udział w grze stworzonej przez sztuczną inteligencję? Czy technologia idzie ku lepszemu, czy raczej gorszemu?
Wow! Jestem pod ogromnym wrażeniem tej lektury. Nie żałuję, że ją przeczytałam. Akcja była wartka, a fabuła trzymała mnie do ostatniej chwili w napięciu. Powiem szczerze, że w finale Kamil Piechura totalnie mnie zaskoczył. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Uwielbiam taki szok. Obstawiałam, jak to wszystko może się zakończy. Jednak moje zakończenie było zupełnie inne. Bohaterowie tej powieści są bardzo dobrze opisani. Pewnie to dlatego, że autor w szczegółach ich scharakteryzował i dosłownie poświęcił im każdą wolną chwilę.
"Era" to idealny scenariusz na film. Kto wie, może kiedyś zobaczę ją na dużym lub małym ekranie.
Autor pisze językiem zrozumiałym dla dorosłego czytelnika. Tutaj nie da się nudzić, ponieważ nie ma czasu na oddech. Uwielbiam takie historie.
Czy marzenia Oliwiera Falka osiągną wymarzony szczyt? Czy jego technologiczny projekt osiągnie sukces? A co się stanie, gdy pewnego razu w niewyjaśnionych okolicznościach zginie jeden z jego przyjaciół, mocno zaangażowany w ten projekt? was do koszmaru, który rozstrzygnie się na waszych oczach. Czy życie twórców będzie zagrożone? Uważajcie, żebyście nie stali się kolejnymi ofiarami "Ery".
Poznałam tutaj również pewnego komisarza Samuela Bloma. Warto przyjrzeć się z bliska tej postaci. Szczerze wam powiem, że będzie miał ręce pełne roboty. Czy wygra walkę z czasem?
Autor udowadnia, że czasami nie warto za wszelką cenę spełniać swoich marzeń. Tutaj marzenia przynoszą traumy i ofiary. Czy warto było iść po trupach do celu? Czy w każdym z nas drzemie zło?
Czy praca zawsze jest ważniejsza od życia rodzinnego? Autor bardzo dobrze opisał ten temat. Warto wziąć sobie jego przestrogę do serca i nie postępować, jak bohaterowie tej powieści.
Tą książką autor zmusza nas do głębokiej refleksji nad własnym życiem. Czy zmierzamy w tym samym kierunku co postacie występujące w "Erze"? Póki żyjemy, mamy szansę na zmianę swojego postępowania. Czasem warto zawrócić, żeby lepiej żyć.
Moim zdaniem warto przeczytać najnowsze dzieło Kamila Piechura pod tytułem "Era". Każdy pracoholik znajdzie tutaj coś dla siebie.
Moim skromnym zdaniem praca nigdy nie powinna być ponad rodziną. Co myślicie na ten temat?

Co sądzicie o sztucznej inteligencji? Stanowi pomoc, rozrywkę czy stwarza zagrożenie?

Ansa to mała krakowska firma technologiczna, która ma zamiar podbić świat swoim dziełem, sztuczną inteligencją o imieniu Era. Pierwszym krokiem są wielkie targi technologiczne w Hanoverze. Kiedy Oliwier Falk, jeden z założycieli Ansy, prezentuje Erę, jego przyjaciel i również założyciel Ansy, ginie w tajemniczym wypadku samochodowym.

Era ma być przyjazną sztuczną inteligencję, która ma tworzyć scenariusze oraz generować filmy na ich podstawie. Jednak po targach, zaczyna się buntować. Prezentowany przez nią serial staje się coraz bardziej nielogiczny i dziwny. Podczas gdy zespół Ansy próbuje uporać się z problemem, w tajemniczych okolicznościach znikają kolejni założyciele firmy. Czy to Era próbuje pozbyć się swoich twórców?

"Era" to druga książka napisana przez Kamila Piechura, a pierwsza, jaką miałam okazję przeczytać. Wątek AI mocno mnie zaciekawił, ponieważ nie często spotykam go w książkach. W filmach to co innego. Pewnie znacie historię, gdzie sztuczna inteligencja przejmuje kontrolę nad światem.

Wracając, jednak do książki to muszę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem. "Era" to spory grubasek, bo ponad 500 stronicowy, ale czyta się wybornie. Krótkie rozdziały z perspektywy różnych bohaterów oraz przerywniki w postaci skryptów serialu emitowanego przez Erę sprawiają, że przez książkę czyta się błyskawicznie. Historia stworzona przez autora jest nietuzinkowa, ale bardzo na czasie. Sztuczna inteligencja, która się uczy, która ma pomagać i bawić, w pewnym momencie zaczyna żyć własnym życiem. Czy to jest możliwe? Czy ktoś zhakował program?

Mimo że nie znam się zbytnio na nowinkach technologicznych i język informatyczny mi obcy to ta książka pochłonęła mnie bez reszty. Napięcie trzyma przez całą historię i nie ma czasu na nudę. Akcja nie zwalnia tempa. A zakończenia nie sposób się domyślić. Jest genialne i zaskakujące. Dla mnie bomba. Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych książek przeczytanych przeze mnie w tym roku.